ပိလိန္ဒဝစ္ဆတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာ
၂၆-ဗြာဟ္မဏဝဂ်
၂၅-ပိလိန္ဒဝစ္ဆတ္ထေရဝတ္ထု ပါဠိဂါထာ
ယာယ နာဘိသဇေ ကိဉ္စိ, တမဟံ ဗြူမိ ဗြာဟ္မဏံ။
ယာယ၊ အကြင်စကားဖြင့်။ ကိဉ္စိ၊ တစ်စုံတစ်ယောက်ကို။ န အဘိသဇေ၊ စိတ် ဆိုးစေသောအားဖြင့်, မငြိကပ်စေရာ။၁ အကက္ကသံ၊ မကြမ်းတမ်းသော။ ဝိညာပနိံ၊ အနက်အဓိပ္ပာယ်ကို သိစေနိုင်သော။ သစ္စံ၊ မှန်ကန်သော။ (တံ) ဂိရံ၊ ထိုစကားကို။ ဥဒီရယေ၊ ပြောဆိုရာ၏။ တံ အဟံ ဗြာဟ္မဏံ ဗြူမိ။ (ပါ-၄၀၈)
၁။အဘိသဇေ။ ။ “န လဂ္ဂါပေယျ”ဟု ဖွင့်သဖြင့် “သဇ သင်္ဂေ(နီတိဓာတု-၂၄၄)”အလို အဘိပုဗ္ဗ သဇဓာတ်, သင်္ဂ(ငြိကပ်ခြင်း)အနက်, ကာရိတ်ကျေ, ဧယျဝိဘတ်တည်း၊ ဓာတွတ္ထကား သက္ကတ၌ “သÂဇ”ဟု ရိဆွဲရေဖဖြင့် ဆိုသောကြောင့် သံယုဂ်သဇ္ဇဓာတ်ဖြင့် ရှိစေလို၏၊ မ၊၂၊၄၁၀၌ “နာဘိသဇ္ဇေ”ဟုပင် ရှိ၏၊ ဆန်းကြောင့် ဇ္ဇ၌ဇ်တစ်လုံးကျေသည်ဟုသော်လည်းကြံ၊ မ. ဋ္ဌ၊၃၊၂၉၉အလို အဘိသဇေ, ဥဒီရယေတို့၌ တိဝိဘတ်ယူ၍ “ယာယ-ဖြင့်၊ ကိဉ္စိ-ကို၊ န အဘိသဇေ (အဘိသဇ္ဇေ)-မငြိကပ်၊...တံ ဂိရံ-ကို၊ ဥဒီရယေ-ပြောဆို၏”ဟု ပေး။
ပိလိန္ဒဝစ္ဆတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယ ပြီးပြီ။