ပါရာဝတဇာတ်
| ←၃၉၄။ ဝဋ္ဋကဇာတ် (၆-၂-၉) | ပုံတော်စုံ ငါးရာငါးဆယ် ဇာတ်ဝတ္ထု by ၃၉၅။ ပါရာဝတဇာတ် (၆-၂-၁၀) |
၃၉၆။ ကုက္ကုဇာတ် (၇-၁-၁)→ |
ဆက္ကနိပါတ် - ခရပုတ္တဝဂ်
၁၀။ ပါရာဝတဇာတ်
ရသမျှနှင့် မရောင့်ရဲ မတင်းတိမ်၍ ကျက်စီးရခြင်း
ဟောတော်မူရာဌာန... နတ်နှင့်တကွသော လောကကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော သဗ္ဗညူမြတ်စွာဘုရားသည် စိရဿံ ဝတ ပဿာမိ အစရှိသော ဂါထာပုဒ်ဖြင့် တန် ဆာဆင်အပ်သော ဤပါရာဝတဇာတ်ကို ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူစဉ် လျှပ်ပေါ်သော ရဟန်းတစ်ပါးကို အကြောင်း ပြု၍ ဟောတော်မူ၏။
ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု... ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထုသည် အောက်၌ ဆိုအပ်သော နည်းရှိသည် ဖြစ်၏။
အတိတ်ဝတ္ထု... လွန်လေပြီးသောအခါ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဗြဟ္မဒတ်မင်းသည် မင်းပြုသည်ရှိသော် ဘုရားလောင်းသည် ခိုမျိုး၌ ဖြစ်၏။ ဗာရာဏသီသူဌေး၏ စားဖိုအိမ်ဝယ် အသိုက်တောင်း၌ နေ၏။ ကျီးသည်လည်း ဘုရားလောင်းနှင့်တကွ အကျွမ်းဝင်ခြင်းကိုပြု၍ ထိုတောင်း၌လျှင်နေ၏။ အလုံးစုံသောစကားကို အောက်၌ ချဲ့အပ်၏။
ကျီးမိုက် ဖမ်းခံရ
စားဖိုသည်သည် ကျီးတောင်တို့ကိုနုတ်၍ မုန့်ညက်ဖြင့် ကျီးကို လိမ်းကျံ၍ တစ်ခုသာ အိုးခြမ်းကိုဖောက်၍ လည်၌ ဆွဲ၍ တောင်း၌ ထည့်၏။
မုတ်ဆိတ်ကျင်စွယ် ပယ်လို့ပါလား
ဘုရားလောင်းသည် တောမှလာသည်ရှိသော် ကျီးကိုမြင်၍ ပြက်ရယ်ပြုလိုရကား-
သုကတာ မဿု ကုတ္တိယာ၊ သောဘတေ ဝတ မေ သခါ။
ဟူသော ရှေးဦးစွာသော ဤဂါထာကိုဆို၏။
၁၃၄။ သမ္မ ဝါယသ၊ အဆွေကျီး။ သဟာယံ၊ အဆွေကို။ မဏိဓာရိနံ၊ ပတ္တမြားလည်ဆွဲ ရွဲဆွဲသည်ကို။ စိရဿံ ဝတ၊ ကြာမြင့်မှလျှင်။ ပဿာမိ၊ မြင်ရ၏။ မဿု ကုတ္တိယာ၊ မုတ်ဆိတ်ကို ပြုပြင်ခြင်းဖြင့်။ သုကတာ၊ ကောင်းစွာပြုပြင်အပ်သော။ မေ၊ ငါ၏။ သခါ၊ ခင်ပွန်းသည်။ သောဘတေ ဝတ၊ တင့်တယ်ပေစွတကား။
ခုမှပဲ ဆတ္တာသည်တွေ့ရ
ထိုစကားကိုကြား၍ ကျီးသည်-
စိရဿံ နှာပိတံ လဒ္ဓါ၊ လောမံ တံ အဇ္ဇ ဟာရယိံ။
ဟူသော နှစ်ခုမြောက်သော ဤဂါထာကိုဆို၏။
၁၃၅။ သမ္မ ပါရာဝတ၊ အဆွေခို။ အဟံ၊ ငါသည်။ ကမ္မေသု၊ အမှုတို့၌။ ဗျာဝဋော၊ လုံ့လပြုရသည်ဖြစ်၍။ ဩကာသံ၊ အခွင့်ကို။ အလဘန္တေန၊ မရသဖြင့်။ ပရူဠှဂစ္ဆာ၊ ချုံကဲ့သို့ စည်ပင်သာ။ နခါ လောမာ၊ ခြေသည်းအမွေးရှိသည်။ အဟောသိ၊ ဖြစ်၏။ စိရဿံ၊ ကြာမြင့်မှ။ နှာပိတံ၊ ဆေတ္တာ သည်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ အဇ္ဇ၊ ယခု။ တံလောမံ၊ ထိုအမွေးကို။ ဟာရယိံ၊ နုတ်စေရ၏။
လည်ဆွဲနဲ့ပါလား
ထို့နောင်မှ ဘုရားလောင်းသည်-
အထ ကိဉ္စရဟိ တေ သမ္မ၊ ကဏ္ဌေ ကိဏိကိဏာယတိ။
ဟူသော သုံးခုမြောက်သော ဤဂါထာကို ဆို၏။
၁၃၆။ သမ္မ ဝါယသ၊ အဆွေကျီး။ နု။ စင်စစ်။ ဒုလ္လဘံ၊ ရခဲစွာသော။ ယံ ကပ္ပကံ၊ အကြင်ဆတ္တာ သည်ကို။ လဒ္ဓါ၊ ရ၍။ လောမံ၊ အမွေးကို။ အဟံ၊ ငါသည်။ အဟာရေသိ၊ နုတ်စေ၏။ အထ၊ ထိုမှ တစ်ပါး။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင်၏။ ကဏ္ဌေ၊ လည်၌။ ဣဒံ၊ ဤပတ္တမြားသည်။ ကိံ၊ အဘယ့်ကြောင့်။ ကိဏိကိဏာယတိ၊ ကိဏ်ကိဏ်မြည်သနည်း။
လည်ဆွဲ လိုချင်လို့လား
ထို့နောင်မှ ကျီးသည်-
တေသာဟံ အနုသိက္ခာမိ၊ မာ တွံ မညိ ဒဝါ ကတံ။
ကာရယိဿာမိ တေ သမ္မ၊ မဏိဉ္စာပိ ဒဒါမိ တေ။
ဟူသော နှစ်ဂါထာတို့ကို ဆို၏။
၁၃၇။ သမ္မ ပါရာဝတ၊ အဆွေခို။ မနုဿသုခုမာလာနံ၊ သိမ်မွေ့ နူးညံ့ကုန်သောလူတို့၏။ ကဏ္ဌေသု၊ လည်တို့၌။ မဏိံ၊ ပတ္တမြားကို။ လမ္ဗတိ၊ ဆွဲ၏။ အဟံ၊ ငါသည်။ တေသံ၊ ထိုလူတို့၏။ အနုသိက္ခာမိ၊ အတုပြု၏။ ဣတိ၊ ဤသို့။ တွံ၊ သင်သည်။ မာ မညိ၊ မအောက်မေ့လင့်။ မနုဿေဟိ၊ လူသရော်တို့သည်။ ဒဝါ၊ ရယ်မြူးလိုသဖြင့်။ ကတံ၊ ပြုအပ်၏။
၁၃၈။ သမ္မ ပါရာဝတ၊ အဆွေခို။ တွံ၊ သင်သည်။ ဣမံ မဿုကုတ္တိံ သုကာရိတံ၊ ဤမုတ်ဆိတ်, ဆံကို အတူပြုပြင်ခြင်းဖြင့် ကောင်းစွာ ပြုပြင်ခြင်းကို။ သစေပိ ပိဟာယသိ၊ အကယ်၍ နှစ်သက်မြတ်နိုးသည် ဖြစ်အံ့။ သမ္မ၊ အဆွေ။ တေ၊ သင့်အား။ ကာရယိဿာမိ၊ ပြုပြင်စေအံ့။ တေ၊ သင့်အား။ မဏိဉ္စာပိ၊ ပတ္တမြားကိုလည်။ ဒဒါမိ၊ ငါပေးအံ့။
ရှိပါစေ အဆွေ
ထိုစကားကို ကြား၍ ဘုရားလောင်းသည် -
အာမန္တ ခေါ တံ ဂစ္ဆာမိ၊ ပိယံ မေ တဝ ဒဿနံ။
ဟူသော ခြောက်ခုမြောက်သော ဤဂါထာကို ဆို၏။
၁၃၉။ သမ္မ ဝါယသ၊ အဆွေကျီး။ မဏိနာ စ၊ ပတ္တ မြားအားလည်း။ တွညေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ဆန္နော၊ လျောက်ပတ်၏။ သုကတာယ၊ ကောင်းစွာ ပြုပြင်အပ်သော။ မဿုယာ စ၊ မုတ်ဆိတ်အားလည်း။ တွညေဝ၊ သင်သည်သာလျှင်။ ဆန္နော၊ လျောက်ပတ်၏။ မေ၊ ငါသည်။ တဝ၊ သင့်အား။ ဒဿနံ ဧဝ၊ ကြည့်ခြင်းမျှကိုလျှင်။ ပိယံ၊ ချစ်မြတ်နိုးအပ်လှပေပြီ။ အဟံ၊ ငါသည်။ တံ၊ သင့်ကို။ အာမန္တ ခေါ၊ သိစေ၍လျှင် ပန်ကြား၍ လျှင်။ ဂစ္ဆာမိ၊ သွားအံ့။
ဤသို့ဆို၍ ဘုရားလောင်းသည် ပျံ၍ တစ်ပါးသော အရပ်သို့ သွား၍ ကျီးသည် ထိုအရပ်၌လျှင် အသက်ကုန်ခြင်းသို့ ရောက်၏။
ဇာတ်ပေါင်း... သဗ္ဗညူ မြတ်စွာဘုရားသည် ဤဓမ္မဒေသနာကို ဆောင်တော်မူ၍ သစ္စာတို့ကို ပြတော်မူ၍ ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူ၏။ သစ္စာတို့ကို ပြတော်မူသည်၏အဆုံး၌ လျှပ်ပေါ်သော ရဟန်းသည် အနာဂါမိဖိုလ်၌ တည်၏။ ဇာတ်ကို အဘယ်သို့ ပေါင်းတော်မူသနည်းဟူမူ- လျှပ်ပေါ်သော ရဟန်းသည် ထိုအခါ ကျီးဖြစ်ပြီ၊ ယခုအခါ ငါဘုရားသည် ထိုအခါ ခိုဖြစ်ပြီ ဟု ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူ၏။
လောလည်လျှပ်ပေါ်၊ သူပျက်ချော်၊ မလျော် ပျက်စီးရာ
ဆယ်ခုတို့၏ ပြည့်ကြောင်းဖြစ်သော ပါရာဝတဇာတ်သည် ပြီး၏။
*****