Jump to content

ပသေနဒိကောသလဝတ္ထုဂါထာ -၂

From Wikisource

၂၃-နာဂဝဂ်

၄-ပသေနဒိကောသလဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၅၇၇။ မိဒ္ဓီ ယဒါ ဟောတိ မဟဂ္ဃသော စ, နိဒ္ဒါယိတာ သမ္ပရိဝတ္တသာယီ၊
မဟာဝရာဟောဝ နိဝါပပုဋ္ဌော, ပုနပ္ပုနံ ဂဗ္ဘမုပေတိ မန္ဒော။

ယဒါ၊ အကြင်အခါ၌။ မန္ဒော၊ လူနုံလူညံ့သည်။ မိဒ္ဓီ၊ ထိုင်းမှိုင်းခြင်းရှိသည် လည်းကောင်း။ မဟဂ္ဃသော စ၊ များစွာသော အစာတို့ကို စားသည်လည်းကောင်း။ နိဝါပပုဋ္ဌော၊ ဝက်စာဖြင့် မွေးမြူအပ်သော။ မဟာဝရာဟော ဣဝ၊ ကြီးသောဝက်ကဲ့သို့။ (ဝက်ကြီးကဲ့သို့)။ နိဒ္ဒါယိတာ၊ အိပ်လေ့ရှိသည်လည်းကောင်း။ သမ္ပရိဝတ္တသာယီ၊ လွန်စွာ ထက်ဝန်းကျင်ဖြစ်စေလျက် လည်းလျောင်းလေ့ရှိသည်လည်းကောင်း။ ဝါ၊ အကြီး အကျယ် လူးလွန့်လျက် လဲလျောင်းနေလေ့ရှိသည်လည်းကောင်း။ [သမ္ပရိဝတ္တော+ ဟုတွာ '+သာယီ သမ္ပရိဝတ္တသာယီ။] ဟောတိ၊ ၏။ (တဒါ၊ ထိုအခါ၌။) ပုနပ္ပုနံ၊ အဖန်ဖန်အထပ် ထပ်။ ဂဗ္ဘံ၊ အမိဝမ်းတိုက်သို့။ ဥပေတိ၊ ကပ်ရောက်ရ၏။ (ပါ-၃၂၅)

ပသေနဒိကောကသလဝတ္ထုအဋ္ဌကထာဂါထာ

၅၇၈။ မနုဇဿ သဒါ သတီမတော, မတ္တံ ဇာနတော လဒ္ဓဘောဇနေ၊
တနုကဿ ဘဝန္တိ ဝေဒနာ, သဏိကံ ဇီရတိ အာယု ပါလယံ။

သဒါ၊ အခါခပ်သိမ်း။ သတိမတော၊ သတိရှိသော။ လဒ္ဓဘောဇနေ၊ ရအပ်သော စားသောက်ဖွယ်၌။ မတ္တံ၊ အတိုင်းအရှည်ကို။ ဇာနတော၊ သိသော။ အဿ မနုဇဿ၊ ထိုပုဂ္ဂိုလ်၏။ ဝေဒနာ၊ ဝိသဘာဂဝေဒနာတို့သည်။ တနုကာ၊ နည်းပါးကုန်သည်။ ဘဝန္တိ၊ ဖြစ်ကုန်၏။ သဏိကံ၊ နူးနပ်စွာ။ ဝါ၊ ဘေးမဖြစ်ဘဲ။ ဇီရတိ၊ အစာကြေ၏။ အာယုံ၊ အသက် ကို။ ပါလယံ (ပါလယန္တော)၊ (ဝေဒနာကင်းသဖြင့်) စောင့်ရှောက်နိုင်၏။ (တစ်နည်း) အာယုံ၊ ကို။ ပါလယံ (ပါလယန္တော)၊ ဝေဒနာကင်းသဖြင့် စောင့်ရှောက်နိုင်သည်၏ အဖြစ်ကြောင့်။ သဏိကံ၊ ဖြည်းဖြည်း။ ဇီရတိ၊ အိုရ၏။ (ဋ္ဌ-၂၄၄)

ပသေနဒိကောကသလဝတ္ထုဂါထာပြီးပြီ။