Jump to content

ဇမ္ဗုကတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာ

From Wikisource

၅-ဗာလဝဂ်

၁၁-ဇမ္ဗုကတ္ထေရဝတ္ထုပါဠိဂါထာ

၂၀၄။မာသေ မာသေ ကုသဂ္ဂေန, ဗာလော ဘုဉ္ဇေယျ ဘောဇနံ၊
န သော သင်္ခါတဓမ္မာနံ, ကလံ အဂ္ဃတိ သောဠသိံ။

ဗာလော၊ သာသနာပ လူဗာလသည်။ မာသေ မာသေ၊ လတိုင်း လတိုင်း၌။ (တစ်နည်း) မာသေ မာသေ၊ တစ်လတစ်လ သည်။ (ပတ္တေ၊ ရောက်လသော်။) ကုသဂ္ဂေန၊ သမန်းမြက်ဖျားဖြင့်။ ဘောဇနံ၊ စားဖွယ်ကို။ ဘုဉ္ဇေယျ၊ စားရာ၏။ သော၊ ထိုသာသနာ ပ, လူဗာလသည်။ သင်္ခါတဓမ္မာနံ၊ သိအပ်ပြီးသော သစ္စာ၄-ပါး တရားရှိသော အရိယာပုဂ္ဂိုလ်တို့၏။ [သင်္ခါတာ ပရိညာတာ+ဓမ္မာ ယေသန္တိ သင်္ခါတဓမ္မာ။ သံ၊ဋီ၊၂၊၇၂။] သောဠသိံ၊ ၁၆စိတ်မြောက်ဖြစ် သော။ ဝါ၊ ၁၆စိတ် ၁၆ပြန်စိတ်၍ တစ်စိတ်ဖြစ်သော။ ကလံ၊ အစိတ်ကို။ န အဂ္ဃတိ၊ မထိုက်တန်။ ဝါ၊ မမှီ။ (ပါ-၇၀)

ဇမ္ဗုကတ္ထေရဝတ္ထုဂါထာနိဿယပြီးပြီ။