گل شڪر/ڇ
< گل شڪر
۲۴۱ - ڇتي ڪتي جي دوا ڀتر.
هن پهاڪي جي معنيٰ پڌري آهي، جا سڀ کي سُجهي ٿي؛ مگر مطلب ڏيکارڻ کپي، سو هي آهي، جو لچ ماڻهو موچڙي ڌاران نه سمجهي، ان لاءِ فارسي پهاڪو پڻ آيو آهي؛ ۽ نمبر ۳۰۲ واري پهاڪي ۾ پڻ اهڙو ذڪر هليو آهي.
سگِ ديوانه را دارو کلوخ است. ڇتي ڪتي جي دوا ڀتر.
۲۴۲ - ڇڏ منڊو واريءَ ۾.
منڊو ماڻهو واريءَ ۾ تکو هلي نه سگهي، تڏهن سندس سنگتي جو ڪاڏي سگهو وڃڻو هوندو، سو سندس لالانگهري لڳي سيڙبو يا نه؟ تنهنڪري پهاڪي وارو چوي ٿو، ته جو سنگتي اهڙو ڦڙت نه اَٿي، جو ڊوڙي تو کي واهر ڏئي، تنهن کي ڀڄي ڇڏ. جهڙو فارسيءَ واري چيو آهي:
چو بيني که ياران نباشند يار،
هزيمت ز ميدان غنيمت شمار. جڏهن ڏسين، جو سنگتي واهرو نه آهن،
ميدان مان ڀڄڻ، غنيمت ڄاڻ.