مەم و زین/40

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
مەم و زین  (1692)  by ئەحمەدی خانی
40. ڤەگەڕیانا میر و میرزانە ژ شکارێ ب سەرخوەشیا مەمێ و زینێیە ب مەیا دیدارێ ب نێچیریا وانە ژ سەردا هاتنا میرە د وەقتێ ئێڤارێ
ساقی م بگر کو ئەز ب دەستم مەخموور و مەی نەخوارێ مەستم
گاڤا کو ڤەخوار مەم و زینێ ئاخفت ل من جهێ برینێ
ئەم عاشق ئەگەر چ مەی پەرەستن أما ژ مەیا ألستێ مەستن
ئەو مەی نە وەکی مەیا تە ئالە ئەو مەی ژ جەمالێ ذوالجلالە
ئەو حوببێ حەبیبێ پاک زاتە قونوانێ حەدیقەئێ سفاتە
ساقی بدە من ژ بۆ خودێ ڕا جامەک ژ مەیا تە دوهـ دگێڕا
هەر جورعەیەکێ ئە ژێ بکم تام یەک نەشئە بەسە حەتا سەرەنجام
ئەو کەیفەکە مەحزەبێ کەم و کەیف ئەسرارەکە بێ خەیال وبێ تەیف
دا دەفع بکم خومارێ دووشین هشیار ببم ژ خوابێ نووشین
دا شوبهی مەمێ نەبت کو غافل بێت میرێ ئەجەل ب سەر مە عاجل
ڕۆ ژا منە عومرێ چوویی ئێڤار هێژا نەبم ئەز ژ خوە خەبەردار
زینا هەوەسا دلێ هەوایی من دابتە ناڤە خوە عەبایی
میر هات ل سەر وی هندە عەسکەر زوڕنا و نەفیر و کووس و مەهتەر
دادایی ل تەبلەخان و سازان چاووش سەدا و گازە گازان
پابەند ب عشقێ هەردو جەیران دەرماندە ژ پێش یەکڤە حەیران
قەت سەهـ نەکرن کو ئەڤ چ ڕەنگە قەت گوهـ نەکرن کو ئەڤ چ دەنگە
میر گۆ کو ڤەکن ئەڤان غەزالان پابەند مەکن ئەوان شەپالان
تێک بەردەنە باغی وان وەکی تەیر دا ئەم بکرن هەڕۆ ل وان سەیر
خەلقێ کو غەزال و گوور و خەرگووش خوەش گرتی ل سەر مل و دەر ئاغووش
ئانین هەمی میری ت ژی وەرەز کر ئاغول کو شڤان تژی وەپەز کر
میر گۆتە ئەکابر و خەواسان تەنبیهـ بکن نەدیم و ناسان
دا چین و دەمەک د باغی ڕوونین لەورا کو ژ رەحتیان زەبوونین
ئەو هاتنە دەر سەرایێ عالی دیتن دەر و بان هەمی د خالی
أما کو دەریچە تێک گوشادن ڕەنگ قورعەئێ تەختەئێ مورادن
حازر کەتە قەلبێ وی خیالەک زانی کو نە خالیە ژ حالەک
میرێ ب وەقار و عەقل و فەرهەنگ تاجدین و بەکر خوە دانە بەر چەنگ
ئینانە سەرا کو زین و مەم تێ گوهـ دانە سەدا کو زیر و بەم تێ
میر هات ب سەر ڤە دی مەمێ ژار پالدائیە بالگیێ د زەرتار
کێشایە سەرێ خوە وی عەبایەک ئێڤارە نە شەمع ونە چرایەک
میر گۆ: کیە ئەڤ د ڤی زەمانی بێ روخسەتێ من د ڤی مەکانی؟
زینێ کو بهیست دەنگ ناسی في الحال خوە دایە بن لباسی
مەم قەت ژ جهێ خوە ڕانەبوو گۆت: سەیدا تە ل من دل و جەگەر سۆت
میرم تە دزانی ئەز نەخوەش بووم حەتتا ڤە دوهی قەوی نەهەش بووم
ئیرۆ مە بهیست کو خەلق د گەل میر تێکدا ب تەبایی چوونە نێچیر
سەبرا مە نەهات د ناڤ نڤینان ڕابوومە د گەل ئەڤان برینان
ناچار بدەرکەتم ژ خانی ناگەهـ مە خوە دی ل ڤی مەکانی
میر گۆ: نەخوشان نەهن ژ بۆ قەید باری تە د باغی دا چ کر سەید
گۆ: ئەز کوو ببێم بکە تو باوەر داوەر ب م ڕا کو بوویە یاوەر
من دی د ڤی باغی دا غەزالەک أما کو غەزال نەبوو شەپالەک
ئاهوویێ سپی و چاڤ د ڕەش بوون بسکێن د سیاهـ و بهن د خوەش بوون
هەر لەحزە ژ نافەئێ تەتاری سەد بار ژ توررەیان دباری
سەحرایێ خوتەن تژی بتن مسک یەک تایێ ژ زولفێ وێ و یەک بسک
هەر چەندە سپی و چاڤ بەلەک بوو أما ب قیاسێ من مەلەک بوو
لەورا کو تو هاتی ئەو نهان بوو هندی تو نەهاتی ئەو عەیان بوو
تاجدین ژ تەکەللوما وی زانی زین هاتیە با مەمێ نهانی
گۆ: گوهـ مە دنە مەمێ یێ دینە مالخۆلیە وی عەقل چو نینە!
ئعراز کرن ژ وی کەلامی ئەعیان هەمی ڤێک کەتن تەمامی
ساقی و شەراب و شەمع خوەستن دیوانەکی حاکمانە بەستن