محمد رسول اللّٰہ صلي اللّٰہ عليہ وسلم/41
حضرت محمد ﷺ هاڻ هڪڙو ڳرو ڪم هٿ ۾کنيو ڪسريٰ خسرو پرويز شاهه ايران جو ۽ شاهه بني غسانن جو ۽ هرقل شهنشاهه قسطنطنيه جو، ۽ نجاشي شاهه ابيسينا جو ۽ ٻيا ڪيترا بادشاهه ۽ سردار اوسي پاسي وارا تن سڀني ڏي سفارتون موڪليائون ته اوهان به دين حق اختيار ڪريو. خط جيڪو ڏانهن لکيائون تنهن ۾ مضمون نهايت مختصر درج ڪيائون چي “هي خط خدا جي بندي ۽ پيغمبر محمد ﷺ جي پاران فلاڻي بادشاهه ڏي موڪلجي ٿو معلوم هجي ته جنهن شخص توحيد الاهي تي ايمان آندو تنهن هميشه جي سلامتي حاصل ڪئي آءٌ اوهان کي به صلاح ٿو ڏيان ته دين وحدانيت اختيار ڪريو ۽ دين دنيا ٻئي سجايا ڪريو.”
چون ٿا ته ڪسريٰ فارس جي ملڪ ۾ جنهن وقت ايلچي وڃي پهتو تنهن وقت سندس ملڪ ۾ ڏاڍا جشن ۽ شادمانا پي ٿيا. خوشيءَ جي ڌوم ڌام لڳي پيئي هئي. ويجهڙائي ۾ رومين کي ڪو جنگ ۾ جيتيو هوائون. خير ! شاهه ايران جي کي وزيرن هيءُ خط پڙهي ٻڌايو پر ڏٺائون جو ته منهنجو نالو محمد ﷺ جي نالي کانپوءِ آيو آهي سو مڙس ڳاڙهو ٿي ويو ۽ امالڪ خط ڦاڙي رتيون رتيون ڪري ڇڏيائين.
حضرت محمد ﷺ کي جڏهن اها سڌ رسي تڏهن فرمايائون ته”چڱو” نه وٺي واٽ سچ جي .پر پيغام الاهي کي ته جيئن ڦاڙي ٽڪرا ٽڪرا ڪيو اٿس ڏسجو ويٺا تيئن ئي سندس سلطنت سان ٿي ڪار ٿئي.” اهو چيو حضرت جو گٿوئي ڪين. ٿورڙائي ڪي سال گذريا ته ايران جي سلطنت ساري ڦٽي زبون ٿي ويئي.
شاهه بني غسان ايلچيءَ جو آڌر ڪونه ڪيو اٽلو ان بيگناهه کي مارائي ڇڏيائون. مسلمانن ان وقت ته ڪونه ڪڇيس پر اک ۾ رکيائونس. باقي هرقل شهنشاهه جي حضور ۾ ايلچي آيو ته ان سندس گهڻو آءُ آدر ڪيو ۽ محمد صاحب ﷺ جو خط وٺي ڀريءَ درٻار ۾ پڙهي ٻڌايائين. جواب ۾ جيتوڙي لکيائين ته”ساري قوم جي لحاظ ماريو آهيان آءٌ پنهنجو اصلوڪو دين ڦيرائي نٿو سگهان” ته به ايلچيءَ جي ڏاڍي خاطر ڪيائون ۽ ڏاڍيون ان کي سوکڙيون ۽ سوغاتون ڏيئي پوءِ روانو ڪيائينس. نجاشي کي ته اڳيئي لڳل هئي تنهن ته امالڪ کڻي دين اسلام اختيار ڪيو.