قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے
لکھاں کی میں، قلم نہ لکھدی اے،
جو جو ظلم دا ہویا سامان ایتھے ۔
ملکل موت دا روح وی کمبدا اے،
کردا جدوں وی کدی دھیان ایتھے ۔
مثل کنک دے سینے وچّ پھٹّ ہویا،
وانگ جواں دے بھجے انسان ایتھے ۔
شربت اجل دا پی گئے سمجھ امرت،
کھا کھا گولیاں موئے انسان ایتھے ۔
جدوں تیک ہے ایہہ زمین امبر،
کہندا رہے گا ایہہ اسمان ایتھے ۔
'بھارت ماتا' دے سچے سپوت پیارے،
قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے ۔
'نونہال' کئی جڑھاں توں پٹّ سٹے،
'جیہیاں سخت اندھیریاں چھٹیاں سن ۔
ایہہ اوہ باغ ہے جیہدے وچّ ہائِ !
مدن موہن جیہیاں کلیاں ٹٹیاں سن ۔
'رتن دیئی' نے لال 'نورتن' بدلے،
بیہکے رات بھر میڈھیاں پٹیاں سن ۔
کئیاں نتھاں دے لال گواچ گئے سن،
گئیاں کئی سہاگناں لٹیاں سن ۔
نام لیوا نہ کئیاں دا رہا کوئی،
ہو گئے اؤترے کئی خاندان ایتھے ۔
'بھارت ماتا' دے سچے سپوت پیارے،
قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے ۔
نوکرشاہی نے پایا انھیر ایسا،
ایتھے کئی خانے بے چراغ ہو گئے ۔
وانگ بلبلاں دے کرن وین ماپے،
کئی پھلّ ویران اس باغ ہو گئے ۔
اتھے 'چند' جیہے ویر کئی گمّ ہوئے،
بھیناں پٹدیاں دے سینے چاک ہو گئے ۔
کئیاں ناراں نے خون دی جھڑی لائی،
نال ٹکراں پاس دماغ ہو گئے ۔
کھلھے کیس پراندڑا ہتھ پھڑیا،
آون ڈائر دی لاہن مکان ایتھے ۔
'بھارت ماتا' دے سچے سپوت پیارے،
قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے ۔
ایہہ اج روح شہیداں دی آکھدی سی،
"ڈائر کیتیاں ایتھے نلجیاں سن ۔
ایتھے وانگ کبوتراں تڑپھدے ساں،
سانوں ایس تھاں گولیاں وجیاں سن ۔
لیراں لیراں سی ہستی دا ہویا جامہ،
لڑپھاں لتھیاں، اڈیاں دھجیاں سن ۔
رلدے رہے ساں رات بھر کفن باجھوں،
لاشاں ساڈیاں کسے نہ کجیاں سن ۔"
کتے تسبیاں کتے جنیؤُ ٹٹے،
رلے مٹی وچّ کنگھے کرپان ایتھے ۔
'بھارت ماتا' دے سچے سپوت پیارے،
قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے ۔
شیہر وچّ اوہ ڈھڈّ دے بھار چلے،
اگے کسے دے جیہڑے نہ جھکدے سن ۔
کتے غضب بدھی ہوئی ٹکٹکی سی،
تازیانے پئے کئیاں نوں ٹھکدے سن ۔
لاہ لاہ کے گھنڈ زنانیاں دے،
کتے مونہاں اتے ظالم تھکدے سن ۔
غنچے مکھ والے نونہال کدھرے،
وانگ دانیاں دے دھپے سکدے سن ۔
بیڑی وانگ پیا امبر ڈولدا سی،
آیا ظلم دا 'جیہا طوفان ایتھے ۔
'بھارت ماتا' دے سچے سپوت پیارے،
قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے ۔
اک در کہوے اتفاق ہن شام پے گئی،
گھر نوں آؤ جے بھلے سویر دے او ۔
خار کھا کھا گلاں نکاریاں توں،
کیوں پئے راہ وچّ کنڈے کھلیردے او ۔
ایویں سوت دی چھلی اگھیردے او،
ایویں مکی دی چھلی اٹیردے او ۔
پانی پی پی اکو گلاس اندر،
کیتے کترے 'تے پانی پھیردے او ۔
رکھو اوہدی تے آبرو کجھ،
جیہڑا رلیا خون ہندو، مسلمان ایتھے ۔
'بھارت ماتا' دے سچے سپوت پیارے،
قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے ۔
دیپک وچّ سوراج ایہہ سراں لاوے،
کولا ہو گیاں میں سڑ بل کے تے ۔
دودھ وانگ ابال ہو گیا ٹھنڈھا،
لیڈر جیہل اندر گھلّ گھلّ کے تے ۔
چنگی 'شوکت' تے 'گاندھی' دی لاج رکھی،
بیہ گئے مندر مسیتاں ہن ملّ کے تے ۔
چنگی طرحاں پنجاب نوں داغ لایا،
کالکھ جھگڑیاں دی منہ 'تے مل کے تے ۔
لا لا تلک محراب کی دسدے ہو،
لتھی ہوئی اے عزت تے آن ایتھے ۔
'بھارت ماتا' دے سچے سپوت پیارے،
قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے ۔
اک در مادرے ہند پکاردی اے،
کدوں ہونگے پوت سپوت میرے ۔
لچھے کالیاں زلفاں دے ریشمی ہن،
ہو گئے غم اندر چٹا سوت میرے ۔
ڈاکے مار کے پار دے ڈاکواں نے،
لٹّ کھڑے نے لال یاقوت میرے ۔
گنڈھی جائیگی کدوں ایہہ تند تانی،
کدوں ہونگے کارج سبھ سوت میرے ۔
'شرف' قافلے والے تے کوچ کر گئے،
باقی چھڈّ گئے نے داستان ایتھے ۔
'بھارت ماتا' دے سچے سپوت پیارے،
قوم واسطے ہو گئے قربان ایتھے ۔
|
This work is now in the public domain in Pakistan because it originates from Pakistan and its term of copyright has expired. According to Pakistani copyright laws, all photographs enter the public domain fifty years after they were published, and all non-photographic works enter the public domain fifty years after the death of the creator. | 
|