شیرین و خوسرەو/97

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
شیرین و خوسرەو  (1735)  by خانای قوبادی
97. غزل خواندن باربد از زبان خسرو
باربود هۆرگرت بەربەت بە ئاواز بەی تەور بە ئاهەنگ «عیراقی» و «حیجاز»
وات: ئەرێ هەی شەمع شەب ئەفرۆز من شاباز شەش دانگ نەچیر دۆز من
ئەر تێغ غەمزەت لیم مەستانۆ سەر ئەمجار جە ئەمرت نمەشوون وە بەر
سەرێ بە ئیخلاس پاک نە ڕات نەبۆ چەمێ تووتیاش خاک پات نەبۆ
ئەو سەر سەرنیگوون، جە تەن کنیابۆ ئەو چەم نابینای هەر دوو دنیا بۆ
بە ڕاس من هەی شۆخ جەرعەی شەربەت نۆش زەححاک پڕ زۆر، موشکین مار بە دۆش
هەرچەند کە کۆشام مەر بەرشی نە دڵ بەرنیشت ئاخر فێشتەر بیم خجڵ
ئیسە پەشیمان کۆگای خەم بە کۆم پەشێوتەر جە زوڵف پڕ پەشێو تۆم
ئەر مشوون بە شام، ئەر بە خوراسان نمەبۆ جە تۆ دڵم هەراسان
جەوساوە کەفتم من جە باڵات دوور بینایی دیدەم تێش نەمەندەن نوور
سەوگەند بە زوڵفت زامم خەتەرن جە دێر دیتنی تۆ مەردەن وەشتەرەن
ئەر بگنیم وەدەس شەکەر ڕێزەی ڕاز شۆخ شیرین ڕەنگ نازک غەمزە و ناز
تەخت خوسرەویم یاگەی نازتەن تاج و تۆمارم پایندازتەن
سا چون جە ڕای لوتف بزورگی کەردی دەردسەر کێشای قەدەم ئاوەردی
تۆ چون شا، من چون بەندەی بێ نیاز با بە پا بۆست ببوون سەرفراز
تا کەی بوینی ئەی بار لێوم ئەی حاڵ خەستەی تەمام پەشێوم
ئێد وات و کێشا بە وێنەی قەقنەس ئاهێ ئاهیرین جە پەردەی نەفەس
جەو ئاهە دەروون شیرین دڵبەر گڕ سەند چوون شۆڵەی نائیرەی سەقەر