دیوان علی حیدر ملتانی
1. الف-آکھف ویکھاں نت کہے کاگا
الف-آکھف ویکھاں نت کہے کاگا
یار جو آؤندا اڈ ویکھاں ۔
بھلاوے کاگا چل صحیح ایہہ بھی
جے اڈ میرے کاگ ویکھاں ۔
جویں سر گزری جے آکھ ن سکیں
کھوہ سٹیں سرمرہ تاں ۔
جو لٹّ پئی حیدر ہوسی،
چھپیا حالَ بھی سبھ عیاں ۔56۔
2. الف-آؤف سہیلیؤ میریؤ نی
الف-آؤف سہیلیؤ میریؤ نی،
درد یار دے نوں جھولی پا بیٹھی ۔
اک یار آہا سوئیؤ راضی ناہیں
صورتَ یار دی نوں میں رسا بیٹھی ۔
دکھ لگے سن نڈھڑی بالڑی نوں
رتی کرماں ہتھوں ونجا بیٹھی ۔
علی حیدر میاں ویکھیں نبض میری،
جان بجھّ کے مہرا میں کھا بیٹھی ۔4۔
3. الف-آلف اوئے سائیں لگی تانگھ تیری
الف-آلف اوئے سائیں لگی تانگھ تیری،
دل سکدا کارن دیدار میرا ۔
کر یاد تیری گلّ جل جاواں،
کد ملیگا ہسّ کے یار میرا ۔
پون دل وہیر تے بور گھنی
کد لویگا سار آ یار میرا ۔
حیدر یار نوں وار ہزار آکھاں،
کد ہو سکیگا غمکھار میرا ۔48۔
4. الف-آپف بھی کالا تے لوئی بھی کالی
الف-آپف بھی کالا تے لوئی بھی کالی،
تے مجھی وی کیلیاں کالیاں نے ۔
چاک سدیویں تے غصے ن تھیویں،
سبھے سیالیاں سالیاں نے ۔
رمز نہانی نوں سمجھ ن جانن،
ایہہ انہاں دیاں چالیاں نے ۔
لال چھپایاں ن چھپدے او حیدر،
کیہیاں مثعلاں بالیاں نے ۔8۔
5. الف-آپے ہسّ ہسّ مٹھڑا بھی
الف-آپے ہسّ ہسّ مٹھڑا بھی،
بجلی دے وانگر متھے تے ول پا نہیں ۔
اوہ کھیوندی بجلی زلف کنوں کر،
جھڑ دا گھنڈ چھپا نہیں ۔
اوہ تیغ عراقی دھرو میانوں،
لا مینوں ترسا نہیں ۔
کر کلاوے بجلی والڑے،
جھمر وانگ ولا نہیں ۔
پا سبھا گلونگڑی مینوں،
کرکے بانہہ نگا نہیں ۔
اوہ سونے دی مالا ہمیل ہمائل،
پا کے دوروں گھوا نہیں ۔
مینوں مار کے کورڑا بجلی دا،
کنل تروڑکے نتھّ گھڑا نہیں ۔
میں تاں تینڈڑے ساہ گناندڑی،
موتی آتش وچّ جما نہیں ۔
کہندا ہتھے لگاؤ کہے بجلی وی ایویں،
ول ول ہووے وکھا نہیں ۔
امباں امباں چمکن موتی وانگر،
نتھّ جے بجلی سبھا نہیں ۔
حیدر آکھ ہلاکے آپے،
ہن موت تاک ونجا نہیں ۔38۔
6. الف-آپف کریندڑا کم سبھا
الف-آپف کریندڑا کم سبھا
تقدیر قضاع بہانڑا ای ۔
ایہہ زمین اسمان تے عرش کرسی
ایہہ قدرت تینڈی دا آنڈڑا ای ۔
آپے مارے تے آپ جوائے
اتے عزرائیل بہانڑا ای ۔
میں کی جاناں رمزاں یار دیاں حیدر،
تے پھردا لوک دیوانڑا ای ۔3۔
7. الف-اہمدپر دیاں گلیاں وے لوکا
الف-اہمدپر دیاں گلیاں وے لوکا،
سانوں سبھے گلیاں بھلیاں نے ۔
وہے ساوے تے ہار ہمیلاں،
سرمیں سانگاں سلیاں نے ۔
ہن ڈٹھیاں باہج ن رہندے عاشق
اتے بہندے مار پتھلیاں نے ۔
اوتھے کوجھے تر تر بہن وے حیدر،
اتے سوہنیاں دے گل ٹلیاں نے ۔1۔
8. الف-احمد وچ میم دا گھنگھٹ
الف-احمد وچ میم دا گھنگھٹ
چھپن چھوت دراز تھیا ۔
ہکو نقطہ وحدت والا
جمبش کھا دراز تھیا ۔
اساں راگ پریم دا سنیاں
سوزندا ہن ساز تھیا ۔
وحدت دے دریا دے اندر،
علی حیدر میم جہاز تھیا ۔6۔
9. الف-ایویں دیہہ ن گالیاں نینگرا اوئے
الف-ایویں دیہہ ن گالیاں نینگرا اوئے،
ہاں اوہ لب انبرس امب دا اے ۔
ایہہ ترش اچار بھی نال اچار دے،
مٹھا مربع امب دا اے ۔
توڑے مائل کتھے تے کالا امب،
کھنڈ بی، مور دی کھمب دا اے ۔
اوس ٹھم ٹھم چال دی گاہلا کیتی دا،
کالا مثل امب کھمب دا اے ۔
ہے ہے گلّ دی گاہلی ساڑیاں
کیہی کاہل المبا المب دا اے ۔
ایویں سکدیاں حیدر عمر گئی،
اجے مارن نوں یار ن سمب دا اے ۔49۔
10. الف-ایویں حسن جمال ایہناں سوہنیاں دا
الف-ایویں حسن جمال ایہناں سوہنیاں دا،
گل رنگ نما دا رنگ نہیں ۔
ایویں پیا دیدے رنگدا بے رنگ،
اوتھے فناہ دا رنگ نہیں ۔
اکھیاں اگے انھیر غبار اے،
نہیں تاں داؤ دا رنگ نہیں ۔
ایہہ گل گل رنگیں گھولیا سو،
بادے صبا دا رنگ نہیں ۔
سبھ موہنا اوہ بے-رنگ حیدر،
اوتھے دغا دا رنگ نہیں ۔30۔
11. الف-اج تینڈا دل اولڑا
الف-اج تینڈا دل اولڑا،
اج وتّ ویکھاں کیا کٹکی اے ۔
اوہ زلفاں فوجاں خط غباری،
دھاری کٹک وتّ گتکی اے ۔
بھینناں مرساں نال پھاہی ایہا،
زلف جو گلھ توں اٹکی اے ۔
اوہ بے حدّ سوہنا میں بے حدّ کوجھی،
جے اوہ وادھو ایہہ کٹکی اے ۔
کیہی ساڑیاں سوز فراقَ رانجھن دے،
حیدر ہیرے بھٹکی اے ۔29۔
12. الف-اج کوکیندا کوُ کوُ
الف-اج کوکیندا کوُ کوُ،
کوُ کوُ ہیرے نوں ہے ۔
ہیرے نوں نیر نرگس لوں لوں،
لوں لوں تو تو ہیرے نوں ہے ۔
ہیپھل جھرمل مارو ڈھولا توں،
کینوں کہوں ہیرے نوں ہے ۔
اسیں چاک کولوں ماہی تاک ناہیں،
اہے تاک دا ماکو ہیرے نوں ہے ۔
ایسے چاک کیتا دل چاک ہیرے،
اسے چاک دا چاقو ہیرے نوں ہے ۔
علی حیدر ہا ہا ہو ہو ہی ہی،
ہا ہا ہو ہو ہیرے نوں ہے ۔9۔
13. الف-اکھیاں میریاں بدل ہوئیاں
الف-اکھیاں میریاں بدل ہوئیاں
تے ہنجھو دا مینہہ برسدیاں ۔
کیہی رونے دی چاٹ پئیؤ،
کدی ن بھیڑیاں ہسدیاں ۔
وت کاہے توں روندیاں لال ہوئیاں،
ہن جی دا بھیت ن دسدیاں ۔
علی حیدر پچھ توں اکھیاں نوں،
ہن لا پریت کیوں نسدیاں ۔7۔
14. الف-الپھ بے کہیاں
الف-الپھ بے کہیاں
اساں دل ن پڑھیندا ۔
ایہہ ہک دوئی دھروئی
اساں مغز ن چھکیندا ۔
الپھ ان بن ان بن
ایہہ جوڑ ناہیں پڑھیندا ۔
جے یار دیوے گاہلیں
ہکو مندا من منیندا ۔
مینوں شکر نباتاں ٹھیری
ہا نوں تن منیندا ۔
پر 'نہ ابت بی کوُ ابّ'
آ مینوں چاوے منیندا ۔
آکھ ایس سجن نوں حیدر،
مینوں شوق وے گھنیندا ۔43۔
15. الف-انّ بنّ انّ بنّ انّ بنّ
الف-انّ بنّ انّ بنّ انّ بنّ
بھتاں سبھے وسریاں ۔
زیراں زبراں جوہر دسن،
بے تے تیغاں سر دیاں ۔
مداں شداں نقطے تمیں،
ودھیاں ولیں نسریاں ۔
حیدر زہر پیارے والی،
مینوں کھنڈ نواتاں مسریاں ۔2۔
16. الف-انّ بنّ ایہناں سوہنیاں دی
الف-انّ بنّ ایہناں سوہنیاں دی،
پئی بھارے اساڈڑے وعدہ اے ۔
اتھے تبے سبق ایہناں دے،
عاشقاں نوں ہائے ہائے دا اے ۔
زیر زبر کر شہر لٹیندے،
دردمنداں نال وعدہ اے ۔
حیدر آکھے میہر کچیوے،
واسطہ نام کھدائدا اے ۔3۔
17. الف-اپنا گھنگٹ کھولھ وکھا وے
الف-اپنا گھنگٹ کھولھ وکھا وے
گڈیاں نال ولا نہیں ۔
آپ جھرمٹ پوپٹ پالے،
اساں گڈیاں نال کھڈا نہیں ۔
بنھ ن گڈا بھا اساڈڑے،
گڈیاں وانگ اڈا نہیں ۔
چھکّ حیدر دی ڈور اپنے پاسے،
آسے پاسے بھنوا نہیں ۔17۔
18. الف-اساں داؤ نہیں تینڈی کھیڈ دا وے
الف-اساں داؤ نہیں تینڈی کھیڈ دا وے،
ایڈے داؤ ن مار اساں ہار آئی ۔
مینڈا ساہ گیا غوطے کھاوندیاں وے،
دریا ن مار اساں ہار آئی ۔
ہائِ ہائِ گرمی ہوئی مینڈا جیؤ گیا،
کھل داؤ ن مار اساں ہار آئی ۔
صبر کیہا ہن آکھسو حیدر،
آہ ن مار اساں ہار آئی ۔20۔
19. الف-اساں پانی اتے عمارت بدھی
الف-اساں پانی اتے عمارت بدھی،
دم دم دہا کرم اساں ۔
باجھ ہوا دے پونیاں وانگر،
کف تے ن ہک درم اساں ۔
پر کیا غم چنگا جے کم کیتا،
نال کریم دے کرم اساں ۔
اوسے موج کرم نوں جوبنیاں وانگر،
دیونا آخر دم اساں ۔
جے گل لائی کھولھ تنی،
کیا چولا اتارنا چمّ اساں ۔
جے موج کرم دی متھے مارے،
متھے بخت کیا غم اساں ۔
جے کاتب آپ کریم دے حیدر،
لکھیا متھے کرم اساں ۔47۔
20. الف-اسیں کجھ ن سی کن کنّ پیا اے
الف-اسیں کجھ ن سی کن کنّ پیا اے،
تاں کجھ کیتو پھ'یکون تھیا ۔
ہووے زیر زبہ کن کن مینڈے،
کن کن گوناگوں تھیا ۔
وجیا مارو عشقَ اولے دا،
سدھّ بدھ ہوش جنون تھیا ۔
ہکّ عاشق ہکّ معشوق تھیئے،
ایویں جونا جون تھیاں ۔
آرسیاں تھئی چنیاں والڑے،
جلوا نما بیچون تھیا ۔
لے لے لیلی نوں دل مینڈڑے،
قیس کھڑا مجنوں تھیا ۔
تیشا تھیا ایہو سخن شیریں،
فرہاد نمانڑا خون تھیا ۔
اس کن دے کاف دی کھونڈی دا نبی،
اس کھونڈی دا سر نون تھیا ۔
ہکیاں بیلے توں مہیں رانجھن نے،
ہیرے دا حالَ زوبون تھیا ۔
لے وگیا مرزا صاحباں نوں
ساری جنج دا شان زوبون تھیا ۔
چڑھدیاں کھارے ڈھکدیاں جنج،
ایہہ عشقَ دا فن پھنون تھیا ۔
اوہ کلیئے پلاؤ شیرینیاں بھی،
سبھ پھٹاں اتے لون تھیاں ۔
اوہ کھنزریاں سہاویاں ہیرے،
دھا دھا دمامہ گھوں تھیا ۔
ہے ہے ملیاں واہراں تے،
مر جاندڑے دا سر خون تھیا ۔
صاحباں وی ترٹ ماری تیں موئی،
حیدر کن پھ'یکون تھیا ۔1۔
21. الف-اسیں کجھ نہیں سبھ تیریاں ٹھاٹھیں
الف-اسیں کجھ نہیں سبھ تیریاں ٹھاٹھیں،
ویکھن توں ترسانیاں میں ۔
میں گھمر-گھیر دا کاسہ بناں خود
پانیاں تے بن پانیاں میں ۔
میں کجھ نہیں سبھ توں ہیں توں ہیں،
ایویں پانی تے نقش بنانیاں میں ۔
میں گھمر-گھیر تے تینڈیاں گھیری،
لوٹ کھاواں گردانیاں میں ۔
میں تاں کجھ نہیں کیا گھول ونجاں،
ایہو سدکڑے تے قربانیاں میں ۔
حیدر یار توں گھول گھتیوے،
کوئی نہیں تاں پھانیاں میں ۔21۔
22. الف-ایلف باؤلی والیاں بیدلاں تے
الف-ایلف باؤلی والیاں بیدلاں تے،
ہے ہے کڑپ نہیں جھڑیاں دل وے ۔
توں وس دلاں وچ وس دلاں تے،
ہسّ ہسّ مٹھا پل پل وے ۔
اے دہ دل والیاں ہکّ دل والے نوں،
سٹّ نہیں وچ دلدل وے ۔
میاں چھوڑ ن پاسے دل دل تے
ہک دل دل تینڈا لکھ دل وے ۔
تدھے خاک تے سٹیاں سیج دیاں وہٹیاں،
سوہنیاں پنڈے مخمل وے ۔
تجھ بن لگن تبر دی پھلّ پھل،
باغ بہشتی پھل پھل وے ۔
ایہہ رتیاں چولیاں والیاں حیدر،
وتّ ہون دلیں گل گل وے ۔12۔
23. الف-ایسف درد فراقَ دی پاندھی
الف-ایسف درد فراقَ دی پاندھی
اوتھے سبھ حقیقت سارنی اے ۔
ایس بھیت دی بات اس مست نوں
کر کر گیت بھی گوش گزارنی اے ۔
ہووے سزاول وانگ کراول
دل ول بات چتارنی اے ۔
ایس آہو چشم نوں آہو آکھیں
جے منے نہیں تاں ہارنی اے ۔
جے ہار سنگار دی بات پچھے،
رتّ رووے ہنجھو جند ہارنی اے ۔
پر کیہی کم عاصی جندڑی
وتّ اساں کوئی ساڑنی اے ۔
جے وس نہ لگے دسے
نہیں بھی حیدر اساں گزارنی اے ۔57۔
24. الف-حمزے دے سر لام نفی دا لکھیا
الف-حمزے دے سر لام نفی دا لکھیا،
ڈنگڑے لام دا ای ۔
ہن نیوں نیوں کرے سلام توازا'
سائل تینڈڑے نام دا ای ۔
وچوں آنونا ای اے سدھا الف،
تینوں واسطہ اپنے نام دا ای ۔
اے علی حیدر شیر خدا،
کھسمانڑا ایس غلام دا ای ۔52۔
25. الف-اہف بے-رنگ دے رنگ رنگ کنوں
الف-اہف بے-رنگ دے رنگ رنگ کنوں،
ایہہ رنگ پیا شرماوندا ای ۔
رتا سانوڑا پیلڑا ہو ہو ویندا،
پل پل رنگ وٹاوندا ای ۔
کر کر کے بہ پکھارا گل نوں،
تریل دا نام سداوندا ای ۔
اڈّ اڈیندا گل دے رخ توں،
اوہلے باز اڈاوندا ای ۔
اوہ مینوں بھی نیڑے مینوں،
اتے دل ویکھن نوں ترساوندا ای ۔
دینہ چولی دے وچّ غائب حیدر،
رنگ اوتھے دھپّ چھاوندا ای ۔28۔
26. الف-اہف چاک سدیندیاں چاک کی جانن
الف-اہف چاک سدیندیاں چاک کی جانن
سار وے ایہناں سار نہیں ۔
جے لوکاں میہناں میں وڈیائی
یار وے اساں وسار نہیں ۔
موتی بخشنہار مینڈا ونجارا
سیکھے ونجار نہیں ۔
کار کھدائدے آکھ سیکھے مینوں
نال فراقَ دے مار نہیں ۔
چاک لگاسیں چاک لگے مینوں
لاکے سار وسار نہیں ۔
مینڈیاں تپ خشک تھیا
لعلاں موتیاں دے گل ہار نہیں ۔
لعلاں موتیاں دے گل ہار پئے
مینڈے بانہہ نوں سوہے سنگار نہیں ۔
ن وار وار مار آئے شہ بن
کپڑ تے کڑکار نہیں ۔
حیدر وکھا ملک سجن دا
کیوں ارار تے پار نہیں ۔64۔
27. الف-اہف دائرہ واریا روپ تینڈے دا
الف-اہف دائرہ واریا روپ تینڈے دا
ہور پیا آواز نہیں ۔
تینڈیاں ٹھاٹھیں گاون تینڈے
مہز ثنائ آواز نہیں ۔
جے موج ہوا آواز تھیوے
کیوں موج سکھا آواز نہیں ۔
کیا ٹھاٹھاں اناں ٹھاٹھیں دی
کوئی کنّ پیا آواز نہیں ۔
'یسبہ اﷲ' ہر شے حیدر
با'زی جا آواز نہیں ۔62۔
28. الف-اہف دوستی نیناں دی مارن نوں
الف-اہف دوستی نیناں دی مارن نوں
اوہ مریلی مریلی دھڑک پئی ۔
اتے جھڑی دا وعدہ بھلکے آہا
اج اتاولے دھکّ پئی ۔
اوہ اکھیں تکّ کے تیر مریندے
لگی دل وچ اگّ پئی ۔
اوہو غمزا جتھے شرارت والا
کیونکر وسن سکّ پئی ۔
اوس کمندری کجل دے لگّ،
آکھے حیدر چکّ لئی ۔54۔
29. الف-اہف کیہا قاصد یار دا اے
الف-اہف کیہا قاصد یار دا اے،
ہتھ نشانی سیلھڑا ای ۔
آہو آپے لکھیا رانجھن میں ول،
آؤ یعنی آؤ ہکیلڑا ای ۔
اج کھلوت ایہہ ویلڑا ای،
یا بیلی والا بیلڑا ای ۔
تینڈیاں کیتیاں دیسن پھراں،
سمجھے ویلڑا جے ویلڑا ای ۔
اج وگّ چھیڑ لیندا بیلی،
کلھ وٹ ڈانگاں مریلڑا ای ۔
جے کجھ ن عرض تاں کر لے،
اج وتّ حیلے دا ویلڑا ای ۔
جے وتّ کلّ کچہری لگی،
تاں شاہاں بھی رنگ میلڑا ای ۔
یا ربّ 'ات محمد ن الوسیلت'،
حیدر وڈا وسیلڑا ای ۔51۔
30. الف-اہف خوبیاں سبھے شہہ دیاں
الف-اہف خوبیاں سبھے شہہ دیاں،
ایہہ خوبیاں ایویں وکھالڑا ای ۔
ایہہ گھنن سبھ اہا دے آہے،
چکی دے منہ نوالڑا ای ۔
ایہہ اکھیں صاد مرادیاں نے،
ایہہ گھلدا کجل کالڑا ای ۔
لٹّ پٹیاں وسن اکھیاں
اتے سورمے دے سر دمبالڑا ای ۔
ایویں اکھیاں من من دیون غلہّ
ہالی دے سر ہالڑا ای ۔
متھے دا ول سکھ نہ آہا،
اکھیاں دا لڑ دمالڑا ای ۔
تیغ دی بے رنگ آب ترکھڑی،
ناہیں تاں پانی ہتھالڑا ای ۔
جو کجھ ایہی اوہو ایہی،
بیبا سبھ کشالڑا ای ۔
اکھیں دی سکّ ایویں رہندی،
ناہیں تاں مرن سکھالڑا ای ۔
تھا نہ تاک ن چمکے حیدر،
چانن سورج والڑا ای ۔8۔
31. الف-اہف کھوبسورتاں ایویں بہانڑا
الف-اہف کھوبسورتاں ایویں بہانڑا،
تینڈیاں ہور کہانیاں نے ۔
ایہہ آپ غریب نمانیاں آجز،
تینڈڑے درد رنجانیاں نے ۔
کوئی چھاہ دے کارن گھمگھم چاٹی،
اتے مکھن کارن مدھانیاں نے ۔
بیچوں نوں چونیاں والڑا آکھن،
عاشقاں دیاں پریشانیاں نے ۔
میں بیچوں کٹھیاں کپر،
تے ہتھ لہر دیاں بوٹیاں لانیاں نے ۔
ایہہ کھواب خیال نے سوہنے
باقی خوبیاں سبھے ربانیاں نے ۔
میں سوہنے نوں لائیں سونہ ناہی،
تاں یار دیاں کتے نشانیاں نے ۔
حیدر اوہ جند دسے ناہیں،
ایہہ مورے دے وانگ بھانیاں نے ۔35۔
32. الف-اہف کھبسورتاں ڈھولن
الف-اہف کھبسورتاں ڈھولن،
اپنے ویکھن کارن سنواریاں نے ۔
اوس بے-رنگ نور دے ویکھن کارن،
ایہہ وتّ رنگین باریاں نے ۔
اس لال شراب دے پیوندیاں،
ایہہ جاناں بھی زرکاریاں نے ۔
ایہہ عینکاں نے دوربینی دیاں،
دوربیناں ہتھوں مہاریاں نے ۔
اس دلبر یار دیاں آرسیاں نے،
حیدر بہت پیاریاں نے ۔25۔
33. الف-اہف کھبسورتاں سوہنیاں سبھ ٹھاٹھیں
الف-اہف کھبسورتاں سوہنیاں سبھ ٹھاٹھیں،
بے رنگ پاک دیاں ۔
پر بے رنگ ٹھاٹھیں بے رنگ والیاں،
اکے ٹھاٹھیں رگ رتاک دیاں ۔
اوسے سورج دا چمکارا،
نہیں ایہہ خوبیاں خاک دیاں ۔
ایہہ گل رنگین تے مٹھڑے میوے بھی
خوبیاں چیتر وساکھ دیاں ۔
اوہو بے رنگ رنگ اڈائے،
ہولیاں جویں پھاگ دیاں ۔
حیدر ساکھ پھرے لب قیمت،
چند ونی ہتھے ساکھ دیاں ۔13۔
34. الف-اہف لال رنگیاں لالڑیاں
الف-اہف لال رنگیاں لالڑیاں،
اس بے رنگ دیاں خوبیاں نے ۔
ایہہ لال برکھشاں بہ بہ بھکھدی،
آتش سنگ دیاں خوبیاں نے ۔
رخ گرداں خنجر پپنیاں دے،
ساریاں جنگ دیاں خوبیاں نے ۔
خضر آب ہیات بنائے اندھیریوں،
زلف دے ڈنگ دیاں خوبیاں نے ۔
حیدر بھی ن تیغ الاری،
ایہو سونے دی ونگ دیاں خوبیاں نے ۔18۔
35. الف-اہف لمیاں پٹیاں والیاں وے
الف-اہف لمیاں پٹیاں والیاں وے،
جڑھ پٹّ ن درد رنجانیاں دی ۔
تینوں زلفاں لمیاں کالیاں دی سہں
کپ ن جڑھ نمانیاں دی ۔
تینڈی آس تے ساویاں تازیاں وے،
تینڈے روسے دے نال کملانیاں دی ۔
ن کر ناز کھواب گمانی،
جے وتّ رچ کہانیاں دی ۔
حیدر دے ہتھ آوے مکھن،
سن وتّ کوک مدھانیاں دی ۔31۔
36. الف-ایہناں نیناں والے جھروکھیاں وچوں
الف-ایہناں نیناں والے جھروکھیاں وچوں
جھات پویندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ بھر بھر دیندا پیالے شراب دے،
ساقی آکھیندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ ہسّ ہسّ اہلے پپنیاں دے،
جنگ کریندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ سرمے سیاہی اپنی اتے،
تیغ لبیندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ نین ملھڑے پنیاں دے،
پلو پھریندڑا کون دیکھاں ۔
ویکھ متھے دا ول سکھر تے ناہیں،
کانی مریندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ کنڈھیاں خلقاں رٹھیاں والا،
ن مول منیندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ پلکاں والیاں کنکریاں توں،
تار مریندڑا کون دیکھاں ۔
اوہ زلف کمند ساڈے گل وچّ
پائے چھکیندڑا کون دیکھاں ۔
حیدر مارکے نیزے پپنیاں دے
بیٹھ بلیندڑا کون دیکھاں ۔16۔
37. الف- ایہناں رنگیلیاں دے رنگ کنوں
الف- ایہناں رنگیلیاں دے رنگ کنوں،
رنگ بے-رنگ دا نظر آوندا ای ۔
ایہہ خوبیاں نے نقاش دیاں،
جہڑا پانی تے نقش ٹکاوندا ای ۔
اوہو عکس پوے نقاش دا بھی،
وچّ پانی جے نقش بناوندا ای ۔
دسے بے-رنگ رنگلا حیدر،
پانی اتے نقش دکھاوندا ای ۔22۔
38. الف-ایہناں سوہنیاں وچ بے رنگ رنگلا
الف-ایہناں سوہنیاں وچ بے رنگ رنگلا،
رنگ تھوں آوے نیارا نظر ۔
جویں پانی وچ علیحدہ پانی تھوں،
آوے رخ دا پکھارا نظر ۔
عکس بھی ناہیں دل وچّ،
وچّ آپے آپ طیارہ نظر ۔
دل کالا صفعہ دل آب صفعہ تھوں
آوے کر کنارہ نظر ۔
جے اس دا عکس پوے وچ پانی،
کہو حیدر توں پھوارا نظر ۔10۔
39. الف-ایہناں سوہنیاں وچ جلوا کریندا
الف-ایہناں سوہنیاں وچ جلوا کریندا،
مینڈا دلبر یار سجن ۔
ایہہ روشن دیوے بال دکھاندے،
اپنا ہار سنگار سجن ۔
کرے کند نگاہاں تیز نظر نال،
سرمہ دمبلادار سجن ۔
حیدر کیتی سونے دے گنج دا،
زلف سیاح توں مار سجن ۔15۔
40. الف-ایہناں تینڈیاں دیاں تصویراں
الف-ایہناں تینڈیاں دیاں تصویراں،
مینڈڑا سینہ لیراں لیراں کیتا ۔
ایہناں تکھیاں دے ترواریں،
مینڈڑا کپ کپ حالَ لویراں کیتا ۔
بیچوں خوبی دی قید مینوں،
ایہناں زلفاں دیاں زنجیراں کیتا ۔
چھاننیاں دل مینڈڑا،
اوہناں پپنیاں دے تیراں کیتا ۔
مہرم تینڈیاں خوبیاں دا،
اوہناں سوہنیاں تصویراں کیتا ۔
واقف تینڈیاں رازاں دا،
کجھ پیڑاں کیتا کجھ پیراں کیتا ۔
حیدر بھاگ سہاگ اساڈڑا،
لطفَ جے حضرت میراں کیتا ۔37۔
41. الف-اہف شاعری مینڈی دلبر
الف-اہف شاعری مینڈی دلبر،
بھاویں بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایہہ مدہ اسادی ل سمندر نوں،
ترونکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایویں لوکاں نوں آکھنا آپ ن کرنا،
روکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایویں کوک سناون لوکاں تائیں،
شوکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایہہ شاعری کیہی شاعری اے،
ایویں بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایویں کملے کتے ہرناں پچھے،
بھونکنا تے جھک مارنا ایں ۔
ایویں بھجن بھڑکن جنگلاں دے وچّ،
شوکناں تے جھک مارنا ایں ۔
وتّ آخر سائیں ہتھ پھڑیئے،
کوکنا تے جھک مارنا ایں ۔
پر وچ کھواب گزارنا ایں حیدر،
چونکنا تے جھک مارنا ایں ۔5۔
42. الف-اہف صورتاں مانے نے
الف-اہف صورتاں مانے نے،
رنگ صورتاں دا نظر آوندا اے ۔
ایہہ سرو صحیح قد ما'نے نے
تاہیئیں اکھیاں دے وچّ آوندا اے ۔
وچّ ایڈے بدن دے آوندے نہیں،
ایہہ آرسی وچّ سماوندا اے ۔
صورتَ نقش ن آب والی،
ایہہ متھے تے ول پاوندا اے ۔
ایہہ ما'نی نے اتے صورتَ دسن،
کجھ کجھ ہتھ ن آوندا اے ۔
خالی نے صورتَ کولوں الٹے،
الٹے نقش وکھاوندا اے ۔
وچّ لال نگینے دے الٹا لکھیا،
اکھر یار دے ناوندا اے ۔
ہندے نے حیدر الٹے سدھے جے کدی
میہر دی مہر لگاوندا اے ۔33۔
43. الف-اہف زلف دراز ونجن
الف-اہف زلف دراز ونجن
کن قیدی ول ول پاون کیا ۔
دل دل دے وچّ مشرق مغرب،
دل دل بھی دل پاون کیا ۔
دیہہ مینڈے ہتھ زلف دا چھلا،
چھلیاں نوں گل پاون کیا ۔
آکھ حیدر تھوں جے دل ن
کنی تیل مٹھا مل پاون کیا ۔11۔
44. الف-اکلا آیا توں ویسیں
الف-اکلا آیا توں ویسیں
ہک ہکلاوت ایویں ۔
زیراں زبراں پیش ن ویسن
دیسی دکھائی بھت ایویں ۔
ایویں ان بن ابی تبی ایویں
ابت بھی ایویں ات ایویں ۔
حیدر یار دی بات نباتڑی
ہور نکمڑی لط ایویں ۔65۔
45. الف-اکلا حمزہ آہا
الف-اکلا حمزہ آہا
اتے رتّ سریر دی سکّ رہیا ۔
یار دا نقطہ دل مینڈے تے
اتے این دی ڈالی جھک رہیا ۔2۔
46. الف-اکلڑا حمزہ آہا
الف-اکلڑا حمزہ آہا
تے حمزہ شیر مریلڑا اے ۔
الف دا نیزہ پھمن والا
تے ایہہ اسوار رہیلڑا اے ۔
الف تے حمزے دیاں گل وچ پکھیں
تے گھتی او یار دوبیلڑا اے ۔
حیدر یار دا ٹاہلی تے ٹانگو،
تے وحدت نال دبیلڑا اے ۔5۔
47. الف-اسف کملی رملی گولڑی نوں بھی
الف-اسف کملی رملی گولڑی نوں بھی
اپنی کر کجھ آکھنا ای ۔
گھتّ کے پیٹی چھوڑ ن بلبل،
کہو کہو پر کجھ آکھنا ای ۔
ہتھ وچّ رکھ پر ہار نہ چھوڑیں،
مرے ن عر کجھ آکھنا ای ۔
وعدہ چک تھیں وت کن ونجے،
باجھ تینڈے ور کجھ آکھنا ای ۔
جتھے گوالڑا نال غیر دے،
اپنا کر کجھ آکھنا ای ۔
رہے جے ہمیشہ در تے ہی ہے،
ونجے ن مڑ کجھ آکھنا ای ۔
تینڈڑا پکڑیا در حیدر کر وچّ،
ن توں نظر کجھ آکھنا ای ۔41۔
48. الف-اوہف جیہے ایہہ تارے چن ن
الف-اوہف جیہے ایہہ تارے چن ن
سورج ن ایہہ نور بھی ن ۔
اوتھے سورج دا نور کجھ ن،
اوہناں گلیاں دے راہ دی دھوڑ بھی ن ۔
اتے میں جیہا کوئی کتا بھی ناہیں،
راپھزی سور بھی ن ۔
حیدر نوں جے چا نوازے تاں
شاہاں دے پھزلاں تھیں دور بھی ن ۔42۔
49. الف-اوسف آتش رنگی تھوں حیرت اے بھیناں
الف-اوسف آتش رنگی تھوں حیرت اے بھیناں
چاندی رووے بل ن پوے ۔
جتھوں طور تھیویگا 'لہن ال منپھوش'
پچھے ماہی دے جل ن پوے ۔
دھواں ن ہووے کدی امبر تے کدی
کہندا شاید گل ن پوے ۔
توڑے کرے شرارت پپنی مینڈی
جے نازک توں ول ن پوے ۔
ہک چندنہار دی چاندنی فانوس ناہیں
تاں کیونکر گل ن پوے ۔
ایہو چندنہار نشانی تاہیں
چاندنی دے نال رل ن پوے ۔
چاندنی تے مہتاب گلاں وچّ حیدر
ہرغز گل ن پوے ۔60۔
50. الف-اوسف تنگ دہن کیتا تنگ مینڈا دل
الف-اوسف تنگ دہن کیتا تنگ مینڈا دل
نال عدم دے بھی ہمدم آہیں ۔
اوس تنگ دہن کیتا بے سر مینوں
مہز عدم کنوں بھی کم آہیں ۔
اجے عدم بھی یادم ایہی
میں وت بے سر بے دم آہیں ۔
اوہ منہ کا'با بینی حطیم اے
وچ رکو دے غم آہیں ۔
وچ تواپھ دے کھاواں وہیرے
کپر دے وچ زم-زم آہیں ۔
پوے وہم دا عکس اس لال نگینہ
حالَ وجود تھی کھاتم آہیں ۔
وہ ملیا متھے نقطہ وہم دا
کرے ن مجرم مجرم آہیں ۔
علی حیدر ہوواں میں سونے دی بینسر
گھول گھتیواں جم جم آہیں ۔59۔
51. الف-اوسف زلف سیاح اتے لباں دا عکس
الف-اوسف زلف سیاح اتے لباں دا عکس
دل اندر آرسی نوں ۔
وحی انا آئت آ' اتینک ول کوسر
نالے کوسر آرسی نوں ۔
اوہ لب نال تے مسی والیا
ویکھ وے نینگر آرسی نوں ۔
سرچشما آبہیاتی ظلمت والی
واکر آرسی نوں ۔
کلھ پئی اکھیں کلھ پوس اکھیں وچّ
گڈیاں دھر آرسی نوں ۔
پلک ن لگس کھواب کیہا توڑے
گوڈیاں نے دھر آرسی نوں ۔
جے گوڈیاں تے دھر گوڈیاں تے کر
گلشن پنجر آرسی نوں ۔
مٹھاں موہنیاں گھر آرسی نوں
سوہنے لے کر آرسی نوں ۔
کھبسورتاں آرسی باجھ ن رہندیاں،
ویکھ وے حیدر آرسی نوں ۔50۔
52. الف-اہف آؤندا میں من بھاؤندا
الف-اہف آؤندا میں من بھاؤندا،
بھنا قاصد دلبر یار دا اے ۔
جیں دی دھوڑ نور اکھیں دا،
سو بے شک اوسے یار دا اے ۔
دھوڑ کیہی کوئی مشک ابیری،
مایا کلھ انوار دا اے ۔
سو بن رسول محمد بر حق،
بھیجیا سرہنہار دا اے ۔
بیلی اپنے نوں کر قاصد بھیجنا،
مہز کرم دلدار دا اے ۔
بھیناں پچھیا میں اس قاصد کولوں،
جو مہرم سبھ اسرار دا اے ۔
ویکھاں کہڑی چیز اجائب تحفہ،
جو لایق دربار دا اے ۔
حیدر آکھیا قاصد اوتھے،
بہت پیار پیار دا اے ۔4۔
53. الف-اہف بے رنگ رنگ کرے
الف-اہف بے رنگ رنگ کرے
وچّ اوہناں سوہے سالو والیاں دے ۔
وچّ ہار سنگاریاں سوہنیاں دے
روشن صبح مسالیاں دے ۔
جویں نشہ شراب دا رنگ کرے
وچّ اوہناں اکھی متوالیاں دے ۔
جویں ماں 'نی تینڈے نے ہتھ رنگے
نال تیں تالیاں دے ۔
جویں ہر جند درکدائی خنجر
وچّ رنگا رنگ وکھالیاں دے ۔
ویکھ تنبو قناتاں بے رنگ حیدر
وچّ سپھیدیاں لالیاں دے ۔61۔
54. الف-اہف بے رنگ اس رنگ سوہے نوں
الف-اہف بے رنگ اس رنگ سوہے نوں،
بے رنگ دے رنگ رنگاوندا ای ۔
جے وتّ رنگ دا رنگ بھی ہووے،
تسلسل لازم آوندا ای ۔
جے وتّ ہووے تسلسل اوہو،
بے حد حسن وکھاوندا ای ۔
بے-رنگ حیدر ظاہر ایہی،
پردے تھوں رنگ چھپاوندا ای ۔24۔
55. الف-اہف بھر بھر بھاہ جیوں بے رنگ بھڑکے
الف-اہف بھر بھر بھاہ جیوں بے رنگ بھڑکے،
سنگ بھی شور تھوں سنگدا اے ۔
ایہہ بھاہ بھی تھر تھر کمبدا ای،
ہووے شُ'لا زبان خیر منگدا اے ۔
جلوا پوے وچّ بھاہ سمندر
بھاہ جنا جل گنگ دا اے ۔
پر خام سمندر سوز تھوں سنگے،
مرد ن موت توں سنگدا اے ۔
ایتھے خواجہ سر سمندر ایہی،
آتش-خانا پتنگ دا اے ۔
ایویں کوڑ سمندر آکھے 'عنا انار'
حق پتنگ دے انگ دا اے ۔
وت کھال تے خط کٹک کیہا،
جے یار سامان ن جنگ دا اے ۔
ہائِ ہائِ ساڑیا رنگ نوں،
بے رنگ تاں بھی کالڑا دارو تپھنگ دا اے ۔
ویکھو ہتھیں کریم دے پوند کداں،
اوہ سونا جو ہتھاں دی ونگ دا اے ۔
ویکھے پچھے لعلاں دے سنگ اوہ ونگ بھی،
ہور کی آرز منگدا اے ۔
اوس بے رنگ بھاہ دا گھنگٹ
جل سیاح تھیوے توڑے سنگدا اے ۔
حیدر دیوے ساہ تاں اوہو دیوے،
ساہ جو گھنگٹ انگدا اے ۔39۔
56. الف-اہف دریا جے تروڑے بنیاں
الف-اہف دریا جے تروڑے بنیاں،
مہے شیشے کر کر کون پچھے ۔
اوتھے کر کر کر کر حقہ پتھر،
مارے کیونکر کون پچھے ۔
اوتھے اوہی نے شیشے تے اوہی نے پتھر ماردا،
برسر کون پچھے ۔
اوتھے کر کر کر کر سنیئے ناہیں کر کن،
کپر کون پچھے ۔
اوتھے ٹھاٹھیں بازو تے سریاں پانی،
لہر دی دھر دھر کون پچھے ۔
اوتھے دریا دا پیر تلکے لہر کمبدا،
تھر تھر کون پچھے ۔
کئی سنگ دلیں اوتھے رو رو لہردے،
مینڈے مینڈ مڑ مڑ کون پچھے ۔
ایہہ بیعت مقرر ناہیں مقرر
ایہی مقرر کون پچھے ۔
حیدر سنیا کن کہیاں اوتھے،
پانی پھڑ پھڑ کون پچھے ۔40۔
57. الف-اہف ہار سنگار جو بھانا یار ن کیتا
الف-اہف ہار سنگار جو بھانا یار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
ویکھ کجل دی دھار دھار دے یار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
اساں کیتا ڈردیاں مول شکار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
ڈنگے زلف سیاح مار دے دھار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
کولو کول تماشہ باغ بہار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔
حیدر چولا پاڑ لنگار ن کیتا،
اساں کیا کیتا اساں ۔34۔
58. الف-اہف جلوا بے رنگ کسے دلیں
الف-اہف جلوا بے رنگ کسے دلیں
ایہہ رنگ تیرا معشوق نہیں ۔
ایہہ کاکل حرف نویں نے
سب کلام خدا مخلوق نہیں ۔
ایہہ کرن دلالت اوسے
اوہ ہک کنوں مپھروک نہیں ۔
اوہ موتی ہار سنگار سجن دا
اندر اوس صندوق نہیں ۔
اوہ برق فلک تے لشکر چمکے
آتش وچ بندوق نہیں ۔
پر ایہہ بھی برق-انداز اکھیں دے
توڑے ایہہ مبروک نہیں ۔
ایہہ بھی حافظ کاری نے حیدر،
توڑے اوہ منتوک نہیں ۔58۔
59. الف-اہف کیچن دھیان کیچنیاں
الف-اہف کیچن دھیان کیچنیاں
اربیلیاں پھنیاں کنّ چنیاں ۔
نال بے تال خیالاں تے،
کدی اکھیں ن ڈٹھیاں کنّ سنیاں ۔
اونھاں لال لباں دیاں گالیاں
مینوں لالڑیاں یا کنّ چنیاں ۔
نہ تھیا نہ نتھیاں گھنگرو پاون
تے چھن چھن کنّ چنیاں ۔
ایہناں چھن چھنیاں کیتی چھاننیاں،
دل چھڈیاں نے کجھ انچھنیاں ۔
نہیں سلامت تینڈی عزت جیہیاں،
نال اسالت کنچنیاں ۔
مینوں کھارے دا نت آواز پوے،
میں دیون کیا نت بھوچھنیاں ۔
پر نال کرم جے فضل کرے ہک،
کھولھ سویں گل ہن تنیاں ۔
پر حیدر پیر جوان اسالت،
مشکل گلیں ایہہ بنیاں ۔32۔
60. الف-اہف میتھوں بھی نیڑے وسے نی بھیناں
الف-اہف میتھوں بھی نیڑے وسے نی بھیناں،
پٹیاں اکھیاں پٹیاں میں ۔
ہائِ ہائِ اکھیں نہیں، پر ویکھن دی سکّ
پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔
اوتھے یوسف آہا سفنے وچّ،
پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔
لکھی صورتَ ڈٹھی سوہنی میں،
جے پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔
لوٹ پوٹ ہوئیاں اکھیں نال اکھیں دے،
پٹیاں میں اکھیاں پٹیاں میں ۔
کور کور کریں مینوں کوئی نہ کرے،
جے وتّ پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔
لگا دل وچّ حیدر تیر نگاہ دا،
پٹیاں میں اکھیں پٹیاں میں ۔27۔
61. الف-اہف مٹھڑا ہاسڑا سادہ بھی ن
الف-اہف مٹھڑا ہاسڑا سادہ بھی ن،
عکس اس پاک دی ذات دا اے ۔
مٹھی گاہل اس لال خاموشی دی بھی،
عکس اس بات نبات دا اے ۔
اوہ چھم چھم نور جو وچّ جھروکے،
نیناں دے شاہ دی جھات دا اے ۔
مینوں حیدر شاہ رخ کیتا،
ذکر ممات ہیات دا اے ۔45۔
62. الف-اوہناں نیناں وچ نگاہ کچہری
الف-اوہناں نیناں وچ نگاہ کچہری،
لائی ن دسے دسدیاں ۔
کرے عدالت ستھّ چکائی،
لائی ن دسے دسدیاں ۔
چوباں پلکاں کھڑے پیادے،
چائی ن دسے دسدیاں ۔
جگّ وچّ حیدر ذات خدائی،
آئی ن دسے دسدیاں ۔44
63. الف-اوہناں سوہنیاں دے گل رنگاں کولوں
الف-اوہناں سوہنیاں دے گل رنگاں کولوں،
سانوں بے رنگ دی بو آوندی اے ۔
ایہا بے-رنگ دی بو گھنگٹ کر،
گلبرگ دھروں ہو آوندی اے ۔
جو شبنم بے-رنگ لہندی رنگ،
جو گلشن دے رو آوندی اے ۔
ونجو سئیداں دے وچّ سینے کلدے
جے مہندی نوں بو آوندی اے ۔
ونجاں کیہی پھلاں دی سیج اتوں،
جویں کنت کنوں جو آوندی اے ۔
حیدر سوہنیاں پاس رن دتے،
دھوڑ دھوڑ مہیں سو آوندی اے ۔46
64. الف-اوہناں سوہنیاں کھوبسورتاں اندر
الف-اوہناں سوہنیاں کھوبسورتاں اندر،
جلوا بھی مینڈے یار دا اے ۔
ایہہ گل گل رنگ رنگا چمن دا بھی،
حسن بسنت بہار دا اے ۔
اوہناں مورتاں سنگیں دے وچّ،
لال دا رنگ سواردا اے ۔
ایہہ تال بے تال ایہناں کنچنیاں دا،
نچاؤ وڈے ہنکار دا اے ۔
ایہہ تھئیا تھئیا چھن چھن بھی،
گھنگرو دی چھنکار دا اے ۔
اس دام درم دی چھنک چھنک جو،
دان اس دیون ہار دا اے ۔
اس دانے دانا جیہے بہار دے اندر،
آتش دی بھڑکار دا اے ۔
جے منصور انلہک آکھیا،
جانشین سردار دا اے ۔
جس کپی اے شہرگ اپنی،
سوئی واقف اس گفتار دا اے ۔
جہڑا مہرم تھیا وچّ قرب درید دے،
مہرم اسرار دا اے ۔
اوہ بیلی بیلے تھوں باہر ن پر،
بیلا دھندوکار دا اے ۔
جہڑا بیلی دے نال بیلی ہووے،
سو اپنی ذات انکار دا اے ۔
بیلا بھی اتے بیلی بیلی،
ہیر دے کہنے ساردا اے ۔
حیدر مہیں دا کڈھ سنگ عنا،
ماہی کھنڈی سار دا اے ۔36۔
65. الف-اوہناں سوہنیاں وچّ جلوانما
الف-اوہناں سوہنیاں وچّ جلوانما
بھی بے رنگ خوبی یار دی اے ۔
بے رنگ ہویا جے چاندنی اندر
ظاہر وانگ دیوار دی اے ۔
دسے اتے گل پوے نہیں
'لائیدرکئلئبسار' دی اے ۔
ناہیں تاں بن جوہر عرض نوں
کیونکر ترا' قرار دی اے ۔
چمکے ہوا مہتاب کنوں گل پوے
گلّ اسرار دی اے ۔
طاقچہ بزم شیشہ ہویا
دیوار اس دلدار دی اے ۔
ہر کھبسورت نعر نوں خوبی
'لو لم تمسا' نعر دی اے ۔
نورن اﷲ نور کرے تماشہ
مظہر سرجنہار دی اے ۔
اوہ آپ سورج حیدر بہت بلند
ایہہ گلّ تاں دو چمکار دی اے ۔63۔
66. الف-اوہو سورج جگمگ چمکے
الف-اوہو سورج جگمگ چمکے
پر ن دسے اکھیں بیکاریاں تھوں ۔
بند رہاں وچّ حیرت دے
کھبسورتاں ہار سنگاریاں تھوں ۔
ایہی ذرہ تھیا قطرہ اکھیں وچّ
کیونکر ویکھاں باریاں تھوں ۔
اوس مصری دند دی پوندی گل
اوہناں لال شکر گپھتاریاں تھوں ۔
جویں ناز کماندی پوے گل
اوہناں ٹھمک ٹھمک رپھتاریاں تھوں ۔
جویں حیدر زخماں دیون خبراں،
تیغاں زوہرداریاں تھوں ۔55۔
67. الف-اہف شماں' گھر پھرکائے زبان
الف-اہف شماں' گھر پھرکائے زبان
تینڈی خوبی کنوں مکال کرے ۔
اگے آکھ ن سکے کہیئے
بے رنگ دی کوئی گال کرے ۔
پروانڑا دیہس منہ تے جھلّ
متاں کیل-او-کال کرے ۔
متاں گردن باری سر
جے مثل دی کوئی مثال کرے ۔
ہے ہے رووے کدی آہیں کیہیاں
اوہ جیوں جیوں تینڈا خیال کرے ۔
جو کجھ عشقَ تساڈڑے شُ'لڑا
شماں' نمانڑی نال کرے ۔
سوہنی نال سسی صاحباں سہتی
تاں نال ہیر سیال کرے ۔
اوہ غمزے دے تیر تھوں شماں' جو
کمبے تے کوکے حالَ وے حالَ کرے ۔
کدے کوئی فانوس دا واٹ کرے
کدے پر پروانڑے دی ڈھال کرے ۔
اوس دراز دی غیرت تھوں دیکھو
شماں کی آخر حالَ کرے ۔
لڑک میرے نال امبر بھنی
جانور نوں دھوں دال کرے ۔
ہے ہے ساری رات پڑھے پر پروانڑا
تن من بال مثال کرے ۔
ویکھاں کیا کجھ لگیا بال ایانے
ہتھ وچّ دیوا بال کرے ۔
حیدر ہو پروانڑا تاں یار بھی
تینڈڑی ایویں سنبھال کرے ۔53۔
68. الف-اہف زلفاں سیاح کیوں ہتھوں دیواں
الف-اہف زلفاں سیاح کیوں ہتھوں دیواں،
نہ جاناں کروینیاں نوں ۔
ہک تل چھابڑی چھلیاں دی وچّ
کہیا سودا کروینیاں نوں ۔
ایویں ٹھگّ لئیا ہن دل دے ظالم،
کوئی سودا کروینیاں نوں ۔
کیوں دل دتیاں اوہا ادا کر،
جس ادا کروینیاں نوں ۔
پاس گل دے شمع' کیوں پھلیلا،
زلف جدا کروینیاں نوں ۔
وڈے چراگ ہندے کیتے چھلیاں،
ونی ودھا کروینیاں نوں ۔
سڑن سے پروانے وے
اندھیر وڈا کروینیاں نوں ۔
بہں ونیا زلفاں حیدر اساں،
جدا جدا کروینیاں نوں ۔7۔
69. الف-اسف بے-رنگ پاک دا رنگ
الف-اسف بے-رنگ پاک دا رنگ
ایہناں کھوبسورتاں نوں چمکاوندا اے ۔
اس سورج دا نور تائیں ایہناں،
مہ-پاریاں نوں چمکاوندا اے ۔
دیوے تیغ دی بے رنگ آب گلاں نوں،
رتّ دے رنگ رنگاوندا اے ۔
پر جانے ن اوس نوں وانگ ایہناں،
کوئی وچّ خیال سماوندا اے ۔
کوئی نقش نہیں نقاش جیہا،
توڑے اپنا رنگ بناوندا اے ۔
دو کھلیاں تاں چیخ خیال اوتھے،
چاول دودھ نوں لاوندا اے ۔
یا' نی حیدر اوتھوں عاقل بنیاں
کجھ ہتھ ن آوندا اے ۔26۔
70. الف-اسف چوپڑباز دے نال اساں
الف-اسف چوپڑباز دے نال اساں،
باجھ ہارن دے کوئی دا نہیں ۔
بن چھ چھ پونے ساریاں دے،
اس بازی دا ہور دا نہیں ۔
ایہہ لڑائیاں ڈٹھیاں ن کدی،
ماریاں کٹھیاں گھا نہیں ۔
ماریں مار جوائیں اتے
ایہناں پلکاں نوں ٹھہرا نہیں ۔
دل مار جوائیں ول اس تائیں،
مارن دا کوئی ساہ نہیں ۔
اوہ پکیاں کچیاں دیکھے ناہیں،
علی حیدر اوتھے بچا نہیں ۔23۔
71. الف-اسف لال شریف نے میں کی جاناں
الف-اسف لال شریف نے میں کی جاناں،
خط کٹک کر دھاوندا اے ۔
کھاتم لال سلیمان والی تے،
الٹے نقش لکھاوندا اے ۔
اوہ ملک عظیم سلیمان دا،
ایہناں کیڑیاں توں لتڑاوندا اے ۔
اوہ گال صفعہ تے کھال بھی تکے،
سو دھو دھمائی آوندا اے ۔
خط نہیں میں بھلیاں،
شاید عبر اس زلف دی چھاوندا اے ۔
اوہ مکھ نور لباں تے نورا
پیریں بھی نیوراں پاوندا اے ۔
چانن آوے آب کنوں ایہہ،
الٹا نورا دھاوندا اے ۔
عید دا چن دسیوے کدی
نورا پانوت نت دکھاوندا اے ۔
حیدر نورا نور شریف اے
ہن ری نور نواوندا اے ۔14۔
72. الف-اسف وٹیاں زلفاں ہلو ہلو
الف-اسف وٹیاں زلفاں ہلو ہلو،
اساں چند ڈٹھا عید سنیویاں دے ۔
پئی گل چھلے نے وٹیاں وٹے،
اسے رات عید دے دیویاں دے ۔
تیر مارکے ظالم چھکّ ن لے،
دل جند ن لے دل جیویاں دے ۔
اوہ تل لال شکروالا حیدر،
جند ایہہ ہے سبھ میویاں دے ۔19۔
73. الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی
الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی،
ویلا پچھلی رات دا ای ۔
اتوں ہوئی دھمی تے دہیں ن جمی،
رڑکنا بھی کس گھات دا ای ۔
جٹّ ن ٹٹے تے ددھ ن وٹے،
ویلا وقت برات دا ای ۔
جویں ددھ تھیں دہی تے مکھن وے حیدر،
تویں فرق ن ربّ دی ذات دا ای ۔9۔
74. الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی
الف-اٹھ سوانی تے گھتّ مدھانی
ویلا پچھلی رات دا ای ۔
اتوں ہو گئی دھمی تے ددھ نہیں جمی
رڑکنا بھی کسے گھات دا ای ۔
جٹّ نہ ٹٹے تے دودھ ن وٹے
تے ویلا وقت برات دا ای ۔
جویں دودھ تھیں دہیں وت مکھن وے حیدر
تویں فرق ن ربے دی ذات دا ای ۔66۔
1. این-علیحدہ مسیع دا رنگ
این-علیحدہ مسیع دا رنگ
تے پاناں دا رنگ الہدڑا اے ۔
شام شپھک دا رنگ علیحدہ
تے تلیاں دا رنگ الہدڑا اے ۔
اوہ لب گاہلیاں دیندڑے مینوں
ایہناں دا رنگ الہدڑا اے ۔
حیدر لال لباں دا سائل،
تے خال پلنگ الہدڑا اے ۔2۔
2. این-علم دا پڑھنا نیک بہوں
این-علم دا پڑھنا نیک بہوں
پر عشقے دی بات انوکھڑی اے ۔
چن تے سورج دی روشنی بہوں
پر یار دی جھات انوکھڑی اے ۔
شب قدر دی رات بھی بہوں چنگی
پر وصل دی رات انوکھڑی اے ۔
مشکل گھاتاں سبھے او حیدر
پر برہوں دی گھات انوکھڑی اے ۔1۔
3. این-علم مانی تے منتک پڑھ کے
این-علم مانی تے منتک پڑھ کے
سکھیاں خوش مقالیاں نے ۔
ابتر زلف نوں ویکھکے تے
سبھے بھلیاں گہم کھیالیاں نے ۔
جد پیتا جام محبت دا بھیناں
تیل مطالعہ' دیاں پیالیاں نے ۔
الیہیدر متول طول کنوں خوش،
مٹھیآں یار دیاں گالھیاں نے ۔3۔
1. بے-باغ بہشت بھی تجھ بن یار وے
بے-باغ بہشت بھی تجھ بن یار وے
اساں سوہنا تے گلزار نہیں ۔
ساریاں سوز فراقَ ستاوے
بھاہ دا ایہہ بھڑکار نہیں ۔
ول ول ڈنگے سیاہے مار دی
سہناوت تار نہیں ۔
ہر دل دے وچّ سوز دا قیدی،
دلاں دا کوئی شمار نہیں ۔
کردے کیتی اے زلف دوراں
باجھ ستم دی کار نہیں ۔
زلف شریف کیا ظالم حیدر،
ڈٹھا ایڈا اندھار نہیں ۔9۔
2. بے-باہجھ تیرے ہور کون کھدایا مارے
بے-باہجھ تیرے ہور کون کھدایا مارے
تے مار جوائیں توں ہی ۔
جتھے پون وہیر تے کڑکن کپڑ
ہتھاں تے چا لنگھائیں توں ہی ۔
جتھے پوے جہازاں نوں واؤ مخالف
لنگر گھتّ لگائیں توں ہی ۔
کریں بھاہ سمندر سمندر کارن
مچھیاں وانگ ترائیں توں ہی ۔
جتھے رگ طبیباں نوں ہتھ ن آوے
تاں رگلا پچھائیں توں ہی ۔
جتھے آجز ہوندے طبیب سیانے
تاں داروآں باہجھ چھڈائیں توں ہی ۔
جتھے آجز روندڑے نے رتّ نراسے
ہسّ ہسّ یار ملائیں توں ہی ۔
جتھے دھندی گاہری کھلی اڑاوے
اوتھے جھبر مینہہ وسائیں توں ہی ۔
جتھے پوے وبا تے مشکل جیون
امن-امان رکھائیں توں ہی ۔
ایہہ آجز بندہ کیا کجھ منگے
سبھ کجھ دئیں دوائیں توں ہی ۔
ایہہ حیدر آجز ہو منگن تھوں بھی،
آپے دیویں منگائیں توں ہی ۔17۔
3. بے-بہت شکار دلیں دے ظالم
بے-بہت شکار دلیں دے ظالم
چائی وانگ ن جاونا ای ۔
پھڑکدا چھوڑ ن ونج وے ظالم
اتر سمندروں آونا ای ۔
کر تکبیر اس لکڑی تیری نوں
پکڑ ہتھاں نال چاونا ای ۔
اس حیدر گنڈھڑی اپنی نوں،
وچّ کجکے دے لڑکاونا ای ۔6۔
4. بے-بینسر جھک لباں تے آئی
بے-بینسر جھک لباں تے آئی
آبِ-ہیات دے پیونے نوں ۔
یا وت چاہزنکھداں اندر
لٹک سنہری تھیونے نوں ۔
یا وت پئے جلیب حسن دے
پئے کڑاہ تلیونے نوں ۔
علی حیدر میں بھی بینسر تھیواں،
بھٹھّ گھتاں ایس جیونے نوں ۔21۔
5. بے-بھائے ن حسن نوں گرہ دل نکلے
بے-بھائے ن حسن نوں گرہ دل نکلے
تے دل کم ناز دا ای ۔
کائی کشتی نہیں آجزاں دے
اس جیون نوں کھم ناز دا ای ۔
مارے بجلی ہکے دم کہندی مجال
اس آتش نوں دم ناز دا ای ۔
وعدہ وصال قیامت بر حق،
حیدر میں غم ناز دا ای ۔19۔
6. بے-بھائی مینڈے کیہیاں
بے-بھائی مینڈے کیہیاں
ایہہ سپّ دیاں لیکاں ۔
مینوں شوکدا تے شیر آیا
ؤ بو چیکاں ۔
مینوں یار جھوک جھوکی کتھوں
لکھیاں ایہہ لیکاں ۔
مینوں باغ تے بہاراں
او بوٹڑے چھیکاں ۔
پڑھاں بے تے سے میں
کہڑیاں رفیقاں ۔
مینڈے درس دوزی مہیں
اوہ رنگ تے کہیکاں ۔
ویکھاں زیراں زبراں حیدر،
کہ میں یار اڈیکاں ۔15۔
7. بے-بھیناں آہو ویکھاں کائی گلّ کہے
بے-بھیناں آہو ویکھاں کائی گلّ کہے
اس رٹھڑے یار مناون دی ۔
اس لب نال ہنساون دی
اس متھے دے ول کھلھاون دی ۔
اس بھڑکی بھاہ بجھاون دی
تے بجلی دے وانگ ہساون دی ۔
تیغ دھرو میانوں ٹھگن(کڈھن) دی
کویں آئی دے مونہوں بچاون دی ۔
ستی سیج تے میں متوالی بھی
یار میہر کیتی راتیں آون دی ۔
یار ول ول سدیاں نام کرم
سن بات کریں من بھاون دی ۔
تیرے بھاگ سہاگ جگاون دی
تے کھولھ تنی گل لاون دی ۔
میں ابڑھواہے نچوکی اٹھی
تقصیر بھی چر لاون دی ۔
حیدر آکھ اس یار دے بیلی نوں،
کائی گلّ کرے بکھشاون دی ۔7۔
8. بے-بھیناں آکھو نی تسیں چوچک تائیں
بے-بھیناں آکھو نی تسیں چوچک تائیں
واسطہ مولٰی پاک دا ای ۔
میں وت رنگیاں برہوں رانجھن دے
کھیڑے دا نام کواک دا ای ۔
کھیڑے دے نال نہ بندی اے میری
رانجھن لایق ساک دا ای ۔
پیوند کارن ساک کچیون
پیوند وت حق چاک دا ای ۔
کھیڑے دا ساک ناپاک نی بھیناں
ایہہ وت ساک اراک دا ای ۔
توں بھی ناؤں خدا دا آکھ وے حیدر،
لے وت باہرا ساک دا ای ۔18۔
9. بے-بھیناں ہیرے ہیرے کر آہو نہیں
بے-بھیناں ہیرے ہیرے کر آہو نہیں
اور اور ن رانجھن بھاوندی اے ۔
دور دور بھنیاں مینڈے کول ن آؤ
یار نوں غیرت آوندی اے ۔
بھیناں ویرا ویرا کر گاوو تسیں
ہیر بیلی دے گاوندی اے ۔
بھیناں واہنا دے وچّ ناہو تسیں
ہیر کپڑ دے وچّ نہاوندی اے ۔
بھیناں کنڈھیاں تے تسیں جھمر پاؤ
ہیر لہرے جھناوندی اے ۔
چھنے چوری دے کٹّ کھاؤ تسیں
ہیرے گھمر-گھیریر کھاوندی اے ۔
بور بور تے سوہنی کر کر
ماہی نوں مہیں ملاوندی اے ۔
ہیر اپنا ناں وچ چاہے حیدر،
عاشق یار دے ناوندی اے ۔3۔
10. بے-بھیناں ہکا کیتی نگاہ پیارے
بے-بھیناں ہکا کیتی نگاہ پیارے
وت مینڈا دل سکدا ای ۔
اوہا ہکا تیغ جو واہی ظالم
زخم مینڈا نت چکدا ای ۔
کیہی کالی تے کوجھی ڈراونیاں
تیغ بجلی وانگر نہ پھکدا ای ۔
مینڈا ٹپّ سینڑا بھاہ تھیا
دل دانہ وانگر ن ٹکدا ای ۔
ہکس حیدر ماریاں تاریاں،
ملک بھی اوسے ہکّ دا ای ۔10۔
11. بے-بھیناں کجھ نہ چوکھا یار بناں
بے-بھیناں کجھ نہ چوکھا یار بناں
کجھ تھیون دا کوئی سا نہیں ۔
اس جگ جگ جیون جوگے بناں
اس جیون دا کوئی سا نہیں ۔
بن سوزن پلکاں ترکھیاں دے
پھٹّ سیون دا کوئی سا نہیں ۔
حیدر یار پیارے بناں
مدھ پیون دا کوئی سا نہیں ۔8۔
12. بے-بھیناں ماریاں میں خودی یار دی نے
بے-بھیناں ماریاں میں خودی یار دی نے
وسے ہک ویہڑے ول ویکھے نہیں ۔
میں آرسیاں ہتھ یار دے
ویکھے آپ نوں میں ول ویکھے نہیں ۔
ویکھے اپنا باغ بہار
اساں ول ویکھدا بھلّ ول ویکھے نہیں ۔
جویں مکی اکھیں دے مارے دل وچّ
اکھیاں نوں بھلّ ول ویکھے نہیں ۔
مینڈے اندر باہر اوہو اوہو
چشم اوہی میں ول ویکھے نہیں ۔
کتھوں سنیوے کوک آرسی دی،
جیہڑا تیرا نگاہ جھلّ ویکھے نہیں ۔
متھے تے ول پائیو سو حیدر،
میں ول بھی کلھ ویکھے نہیں ۔1۔
13. بے-بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں
بے-بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں
کوئی گلّ کریں لاؤبالیاں دی ۔
بھیناں ناز سجن دے ماریاں میں
کی گلّ کریں بھاہیں بالیاں دی ۔
بھیناں پچھے نہ وات سیالیں دی
ایہناں سوہے سالو والیاں دی ۔
ایہناں زلفاں کالیاں کالیاں دی
ایہناں مست اکھیں متوالیاں دی ۔
ایہی زلفاں نے آہ جے سچ پچھیں
گل پوندیاں نے سودیاں والیاں دی ۔
ایہہ لہبر لمڑے اچڑے بھی
سبھ خاک کنت سمبھالیاں دی ۔
روندیاں روندیاں مر مر گئیاں دی
سندیاں تے سیالیاں دی ۔
حیدر آخر خاک جو ہونا،
ریجھ کیہی ہے نہالیاں دی ۔13۔
14. بے-بھیناں سوہنی نوں نہیں سوہنا ناز
بے-بھیناں سوہنی نوں نہیں سوہنا ناز
اساں کوجھینیاں بہت ناز نہیں ۔
متاں گالیں دے نال دلا یاد لیوے
گل دی زلف دراز نہیں ۔
اساں 'کالو بلا' بھلّ آکھیا اے
اکھیں مست الست نیاز نہیں ۔
اوہناں لال لباں نال مسیع مسواک
حقیقت نال مجاز نہیں ۔
اوہ کوجھڑا ہاسہ کیا راز نہانی
گمزے کیا گماز نہیں ۔
جے متھے دا ول شوخ کرے
اوہ نین غریب-نواز نہیں ۔
کوک وے حیدر تانا ری ری تن،
طنبورے دا ساز نہیں ۔11۔
15. بے-بھیناں طوبیٰ ہے میں یار بنا وت
بے-بھیناں طوبیٰ ہے میں یار بنا وت
پوپٹ کھنڈ نہ گاونا بھی ۔
تاڑیاں ماریاں بھیڑیاں دیون
نیور نوں چھنکاونا بھی ۔
شادی خوشی دے سیہرے گاون
نازاں دے نال بتاونا بھی ۔
حیدر والے ویہڑے آکھن
رمزاں نال بجھاونا بھی ۔
وتّ مسی مسواک دے پان چباواں
اکھیاں سرمہ پاونا بھی ۔
دھڑی گنداون مانگ بھراون
گھس گھس چندن لاونا بھی ۔
طوبیٰ ہے حیدر دور سجن تھوں،
جیونا بھی مر جاونا بھی ۔4۔
16. بے-بھیناں اوہ مکھ سوہنا سدھ کرم
بے-بھیناں اوہ مکھ سوہنا سدھ کرم
اتے غصہ عجب ہا نوں لگدا اے ۔
اوہ ہسن پھلّ تے بے کھار گل
تے خار غضب ہا نوں لگدا اے ۔
ایویں ہاسے ہاسے متھے ول
ویکھ ہسدی لب ہا نوں لگدا اے ۔
جے وتّ غصہ اساں تھوں آیا
تے ایہہ سبب ہا نوں لگدا اے ۔
حیدر اپنا کیتا لیندے ہر کوئی،
وس نہ ربّ ہا نوں لگدا اے ۔12۔
17. بے-بھیناں وجیا مارو عشقَ اولے دا
بے-بھیناں وجیا مارو عشقَ اولے دا
دم تروار دا وار تھیا ۔
کیا ساحری عشقَ اولڑا ظالم
قطرہ پانی دا نعر تھیا ۔
شپ شپ تیغاں دی ٹھا ٹھاٹھاں دی تھیں
کپر دا کرڑکار تھیا ۔
سانگ دی تانگ نوں حیدر ٹھلیا
انشا-اﷲ پار تھیا ۔5۔
18. بے-بھلا وے صاحب میں بھی تینڈیاں
بے-بھلا وے صاحب میں بھی تینڈیاں
ہک تلوار دا وار نہیں ۔
کیہی جھڑ تروار اے بجلی دی
سر کھنڈی ایڈا اندھار نہیں ۔
میاں اج بھی توں ہیں تے کلھ بھی توں ہیں
کیا بھانا وار نہیں ۔
کوچے زلف دے راتیں چانن کیا
گل بناں مار مار نہیں ۔
بن فعال دے چور تے نگ دے ڈٹھا
شور اتے مار مار نہیں ۔
اوہ پلکاں کڈھ وٹھا شاہد ہے
ہو اپٹھیاں مار نہیں ۔
حیدر ایہہ پٹھیاں سدھیاں توں،
آس سار دی سار نہیں ۔2۔
19. بے-بھر بھر رہی سپارے ایہہ
بے-بھر بھر رہی سپارے ایہہ
دل پھڑیں کیتے سیپارے ۔
ہر ہر پارا پارے وانگوں
نکل گیا اس پارے ۔
پڑھی کتاب حسن تیرے دی
رہی قرآن سی پارے ۔
نظروں الف کیتو سی ظاہر
بے تے سبھ وسارے ۔
بے تے اتے زیراں حیدر،
سبھے کوڑ پسارے ۔16۔
20. بے-بھی زہر نہیں جو کھا مرن
بے-بھی زہر نہیں جو کھا مرن
کچھ شرم ن ہندوستانیاں نوں ۔
کیا ہیا ایہناں راجیاں نوں
کجھ لجّ نہیں تورانیاں نوں ۔
بھیڑے بھر بھر کے دیون خزانے
فارسیاں کھراسانیاں نوں ۔
وچ ڈھونیاں دے پانی نکّ ڈوبن
جے لحن نہ وڈیاں پانیاں نوں ۔
ہکے تاں مار کٹاری مرو
جے سکو ن مار ایرانیاں نوں ۔
داڑھیاں چا منائیاں اکھیون
کشپھ(حیف) اے ایہناں زنانیاں نوں ۔
توپچیاں زمبورچیاں نوں
برکندازاں بانیاں نوں ۔
ایہناں بانکیاں ٹیڈھیاں ڈنگیاں نوں
ایہناں ترکیاں آکڑکھانیاں نوں ۔
نوک بنداں دکھنی جامے بانکے
تے پوش کمانیاں نوں ۔
ایہناں پلتھیبازاں نوں
ایہناں پھیلکداں اپھگانیاں نوں ۔
ایہناں تبتیاں کشتیگیراں نوں
ایہناں تیرئنداز کمانیاں نوں ۔
حیدر آکھ ایہناں ہیجڑیاں نوں،
ہیزا نہ-مردانیاں نوں۔14۔
21. بے-بلاک رنگیل سنہری
بے-بلاک رنگیل سنہری
لٹک رہی مرجان اتے ۔
یا کسے کاتب رکوء' پایا
صورتَ ال رحمن اتے ۔
یا سیاد لگائی پھاہی
میں جیہے مرگ پھنسان اتے ۔
پر حیدر رقم قتل دا سی لکھیا،
عاشق بے-فرمان اتے ۔20۔
1. ڈال-ڈٹھی گولڑی اک ایہناں صاحباں دی
ڈال-ڈٹھی گولڑی اک ایہناں صاحباں دی
مٹھے بول ایہناں دے بول دسے ۔
نال ہک تل لال لباں دے کوئی
لکھ تونگر تول دسے ۔
وچ پت شکر نت گھول دسے
کہ دار جلیبی کھولھ دسے ۔
سایہ بھی اوسے سرو رواں دا
لٹک بھی اوسے چول دسے ۔
ایہہ فوج بھی اوسے لشکر دی
ایہہ دھاڑ بھی اوسے کول دسے ۔
دھمدی سی سو صبح قیامت
جے اوہ گھنگھٹ کھولھ دسے ۔
کھلیں والی جالی دی چولی
ندیاں نین در مول دسے ۔
پئی کپر اتے کملی شاید
بیلی ماہی کول دسے ۔
شاید پاسنے وتے ڈھولن
حیدر کھائے دھرو دھول دسے ۔4۔
2. دال-دیل سپنیاں ول ڈٹھیاں پر وچّ
دال-دیل سپنیاں ول ڈٹھیاں پر وچّ
چا' زرپھ ن سماوندا ای ۔
چار طرف توں پاک پیارا
طرفاں آپ بناوندا ای ۔
وسے بھی اہلے دسے ن اکھیں
ویکھدیاں کجل پاوندا ای ۔
یار آرسی اندر ناہیں
اتے وچّ آرسی رکھ وکھاوندا ای ۔
اوہو دیوال دکھاکے رخ اتے
سما' چا ٹکاوندا ای ۔
تاہیئیں تاں وصل ہیاتی اتے
تیہوں پتنگ نوں یار جلاوندا ای ۔
ایہہ سوہنے آپ ن سوہنے
اوہو بے رنگ روپ چمکاوندا ای ۔
جے وت سوہنا نقش ایہناں دا
کیوں بے جان ہویا ڈراوندا ای ۔
جے وت سوہنی جند اکھیوے
کیوں کوہجڑا مول ن بھاوندا ای ۔
جے وت دوہیں اکھیؤں تکے
کیوں کدی دشمن ہاوندا ای ۔
اوہو بیچوں دسے تے دسے غیر نہ
اپنا نقش دکھاوندا ای ۔
علی حیدر اوہو بے رنگ
جھاتی لک لک پا وکھاوندا ای ۔3۔
3. دال-دوہڑے آکھے میں جگّ والے
دال-دوہڑے آکھے میں جگّ والے
رو رو جگّ ہساون نوں ۔
متاں یار سنے تے ہاسہ کرے
مینڈا روح تھیا کھنڈ کھاون نوں ۔
تیلی بھی یار تے رکھا بھی کھاجے
زلف دیون ہتھ لاون نوں ۔
ہن وا' دا وصال دے ماہ تھیں
پورے لگیاں پیراں جاون نوں ۔
اج دی رام امیدواری دیہہ
جاون ایہہ دن آون نوں ۔
کر مسّ لباں تے مس کرے
پر لکھیا کون مٹاون نوں ۔
کوچ کریندا حسن جناں
دیکھاں حدی کن لنگھاون نوں ۔
رہزن کھال بہت ملاہزا
چاہیئے کیوں نقد مہاون نوں ۔
توڑے متھے دا ول اولا سپاہی
ساتھ تھیاں پہنچاون نوں ۔
زوری لال تے پوندا تل توڑے
سانگا نین بھواون نوں ۔
ہن راضی کرے گلّ دھنگانے
جور-او-ستم بکھشاون نوں ۔
ہن ظالم کھال بھی حاضر
تل تل حق چکاون نوں ۔
پل پل نین کریندے کرنش
پلکاں نال وچھاون نوں ۔
ہن زلف سیاح بھی لٹک پئی
گل لگی سوز وگاون نوں ۔
ہن لڑ گیا ناگ سیاح متھے
چھکن تے پچھتاون نوں ۔
ہن پھڑیا مندر فقیر دا
شاید ایہو سو ہتھ سیاون نوں ۔
حیدر ہن زلف دا چھکا خط
آیا ای داد دواون نوں ۔2۔
4. دال-دوروں نیڑیوں دور پیارا
دال-دوروں نیڑیوں دور پیارا
اتے شاہ-رگہ تھیں بھی نیڑے ولے ۔
کوئی بجلی دی اگّ بھڑک اٹھی
مینہہ وسے دیکھاں دیس کہڑے ولے ۔
سے ویہڑیں آپ نوں ویہڑے کہیا
تاں بجلی نوں جھڑ ویہڑے ولے ۔
مینوں مار ن ویر ویہڑا ن آپ توں
گھت وہاریں پرے ولے ۔
نت ویلے چکی چاک نوں بابل
مہیں نجّ سہیڑے ولے ۔
مینوں لے چل رانجھن تخت ہزارے
ایہہ کھیڑیاں دی جڑہے ولے ۔
قاضی کہڑی کتاب اندر ڈٹھے
ہیرے دے بھائی کھیڑے ولے ۔
کھیڑے نوں مر وکھیڑے ن کر
چھوڑ وے قاضی بکھیڑے ولے ۔
رانجھن ہیر تے ہیر اے رانجھن
ہک نوں کون نکھیڑے ولے ۔
عشقَ تھوں جمیاں شرا' وے قاضی
کھاوے ناہیں انھیڑے ولے ۔
عاشقاں دی کوک ڈاہڈی کیہی
کپڑ مارے سو بیڑے ولے ۔
اوہ کھتی ترٹی اج کلھ حیدر
صندل نال گہیڑے ولے ۔1۔
1. فے-فناہ ہوئی ساری جان میری
فے-فناہ ہوئی ساری جان میری
اتے سوہنے نوں کجھ پرواہ ناہیں ۔
رات دیہاں جانی سخت بولے
کدے میہر دے نال نگاہ ناہیں ۔
رٹھے یار نوں آپ مناؤنا ایں
اوتھے ہور وکیلاں دی جا ناہیں ۔
علی حیدر میاں مولٰی خوش رکھے
ہسّ بولے دا کجھ گناہ ناہیں ۔
1. گاپھ-گھول گھتاں انہاں سوہنیاں توں
گاپھ-گھول گھتاں انہاں سوہنیاں توں
زلفاں جنہاں دیاں جھالیاں نے ۔
کرلا ہوئیاں نے رل اگاہاں نوں
راتیں لمیاں کالیاں نے ۔
حیلے کیتے جنہاں آتش تے
پر سونے دے نال کٹھالیاں نے ۔
اوس گل دی سونے دی شرم کنوں
گل پوندیاں سوبندیاں والیاں نے ۔
مینڈیاں کیوں تقصیراں سمھالیاں نے
متھے دے ول والیاں نے ۔
سبھ کجھ تینڈے ہتھ دا دھبہ
جے وت گاہلیں سمھالیاں نے ۔
ہک وال بھی ڈنگا نہ تھیوے اساتھوں
اساں تے کیہیاں ظل جلالیاں نے ۔
الیہیدر دے ہتھوں کھسّ نہیں،
اوہی زلفاں گھنگریالیاں نے ۔21۔
1. غین-غیر کولوں مینڈا یار سوہنا
غین-غیر کولوں مینڈا یار سوہنا
وچّ گھنڈ دے مکھ چھپاوندا اے ۔
ہک آپ ناظر تے منظور نظر
لکھ رنگ بنا وکھاوندا اے ۔
کئی عاشقاں دے جگر پھٹّ سٹے
لکھ نام نشان دھراوندا اے ۔
الیہیدر یار پیارے باہجوں،
ہن ملڑا ویس سداوندا اے ۔1۔
1. ہے-حالَ نہیں اتن بیٹھنے دا
ہے-حالَ نہیں اتن بیٹھنے دا
بوڑ چرخے نے کون بھوانسیا ۔
اساں وچّ بھنگوڑے دے کھواب ڈٹھی
رانجھا تخت ہزاریوں آوسیا ۔
کون پونی وٹے کون تند گھتے
ڈھلی ماہل کون بناوسیا ۔
علی حیدر سیونا یار سوہناں
لوک ایویں ہی دھماں پاوسیا ۔4۔
2. ہے-ہے ہے گھنگھٹ کڈھ ن مار وے ظالم
ہے-ہے ہے گھنگھٹ کڈھ ن مار وے ظالم
میں تروار سنجانیاں ۔
میاں ہن مناسب آکھیں
پر میں چوری کار سنجانیاں ۔
جے توں منہ پلو تائیں منہ پلو
میں روواں پکار سنجانیاں ۔
حالَ دے عقر پھڑیا ایہہ ظالم
دھار سنجانیاں ۔
ایہناں رنگ برنگیاں بھتاں کنوں
تیغ جوہردار سنجانیاں ۔
ایہہ گل گل دبدی لک نہیں
میں ڈنگری فار سنجانیاں ۔
میاں عشقَ تے مشک ن گجھا رہندا
میں گلزار سنجانیاں ۔
لٹّ وے ظالم جو من بھاوے
ول ول مار سنجانیاں ۔
حیدر آکھیں وت کردار توں ویکھاں،
میں بھی وار سنجانیاں ۔2۔
3. ہے-ہے ہے ماریا ای ایہہ لا پریم دی
ہے-ہے ہے ماریا ای ایہہ لا پریم دی
ماریا ای مار سٹیا ای ۔
ہن وت کیوں زلفاں نوں وٹیا ای
متھا اگے کیا مار وٹیا ای ۔
پیواں آبِ-ہیاتی میں اس لب تھوں
کر بے سر جے سر کٹیا ای ۔
کدی نال وصال دے مرہم لائی
جے نال فراقَ دے پھٹیا ای ۔
ایہو ناز دا کیہڑا پھٹیا ای
کدی آکھ سوہنیاں بھی پھٹیا ای ۔
اس ول ول پٹیاں والے ظالم
ول-ول مینوں پھٹیا ای ۔
حیدر جگّ جگّ جیویں سجن،
تیرے مارن نوں کھوہ کھٹیا ای ۔10۔
4. ہے-ہے ہے ماریاں بھیناں ناز سجن دے
ہے-ہے ہے ماریاں بھیناں ناز سجن دے
کجھ ہتھ مول ن آوندا ای ۔
کیہیاں سوہنیاں کھوبسورتاں مورتاں
خاک تھوں چا بناوندا ای ۔
کرکے روشن سورج چن تھوں
خاک دے نال ملاوندا ای ۔
اس سورج نوں بھی امبر چاہڑکے،
حیدر چا دباوندا ای ۔7۔
5. ہے-ہے ہے راتیں ادھی گھنڈ بھوچھن دا
ہے-ہے ہے راتیں ادھی گھنڈ بھوچھن دا
مینڈے یار کیتا دیدار کنوں ۔
پر پوے اچھاولا بھوچھن دے وچوں
زلف اتے رخسار کنوں ۔
کیہے چھن-چھن دینہ تے تارے بنے
اس بھوچھن دی ہر تار کنوں ۔
کیا چھن-چھن بنیا روشن دینہ
اس چمکن دے چمکار کنوں ۔
کیہی چھن-چھن رات انھیری بنی
انہاں زلفاں دی کالی انہار کنوں ۔
اتے ول ول پوندیاں دینہ تے راتیں
اپنی اصل کار کنوں ۔
جویں ول ول گل تے سنبل پوندا
جے گھلے واؤ بہار کنوں ۔
شالہ جم جم کھلن تھنڈری بہڑی،
حیدر علی قہار کنوں ۔8۔
6. ہے-ہے ہے ول ول زلفاں ماریا مینوں
ہے-ہے ہے ول ول زلفاں ماریا مینوں
مار سیاح ڈنگ ماریا ای ۔
ہے ہے پیو لئیا ساہ پیون ساہ نوں
ساہ اساں کوئی ہایا ای ۔
مینڈے دم تے کادریں الٹ پئیاں
اتے زلفاں نوں واؤ کھلاریا ای ۔
اس لال لباں والی واگ انہاں
نال اٹی تاں مندر وساریا ای ۔
اس ماندری دے نال مندر انہاں
مینڈا مار ناگنی ساڑیا ای ۔
نت ڈنگیوں عہد اساڈا ڈنگ
جے ڈنگ سواریا ای ۔
ول ول نہیں دل آمنا سامنا،
حیدر ور نگاریا ای ۔9۔
7. ہے-ہے ہے یار بناں ہتھیں سونے دی ونگ بھی
ہے-ہے ہے یار بناں ہتھیں سونے دی ونگ بھی
سپّ مینوں آستین دا ای ۔
بھیناں متھے مینڈے نت متھے تے ول
میہر کہیں بتّ چین دا ای ۔
پر پوجا کیتا سدھ دھیوے توڑے
الٹا نقش نگین دا ای ۔
پچھے انہاں کھوبسورتاں دی
جے سچ پچھے کم دین دا ای ۔
اوہ کھال سیاح لباں والا حیدر،
بے شک نقطہ یقین دا ای ۔6۔
8. ہے-ہر ذرہ سجن دی آرسی پر
ہے-ہر ذرہ سجن دی آرسی پر
ایہناں اوہناں وچ جلوا گھنا ۔
خودی ناز گمان کنوں اٹھ
بھونڈی بے رنگ روپ دا پھلوا گھنا ۔
پر شکر کنوں سر اپنے پر
شیریں کھنڈ دا حلوہ گھنا ۔
دینہ دیویں سنہری تاریاں ول
پر منہ ول بھجے جلوا گھنا ۔
ہر مچھی ہچھی دریا دی پر،
ہچھی حیدر پلوا گھنا ۔4۔
9. ہے-ہوالڑے اﷲ دے
ہے-ہوالڑے اﷲ دے
اساں دھم دی نوں کوچ دم دی اے ۔
مینڈے نک دا موتی ٹھنڈا لگے
شوخی دیوے دائی کم دا دھمدی اے ۔
دم تک اساں تھیں وے دم
اتاول کیہی کم دی اے ۔
مہیں پلڑھ توڑ پئیاں چھڑ
ہیرے کملے ماہی نوں تھمدی اے ۔
کرہاں دے رنگ سنیندے ناہیں
سسی حیدر غافل سمدی اے ۔3۔
10. ہے-ہیاتی جے ہے دل آونا تساہاں
ہے-ہیاتی جے ہے دل آونا تساہاں ۔
بھی روک روک گلاں سناونا تساہاں ۔
مکھ پائے جھاتی جیوانا تساہاں ۔
متاں دیہہ دیہہ گاہلیں ہنساونا تساہاں ۔
میں تاں کھولھ کھولھ تنیاں گل لاونا تساہاں ۔
حیدر آکھ زما میرا بھی چاونا تساہاں ۔3۔
11. ہے-ہوندیاں اوس جمال کمال کرم
ہے-ہوندیاں اوس جمال کمال کرم
اساں گزارے نال سوال عجب ۔
اوس رخسار کیتا جگّ روشن اتے
سیاح ہک کھال عجب ۔
اوس وسدیاں ہتھ کرم اتے
لائیں اکھیاں بھی بھس کال عجب ۔
اوہ خاص سیاح لباں والا
آکھے باغ بلند بلال عجب ۔
ایہہ دست ن زلف دراز نوں حیدر،
کھال سیاح لب نال عجب ۔1۔
12. ہے-ہن چھڈّ بھیناں کھیڈ رات کئی گھنی
ہے-ہن چھڈّ بھیناں کھیڈ رات کئی گھنی
ویلڑا کھواب خیال دا ای ۔
بھیناں لٹکی رات لٹکن تارے بھی
لٹکن پار سمھال دا ای ۔
چھوٹے گھاہ گھتن گلوکڑی پلکاں بھی
شوخ اس لال دا ای ۔
چھوڑ چھوڑ بھیناں متاں رس ونجے
خوف اوس انوکھڑے بال دا ای ۔
آکھے متاں تینوں کھیڈ پیاری
شوق ن مینڈے وصال دا ای ۔
متاں گاہلیاں دیوے مارے صاحب
عزت بہت کمال دا ای ۔
جے وت رانجھن ایویں بھاویں تاں
عذر کیا ہیر سیال دا ای ۔
کیا ڈر وچ انھییر کوٹھے
جے اوہ مکھ دا دیوا بالدا ای ۔
پر حیدر انشا اﷲ اوتھے
کھواب اروس مثال دا ای ۔5۔
13. ہے-حسن ایہناں کھوبسورتاں دا
ہے-حسن ایہناں کھوبسورتاں دا
اوسے بے رنگ دی چمکار دا اے۔
دسے اکھیں گل پوسی تاہیں
'لاتدرک ال ابصار' دا اے ۔
تینوں سار نہیں کیا پوے سن
'انی عنا اﷲ' سار دا اے ۔
اس ٹھاٹھ تاک دا روپ تاہیں
اوسے سورج دے انوار دا اے ۔
کوہ-طور دی آتش بھلّ گئی
موسیٰ 'ربّ ارنی' پکار دا اے ۔
نال 'لنترانی' دی 'سوپھ ترانی'
ماردا اے دل تاردا اے ۔
"کھرا مسا س' اکا حیدر
مست اوسے گفتار دا اے ۔2۔
14. ہے-حسن اس رنگ دا ویکھ نہ پھلّ
ہے-حسن اس رنگ دا ویکھ نہ پھلّ
اس بے رنگ یار جمیل دا ای ۔
اس رنگ کیتا کیا رنگ کیتا
اوہ گل چمبے راویل دا ای ۔
ایہہ 'دہیا قلبی' ویکھ ن بھلّ
ایہہ وحی ایس جبریل دا ای ۔
کھبسورتاں رنگا رنگین ہوون
حسن اوسے جبریل دا ای ۔
کیا اک قطرہ مٹھا لگے
اوتھے چشمہ سلسبیل دا ای ۔
ایہہ نیلی فلک بھی قطرہ ہک،
ایس دریا بے رنگ نیل دا ای ۔
اوس بت کنوں سے باہیں تھیون
شوک بھی ہک مندیل دا ای ۔
ایہہ موتی دانہ گلھ تے حیدر
قطرہ بے رنگ تریل دا ای ۔1۔
1. جیم-جگّ منگے تینوں سورج دی
جیم-جگّ منگے تینوں سورج دی
ایہہ ذرہ بھی ہکّ ذرہ منگے ۔
سورج نال کی ذرہ لگے
پر کرے جے میہر کیا ذرہ لگے ۔
جے ذرہ نوں بھی سورج ساجے
کیا کجھ دلبر تینڈے اگے ۔
سورج حیدر ذرہ بھی ناہیں
ہن وت ویکھیں چمک لگے ۔2۔
2. جیم-جلوا بے رنگ یار دا سوہنا
جیم-جلوا بے رنگ یار دا سوہنا
وچّ دسدا ای پر کلھ ن پوے ۔
اوہ بیچوں چگوں ن دسدا ای
اتے بتاں وانگ گل ن پوے ۔
جویں مٹھی لال لباں دی بھاوے
بے رنگ شکر گل ن پوے ۔
دسے صیقل کیتے بیزنگ تیغ
اندر جوہر گل ن پوے ۔
وسے بے بہا کی بیش بہادر
حیدر گل ن پوے ۔1۔
3. جیم-جماں' آیا سرپر کتنا میں
جیم-جماں' آیا سرپر کتنا میں ۔
اج رکھ دے کتاباں کیہا کتنا میں ۔
اج سمجھدا ن کجھ میں اج دیہہ متّ ن میں ۔
میاں دیہہ چٹھی مینوں آوے کائی بھتّ ن میں ۔
کدی چھوڑ بیلے ماہی نال وطنا میں ۔
کیہی ابت تے کوات دے سہاں ایڈی اتّ ن میں ۔
علی حیدر ان بن میتھیں رہاں بھت ن میں ۔9۔
4. جیم-جیم بات نبات کہی مٹھی شیریں
جیم-جیم بات نبات کہی مٹھی شیریں
کہ ہاسہ سکر بھی تونہی تونہی ۔
جے ابرو کمان کہ پلکاں تیر
کہ تیغ نظر بھی تونہی تونہی ۔
جے سرو دے قد کہ گل دا رنگ
کہ بوئے عطر بھی تونہی تونہی ۔
جے مسیع مسواک کہ پان دا بیڑا
کہ مشک اگر بھی تونہی تونہی ۔
جے رخ باغ کہ بوئے گلاں دی
کہ کھال بھنڑا بھی تونہی تونہی ۔
جے لب کند کہ سونے دی نتھّ
کہ لال گوہر بھی تونہی تونہی ۔
جے چیر سنہری کہ دکھنی جامہ
زریں قمر بھی تونہی تونہی ۔
جے لٹّ لئیا دل حیدر دا
اس شوخ پسر بھی تونہی تونہی ۔14۔
5. جیم-جیم درد اساڈے دا واقف نہیں
جیم-جیم درد اساڈے دا واقف نہیں
تاں ویکھ وے نینگرا آرسی نوں ۔
ویکھاں کیا کجھ تھیا دل نوں
کیا کجھ آوسیں برسر آرسی نوں ۔
جے چڑھیں جہازے مکے نوں مکھ کریں
صورتَ بندر آرسی نوں ۔
پوے واؤ مخالف تھکن ٹھاٹھیں
کڑکن کپڑ آرسی نوں ۔
تاں وتّ حالَ اساڈڑا جانی
گھتیں لنگر آرسی نوں ۔
پر بھڑک لگے متاں ترکھڑی آتش
ویکھ ن دلبر آرسی نوں ۔
کر ن سمندر جوہر تائیں
کر ن اوہ سندر آرسی نوں ۔
اس سنگیں دل دے کارن دلبر
جگمگ ن کر آرسی نوں ۔
جے آپ نوں ویکھیں تاں وت آکھیں
سچ او حیدر آرسی نوں ۔13۔
6. جیم-جیم درسن باہجھ ن ہووے یاری
جیم-جیم درسن باہجھ ن ہووے یاری
تاں جند دے نال پیار کیا ۔
جے دوست نہیں جس جند سواری
تاں جند دے نال پیار کیا ۔
جے جند دی جند ن ہووے پیاری
تاں جند دے نال پیار کیا ۔
جے حیدر یار تھوں جند ن واری
تاں جند دے نال پیار کیا ۔7۔
7. جیم-جیم دل مینڈا چاول منگے
جیم-جیم دل مینڈا چاول منگے
تاں سر مٹھے پیر چاولے نوں ۔
جو تک آوے پاوے پھل اوہ
گھتے خیر اتاولے نوں ۔
جے توں چاہیں تاں چا نوازیں
صندل موجی باولے نوں ۔
علی حیدر اتے جے کرم کریں
تاں تھیوے سار سماولے نوں ۔12۔
8. جیم-جیم موج کرم تھیوے
جیم-جیم موج کرم تھیوے
متھے ول نہیں کسے ولنا نہیں ۔
جے اچھل دریا پلہ بھوائے
بیلی وے کسے تھلنا نہیں ۔
جے اگے بھاہ سمندر بکل
جل وچ پوساں میں ہلنا نہیں ۔
جے پڑھ تکبیر وہائے خنجر
پلک ن جھمکے ہلنا نہیں ۔
علی حیدر جے پروانڑا پچھے
شماں' تے جلنا ٹلنا نہیں ۔10۔
9. جیم-جیم رنگ دے کھنڈ تے نین ن اٹکن
جیم-جیم رنگ دے کھنڈ تے نین ن اٹکن
بے رنگ اندروں دسدا ای ۔
جے چنی ن کراں انیر تاں اوہ
رکھسارا وچوں دسدا ای ۔
کھولھ اکھیں ویکھ آتش روشن نوں
وت ن جے دھوآں دسدا ای ۔
ایہا حرفاں دی صورتَ ول ول ویری
ناہیں تاں مضمون دسدا ای ۔
وچّ صورتَ وے تن ویکھن مشکل
تاہیں تاں زیتون دسدا ای ۔
حیدر ماں نی میں توں آہیں
سو مینوں تینوں دسدا ای ۔8۔
10. جیم-جیم سر چاہے ڈھولن مینڈا
جیم-جیم سر چاہے ڈھولن مینڈا
سر اتے سر دیونا ایں ۔
بھنیا زہر پیالہ رانجھن والا
انبرس کر کر پیونا ایں ۔
اس چاک کیتا سینہ چاک مینڈا
بھیناں چاک نہ سیونا سیونا ایں ۔
ایہہ ہار سنگار تے خاصے دا بھوچھن
اوہو دے نال بھیونا ایں ۔
جے ولول جیواں میں یار تھوں حیدر
ول ول گھول گھتیونا ایں ۔3۔
11. جیم-جیم وچ گھنگھٹ مارے پیارا
جیم-جیم وچ گھنگھٹ مارے پیارا
تاں کرسی گھنڈ اتاریاں کیا ۔
تیغ وچّ میان دے کردے دو ٹک
تاں کرسی گھولیاں واریاں کیا ۔
لیٹے وچ نہالیاں بسمل ایویں
تاں کرسی باہجھ الاریاں کیا ۔
جے چولی سہج ن ماوے گھت
تاں کرسی گھولیاں واریاں کیا ۔
جے وٹیاں زلفاں کیتا انھیر
تاں واؤ نال کھلاریاں کیا ۔
جے چھن چھن ویندا اینوے دل
تاں نیور نوں چھنکاریاں کیا ۔
جے بھی ایویں دھر رانے دے
تاں نال نشانیاں نقاریاں کیا ۔
رل سوہنیاں وچ مارے پیارا
تاں کرسی آپ نیاریاں کیا ۔
حیدر پچھ پیارے تائیں
دے دے مارن لاریاں کیا ۔6۔
12. جیم-جھبدے قاتل مار نہیں
جیم-جھبدے قاتل مار نہیں
تک ویکھن دیہہ رخ انور نوں ۔
تینوں پلکاں کڈھیاں ترکھیاں دی سہں
موڑ ذرہ ہک خنجر نوں ۔
'اقرب حبل الورید' کر پڑھنا
منہ رکھ ول جمدھر نوں ۔
پگڑ نہیں وے لوٹن دیویں
ہک پل ایس کبوتر نوں ۔
مینوں چھوڑ ن جاہ ہکلیاں
جندڑی پھڑکن دیویں شہپر نوں ۔
بن تکبیر ن واہ وے کانی
کر یاد اﷲ ہو اکبر نوں ۔
ہوندیاں وس ن رہساں ساتھوں
لے اڈنا نالے حیدر نوں ۔4۔
13. جیم-جھڑم مریاں جھوکاں جھڑ مریاں
جیم-جھڑم مریاں جھوکاں جھڑ مریاں
جھڑ مریاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
دند بھنے ہڈّ کھورے ہوئے پئی
پٹّ پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
کھیرو آن لباس وٹائے رنگ وٹائے
کڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
سہج موئے سر لیرے ہوئے جٹی
نوکاں اڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
ن اوہ کجل مسواک ن مہندی
لونگاں دیاں پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
سکی نعر ن ہووے ساوی گھتّ گھتّ پانی
پڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
جے رجّ کھاؤں تاں بھار گھنیرا پیٹ وکیندا
نڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
کھنگھ کھرک اتے تڑک تھڑک ہن نال مہیں دے
جڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
تارے گندیاں رین وہانی
اکھیں مول ن جڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
ایہہ دل چاہے مجلس کیجے ہن
ن دیون کڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔
حیدر بولیا کسے نہ بھاوے
ن کر گلاں لڑیاں جھوکاں جھڑ مریاں ۔11۔
14. جیم-جس کیتا سینہ چاک مینڈا
جیم-جس کیتا سینہ چاک مینڈا
وچ چاک دے پایا چاکویا میں ۔
ساہ لیائی پئی زلف سیاح
دم ماردا سی سارکویا میں ۔
ساہ مینڈا ساہ یار دا ای
میں جل جل پئی تماکویا میں ۔
اوہ سورج میں وچّ ٹھاٹھ مریندا
حیدر توڑے رتاکویا میں ۔5۔
15. جیم-جویں سوہنیاں ہتھ سونہدا کرم
جیم-جویں سوہنیاں ہتھ سونہدا کرم
ایویں کھویندی تیغ بھی ہتھ سوہے ۔
چڑھدا بادل وسدا موتی نالے
بجلی کھویندی بھی وتّ سوہے ۔
اس لب تے پان دا رنگ سوہے
منہ تیغ تے مینڈڑی رتّ سوہے ۔
جے گجھڑا ہاسہ نقطے متھے
ول جلیبی متّ سوہے ۔
جے کھلک سجن دا بہت اجائب
شوخی بھی اچرج دست سوہے ۔
جے زلف کریندی قید دلیں
وت شاہاں نوں بندوبست سوہے ۔
اوہ کھال سیاح حلال تھیا
جے کوسر وانگر نتھّ سوہے ۔
نبی موسیٰ دے ہتھ ناگ اساں بھی
جے وت بیضہ دست سوہے ۔
اوتھے باغ بہشت جے سونہدا حیدر
بھڑکدی بھاہ بھی ات سوہے ۔15۔
1. خے-خوبی بے رنگ یار لطیفَ دی
خے-خوبی بے رنگ یار لطیفَ دی
ایہناں سوہنیاں دے وچّ رنگ کرے ۔
شاہد متعلق بے حدّ توں
ایہہ جامہ رنگ دا تنگ کرے ۔
میں فٹّ پئی اوہ بہ بہ بھاہ
کیوں دید مینڈی کنوں سنگ کرے ۔
سو سڑ ن پوے پراواہ گھولیا
شمع جے ایس تھوں سنگ کرے ۔
کیوں فانوس دا برکا پھیرے
سکدا چا پتنگ کرے ۔
ہووے تیغ دی بے رنگ آب رتی
مینڈے زخم کنوں رنگ رنگ کرے ۔
حالَ وے حیدر باہڑیں آ پچھ
واسطہ کیا کوئی جنگ کرے ۔3۔
2. خے-خوبی گال لطیفَ گھنگھٹ تھوں وے
خے-خوبی گال لطیفَ گھنگھٹ تھوں وے
چھم چھمکارے بھی تونہیں تونہیں ۔
کدی چھک چھک دریا گھنگھٹ ڈھاندا
ٹھاٹھیں مارے بھی تونہیں تونہیں ۔
جے کر بہار بھی گھنگھٹ ہوکدا
گھنڈ اتارے بھی تونہیں تونہیں ۔
جے سے ٹھاٹھیں بھی گھنڈ کرے
بھمب نظارے بھی تونہیں تونہیں ۔
جے کرے خراب حباب نوں دریا
پھیر سنوارے بھی تونہیں تونہیں ۔
کئی یگ وہانیاں مرزے یاریاں
عشقَ دے نہ'رے بھی تونہیں تونہیں ۔
مرزا یار ربّ نہ ماریں
صاحباں کھڑی پکارے بھی تونہیں تونہیں ۔
حیدر بادل دے وچّ
بجلی دے لشکارے بھی تونہیں تونہیں ۔2۔
3. خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی
خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی
چمکارڑا بے رنگ والڑا ای ۔
ایہہ حسن جمال بھی بے رنگ دا
ایہہ رنگ دا ایویں وکھالڑا ای ۔
رنگ نہیں اس آب صفعہ دا
رنگ ایویں پیالڑا ای ۔
نقش نہیں اتے نور چراگ دے
چڑھیا ایہو جالڑا ای ۔
تار دی تیغاں دی بے رنگ آب ایہہ
رنگ دا پانی ہتھالڑا ای ۔
علی حیدر پیندا ای صاف شراب
ایہناں اکھیاں دا متوالڑا ای ۔5۔
4. خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی بھی
خے-خوبی ایہناں خوبسورتاں دی بھی
خوبی اوسے دلدار دی اے ۔
بیچوں-چگونں زلفاں دی ایہہ
خوبی جہان اک تار دی اے ۔
اس آب ن رنگ تے خوبیاں رنگین
ایہہ بھی خوبی یار دی اے ۔
اوہو بے رنگ ٹھاٹھ تے رنگین ٹھاٹھ بھی
بے رنگ دے کار دی اے ۔
جویں بو گلاں دی تے رنگ گلاں دا بھی
خوبی جوش بہار دی اے ۔
یا بیچوں ہار سنگار دی اے
یا بیچوں لعلاں دے ہار دی اے ۔
یا تیغ دی بے رنگ آپ آکھیندا
خون دیاں موجاں مار دی اے ۔
یا وت بیچونوں چوں چگونگی
نرخ اتے خریدار دی اے ۔
یا بے رنگ حیدر رنگ کرے
کیا گرمی ایس بازار دی اے ۔6۔
5. خے-خوبی یار دی رنگا رنگ
خے-خوبی یار دی رنگا رنگ
ایہناں کھوباں دے تن رنگ نہیں ۔
اوسے چھن چھن چوڑے سنہری دی
ہتھ اوہناں دے ہک ونگ نہیں ۔
بازو بازوبند کیتے بانہہ دتی
نکّ ہتھیں بن تنگ نہیں ۔
مینوں تخت ہزارے گارے تختی
رنگ پور دا ہک انگ نہیں ۔
ایہہ مالا کی مالا کھوہ گھتاں
مینوں کھیڑیاں دا وت سنگ نہیں ۔
میں ویساں جمعے دے میلے
ملساں یار نوں اوتھے سنگ نہیں ۔
جے وت سنگاں کھلوت منگاں
کیوں میاں نظام دا جھنگ نہیں ۔
اوتھے گورو چبوترا حاکم دی جاؤ
رہ وے نینگرا جھنگ نہیں ۔
رہ وے حیدر چھڈّ ایہہ گلیں
جے توں پیتی بھنگ نہیں ۔1۔
6. خے-خون تھیا فرہاد نی بھیناں
خے-خون تھیا فرہاد نی بھیناں
ایہہ بھی شیریں دنگ کیتا ۔
پکھتے میوے رنگ وٹایا
ایہہ بھی شیریں رنگ کیتا ۔
سوہا بائیاں مرچے تائیں
کپ لویراں رنگ کیتا ۔
چڑھکے کپڑے نوشہ والے
مار کے تیریں رنگ کیتا ۔
حیدر یار دی بات نباتی
جس ایہہ سبھ رنگ کیتا ۔7۔
7. خے-خوشی جمعے دی چھٹی
خے-خوشی جمعے دی چھٹی
کم اخیر اساں کرنا ۔
اوس بیلی نال بیلے اندر
اج سیر اساں کرنا ۔
سر پیر اساں کرنا
سر پر اساں کرنا ۔
کر اس دا بہانہ حیدر
ناہیں غیر اساں کرنا ۔4۔
8. خے-خوشی وسے اوہ دیس راوی
خے-خوشی وسے اوہ دیس راوی
جتھے وسدیاں کل کواریاں نے ۔
گھڑا گھنّ کے ڈھاکاں تے چاڑھن
اوہ تاں دو نیناں دیاں ماریاں نے ۔
ونج ونج وے نینگرا چھیڑ ناہیں
متاں آون اساڈیاں واریاں نے ۔
اوڑک عشقَ کنوں علی حیدر کی حاصل
جیں جتیاں بعضیاں ہاریاں نے ۔8۔
1. لام-لگیاں اکھیاں رہن ناہیں
لام-لگیاں اکھیاں رہن ناہیں
کسے شہر مہبوب دے وسیئے جی ۔
اوہ جگہ کہڑی جتھے عشقَ ناہیں
دنیاں چھوڑ کتے ول نسیئے جی ۔
کچی نعر دے نال ن نیہں لائیے،
ہوچھے یار دے نال ن ہسیئے جی ۔
دل وچّ کھوٹ رہے مونہوں ہسّ بولے
کچے یار نوں بھیت ن دسیئے جی ۔
علی حیدر میاں دل ہکّ ہووے،
بھاویں سو کوہاں اتے وسیئے جی ۔1۔
2. لام-لاہ دوپٹا مزاج والا
لام-لاہ دوپٹا مزاج والا
ہک وار دیدار وکھا گیا ۔
'پھلما تجلا' دا جلوا دے کے
طور پہاڑ جلا گیا ۔
پہلے لنترانی پھر سوپھ ترانی
'انی عنا اﷲ ہو' کہا گیا ۔
'کھرا موسیٰ سئکا' وے حیدر،
نی اوہ مست بے ہوش بھلا گیا ۔3۔
3. لام-لکھ قلم کائی گلّ پریم دی
لام-لکھ قلم کائی گلّ پریم دی
جے اس دربار قبول پوے ۔
وچّ ایسے راہ دے سر دے پرنے
کر رفتار قبول پوے ۔
سر دا لکھیا مٹدا ناہیں
سر نال چترار قبول پوے ۔
منہ موڑ نہیں اس راہ کنوں
سر تے جھلّ تلوار قبول پوے ۔
دہی سرمہ چکی پلک دی نوکوں
روپکار قبول پوے ۔
پر درد اساڈا لکھ چپاتیاں
تھم چرکار قبول پوے ۔
مت کلھ مانی تھیون اکھر
کر ن اندھار قبول پوے ۔
گال ن اکھر مانی دانا
گھنڈ اتار قبول پوے ۔
لکھ کتا' مکتا' ن کر وے ظالم
کت ن مار قبول پوے ۔
تینڈے نام بنا کیا لایق مینتھے
اس دربار قبول پوے ۔
ایہہ جندڑی بے کار جہی میری
جے اس دربار قبول پوے ۔
سر سدکڑے تے قربان وے حیدر،
گھتاں وار قبول پوے ۔2۔
1. میم-مار وے ڈھولی ڈھول ویکھاں
میم-مار وے ڈھولی ڈھول ویکھاں
کوئی عشقَ دا ترکھڑا تال ولے ۔
کر دھوں دھوں دھانا عشقَ اولاّ
دھوں دھوں کیتس بال ولے ۔
میں تاں سوہنی کھیڈاں کھیڈیاں نی ہن
وت کھیڈاں عشقَ دھمال ولے ۔
کر ہو ہو نارا میں چانگ مریساں
لیساں ملنگاں دا حالَ ولے ۔
میں یار دے ویہڑے جھات پئیساں
ٹپّ ٹپّ اچی چھال ولے ۔
ہتھ سونے دی ونگ کرندی دا
گل وچ بیشر وال ولے ۔
پر جھمر ماریں پوپٹ کھیڈاں
جے آوے مینڈڑا لال ولے ۔
ہے ہے میں وت ڈنگیاں ناگ ایانے
حالَ وے کوُ کوُ حالَ ولے ۔
میں تاڑیاں ماریاں ہیبت کھیڈاں
ہوواں بہت نہال ولے ۔
میں ول ول آواں کلاوے کردی
توں لگّ سینے دے نال ولے ۔
ویکھو چھن چھن چوڑا تے چھن چھن نیور
تال اتے تینتال ولے ۔
میں ڈومنی آکھاں دوہڑے آکھاں،
حیدر والے خیال ولے ۔
2. میم-مینڈا دین یقین ایمان بھی توہیں
میم-مینڈا دین یقین ایمان بھی توہیں
دین دی رکھ امان بھی توں ۔
مینڈی واہر بھی توہیں سکھ بھی توہیں
مان بھی توہیں تران بھی توں ۔
مینڈا سقا سوہرا کھیش بھی توہیں
ماں بھی توہیں تے جان بھی توں ۔
مینڈا لشکر فوجاں گٹّ کٹک تے
نیزہ بھی توہیں نشان بھی توں ۔
اوہ گھن گھن گھن گھن دھاواں دھاواں
نوبت بھی توہیں شان بھی توں ۔
مینڈا خنجر توں تلوار بھی توہیں
نیزہ بھی توہیں بان بھی توں ۔
مینڈا صاحب بھی توہیں سردار بھی توہیں
راجا تے سلطان بھی توں ۔
توہیں لال شکر لب مٹھڑا ہاسہ
توہیں مان بھی توں ۔
توہیں ناز نگاہ توں سرمہ بھی
چشم سیاح مستان بھی توں ۔
مینڈے دلدار دلبر یار پیارا توہیں
دین بھی توں ایمان بھی توں ۔
علی حیدر ساز وجان والا،
تار بھی توہیں تے تان بھی توں ۔
3. میم-میں گھول گھتی اوس صاحب توں
میم-میں گھول گھتی اوس صاحب توں
اساں گولیاں دی بھی سنبھال کرے ۔
اساں کون کمینیاں نال کرم دے
پچھے سوہنی نہال کرے ۔
جے زہر دے نبات مٹھی منہ دیہہ
دیہہ کسے نوں ناکال کرے ۔
ایہہ اکھیں انہاں نوں آہی اکھیں
قاصد نال مکال کرے ۔
کدے نال فراقَ وئید ڈرائے
دید پاک دے وعدہ وصال کرے ۔
سو قاصد کہیا جے یوسف ویکھے
ہتھ کپے رت نال کرے ۔
ناگ تھیوے ہتھ موسیٰ آسا
جے مہجن اس دا خیال کرے ۔
یعنی گالیں حالَ اساڈے دیاں
حیدر بن محمد نال کرے ۔
'سلے اﷲ الے سو و سلم'،
ایویں بھی اتے آل کرے ۔23۔
4. میم-میں جاناں نہیں کون لٹے دلیں
میم-میں جاناں نہیں کون لٹے دلیں
ایہہ سوہنے ایویں وکھالڑا ای ۔
ویکھاں ناز دی بستی سکھر گیند
نیاں دی چھوک ن مالڑا ای ۔
کتے تاں کتے دھاریں مہرا
جے کجل دے سر دمبالڑا ای ۔
کوئی ایڈا ہیز نہ چونیاں
چایا چانن بیچوں والڑا ای ۔
ویکھاں لشکر خط دے دھوڑ دھمائی
کہ حسن دی چھوک اچالڑا ای ۔
ایس کیوں وٹیاں زلفاں حیدر،
لٹن ملک سکھالڑا ای ۔22۔
5. میم-میں جانا نہیں لاؤبالی ویکھاں
میم-میں جانا نہیں لاؤبالی ویکھاں
کس بھت لگیاں بھاہ مینڈی ۔
پر وت جانا جو کجھ لکھیا
کاتب خوش خط بھاہ مینڈی ۔
کجھ مس ن وچ ہیرے لگے
موجاں دے ہتھ بھاہ مینڈی ۔
اوہ سمندر کرم دا حیدر
لگیں رحمت بھاہ مینڈی ۔24۔
6. میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں کینہدا
میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں کینہدا
میں عاشق ہاں کھوبسورتاں دی ۔
میں کون کمینڑی کعبے دے لایق
پوجا کریساں مورتاں دی ۔
الپھ بے تے ان بن آوے ناہیں
اتے کاری سدینیاں صورتاں دی ۔
شوق ن حج دا روضے اڈیکے ن
سئت پچھ ضرورتاں دی ۔
ویساں اج بیلی دے بیلے،
حیدر کیہی پچھ مہورتاں دی ۔5۔
7. میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں رانجھن
میم-میں کون جٹی لئیں ناؤں رانجھن
میں صدقے مہیں کالیاں تھوں ۔
ایہہ کدی ن سار سمبھالی گولی
پل پل ماہی سمبھالیاں تھوں ۔
ایہہ غرب گہیلیاں مانے متیاں
ٹھم ٹھم یار دیاں چالیاں تھوں ۔
کی سورج دی گھٹ کالی تھوں
گل ہکی سنبل پالیاں تھوں ۔
ناہیں لگے وت فائدہ کیا وت
مہیں دیاں ایویں وکھالیاں تھوں ۔
بھلا مہیں دے قان سنگار کچیوں
حیدر پچھ سیالیاں تھوں ۔4۔
8. میم-میں تاں گھول گھتاں تیتھوں جندڑی بھی
میم-میں تاں گھول گھتاں تیتھوں جندڑی بھی
پر کیتا بھی کدی گھولیاں نے ۔
خاصہ یوسف پاک توں چندیاں بھی
بیساں بیسی گھولیاں نے ۔
جنہاں نازاں دے نال دھمائیاں نے راتی
چولی دیاں تنیاں کھولھیاں نے ۔
جنہاں سونے دی نکّ نیولیاں نے
اتھے ہوندیاں زبھا ن بولیاں نے ۔
اوتھے حوراں بھی زبھا دی واری نہ پائی
آخر جیندیاں جولیاں نے ۔
اوتھے سدیندیاں سبھے سوہنیاں
رانجھن بھانے بھولیاں نے ۔
آ رانجھا چھوڑ بھوٹے لائیاں
جھنگ اکے سے لولیاں نے ۔
کائی مٹھڑی تکھڑی بھاہ پریم دی
بھینوں سیالیں لولیاں نے ۔
اوس انوکھڑے نینگر نوں بھلا
کوک سنا ہن بولیاں نے ۔
وت تنور دے نہریں لائیاں
ہنجھو ندیاں لو لولیاں نے ۔
صبر کرے رجّ یار نوں ویکھے،
حیدر ناہیں تاں بولیاں نے ۔15۔
9. میم-میں تاں نینگر دی متوالیاں وے
میم-میں تاں نینگر دی متوالیاں وے
ہک اساں ول نظارہ نہیں ۔
انہاں مست اکھیں متوالیاں دا میتا
ہک واری بھی وارا نہیں ۔
میں تاں ہک پیالہ بھی دھوسا
جے وت واہ دوبارا نہیں ۔
اوہو گمزے والی دا ذرہ دیویں
جے ہک پیالہ سارا نہیں ۔
کیوں وت کیتے مست الست،
جے حیدر دے نال کارا نہیں ۔17۔
10. میم-ماریاں تے مار سٹیاں میں
میم-ماریاں تے مار سٹیاں میں
وتّ ناز انہاں کھوبسورتاں دے ۔
نال پلکاں کنڈھیاں رٹھیاں مارن
باز انہاں کھوبسورتاں دے ۔
دور دور اندر آ واری
آواز انہاں کھوبسورتاں دے ۔
ونج ونج وے وچّ گجھڑی
آواز انہاں کھوبسورتاں دے ۔
سچی یار دے تار دے طرحاں
دسیندی انہاں کھوبسورتاں دے ۔
ہکے حیدر جانے ہک وت گمزا،
راز انہاں کھوبسورتاں دے ۔2۔
11. میم-ماریا تینڈیاں خوبیاں سبھناں
میم-ماریا تینڈیاں خوبیاں سبھناں
ہکے ن کھوباں والی ولے ۔
مینوں خون کیتا اوہناں لال لباں بھی
ہکے ن پاناں دی لالی ولے ۔
مینوں پھاہی زلف دے چھلے بھی وتّ
ہکے ن سونے دی والی ولے ۔
کیا انھیر اس کھال سیاح بھی
ہکے ن مسیع کالی ولے ۔
اوسے ناز گمان ن ساڑیاں میں
ایہناں گاہلیں بھی میں باولی ولے ۔
مینوں زلفاں دی زنجیر وے حیدر،
ہک ن چولے دی جالی ولے ۔14۔
12. میم-متاں چھوڑ گھنی رات گئی
میم-متاں چھوڑ گھنی رات گئی
کدی کھولھ تنی گل لگ سویں ۔
کدی سینے دے نال سینہ لگے
ہے ہے اگّ لگی سینے لگّ سویں ۔
پر صاحباں کھڑی کوکیندی مرزا
ساندربار توں لنگھ سویں ۔
ایہہ ملیاں واہراں وسّ ن کوئی
کتھوں لکھیا اگّ سویں ۔
لے کھارے توں صاحباں نسیں
کہڑی ڈاڑھی تے تگّ سویں ۔
ہن سسی جویں پنوں ویکھیں
متاں نال نہنگ سویں ۔
حیدر جاگیں تاں تھیویں مکرب،
ویکھ کدی سہرگ سویں ۔13۔
13. میم-متاں تجھ بن کون جو دیوے دل نوں
میم-متاں تجھ بن کون جو دیوے دل نوں
دھر وحی حد پیغمبر دی ۔
'صلے اﷲ الے ہو سلم'
سوہنے اوسے سرور دی ۔
قطب دیوان جے ہور کسے نوں
باہج تینڈے ہیر گھر گھر دی ۔
ایہہ کھوبسورتاں گھنگھٹ تینڈا
شور سیاح رخ انور دی ۔
ایہہ خاک رتاک ن سورج باہجھوں
ٹھاٹھ مریندی کپر دی ۔
ناہیں تاں وت ناز دی جانے
صورتَ مورت پتھر دی ۔
کیا انکار خیال دسیندا
جنس جے ایس لب گوہر دی ۔
توہی شکر کھنڈ نبات کریں
اتے مٹھا مٹھی لب شکر دی ۔
توہی زلف شریف دی پھاہی،
توہیں قید کریں دل حیدر دی ۔6۔
14. میم-مذہب کی پچھنا ایں قاضیہ وے
میم-مذہب کی پچھنا ایں قاضیہ وے
مینڈا رانجھن رکن ایمان دا ای ۔
عشقَ امام نماز محبت
مرلی حرف قرآن دا ای ۔
سبھ وقت رکوآ سجود وچ رہندے
ایہہ سجدہ تے رب رحمن دا ای ۔
علی حیدر ہیر رنجھیٹے دی آہی،
ایویں کوڑا وہم جہان دا ای ۔26۔
15. میم-میتا دلبرا وے نور اکھیاں دا
میم-میتا دلبرا وے نور اکھیاں دا
ہے ہے دلی نوں پارا پارا ن کر ۔
ہے ہے ترکھڑی بھاہ پریم دی لا کے
پاریاں نوں دل پارا ن کر ۔
دیہہ ن جوش خیال لباں دے نوں
تے اکھیاں نوں پھوارا ن کر ۔
نیتاں خیال تے بجھّ دلیں نوں
ہنجریاں لال پارا ن کر ۔
ایہہ سونے دی بینسر نال لب دے،
دا وا دا کوڑ پسارا ن کر ۔
ساہ پیو نائی ویکھے چپ چپاتیاں
زلف دا ناگ کرارا ن کر ۔
ذرہ لگیاں داؤ اڈ پوندی ظالم
پکھیاں وانگر آرا ن کر ۔
کر کے کی میا حیدر نوں میاں،
پارا مار کے سارا ن کر ۔16۔
16. میم-میتا کجھ نہیں منگاں کیوں کر وے
میم-میتا کجھ نہیں منگاں کیوں کر وے
ایہو منگ بھی تیتھوں منگنیاں ۔
اولھے منگدی منگاں منگناں میں
آہاں مانگنا تیتھوں سنگنیاں ۔
میں جیہیاں تیہیاں تینڈیاں
منگتی بودلی بھاویں ملنگنیاں ۔
حیدر میں ہن جوگن ہوساں
گیری جامے تیتھوں رنگنیاں ۔12۔
17. میم-میتا نینگر دے مس کر وے والیاں
میم-میتا نینگر دے مس کر وے والیاں
نت بہانڑا ناز دا ای ۔
میتا ہک تاں عہد آغاز دا شکشت وے ظالم
ول ول زلف دراز دا ای ۔
میتا ہک تاں عہد آغاز دا آہا
ہک تاں شرم آغاز دا ای ۔
نت ول ول عہد شکشت وے ظالم
ول ول زلف دراز دا ای ۔
میتا بول بھی پالنا شرم آغاز دا
کار نہ حیلہ باز دا ای ۔
ہک خط نیاز دا پڑھدا ناہں
لے واچ ایہہ خط نیاز دا ای ۔
ایہہ وت حرف اٹھیندے نہیں
کیا اچا لکھیا راز دا ای ۔
اے خالی ساڈی بھیجیا سو خط
فضل ایہہ چارے ساز دا ای ۔
حیدر آکھ شریف نوں ویکھاں،
ایہہ کم غریب-مہمان نواز دا ای ۔9۔
18. میم-میتا نینگر کھتری شوخ اکھتری
میم-میتا نینگر کھتری شوخ اکھتری
ناز بناں تینڈی ہٹّ گئی ۔
پیوے نہیں خون تسیاں دا توں
ن تیغ اساں تھوں کیوں ہٹّ گئی ۔
کیوں ہکڑے کیتے اتول دے
سانگ نوں بہوکاں ہکّ پھٹ گئی ۔
مار سٹ نہیں دار سٹیاں نوں
ہک تیر نگاہ دے سٹ گئی ۔
میں پٹیاں گل دے پیلڑے پٹّ،
ویکھاں حیدر اوہ وت پٹّ گئی ۔10۔
19. میم-میتا نینگرا شوخ انوکھیا وے
میم-میتا نینگرا شوخ انوکھیا وے
کوئی اوڑک پتہ بھی ناز دا ای ۔
گل بھی ناز نگاہ بھی ناز
اتے گہنا بھی ناز دا ای ۔
توڑے دھوڑ دھمائی خط کٹک دے
تیں تھینا بھی ناز دا ای ۔
پر خط لباں دا آکھ امنا
اجے مزنی بھی ناز دا ای ۔
چھوڑ شریف توں ہند دے اکھڑ
اجے سوہنا بھی ناز دا ای ۔
ہن پچھیا خط آغاز نیاز دا
ملک آمنا بھی ناز دا ای ۔
اجے سرخ حیدر لال لباں تے،
ہیرا پنا بھی ناز دا ای ۔8۔
20. میم-میتا نینگرا وے چھلیالیا
میم-میتا نینگرا وے چھلیالیا
راتیں گلیاں ن روک اکلیاں نوں ۔
اسیں کوچ کدہا چھوڑ دیسانہیں گھلیاں
کوچا بند مہلیاں نوں ۔
اوہناں زلفاں کیا اندھیر مچایا
رکھو وے دل دا ولیاں نوں ۔
سمبھل دسد دراز کریں پچھ
ویکھ ابا دیاں جھلیاں نوں ۔
آرسی اندر ویکھ نہیں
ویکھ چھلیاں ویکھدیاں چھلیاں نوں ۔
میں تاں دھروہی عشقَ شرا دے وے
دل پھاہیا مارن ولیاں نوں ۔
ساہ پیونے نی ویکھ نین کھولھ کے
لیندی داؤدیا جھلیاں نوں ۔
ایہی نے چور دیس وے حیدر،
ہتھ گھتّ چھوڑ مللیاں نوں ۔18۔
21. میم-میتا نینگرا وے ونجاریا وے
میم-میتا نینگرا وے ونجاریا وے
کدی گلی اساڈی بھی آونا ای ۔
ایہناں زلفاں چھلیاں والیاں دا
ہکّ چھلّ مینڈے ہتھ پاونا ای ۔
ہک رتی مساک ہو صحیح جے
نتھّ دے نال تلاونا ای ۔
جند بوسے دے نال برابر ناہ
ہس ہس ایویں چکھاونا ای ۔
مال تینڈا سب سوہنا کھرا
پر نتھّ دا سونا ٹکاونا ای ۔
مسیع دے گھسوٹی کرکے
بینسر نوں چمکاونا ای ۔
حیدر آکھ ہنیر ن کرنا،
مسیع ن کند ملاونا ای ۔20۔
22. میم-میتا صدقہ اکھیں متوالیاں دا
میم-میتا صدقہ اکھیں متوالیاں دا
مڑ بھال وے دلبرا واسطہ ای ۔
صدقہ زلفاں پریشان کالیاں دا
ویکھ حالَ وے دلبرا واسطہ ای ۔
بھلا صدقہ سونے دیاں والیاں دا
سن گالھ وے دلبرا واسطہ ای ۔
میں صدقہ گلاں آپ والیاں دا
غم ٹال وے دلبرا واسطہ ای ۔
تقصیراں حیدر والیاں دا،
نامہ ٹال وے دلبرا واسطہ ای ۔11۔
23. میم-میتا یاریاں لائے ن مار اساں نوں
میم-میتا یاریاں لائے ن مار اساں نوں
لائیاں وے متاں لاریاں وے ۔
کی تاڑیاں مار اڈایا ای
مار تاڑیاں کٹاریاں وے ۔
اساں روندیاں راتیں گزاریاں
تسیں ہسدے نال پیاریاں وے ۔
واریاں وے میں تاں واریاں وے
ہے ہے زاریاں میں تاں زاریاں وے ۔
کوہ کاف دی پری تے اکھیں تے
دھاریں کجل دیاں دھاریاں وے ۔
واہر وے نیناں تے واہر وے
اناں زالماں دستیاں ماریاں وے ۔
انہاں کمانیاں ترکش والیاں
وگیاں تیز ترواریاں وے ۔
میں چوپڑ ماریاں نیوں تساڈے
ہاریاں وے میں تاں ہاریاں وے ۔
ہک پل پاسہ ن ڈھالیں اساں نوں
ہک نہ راتیں ساریاں وے ۔
ساریاں وے میں تاں ساریاں وے
ہے ہے واریاں وے میں تاں واریاں وے ۔
نیو نیواں دتیاں سینے مینڈے
بیماریاں وے بیماریاں وے ۔
نونہہ پھیر پا وچّ سینے مینڈے
ویکھ چولی دیاں گل کاریاں وے ۔
عشقَ سمندر تے میں ہن تاری
والھاں مینڈے سر بھاریاں وے ۔
نونہہ کپڑ دوتی کہیا نیناں
تاریاں وے نیناں تاریاں وے ۔
لے ہتھ حیدر زلفاں سیاح،
لکھ تاریاں وے لکھ تاریاں وے ۔19۔
24. میم-میاں چھوڑ نہیں لڑ لگیاں نوں
میم-میاں چھوڑ نہیں لڑ لگیاں نوں
مینڈے ہتھوں کیوں لڑ چھکّ لئیں ۔
مینوں بھڑک لگی وے بادل بجلی
بکل اندر چھکّ لئیں ۔
گھتّ گلوکر چمبر ونجاں
چھاتی وچ دی چھکّ لئیں ۔
میرے رہے کنارے پاسے جویں
بگھ پالی چھر چھکّ لئیں ۔
پھل رہی نشانی دل مینڈے وچ
لڑی جے دلبر چھکّ لئیں ۔
لگی بھاہ چلم نوں کپڑ تے
بڑ بڑ کر کر چھکّ لئیں ۔
ہن دکھ لگے مٹھے دل دے نوں
آکھ حیدر ککر چھکّ لئیں ۔1۔
25. میم-منہ چوری گھتّ کے بھانڈا بھناں
میم-منہ چوری گھتّ کے بھانڈا بھناں
سو پناں گھاگا گل پیا ۔
قوت دے کارن ترلا کیتو سو
آن کامنگا گل پیا ۔
اس دیگ وچوں ہک کاکل ہووے
اس دا بھانگا گل پیا ۔
حیدر نال فضول کیا ہؤمیں
صرفہ ساہنگا گل پیا ۔21۔
26. میم-محبت یار دی شالہ
میم-محبت یار دی شالہ،
ودھم پل پل جیوندیاں نوں ۔
زکریا یار دا ورد کماوے
آرے ہیٹھ چیریندیاں نوں ۔
منصور بھی مارے سو سو نعرے
سولی پکڑ چڑھیندیاں نوں ۔
علی حیدر تینوں شرم ن آوے،
عاشقاں وچ گنیندیاں نوں ۔25۔
27. میم-مشکل ہو گیا ملنا تیرا
میم-مشکل ہو گیا ملنا تیرا
تے مشکل ہو گیا کجنا بھی ۔
مشکل ہو گیا سبھ کجھ رکھنا
تے مشکل ہو گیا تجنا بھی ۔
مشکل ہو گیا ظاہر کرنا
تے مشکل ہو گیا کجنا بھی ۔
مشکل ہور ن کائی او حیدر
تے مشکل تیں کولوں رجنا بھی ۔27۔
1. نون-نین ہیر دے کیوں وت روون
نون-نین ہیر دے کیوں وت روون
جے سینڑے اندر چاک نہیں ۔
کون چکی چاک جے چکدا چاک
کی نال اساڈڑے چاک نہیں ۔
رانجھا بھتا مہیں کیوں نال وتے
ہوویں شالہ ناک نہیں ۔
نت وچھوڑے دا سہنا حیدر
نت نت دھاواں ٹاک نہیں ۔1۔
2. نون-نین ماہی دے گھاہ کریندے
نون-نین ماہی دے گھاہ کریندے
ظالم ن رہندے چالیاں توں ۔
جتھے ویکھن باغ حسن دا کھڑیا
خوف ن کھاندڑے مالیاں توں ۔
مارن جھات تے منگن تاما
باز ن رہن دیوالیاں توں ۔
علی حیدر پیتیاں باہج نے کھیوے
کیف ن لین کلالیاں توں ۔3۔
3. نون-نون شیخ مشائکھ قاضی ن ملاں
نون-نون شیخ مشائکھ قاضی ن ملاں
بھی تینڈے دے سائیں منگتیؤں ۔
پیریں پاؤنٹے نیور گھونگرو
چھن چھن چھنکائیں منگتیؤں ۔
تانا رے رے کویں الاپاں
میں سراں سنائی منگتیؤں ۔
تال تال تے تھئیا تھئیا
میں گھریں بتائیں منگتیؤں ۔
سائیں وڈا بخش کریسیں
توڑے بھر گناہیں منگتیؤں ۔
حیدر نہ امید نہ تھیویں،
در اوسے دی منگتیؤں ۔2۔
1. قاف-کدی ویکھ وے نینگرا آرسیاں بن
قاف-کدی ویکھ وے نینگرا آرسیاں بن
باہر اندر توں ہی توں ہی ۔
غیر تینڈا میل سٹیا میں توڑے
اپنے جوہر توں ہی توں ہی ۔
غیر تینڈے نال ویر اساں اوہ تونہی
جو گھر گھر توں ہی توں ہی ۔
بھاویں کافر آکھ تے بھاویں مسلم
پر وت ہر ہر توں ہی توں ہی ۔
رام لچھمن کوُ موہن بھی ماریا
توں ہی دہنسر توں ہی توں ہی ۔
تدھ ہی صاف کیتا مینوں غیر کنوں
میاں کون سکندر توں ہی توں ہی ۔
کدی پھیر پیالہ اساں ولّ ساقی
پیؤُ ن بھر بھر توں ہی توں ہی ۔
میں کس در ونجاں تے کس در کوکاں
باہج تینڈے در توں ہی توں ہی ۔
جے یار کہے کلھ کس نے لئیا دل،
لوک وے حیدر توں ہی توں ہی ۔7۔
2. قاف-کدی یار وے یار جے مارنا ای
قاف-کدی یار وے یار جے مارنا ای
ایویں لوریاں دے نال سہما نہیں ۔
کدی مارنا ای تے تار وے ظالم
ناہیں تے مار جوا نہیں ۔
دھروہ عراقی تے لا مینڈے تن
بجلی وانگ تکا نہیں ۔
تارنا ای تے تار وے صاحب
ٹھاٹھیں وچّ لڑھا نہیں ۔
کدی کھولھ تنی مٹھا بول مونہوں
ایویں نازاں نال دھما نہیں ۔
سائیں سچا پاک خدا ہیں توں ہیں
تینڈے باہج کوئی ہور خدا نہیں ۔
توں اپر سورج دیوے تاہیں
چا ودھا ودھا نہیں ۔
بسّ وے حیدر رو نہیں،
توں بلدی تے تیل پا نہیں ۔3۔
3. قاف-قد منہ تکّ عالم، کہ پھلیاں
قاف-قد منہ تکّ عالم، کہ پھلیاں
زالک الکتاب، نہیں ۔
حسن جمال اس یار دا کی
میں پھلیاں ایہو آب نہیں ۔
ایہہ خاک رتاک تے دن دی شوکت
پھلیاں آپ آب نہیں ۔
اوہ لب لال شراب دے رنگ
کی پھلیاں آپ شراب نہیں ۔
مینوں حیدر عشقَ دا سوکھڑا تاپ
کی پھلیاں آپ تاب نہیں ۔1۔
4. قاف-کاپھر ہوئی سوہنے یار پچھے
قاف-کاپھر ہوئی سوہنے یار پچھے
ملاں ڈنگی نماز پڑھاوندے نے ۔
عاشق سجدہ کردے مکھ یار دے نوں
لوک کعبے نوں سیس نواوندے نے ۔
دین مذہب نہیں او انہاں عاشقاں دا
تسبیح توڑ جنجو گل پاوندے نے ۔
حیدر وارے جائیے ایہناں عاشقاں دے،
جہڑے کپھروں راہ نوں پاوندے نے ۔16۔
5. قاف-کئیف خوبیاں نے بے رنگ دیاں
قاف-کئیف خوبیاں نے بے رنگ دیاں
انہاں لکھاں کنوں ہک رنگ بھی اے ۔
میں ہار سنگاریاں چندنہاریاں نے
ہتھ سونے دی ونگ بھی اے ۔
جنگ سنگ دے وچّ آتش
انہاں سنگیں دلاں دی سنگ بھی اے ۔
سی اوجر جھنگ بلائندے بیلے
تے ہک سیالیں دا جھنگ بھی اے ۔
جو گل گیا دل جل پیاں
کیہی ترکھڑی بھاہ اس مکھ دی اے ۔
کسے نگاہ تے بھاہ پھڑکدی
ایس سینے دے وچّ پھڑکدی اے ۔
اوتھے زہر بھی حیدر شکر ایہی
کھنڈ توں مٹھی جنگ بھی اے ۔8۔
6. قاف-کجل بن بن نین سیاح
قاف-کجل بن بن نین سیاح
تیرا کجلا ہاتھی مست ولے ۔
منے نہیں کہے پپنیاں دے
آرے آکھن تہت ولے ۔
شاہ نگاہ اماریاں اکھیاں
مورچھڑ پلکاں دے دست ولے ۔
توڑے ایس دمبالے دے سنگل
رہے مہاوت گھتّ ولے ۔
پل پل بھؤندا خونی ہاتھی پیا
اساں نال قسمت ولے ۔
ایسے ہاتھی منہ ہتھ مینڈے
دند کھنڈ چوڑا مست ولے ۔
آکھیں حیدر ہاتھی والڑے نے،
آوے گلی اساڈی وت ولے ۔12۔
7. قاف-کانولیؤں گولیاں مینڈا سائیں
قاف-کانولیؤں گولیاں مینڈا سائیں
لیندا اے پالن نوں ۔
اساں گولیاں قان پکایا ای
پوے سورج جھوکے بالن نوں ۔
لکھے قان کیتے نے دفتر اپنے
لنگھدے نے اے والن نوں ۔
چانن پوندا اے باریاں اتے
یا اپر واریوں اے بھالن نوں ۔
چن سورج حیدر باریاں ہوئیاں
شاید مکھ اے وکھالن نوں ۔9۔
8. قاف-کپڑ بھیناں رنگ رنگلیاں
قاف-کپڑ بھیناں رنگ رنگلیاں،
سئیاں ہار سنگاریاں نے ۔
بن بن روپ وکھاون سوہنا
بھردیاں حسن خماریاں نے ۔
اک سیج سجن دی مانن کارن
کردیاں نت تیاریاں نے ۔
ہک کوجھیاں کملیاں سدھیاں سادیاں
شوہدیاں وچّ وچاریاں نے ۔
علی حیدر میاں پھیر کون پچھانے،
کہڑیاں یار پیاریاں نے ۔19۔
9. قاف-کرف کر زاریاں تھکیاں میں
قاف-کرف کر زاریاں تھکیاں میں
اس رٹھڑے یار مناون نوں ۔
اس دل دی بستی نور نظر دی
گلیاں واٹ سہاون نوں ۔
اس گلیاں رنگ سٹاون نوں
اس دھڑ دھڑ جی بناون نوں ۔
اس گل وچّ بانہہ ولاون نوں
دل بجلی وانگ ولاون نوں ۔
اس ہسن وین الاون نوں
وچّ آبِ-ہیات لڑاون نوں ۔
اس ہسّ ہسّ رتّ رڑھاون نوں
وت گاہلیں نال ہساون نوں ۔
اس تیغ دی آب چھکاون نوں
کوئی آبِ-ہیات پواون نوں ۔
اس گل تے تیغ وہاون نوں
کی کہنا کوک وہاون نوں ۔
اس نت-نت عاشق مارن نوں
اس ول ول پھیر جواون نوں ۔
اتے میں ہار شنگار بناون نوں
نت-نت کر کر بھیس وکھاون نوں ۔
نینیں میں کجل پائے رہی
لا مسی مساک ٹھکاون نوں ۔
ہن بھڑک لگی وانگ بجلی دے
آ وسّ وے مینہہ بجھاون نوں ۔
بجلی ہتھاں نال بجھاون نوں
کجھ ہتھاں نال بجھاون نوں ۔
یعنی ڈھولن چھاتی لاون نوں
کہ کھولھ تنی گل لاون نوں ۔
ہن اکھیاں لائیاں ساون نوں
میں کوئل وانگ کرلاون نوں ۔
بھی حیدر لاہ ساون نوں،
کویں آویں پھیر وساون نوں ۔10۔
10. قاف-کرکے مورت پتھر دی
قاف-کرکے مورت پتھر دی
ایس نال نگاہ جوائیاں میں ۔
جو کجھ آکھو سوئی آکھاں
پربت وانگ بلائیاں میں ۔
میں کی جانا حرف حکایت
طوطے وانگ پڑھائیاں میں ۔
بلبل راگ سرود کی جانا
گاون گلّ سکھائیاں میں ۔
میں کجھ ناہیں کجھ جاندی ن
ویکھیا کئی کاں بنائیاں میں ۔
خاک اتے کجھ پانی آہا
آتش نال ملائیاں میں ۔
ڈھولن دے ہتھ ڈور مینڈی
چھکّ پتلی وانگ نچائیاں میں ۔
جے سچ پچھیں اوہا پٹّ ڈوراں
تند-تند تنائیاں میں ۔
ویکھاں کن وگائے تے سٹے کن
کھپاں نین گھت پوائیاں میں ۔
جے توں سے تن بر-سر حیدر،
سر توں گھول گھمائیاں میں ۔
11. قاف-کون جٹی شہزادیاں سی
قاف-کون جٹی شہزادیاں سی
تیری اکس نگاہ مار سٹیاں نے ۔
نیہں پھٹیاں تے متھے مٹیاں نے
اوہناں ہتھ پریم دیاں پٹیاں نے ۔
توڑے یوسف وہٹیاں سبھ شہزادیاں
انگلیاں چا کٹیاں نے ۔
میں بھی تاں گاہک تیری حیدر،
ہتھ میرے دوویں اٹیاں نے ۔20۔
12. قاف-قایم رہے سوہنا یار مینڈا
قاف-قایم رہے سوہنا یار مینڈا
اوسے یار دے ملن دی تانہگ مینوں ۔
پچھا یار دا مول ن چھوڑساں میں
توڑے میہنا دیوے سارا جگّ مینوں ۔
سوہنے یار دے باہج آرام ناہیں
عشقَ دھس گیا رگ رگ مینوں ۔
ونڈاں لوکاں نوں لکھ شرینیاں وے،
حیدر ملے یار جے گل لگّ مینوں ۔
13. قاف-کیہی کپڑ اتے چڑھی
قاف-کیہی کپڑ اتے چڑھی
ونجلی چھوڑ دے رانجھن یار نہیں ۔
ہیر نمانی دا نرگھٹ بلے
ونجلی دی ایہہ کار نہیں ۔
اس کرنا' قیامت کیتی
آکھن دی گفتار نہیں ۔
مینڈے دل وچّ ونجلی وجدی اے
اوہ ماہی جھناؤں پار نہیں ۔
سن مہیں بھی کہیاں کٹیاں تھوں
دل کٹیاں نال پیار نہیں ۔
اج مہیں دے رنگ وے ہور طرحاں
اوہ بوٹیاں والا چکار نہیں ۔
ایہہ لگار دلیں دے وے حیدر،
مہیں والا رنگار نہیں ۔14۔
14. قاف-کیہی کپڑ اتے گھتیاں
قاف-کیہی کپڑ اتے گھتیاں
من میرا ماہی کوکدا ای ۔
اوہ سرو صحیح تے باغ چمن وچّ
سرے وانگر گھوکدا ای ۔
ویکھاں کیسا گھاڑ گھڑیندے اوتھے
بھاہ سنارا پھوکدا ای ۔
ہیرے نوں زبانی شاید
اج لدانا جھوکدا ای ۔
اج پار جھناویں ماہی شاید
مہیں منگو ہوکدا ای ۔
ہے ہے الٹ پیا گل ہیر دے
نر شیر وانگر شوکدا ای ۔
آپے پیوے جاوے کرے وہانے
کیہیاں وساہ اس لوک دا ای ۔
آپ چور دلیں دا حیدر،
اساں تے ناواں بھوکدا ای ۔15۔
15. قاف-کیا عجب مورت خاک دی اے
قاف-کیا عجب مورت خاک دی اے
جے وت آئینہ پاک جمال دا ای ۔
بے-عیب دے پر عیب کنوں
ایہہ بھی جلوا کدس کمال دا ای ۔
گرد ن لگے دامن پاک نوں
حسن اس ٹھم ٹھم چال دا ای ۔
اوہو آپ دسے انہاں آرسیاں تھوں
پھیر نگاہ نوں ٹالدا ای ۔
بیرمب رنگ ن تھیوے یکجا
ایہہ وت قول مہال دا ای ۔
ہووے ضد متیں ضد کنوں شاید
ایہو بیان اس گاہل دا ای ۔
گل ن پوے ایس دید وے حیدر،
بیچوں طرحاں وکھالدا ای ۔17۔
16. قاف-کیا عجب شاہ نوازے جے گولاں تائیں
قاف-کیا عجب شاہ نوازے جے گولاں تائیں
تاں کوئی سبب نہیں ۔
کائی خوبی نہیں کوئی نیک عمل بھی ن
حسن ادائی ادب نہیں ۔
ہور کہڑا وسیلہ جے ازن بناوٹ
شاہ عجم عرب نہیں ۔
پر اوسے ناؤں جے چا نوازے،
حیدر ایہہ بھی عجب نہیں ۔18۔
17. قاف-قیف گلّ کریں اس زلف سیاح دی
قاف-قیف گلّ کریں اس زلف سیاح دی
دور دراز کہانیاں نے ۔
کئی راتیاں لمیاں کالیاں نے
ہکے تار دے وچّ سمانیاں نے ۔
کئی عمراں خضر پیغمبر والیاں
ہک دن دے وچّ وہانیاں نے ۔
تل کالا صفعہ دا تاں ڈاہڈا بھی ایہہ،
چھلے حیدر کالیاں کہانیاں نے ۔4۔
18. قاف-کسے کپر اتے گھتیاں میں
قاف-کسے کپر اتے گھتیاں میں
اس خوبی دے دریاؤ ولے ۔
ول ول مارے وچّ وہیرے
ٹھاہ ٹھینڈا بھار ولے ۔
نت سائل ہوواں آؤ ولے
آکھدا ای دل آؤ ولے ۔
جے موج کرم تھیوے متھے دا
ول ونجے کن کداؤ ولے ۔
بیڑا صورتَ بندر دے وچّ
توں آ موافک واؤ ولے ۔
میں مکہ ویکھاں مروہ ویکھاں
ویکھاں کوہ قاف ولے ۔
پر بے رنگ آبدار رنگی کا
پئیو ہیرے گھاؤ ولے ۔
وچّ گھمر-گھیراں ناؤ وے حیدر،
کروٹ ایہا ناؤ ولے ۔11۔
19. قاف-کویں زلف تھیواں اکھیاں
قاف-کویں زلف تھیواں اکھیاں
اکھیں سراپا نظارہ کریں ۔
وانگوں زلفاں لمیاں کالیاں دے
میں خضر دی عمر دوبارا کریں ۔
انہاں پیراں دی خاک میں سرمہ کریں
انہاں اکھاں کویں چارہ کریں ۔
حیدر دینہ تھوں روشن تھیواں،
دید جے اوہ رکھسارا کریں ۔6۔
20. قاف- کوڑا گھوڑا کوڑا جوڑا کوڑا شہ-اسوار
قاف- کوڑا گھوڑا کوڑا جوڑا کوڑا شہ-اسوار ۔
کوڑے باشے کوڑے شکرے کوڑے میر-شکار ۔
کوڑے ہاتھی کوڑے لشکر کوڑے فوج کٹار ۔
کوڑے سوہے کوڑے سالو کوڑے سوہنے یار ۔
کوڑے جوڑے کوڑے بیڑے کوڑے ہار شنگار ۔
کوڑے کوٹھے کوڑے ممٹ کوڑا ایہہ سنسار ۔
حیدر آکھے سبھ کجھ کوڑا سچا ہک کرتار ۔
دوجا نبی محمد سچا سچے اس دے یار ۔
1. رے-راتیں جاگے جاگ پوے
رے-راتیں جاگے جاگ پوے
تیرا جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
جم جم پیڑاں کھاوے تاں
منگن جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
توں ن بندرابن وچّ موہن وے
ول جاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
جتھے مرلی کاہن وجاونی
اوتھے آوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
دہیں مکھن کھیر تے کٹھے کارن
چاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
تائیں تاں وت موہن لال
سناوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
ایس سنہری چوڑے نوں
کھڑکاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
دانہ دانہ چندنہار
کھنڈاوناں ہوسی وہیں وہیں ۔
ایہہ ہار سنگار گھتے خاک
ملاونا ہوسی وہیں وہیں ۔
پکڑ سنہری بینسر گانا
جھوکاونا ہوسی وہیں وہیں ۔
پر آخر حیدر کسے ن آ،
چھڑاونا ہوسی وہیں وہیں ۔3۔
2. رے-رات وصال دی نام خدا دے
رے-رات وصال دی نام خدا دے
جال ہوینیاں دھم نہیں ۔
اج پنن سیجے توں جاونا ای
جاگ جاگ سسی بھیڑی سمع نہیں ۔
سر آ منتاری دے چوٹ لگی
اتے لیلاں نوں کجھ غم نہیں ۔
ایسے سوہنے یوسف دے ویکھن کارن
کوئی کھواب زلیکھا دا کم نہیں ۔
مرزے دے سر جوگیؤں صاحباں
ماہنیاں دے گھر جم نہیں ۔
ہیر رانجھن دی ہوئی وے حیدر،
کھیڑیاں دا کجھ غم نہیں ۔4۔
3. رے-رگ رگ میری تے لوں لوں میرا
رے-رگ رگ میری تے لوں لوں میرا
دھڑ دھڑ دھاڑ کریندی رگ ۔
انحد ذکر مہبوب میرے دا
افضل ذکر کریندی رگ ۔
ایس آتش بھاہ المبے دی کولوں
گرمی نال جلیندڑی رگ ۔
جہڑا طبیب شفا دا حیدر،
اوہا طبیب ملیندڑی رگ ۔8۔
4. رے-رہو وے رانجھا ونجھ ن بیلے
رے-رہو وے رانجھا ونجھ ن بیلے
تے ہوک ن مجھڑی کالیاں نوں ۔
چر ن لاویں تے آویں اس ویلے
تے چھوڑ دے ٹھم ٹھم چالیاں نوں ۔
لوکاں دی وے بھاہ سیالاں تے
لگی ہے بھاہ سیالیاں نوں ۔
نت کیلیاں کالیاں سوہنیاں نوں
کدے بھی کوہجیاں کالیاں نوں ۔7۔
5. رے-رہ وے رانجھن مار نہیں
رے-رہ وے رانجھن مار نہیں
کسے ہوریں نوں بھی ماریا ای ۔
اس حسن دی ٹھاٹھ مریندی تیغاں
ماریا ای کہ تاریا ای ۔
میتا سب سیالیں سوہے بانے
میں وت سوہا واریا ای ۔
ہن سنج پئی ول بیلے وے
جے بیلی منگو چاریا ای ۔
وت چندنہار تینڈے گل اساں
ایسے ریس تھوں ہاریا ای ۔
کدی پھٹیاں اتے مرہم لا کے
پھٹ لا کے چا وساریا ای ۔
میں تاں دل بھی تینڈا جان بھی تینڈی
کے تے لشکر چاہڑیا ای ۔
بس وے حیدر اوہو جانے،
سائیں توں ن ساریا ای ۔2۔
6. رے-رنگ اوس نعر دا طور دی نعر دا
رے-رنگ اوس نعر دا طور دی نعر دا
سو کوہ توں بہ بہ بھجدا ای ۔
اوہ قامت بھی رخ طور دے جتھے
نور دا شوالا بھڑکدا ای ۔
کھچّ اس نعر دا میوہ اناروں
چولی دا رنگ سکدا ای ۔
ویکھو شاید ہوندیاں گل انار دا
گوٹا چھپا مینوں رکھدا ای ۔
توڑے بھوچھن بکل وچّ چھپائے،
حیدر عاشق لکھدا ای ۔5۔
7. رے-رانجھا لا ن جھوک ن ہوک مہیں نوں
رے-رانجھا لا ن جھوک ن ہوک مہیں نوں
لا ن ایہناں بھانیاں نوں ۔
اوتھے آپ جھوکیا جھوک ن کر
انبھانے اتے بھانیاں نوں ۔
رانجھا لا ن بھاہ ن گیری کر
مینڈے ساویاں سوہیاں بانیاں نوں ۔
دیہہ سینے تے دھویا کھیڑیاں تائیں
ساری ڈگ لگانیاں نوں ۔
حیدر جھوک رانجھن دی وسے،
میں رڑکاں مٹّ مدھانیاں نوں ۔9۔
8. رے-رانجھن بناں لاہور وے ٹرنا
رے-رانجھن بناں لاہور وے ٹرنا
ناہی تے شالامار اساں ۔
کیہا سیر کیتا لاہور دا جے وت
ڈٹھا نہ شالامار اساں ۔
لگے ہار سنگار بھی خار اسانوں
نرم دوشالا مار اساں ۔
آئے رانجھا گل لگّ کداہیں
سبھ کشالا مار اساں ۔
میں کملی نوں جے ہسّ ملیں
وچّ باغ بہشت بہار اساں ۔
سانوں بھادوں لائیاں اکھیاں
'تجریت ال انہار' اساں ۔
سینسار پوے سار حیدر آ،
سینسار تھیا سینسار اساں ۔1۔
9. رے-رانجھا سنج صباح سمالیں مہیں نوں
رے-رانجھا سنج صباح سمالیں مہیں نوں
کدے بھی اساں سالیاں نوں ۔
نت کیلیاں کالیاں سوہنیاں نوں
کدے بھی کوہجیاں کالیاں نوں ۔
ہتھ گھتے اٹھا اٹھا گیاں نوں
چھیڑیں جے ٹھم ٹھم چالیاں نوں ۔
لایق تے نا لایق ویکھنا
کہے پے لاؤبالیاں نوں ۔
حیدر ناؤمید ن تھیؤ،
اوہ ردّ ن کرے سوالیاں نوں ۔6۔
1. سے-صواب پانہدی میرا دیؤ سنیہا
سے-صواب پانہدی میرا دیؤ سنیہا ۔
مینڈا پٹ پابڑی پئیاں گھاٹی کھا لیہا ۔
جند آ لباں تے اٹکی میں تاں وت علاج کیہا ۔
اوتھے حالَ حالَ کرنا ایہو ویکھ حالَ اویہا ۔
جیہا آپ وے سنیا کر فضل اوہو جیہا ۔
علی حیدر ایویں چوکھی جے یار بھاوے ایہا ۔1۔
1. سین-سبھن کجھ آرسی یار دی پر
سین-سبھن کجھ آرسی یار دی پر
خوبصورت دل بہوں بھاوندا ای ۔
اوہو ہر ہر برگ بھی مظہر یار دی
ہریا بھاویں بھاوندا ای ۔
پر جوش بہار جو وچّ گلاں
وچّ برگاں کم نظر آوندا ای ۔
سبھ جگّ تے چانن چن دا پر
وچّ آب صفعہ جھات پاوندا ای ۔
جویں نام عہد وچّ احمد
ایویں آپ بھی مکھ وکھاوندا ای ۔
جے سبھ کجھ روشن دیہہ تھوں حیدر،
فرق اوتھے دھپّ چھاوندا ای ۔3۔
2. سین-سبھن سیالیں آ'لا تھیں آ'لا
سین-سبھن سیالیں آ'لا تھیں آ'لا
تے رانجھن راٹھ جھناؤندا اے ۔
سبھ پیغمبر مولٰی نے بھیجے
احمد کون کہاؤندا اے ۔
توڑے موسیٰ نال کلام جو کردا
'لو لاک' ن آکھ سناؤندا اے ۔
ربّ کرے گروہ مہند دے تھوں
موسیٰ بھی ترساؤندا اے ۔
ہتھ کھڑا کر منگدا شاید
تاں یدے بیضہ پاؤندا اے ۔
اسماناں نوں چھڈّ کے عیسیٰ
روضے پاک تے آؤندا اے ۔
کویں احمد کول رکھیوے عیسیٰ
طالب روضے دی چھاؤں دا اے ۔
جہڑا مویاں نوں پھیر جوالے
اوتھے گور دی قان وساؤندا اے ۔
گولی ہوسی آخر اوتھے
جو منگے سو پاؤندا اے ۔
آکھ سلے اﷲ حیدر،
ربّ صلوات پہنچاؤندا اے ۔1۔
3. سین-سائیں برسر چشم قبول کیتی
سین-سائیں برسر چشم قبول کیتی
دل منے سبھ پھرمان تینڈے ۔
ایہہ اکھیاں تک لگن وچّ دل دے
کئی ڈنگیاں پلکاں بان تینڈے ۔
راجا گولیاں دے پڑگولے نے ایہہ
راجا تے سلطان تینڈے ۔
ایہہ کھوبسورتاں مورتاں بھی
جویں آرسیاں حیران تینڈے ۔
ایہہ چن سورج اتے دورِ-زماں بھی
سدکڑے تے قربان تینڈے ۔
ایہہ دیہہ رات نشانی تینڈی
ہر دینہ نوں نوں شان تینڈے ۔
باجھ تینڈے اوہ بھا دوزخ دی
اوہ باغ اتے بستان تینڈے ۔
'پھل حقیقت کلّ حقائق'
دان تینڈے احسان تینڈے ۔
ایہہ حیدر آجز بندہ تینڈا،
کیا کجھ کرے بیان تینڈے ۔5۔
4. سین-سینہ تیرا ہے دراز میاں
سین-سینہ تیرا ہے دراز میاں
معشوق تاں پاندڑے جھاتیاں نے ۔
دوویں نین تیرے عجب سنہری
تے جویں سان چڑھانئیاں کاتیاں نے ۔
عشقَ لگّ رہیا نال چھتیاں دے
بیٹھی پڑھاں پریم دیاں پاتیاں نے ۔
الیہیدر عشقَ لگا مینوں ایویں،
نیناں والیاں لگیاں چاٹیاں نے ۔4۔
5. سین-سن وے رانجھن آپ کوک مینڈی
سین-سن وے رانجھن آپ کوک مینڈی
پر پیر ٹریندی تھکیاں میں ۔
کن کہیاں مہیں میں لئیاں لئیاں
جھلے چڑھیندی تھکیاں میں ۔
کھنڈ پئیاں چھڑ ویلے مہیں
بھجّ پھریندی تھکیاں میں ۔
وچھلی(ونجھلی) رانجھن وچھلی وے ہن
مہیں مڑیندی تھکیاں میں ۔
پوے نیاز قبول مینڈی
اتی جیؤ ڈریندی تھکیاں میں ۔
مہیں جھوک کداہیں جھوکیاں وے
سارا دینہ چریندی تھکیاں میں ۔
سدّ حیدر ماہی ماہی وے،
بور بور کریندی تھکیاں میں ۔2۔
1. شین-شاہ عاشق معشوق بھی توں تے ناز
شین-شاہ عاشق معشوق بھی توں تے ناز
اساں نال واسطہ کیا ۔
نین ایہہ کرن شکار تے چنگلباز
اساں نال واسطہ کیا ۔
ایہہ مشکیں زلف ملائم ظالم دراز
اساں نال واسطہ کیا ۔
خط آخر کیتے زلف کنوں آغاز
اساں نال واسطہ کیا ۔
نال کہناں دے ساقی تینڈا انداز
اساں نال واسطہ کیا ۔
ایس گمزے رمزاں نال بھناں دغا باز
اساں نال واسطہ کیا ۔
حیدر عالم دے نال ساز انہاں،
ناساز اساں نال واسطہ کیا ۔6۔
2. شین-شالہ جیویں ہوویں بھورا آکھنا پانہدی
شین-شالہ جیویں ہوویں بھورا آکھنا پانہدی
اوس انوکھڑے نینگر نوں ۔
میں تاں مانیا کیا ترساؤ نہیں کدی
لائے مینڈے تن خنجر نوں ۔
نیناں واہ ملاں اوہ خنجر لگدی
گلشن کر اس بنجر نوں ۔
نہیں جیؤ وس اندر آ وسّ
کر ن وسندر اندر نوں ۔
رکھ بابل اپنے بیور تریور
گھول گھتاں تیرے تریور نوں ۔
رانجھن کھسیں بیور دیویں
بھٹھ گھتاں میں بیور نوں ۔
مٹھا بول کویں توڑے گاہلیاں دیویں
زہر ملائیں توں شکر نوں ۔
کرکے بے سر کھولھ لباں توں
سو گھول شکر وچّ بینسر نوں ۔
جیہا مٹھڑا ساؤس سونے دے بینسر
سونا ہوندا ای کھیور نوں ۔
باہجوں تینڈے در حیدر کیہڑا،
چکّ ن در توں حیدر نوں ۔8۔
3. شین-شوق جنہاں تن یار دا ای
شین-شوق جنہاں تن یار دا ای
سوئی جاندے راہ حبیب دے نوں ۔
جنہاں وچّ تاں درد ن ہک رتی
کی جانن قدر طبیب دے نوں ۔
جنہاں عشقَ دی لذت نہ چکھی
سوئی رووندے (غم) نصیب دے نوں ۔
اوتھے میں جیہیاں کئی لکھ وے حیدر،
کون پچھدا نام غریب دے نوں ۔9۔
4. شین-شوالا بے رنگ نور دا سوہنا
شین-شوالا بے رنگ نور دا سوہنا
دل وسے پر کلھ ن پوے ۔
تاہیں تے انہاں نال لباں تے
عاشق دے دل تل ن پوے ۔
جے شمع دے اندر آبِ-ہیاتی ناہیں
پروانڑا ایویں جل ن پوے ۔
جے بے رنگ چاک نہیں وچّ سینے
ہیر نمانڑی جھل ن پوے ۔
جے بے رنگ رنگ رس ن وچّ شگوپھے
باغ بہار نوں پھل ن پوے ۔
اس منہ مہتاب تھوں چندنہار
جے ہاریا نہیں گل ن پوے ۔
جے بے رنگ بھاہ بھڑکے حیدر،
زلف دی تار نوں ول ن پوے ۔7۔
1. سواد-سبرد دا کوٹ اسار کے جی
سواد-سبرد دا کوٹ اسار کے جی
گوری نیناں دے لا بازار بیٹھی ۔
ہر ہر تار زلف دی بیمار کیتا
میں رات دہاں خریدار بیٹھی ۔
رتی عقل ن رہیا جانی میں کوں
میں سب سنگار اتار بیٹھی ۔
حیدر یار پیارا ملدا ناہیں،
میں آپ ہاں شب بے دار بیٹھی ۔1۔
1. تے-تینڈے باغ بہار گلستاں سے
تے-تینڈے باغ بہار گلستاں سے
ہک ڈنگڑا کنڈڑا ایہہ(میں) بھی صحیح ۔
تیریاں بازاں آشیاں آلھنا سے
ہک چڑی دا انڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیریاں مہیں منگو ڈاچیاں سے
ہک بھیڈاں دا ترنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیرے ترکی ہاتھیاں دے سے
ہک کھرمندڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیرے زاہد عالم فاضل سے
ہک مسخرہ بھنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیری کیچن تائپھے تھئیاں تھئیاں
ہک منڈڑا تنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔
تیرے شیراں دے گل سنگل وے حیدر
ہک کتے نوں ڈنڈڑا ایہہ بھی صحیح ۔3۔
2. تے-تینڈیاں گاہلیں دے نال نواڑے آواں
تے-تینڈیاں گاہلیں دے نال نواڑے آواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
آوے سورج نال ن ذرہ سانوں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
کویں رٹھا یار میں پھیر مناواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
دیوے زرے دے سر سورج لاواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
بیلی کھولھ تنی سینے میں لاواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
کدی رکھ وے چنن رکھ دا پرچھاواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔
مینا پار کرے گل حیدر گاواں
باہر ای ایہا باہر ای ۔5۔
3. تے-تینڈی گولی ملی بہت پھیلی
تے-تینڈی گولی ملی بہت پھیلی
میں تاں لایق تینڈے سنگ دے بھی ن ۔
تینڈے باغ بہستاں بہت عجیب
میں تاں لایق تینڈے انگ دے بھی ن ۔
توں آپے بخشیں لعلاں دی تسبیح
میں تاں لایق تینڈے ترک دے بھی ن ۔
توں کیتی عنایت آپ صفعہ اتے
حیدر لایق چمک کے بھی ن ۔4۔
4. تے-طوبیٰ ان بن تھوں اساں جٹیاں سیالیں
تے-طوبیٰ ان بن تھوں اساں جٹیاں سیالیں ۔
لکھ پٹی نہیں رانجھا لکھے پٹیاں سیالیں ۔
توڑے کتھے جالی چولی ماہی گھتیاں سیالیں ۔
کیہیاں مٹھیآں نی لباں جٹیاں سیالیں ۔
کیہیاں تند شوخ نے ظالم جٹیاں سیالیں ۔
حیدر اس سجن دے سر توں وار سٹیاں سیالیں ۔2۔
5. تے-توہیں اج بھی تے کلھ بھی توہیں
تے-توہیں اج بھی تے کلھ بھی توہیں
بھلکے پرسوں بھی توہیں توہیں ۔
اسیں اگے بھی کجھ نہیں ہن بھی کجھ ن
کل وت پرسوں بھی توہیں توہیں ۔
تجھ بن رنگ محل حویلیاں کیا
کجھ پرسوں بھی توہیں توہیں ۔
آکھ حیدر شماں نوں تھی پروانہ
سرسوں بھی توہیں توہیں ۔1۔
1. واؤ-ولؤ کیتی نگاہ انہاں نیناں سیاح
واؤ-ولؤ کیتی نگاہ انہاں نیناں سیاح
ہے ہے دھروہ کٹاریاں ماریاں نے ۔
رات روون مینڈیاں اکھیاں
لگیاں وچ جگر دے قاریاں نے ۔
پلکاں کیہیاں کیا ترکھڑے خنجر
کیا وت بانکاں لاریاں نے ۔
حیدر آکھ سو دل بھی ماریں
زاریاں نے وے زاریاں نے ۔9۔
2. واؤ-ولؤ ول پوندیاں زوری گل
واؤ-ولؤ ول پوندیاں زوری گل
ول زلفاں نال بانہہ مینڈی ۔
کیوں نانہہ کرے کلھ بانہہ
کیوں نہیں تینڈے گل بانہہ مینڈی ۔
مینڈا تجھ بن کجھ ن بانہہ ن مونڈھا
کجھ نہیں تل بانہہ مینڈی ۔
اؤنسیاں گھتدی تھکیاں حیدر
ودھے پل پل بانہہ مینڈی ۔6۔
3. واؤ-ونج آکھیں مینڈے ڈھولن نوں
واؤ-ونج آکھیں مینڈے ڈھولن نوں
جیندا نام علی شیر ہک دا ای ۔
جیں دا مبارک چودھویں دا چن
چانن چوداں طبق دا ای ۔
رات اندھیرے تے مشکل پینڈا
سر بدل کاڑ کڑکدا ای ۔
وت راہ زن چور بگھیلیاں توں
مینڈا جی پیا دھڑکدا ای ۔
جے توں مدد کریں تاں میں منزل پہنچاں
کم پینڈا ہکی دھڑکدا ای ۔
علی حیدر گولڑا تینڈڑا ای
تیرے ناؤں دا آسرا رکھدا ای ۔4۔
4. واؤ-ویکھاں کیہی ایہہ بھاہ اوس گھنگھٹ اہلے
واؤ-ویکھاں کیہی ایہہ بھاہ اوس گھنگھٹ اہلے
بہ بہ جیندی کنارے طلے ۔
اوہ سورج شاید چھم چھم چمکے
اوس شپھک دے کنارے طلے ۔
ایسے بادل اولھے دی آتش کرے
بجلی جے گال زبان جلے ۔
ویکھاں کیا کجھ اندر جانا نہیں
پر چولی تے گل انار کھلے ۔
اوہ آتش آرسی کتھے ڈٹھی،
ایویں حیدر شاہ ببھوت ملے ۔1۔
5. واؤ-ویکھاں کیا کجھ خوبی کھوباں دے وچ
واؤ-ویکھاں کیا کجھ خوبی کھوباں دے وچ
دسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔
ایہہ آب صفحہ ویکھو دسدا ای
حیرت نسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔
ایہہ لیہ بھاہ بھڑکی سوزش
تسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔
ایہہ زلف سیاح گنج ماردا ای
بھری وسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔
اوہا وس مریندا ای زلف تاں حیدر
وسدا ای ویکھاں کسدا ای ۔2۔
6. واؤ-ویکھاں وچ سیالیں کھیڈدی نوں
واؤ-ویکھاں وچ سیالیں کھیڈدی نوں
ماہی کیہے بہانڑے پھند کرے ۔
کون ہیرے مہیں رنگ بھجے پچھے
صد سہاوڑے جد کرے ۔
شالہ دوتیاں دی گلّ منی نہیں
بدخاہاں دا آکھیا ردّ کرے ۔
اس یاجوج ماجوج قوم نوں
شالہ شاہ سکندر سدّ کرے ۔
شالہ مینڈڑی گلی آ کھلووے
جو پھوک انار نوں لدّ کرے ۔
ویکھاں کول بہا شراب پواکے
مستی نازل حد کرے ۔
ویکھاں صد رعیت دیوے دلاسہ
کی لکھے حساب وی سدّ کرے ۔
پر چنگیاں تھوں کجھ چنگیاں بھی ہوسیں
چنگا ن مولٰی بد کرے ۔
سدکڑے نت یار توں حیدر،
پل پل چنگا ودھ کرے ۔8۔
7. واؤ-ویکھے آپ نوں وکھائی آپ نوں
واؤ-ویکھے آپ نوں وکھائی آپ نوں
اساں دا ایویں بہانڑا ای ۔
اتے اپنی صورتَ مائل
جانی آرسی کنوں بگانڑا ای ۔
وچ لیلیٰ دے کرے تماشہ
اپنا کیش دیوانڑا ای ۔
کھم آپ شراب تے آپے پیوے
آپے میکھانڑا ای ۔
اوہ کجلا کیا دمبال پیا
اوہ سرمہ کیا مستانڑا ای ۔
شمع نوں لگی اپنے عشقَ دی
جلدا ایویں پروانڑا ای ۔
حیدر آپے لکھے تے آپے واچے
آپے قاصد دے پروانڑا ای ۔3۔
8. واؤ-وچ آرسی صورتَ بے جان مورت
واؤ-وچ آرسی صورتَ بے جان مورت
ویکھے تینوں دل ساہمنیاں ۔
دس لگس چھوڑ آرسی نوں
تینڈے گل لگے دل ساہمنیاں ۔
اوسے شاہ ببھوت قلندر آرسی
ونجھ لکھے دل ساہمنیاں ۔
اوتھے احمد شاہ محمد بھی
پارا پارا کیتا کھل ساہمنیاں ۔
رٹھیں پانی کجھ ن ہندا
ویکھیں توں گھل ساہمنیاں ۔
اوتھے دھرتی بھی پھٹ شکشت ہوسی
ن ہی منزل ن ول ساہمنیاں ۔
یوسف جیہے دل کتھے لکھ دل
گتھے دل ساہمنیاں ۔
جو کجھ چاہے کریں آمناں
شیر ونجھیں تھل ساہمنیاں ۔
سبھ کجھ دیدیاں اتے حیدر
یار ونجھم پل ساہمنیاں ۔5۔
9. واؤ-وچ لوح قلم سرگرداں ویکھاں
واؤ-وچ لوح قلم سرگرداں ویکھاں
ویکھاں مطلب کیا تحریر دا ای ۔
لکھ لکھ صورتاں ول ول والی
مزک کرے تصویر دا ای ۔
اوہ حسن لطیفَ صورتَ کہڑی
مشق زبان تقریر دا ای ۔
حیدر ہویا روشن جو کجھ
مطلب اس تدبیر دا ای ۔
یعنی کرو سنگار سیالیں سب
ویکھاں کہڑی ملس اس ہیر دا ای ۔7۔
1. یہ-یار 'اقرب حبل ال ورید' کنوں
یہ-یار 'اقرب حبل ال ورید' کنوں
بھوندی وتاں ہن تھکیاں میں ۔
تنی ایس کتھا دی شہرگ اے
شاید کپ گھتاں ہن تھکیاں میں ۔
اوہ ردتند تھوں نیڑے مینڈے ہتھ
کیہا گھتاں ہن تھکیاں میں ۔
اوس منہ مہتاب دے اکھر میں
کویں کتاں ہن تھکیاں میں ۔
مراں وے حیدر یار جنازے آوے متاں
ہن تھکیاں میں ۔1۔
2. یہ-یار تکما جامہ کھولھیا
یہ-یار تکما جامہ کھولھیا
کی چمکار تارے دی لمب دا اے ۔
آخر آئی رات
اجے جاماں کھولن نوں یار سمب دا اے ۔
جمب جمب دے وچّ رات گئی
شعلہ حسن دے نوں کون جمب دا اے ۔
بھیناں صبح قیامت دھمدا ای
مینڈا جیوڑا تھر تھر کمبدا اے ۔
اوتھے احمد دا کم حیدر،
کم ن جبرائیل دے کھمب دا اے ۔2۔
1. زال-ذرا جلوا گولڑی تینڈڑا ڈٹھا
زال-ذرا جلوا گولڑی تینڈڑا ڈٹھا
بھلّ گئے سنسار دوویں ۔
ہکا موتی ہار ڈٹھا
بھلے تسبیح تے زنار دوویں ۔
میں لٹّ لٹی تے لڑدے چھوڑے
کافر تے دیندار دوویں ۔
میں گل وے پائی کھال سیاح
اوہ دتے زلف دی مار دوویں ۔
دوہاں نیناں حیدر گھیر ماری،
دل تھوں پئے پار دوویں ۔3۔
2. زال-ذرا ن ترس تنہاندڑے من وچّ
زال-ذرا ن ترس تنہاندڑے من وچّ
تے خوف خدا ن لیاوندے نے ۔
مینڈا جل جل کلیجہ ویندا جاندا
تے دس ن کوئی پاوندے نے ۔
ملاں قاضی ہو ہو راضی
ان بن جوڑ سناوندے نے ۔
علی حیدر ملاں مصلے کر کر،
مینڈا من پرچاوندے نے ۔1۔
3. زال-ذرا تینڈڑا جلوا رانجھن
زال-ذرا تینڈڑا جلوا رانجھن
کھوبسورتاں ایویں وکھالیاں نے ۔
بھلا لال بھی رہندے لکے وے ڈھولن
کیہیاں مثعلاں بالیاں نے ۔
کویں کالڑا کمبل بھورا وی لکے
مہیں جے کالیاں کالیاں نے ۔
میں کالڑا کمبل ویکھ ن بھلاں
کملیاں ہور سیالیاں نے ۔
غصے ن تھیؤ جے چاک سدینیاں
سبھ سیالیں سالیاں نے ۔
حیدر راگ سرود کی جانے،
اوتھے تینڈیاں گالیاں نے ۔4۔
4. زال-ذکر تیرا دن رات مینوں
زال-ذکر تیرا دن رات مینوں
جویں ہافزاں حفظ قرآن دلبر ۔
تیرا نام لیندا پھراں وچّ گلیاں
جویں پنڈتاں پوتھی پران دلبر ۔
تیری دید سعید ہے عید کولوں
مکھ چندر ماہ رمضان دلبر ۔
روزہ بھنّ حیدر دا دیہہ درشن،
ویکھ چند ہوواں شادمان دلبر ۔2۔
1. زے-ذرہ خیال ن رہے اس نوں
زے-ذرہ خیال ن رہے اس نوں
جو جمال تیرے دا خیال کرے ۔
جے ہک ذرہ پہاڑ نوں پوندہ
ذرہ ذرہ مثال کرے ۔
'کھرا موسیٰ س' اکا ہویا
'رب ارنی' سوال کرے ۔
علی حیدر درشن منگ متاں
توڑے 'لنترانی' سوال کرے ۔2۔
2. زے-زہر پیالہ رانجھن والا
زے-زہر پیالہ رانجھن والا
شربت کر کر پینیاں میں ۔
ہکے ملاہو ماہی میرا
نہیں تاں خاک رلینیاں میں ۔
اﷲ چاہسی تاں میرا ماہی ملسی
خوشیاں سبھ چھٹینیاں میں ۔
علی حیدر یار پیالے والا،
پاڑ تاں بیٹھی سینیاں میں ۔1۔
3. زے-زیارت کعبہ دی لوگ جاون
زے-زیارت کعبہ دی لوگ جاون
سوہنے یار دی زیارت نوں جانیاں میں ۔
مکھ مہبوب دا خانا کعبہ
تے نت تواپھ کرینیاں میں ۔
'ہجر ال اسود' ماہی دے کولوں
ول ول بوسڑا لینیاں میں ۔
علی حیدر حاجی حج چلے
تے یار دا حج کرینیاں میں ۔3۔
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago.
Public domainPublic domainfalsefalse