دیوانی مەحوی/خ

دیوانی مەحوی (1896) by مەحوی
پیتی خ

-١-[edit]

بە سوورمە بۆیە دولبەر خەنجەری موژگانی دا پەرداخ	دڵی ھەڵناگرێ ببیێ لە کوشتە دەنگی ئۆف و ئاخ
بە تیرێ کوشتمی، ھەڵیاوەسیم، سووتاندمی، رۆیی	دوعا بۆ حیفزی کەن، کێ دیویە جانانە وا گوستاخ
گوڵ ولالەی کەژ وکۆ، کۆھکەن دێنێتەوە فکرم	کە خوونی ناحەقی ئەو مەوج ئەدا ئێستەش لە کێو و شاخ
لەبەر قاپی خەراباتا، کە یاڕەب دایمە ئاوا بێ	مەگەر خاکێ بەسەرداکەم، بگەم گاھێ دەماغێ چاخ
خەرابی عیشق تۆ وا بێ سەر و سامان و دەروێشە	سەری بێ تاجە، کولبەی بێ دەرە، دیواری بێ ساچاخ
نەگەینەکەعبەی ئامالە ھەموو ئەسبابی ئامادە	کە دەستە: بێ عەسا، پێ: خاوسە، یەک قەتعە رێ: قومڵاخ
لە رەشکی سەید فیتراکی چ شیرین شەھەوارێکە	کە ((مەحوی))! ھەوەکوو دێوانە، عەنقا کەوتە شاخ و داخ