دوہڑے خواجہ غلام فرید
(بھاگ-1)
1
وڈڑے ویلے اٹھی کے سئیاں ساز وضو بیٹھیاں گھبکاون سیں ٹھہاون ۔
تے جڑ جڑ لانون میل مخن پینڈیاں ڈولے ڈین سوغات چلاون ۔
میں جیہیاں بدکار نکمیاں یار فرید اودیاں در در نوٹ بھنواون ۔
ازلوں بھاگ تنھاں دے متھے جیہڑیاں سیج تے یار مناون ۔
2
اڈّ وے کاگا کالیا توں تاں چھڈّ اساڈی بیر ۔
توں تاں بیٹھاں کردا ہے باتیاں مینڈے انلڑے زخم ن چھیڑ ۔
تینوں کٹّ کٹّ گھتساں چوریاں توں تاں منگی دوائیں ڈھیر ۔
فریدہ اڈینا ربّ کرے چلے ونجو مدینے دی سیر ۔
3
ساون ماہ سوہیلا آیا تے ونجارے گھمے پئے ڈیون مساگ دے ہوکے ۔
اوہ مساگ خرید کرن جنہاں دے پلے رقم روکے ۔
اوہ کی ملن مساگ کرماں دیاں ماریاں جہڑیاں سیج تے ستیاں رو کے ۔
یار فریدہ چل وطن چلاہیں کیوں لائی پردیس وچّ جھوکے ۔
4
یار رجھاون سکھ وے ملاں بیاں سٹّ گھت سب دلیلاں ۔
عشقَ مزازی تے مشکل بازی کم نہیں بخیلاں ۔
سر تے بھڑکے ڈھانڈ ہجر دا او وی سمجھی ٹھنڈیاں ہیناں ۔
یار فرید جتھاں اکھیاں لگیاں اتھ حاجت نہیں وکیلاں ۔
5
مفت خرید کرے کوئی عصا کوں تے حالَ ڈیوے سجناں دا ۔
جےَ ڈہاڑے دے سجن لڈّ سدھائے ویندا زوف اندر کوں کھاندا ۔
سے ملماں پٹیاں بنھ بنھ ہٹیاں تے زخم کھڑا چچلاندا ۔
باجھوں پیر فریدن یار دے ساڈی عدن کوئی نہیں لاہندا ۔
6
عشقَ تینڈے دی نہر وگے کئی طریاں کرماں والڑیاں ۔
کئی کوجھیاں لنگھ پار گئیاں تے روون شکلاں والڑیاں ۔
شکلاں ڈیکھ ن بھلیں باہروں چٹیاں تے اندروں کالڑیاں ۔
یار فرید چا بھال بھالے عیباں والیاں دے متھے لالڑیاں ۔
7
ازلوں ڈاج ڈھیاون امڑی اکھیں نیراں نیراں ۔
زیرا پار لویرا کیتا ایہناں کوٹ مٹھن دیاں تیراں ۔
لوک آکھن ہیر رانجھن دی مے پیر فرید دی حیراں ۔
باجھوں پیر فریدن یار دے مینڈیاں کون لہم دل دھیراں ۔
8
چاچڑ وانگ مدینہ جاتم اتے کوٹ مٹھن بیت اﷲ ۔
رنگ بنا بے رنگی آیا کیتم روپ تجلا ۔
ظاہر دے وچّ مرشد ہادی باطن دے وچّ اﷲ ۔
نازک مکھڑا پیر فرید دا سانوں ڈسدا وجا اﷲ ۔
9
وقت جنازے میاں رانجھا مینڈیاں آپ پڑھائیں تکبیراں ۔
اس ویلے میں جیندی ہوساں کرکے کفن لویراں ۔
لیراں دی بہہ کفنی سیواں رلاں حالَ فقیراں ۔
حساب کتاب مینڈا رانجھا لیسی کجھ حاجت نہیں نکیراں ۔
10
خدا خدا بھی سندے ہا سے ڈیکھن دے وچّ آیا ۔
انی تے من انی بن آپ نبی فرمایا ۔
رانجھڑے راج انوکھے سانوں ماہی ہے سمجھایا ۔
نازک وی دل لٹن کارن بن پیر فرید ن آیا ۔
11
گھر گھر دے وچّ دھماں پئیاں حسن رنجھیٹے یار دیاں ۔
کئی حیراں وچّ جھنگ کرلاون جہڑیاں ہونو تن وار دیاں ۔
کئی سسیاں رلیاں وچّ تھلاں دے جہڑیاں طالب ہن دیدار دیاں ۔
کئی سوہنیاں ڈبیاں وچّ نے چنچل دے مہینوال دا ناں پکار دیاں ۔
12
روز اضل دی در دلبر دی قیمت عشقَ غلامے ۔
تانگ تنگیدی کانگ اڈیندی روواں صبح و شامے ۔
ن کوئی خط دلدار دا آیا ن قاصد پیگامے ۔
آخ فرید دل دردوں ماندی ہن مٹھڑی بیارامے ۔
13
عشقَ مزاجی نور حجازی بوس کنار دے تمیں بیا کیا کم اے ۔
دھواں لاؤں یار دے در تے گالڑاں ہڈّ تے چمیں بیا کیا کم اے ۔
دل وچّ سوز ہزار دکھاں دے مار مکایا غمیں بیا کیا کم اے ۔
آکھ فرید میں جوگن بن تے پھرساں ابھے لمیں بیا کیا کم اے ۔
14
سنجڑی قسمت ن یار آیا تے پئیاں خبراں دل دیاں ۔
اکھیاں نیر برسات ساون دی جویں نہراں چلدیاں ۔
درد فراق تے سوز ہجر دے پئی وچّ کٹھالے گلدیاں ۔
آکھ فرید ربّ خوشیاں ڈیوے اجاں منجھاں ن پئیاں ٹلدیاں ۔
15
سرخی کجلا ناز نہوڑے ساکو ول ول خون کریندے ۔
کیتا قید محبت ساکوں چا دلبر منہ لوکیندے ۔
سوزوں سوز تے درد پکاراں ن دلبر گل لیندے ۔
آکھ فرید ہن میں مٹھڑی کوں کیوں ڈیس پردیس رلیندے ۔
16
ہر ویلے تانگھ دلبر دی رو رو کاگ اڈاراں ۔
فالاں پاواں قاصد بھیجاں تھی گیا حالَ بیماراں ۔
یار باجھوں ہن جیون کوڑے اندر درد ہزاراں ۔
غلام فرید میں روواں ایویں جویں وچھڑی کونج قطاراں ۔
17
ہکّ ہکّ ناز دلبر دے ساکوں کیتا چا خریدے ۔
رخ دلبر دا ساڈے واسطے چاند مبارک عیدے ۔
دلبر کول آکھیندے وسم پھرہت مہج مزیدے ۔
باندا بردا تیں دلبر دا ہردم غلام فریدے ۔
18
کجلے سرخی مار مکایا چا دلبر دلڑی لٹی ۔
نین اویڑے جادوگر ہن پئی نازاں دی کٹھی ۔
آرام تمام گیا کائی ایجھیں برچھی عشقَ دی چھٹی ۔
یار فرید آ سمبھالے کرے ہار سنگار ول مٹھی ۔
19
اکھیں ساڈیاں قدم تساڈے
بدھی وفا دی قسم خدا دی ۔
سینہ ساڈا سیج تساڈی
لیٹ سوہنا دل آہ دی قسم خدا دی ۔
جندڑی جان حوالے کیتم
جانی جمدیں لادی قسم خدا دی ۔
آکھ فرید ول سانگے تھیون
حاصل فرحت ضیاع دی قسم خدا دی ۔
20
لکھ لکھ واری صدقے تھیواں دلبر یوسف ثانی ۔
دل دا مہرم راز اساڈا زند کراں قربانی ۔
ڈے دیدار لاچار پھراں میں لائیو ہجر دی کانی ۔
یار فرید نوں مل ہکّ واریں حیران پھراں دل جانی ۔
21
اڈّ ونج کانگا در سجناں تے اج دلڑی مونجھی ماندی ۔
فالاں پاواں نیر وہاواں کئی دل دی خبر ن آندی ۔
انتظاری بے قراری دل جدائی ن سہندی ۔
یار فرید آوم ہکّ واری وتاں کونج وانگے کیرنے کردی ۔
22
بٹھّ پیا سرمہ سرخی کجلا بٹھّ پیا ہار سنگارے ۔
سنگیاں سئیاں نت ستاون ما پیو ویرن مارے ۔
سے سے منتاں زاریاں کیتم رہندا یار بیزارے ۔
آکھ فرید یار نے رولیا ہن رونوں نال وپارے ۔
23
دلبر آوے چا گل لاوے مٹھی ہردم منگدی دوائیں ۔
قسمت بھیڑی ڈتڑے رولے نکلن دردوں آہی ۔
کہیں گھڑی آرام ن آوے روندی سنج سباہیں ۔
آکھ فرید ن کہیں دے شالہ نکھڑن یار کڈاہیں ۔
24
دلبر آوے چا گل لاوے مٹھی ہردم منگدی دوائیں ۔
قسمت بھیڑی ڈتڑے رولے نکلن دردوں آہی ۔
کہیں گھڑی آرام ن آوے روندی سنج سباہیں ۔
آکھ فرید ن کہیں دے شالہ نکھڑن یار کڈاہیں ۔
25
قسم خدا دی در دلبر دا ہرگز چھوڑ ن ویسوں ۔
انشائلا جیندیاں تائیں پوری توڑ نبھیسوں ۔
دلوں بجانو جندڑی صدقے اصلوں فرق ن پیسوں ۔
آکھ فرید ہاں خاک قدماں دی تھی غلام جلیسوں ۔
26
درداں ماری رو رو ہاری نہیں پئے آندے دوست دلیندے ۔
جویں دلبر میں نال کیتی اویں دشمن ن کریندے ۔
سنجر تھل، حبل دے وچّ کیوں ول ول رولے ڈیندے ۔
یار فریدہ منگاں دوائیں ن نکھڑن یار کہیندے ۔
27
موسم ساون روہی وٹھڑی ٹوبھا تار متاراں ۔
مال مویشی بکریاں گائیں چھڑ دیاں تھی قطاراں ۔
گھنڈ سہاون دل کوں بھاون نکلن سوز تواراں ۔
ہک یار فرید دم نال ہووے کیوں دردوں درد پکاراں ۔
28
روہی وٹھڑی تتڑی مٹھڑی ٹر پوساں پیر پیادی ۔
اچڑے ٹبڑے ہن کوہ طور تے دل کوں فرحت زیادی ۔
ونج دلبر دے قدمیں ڈھیساں تے بدھی پریت وفادی ۔
گٹھڑی ازج نیاز فریدہ پریتم جمدی لادی ۔
29
وقت تہجد کئی سوہاگنی مٹیاں بہہ گھبکاون ۔
لا الا الّ للا ڈے ضرب مکھن کوں چاون ۔
پکڑ دامن پیر مناندا کھیر دی جاگ جگاون ۔
غلام فرید پیر کامل باجھوں وچّ غفلت ڈدھّ پٹھاون ۔
30
عشقَ مجازی راز دی بازی ایہو عشقَ اعلیٰ نورِ ۔
بٹھّ پئی دنیاں دولت سوکت ساکوں عشقَ منزورے ۔
حسن پرستی مہز عبادت دل بے وسّ مجبورے ۔
غلام فریدہ سمجھن عارف دراصل حقیقت دورے ۔
31
سنجڑی روہی دل نوں موہی پھردی کملیاں وانگے ۔
یار مٹھی دا نظر ن آدا ڈیکھاں حالَ دے لانگھے ۔
نظر مہر دی دلبر بھالے روہی پندھ اڑانگے ۔
غلام فرید یار ملم ہن رب جوڑے چا سانگے ۔
32
ٹوبھے اساڈے دل کوں بھاون کھپ جھوپڑ خوش جائیں ۔
لانڑی پھوگ کرڑے کنڈا بوئیں کترن عطر ہوائیں ۔
روہی گلزار ڈسیجم دل کوں لکھ لکھ چائیں ۔
آکھ فرید دل دلبر لٹڑی ن تھیساں دور کڈاہیں ۔
33
منجھ مزید شہید ہمیشہ دلبر ڈتڑے رولے ۔
بھلّ گئی سرخی کجلا ساکوں ہجر کنوں تن کولے ۔
کپڑے میلے لیر کتیراں رل گئے بوچھن چولے ۔
اے جندڑی قربان فریدہ اجے خل ہسّ یار چا بولے ۔
34
بٹھّ پئی سرخی بٹھّ پیا کجلا بٹھّ پیا ہار سنگارے ۔
کیا دھاواں تے پھل پاواں دڑی درد پوکارے ۔
سے جتن سے حیلے کیتم ن ملم سانول یارے ۔
یار فرید کوں کہندی مرساں جگ ڈسدا دھوآں اندھارے ۔
35
ہکو علف کافی ملاں بے دی غرض ن کائی ۔
اول آخر ظاہر باطن نال علف دے لائی ۔
ن ڈے ڈر کے علف کوں پھڑکے رمز علف سمجھائی ۔
غلام فرید دل علف لٹی واہ میم کیتی رشنائی ۔
36
عشقَ مجازی راز انوکھے کیا جانڑن ملاں ملوانڑیں ۔
رمز حقیقی عارف سمجھن ناز دلبر دے بھانڑیں ۔
ہاں میں کتڑی یار دے در دی جانڑیں یار ن جانڑیں ۔
آکھ فرید میڈی لوں لوں وچّ چا کیتے عشقَ ٹکانڑیں ۔
37
جمدیں لادی عشقَ دی گٹھڑی شوق پیالے پیتے ۔
جیندی موئیں ہکّ یار دے رہسوں سچی پیت پریتے ۔
در دلبر دا چھوڑ ن ویسوں عشقَ سکھائی ریتے ۔
آکھ فرید دل دلبر لٹڑی وسرے چاچڑ صدقے کیتے ۔
38
سندھڑوں دلڑی تھئی اچاکے ڈیکھاں روہی سنجبر کوں ۔
دلبر نال اخیں دے ڈیکھاں نہیں قرار صبر کوں ۔
چاچڑ مہز ن بھاندے دل کوں رہندا سوز جگر کوں ۔
آکھ فرید ٹر پیر پیادی ہن سٹّ گھت ضرور گھر کوں ۔
39
مرویساں کرلاندی مٹھڑی اکھیں ساون برساتے ۔
سیج سولاں دی لگن کنڈڑے سوج ہجر ڈینہ راتے ۔
جہڑے طعنے شہر کھواری ڈتڑے عشقَ براتے ۔
فریدہ جمدی مر ونجاں ہا اہا جندڑی سولاں واطے ۔
40
سرخی کجلا ہار شنگار تے بٹھّ پئی سیج پھلاں دی ۔
لگن کنڈڑے ڈھے ڈھے پواں درد دی بانہہ سراندی ۔
بحر غماں وچّ لڑھدی بڈھدی سے سے غوطے کھاندی ۔
غلام فریدہ درد کوکیساں ن سل کنوں تھیئم واندی ۔
41
ناز نہوڑے عشقَ دے غمزے ڈسّ کیں استاد سکھائے ۔
بے پرواہی تریڑھی متھے کی اے جینہ سبق پڑھائے ۔
سرخی خون جگر دا پیندی چا کجلا فوج چڑھائے ۔
سمجھ فرید کوں خاک قدماں دی اہا دلڑی مہز فدا اے ۔
42
تھیواں ہار تینڈے گل دا دلبر اصلوں دور ن تھیواں ۔
یا تیڈے پیراں دی تھیواں جتی قدماں ہیٹھ منڈیواں ۔
عجز نیاز دی مڈی ساڈی نت باندی یار سدیواں ۔
آکھ فرید تیں رخ دلبر دا ہر دم ڈیکھ تے جیواں ۔
43
مینگھ ملھاراں بارس باراں روہی ربّ وسائی ۔
بوٹے بوٹے گھنڈ سہاون سبزیاں کھتگی چائی ۔
پھوگ بوٹی تے لانڑیں کھپ واہ ناز کریندی لائی ۔
یار فرید وسم پیا کولوں پھرہت روز سوائی ۔
44
یار دیاں جھوکاں قبلہ کعبہ ساڈا عشقَ امامے ۔
دل وچّ ہردم یار دے دیرے کیا صبح کیا شامے ۔
باجھ دیدار وسال دلبر دے نینا نندر ہرامے ۔
در دلبر دی باندی بردی تھیا فرید گلامے ۔
سوہنیاں دے وچّ ناز نزاکت سوہنے ناز نہوڑے ۔
عشقَ دے گمزے سرخی کجلا حسن شباب دا زورے ۔
ہار سنگار تے زیور کپڑے واہ ! واہ !! نازک ٹورے ۔
عشقَ فریدہ مار مکائم ہن یار کرم چا گورے ۔
46
میں رساں تاں کیں در وساں جے یار رٹھا مرویساں ۔
قسم خدا دی جند دلبر وچّ میں قدماں وچّ جلیساں ۔
رسن مول ن ڈیساں ہرگز پیر پے منیساں ۔
غلام فریدہ عشقَ دلبر وچّ میں پوری توڑ نبھیساں ۔
47
سوہنی لڑھ پئی بحر غماں وچّ لڑدی بڈدی ویندی ۔
سک مہینوال بےحال کیتس تے سے سے بانڑ مریدی ۔
غوطے کھاوے بانہہ الارے آخری وداع کریندی ۔
یار فرید مہینوال دا کلمہ پڑھ جندڑی پئی مکیندی ۔
48
رانجھا تخت ہزارے دا آیا خاطر ہیر سیالے ۔
جھنگ وچّ دیرے مال چرائس منجھی باغ سالے ۔
جوگی بن کے کنّ پڑوائس کیتا عشقَ کمالے ۔
ڈیکھ فردِ فقیر دی پالیس جو واہ جوگی لج پالے ۔
49
قبلہ خواجہ نور مہمد صاحب شہر مہاراں ۔
ہند سندھ پنجاب دے وچّ چا کیتو فیض ہزاراں ۔
چشت بہشت گلزار اجائب چلائیاں فیض دیاں نہراں ۔
غلام فرید ہم دوست دلیندا سر صدقہ جندڑی واراں ۔
50
قاصدا منّ نام خدا دا ونج مینڈے یار دی خدمت ۔
بے پرواہ پور ناز دلبر ہے ونج مینڈے دلدار دی خدمت ۔
عجز نیاز تے حالَ حقیقت ڈے غم دھوار دی خدمت ۔
رہاں غلام فرید دل چانہدی گل رخسار دی خدمت ۔
51
زلفاں کالیاں حسن اجائب کیتا عشقَ خریدے ۔
قاتل چشماں سرخی کجلا کیتم دید سہیدے ۔
نازک ٹورے ناز نہوڑے لٹری دل فریدے ۔
باندا بردا تیں دلبر دا تھیا غلام فریدے ۔
52
ونجاں مٹھڑی روہی وٹھڑی ٹوبھا تار متاراں ۔
ڈیکھاں ونج کر مال دے لانگھے گھنڈ گھنڈ وچّ تواراں ۔
بھیڈاں بکریاں گائیں ڈیکھاں سہجوں انگن بہاراں ۔
یار فرید متاں گل لاوم ایتھے میلے ویس اتاراں ۔
53
الست کنوں دل مست ہوئم جاں سنئم الستی کولے ۔
'کالو بلا' اقرار اساڈا با صدق صفحہ روح بولے ۔
اہدوں احمد بن کر آیا ہکّ میم کھڑا وچّ اولے ۔
غلام فرید دی دل چا لٹڑی او سوہنے عربی ڈھولے ۔
54
مرویساں ایہہ درد کوکیندی کیوں دلبر دلڑی چاتی ۔
نیر ہزاراں ٹھنڈے ساہ ہن نت ہجر دی کاتی ۔
توڑے سے سے منتاں کیتم آ پائی یار ن جھاتی ۔
یار فرید آئم ویڑے ہن ساڈی ختم حیاتی ۔
55
ونج وے قاصد یار دی خدمت ساڈا رو رو حالَ سناویں ۔
ساڈی کہیں قصورے مان بھریا آ روندی کوں گل لانویں ۔
کوجھا حالَ اساڈا تے بن چا قدم مبارک پانویں ۔
غلام فرید متاں مر ونجاں چا دیدار ڈکھاویں ۔
56
آ سجن من نام خدا دا
کھلی موسم چیتر بہاراں ۔
سنگیاں سئیاں در گل لائے
میں کھلھی کراں پکاراں ۔
سیج پھلاں دی مول ن بھاندی
نت گاندی سوز دیاں واراں ۔
یار فرید انگن پاؤں پانویں
تاں میں بھی شکر گزاراں ۔
57
کیچی ہوت پنل کوں گھن گئے ہائِ تیز رفتار اٹھاں دی ۔
تھی بے دار سسی سڈّ مارے ونجے کونج وانگ کرلاندی ۔
ڈیکھے پیرِ پوون گھیرے تتی ظالم ریت تھلاں دی ۔
آکھ فرید سسی موئی تھلاں وچّ کفن بوچھن باہ سراندی ۔
58
آکھاں کھلی ساڈے لڑے
آ رانجھن مال چرانئی ہا ۔
کٹیاں تیں بن بیٹھیاں رہندیاں
آ اپنے بھانڑ وسائی ہا ۔
لا الا ہا الّ للا دی
ونجلی آن سنائی ہا ۔
آخ فرید مہمد رسول اﷲ
ساڈی تن من جوت جگائی ہا ۔
59
رات ڈیہاں فریاد ہمیشہ ایہا دلڑی درد پکارے ۔
درد فراق ہجر کنوں ہن ہر دم سوز دے نعرے ۔
سیج سولاں دی نندر ن آندی ربّ ڈیوے سکھ دے وارے ۔
یار غلام فرید باجھوں جگ ڈسدا دھواں اندھارے ۔
60
سوہنا بیلا ساوے ٹلڑے عشقَ رانجھا جاگیرے ۔
منجھیاں کٹیاں کوں دھنوائے آ نظر تینڈی اکسیرے ۔
مٹیاں ددھ ولوڑاں کویں تیں بن ہیر زہیرے ۔
آکھ فرید دل ہجر ن سہندی ڈسّ ہیر دی کیا تکسیرے ۔
61
عرب شریف دا ملک اجائب جتھاں عربی ڈھول پیا وسدا ۔
دلڑی عربی یار پکارے جویں آواز جرس دا ۔
رہندا دلبر میم دے اولے لک چھپ بھیت ن ڈسدا ۔
یار فریدہ عرض منظور کرے چا ایں عاجز بیکسدا ۔
62
ساون مد سہاگ دی سوہنی عارف عبرت کھادے ۔
کھمن خمدی بدل گزکاراں کئی آندے تے کئی جاندے ۔
یار جنہاں دے کول پئے وسدے ہار سنگار پے ٹھاندے ۔
یار فرید آ سینے لائیے ڈسّ باقی کیا چانہدے ۔
63
سرخی کزلا ڈتم متھے کپڑے میل کچیلے ۔
کیا دھانوا کیا زیور کپڑے کیا لاؤں تیل پھلیلے ۔
یار باجھوں ہن جیون کوڑے موت مارم چا پہلے ۔
آب حیات ہے رخ دلبر دا فرید کرے ربّ میلے ۔
64
عشقَ لیلا وچّ مجنوں کامل کھڑا لیلا یاد کریندا ۔
باراں سال جنگل دے وچّ چمّ بدن کھڑا سکیندا ۔
سگ لیلا دا باہر آیا پیا مجنوں پیر چمیندا ۔
صادق عشقَ فرید جنہاں کوں جیندیں موئیں توڑ نبھیندا ۔
65
حسن پرستی رمز اجائب
حاصل عشقَ مجازی ۔
در حقیقت عشقَ حقیقی
در پردے کسرت سازی ۔
عاشق صادق واسل بلا
راز رموز دی بازی ۔
مظہر نور جمال وسال تھیا
یار فرید تے راضی ۔
66
لکھ شکرانہ پڑھاں دوگانا عربی میں گھر آیا بخت سوایا ۔
صدقے ویندی قدم چمیندی ربّ دیدار ڈکھایا بخت سوایا ۔
ڈوہیں جہان قربان کراں جےَ تاج لولاکی پایا بخت سوایا ۔
بے شک یار فرید سوہنا ہے آیا نہیں ولایا بخت سوایا ۔
67
کوٹ مٹھن ہے قبلہ کعبہ ظاہر نور عرفان آیا ۔
قطبی گوسیا خاص مدارج معرفت دا سامان آیا ۔
چشت بہشت ہے نور مہمدی عجب مظہر زیشاں آیا ۔
غلام فریدہ دل لٹن کیتے بن کر فخر جہاں آیا ۔
68
کوٹ شریف ہے نور خدائی فخر روشن جمیرے کامل پیرے ۔
قسم خدا دی مرشد ہادی نظر جیندی اکیرے کامل پیرے ۔
واقف راج رموز ربانی صاحب فیض مینرے کامل پیرے ۔
یار فرید ن لہم سنبھال تھیا صدقوں دلگیرے کامل پیرے ۔
69
فخر ن کروے ایڈا بندیا فخر کیتے کی کم آونائی ۔
تینڈے نال دے ثانی لڈّ سدھائے ادرے تو وی لڈّ سدھاونا ایں ۔
کجھ مسلم نہیں بندیا نال تینڈے وقت گزار کے پچھوتاونائیں ۔
پڑھ کلمہ تے آکھ فرید بندیا اوکھے سوکھے ویلے کم آونائی ۔
70
شرم رسول کریم سائیں نوں مینڈا بیڑا ٹانگ تے لاونائی ۔
گھمر گھیر گناہ دا پھیر پوون لائلا دا پکھ چڑھاونائی ۔
چپے بن کے نور شپھائت والے ال للا دا ونج لگاونائی ۔
میڈا پیر فرید عرض کرے ساری امت نوں پار لنگھاونائی ۔
71
میں ول اکھیاں مول ن بھالیں تینڈے نین مریندے کاتی ۔
ہک ڈینہ بھل بھلیکے لائم اتے چیر سٹیو نے چھاتی ۔
پچھاں حکیم جراہ سیانے پٹیاں بدھاں ڈینہ راتی ۔
صدقہ پیر فرید دا سائیں کڈاں رانجھن پیسی جھاتی ۔
72
باغ تیڈے دا سنگترہ ہوواں مے تا شاخوں تروڑ کے نیواں ۔
آواں ہتھ معشوقاں دے میں تاں ڈلیاں ڈلیاں تھیواں ۔
چوپن چوپ کے سٹن وچّ گلیاں میں تاں پیراں ہیٹھ منڈیواں ۔
ڈیون بہاریاں ساڑن میکوں توں سیکیں تے میں جیواں ۔
73
عشقَ تے باہِ بروبر، عشقَ دا تا تکھیرا ۔
باہِ سڑیندی ککھّ کانے نوں عشقَ سڑیندا جیئڑا ۔
باہر سامے نال پانی دے،عشقَ دا دارو کہڑا ۔
یار میڈے اتھے چاہِ نہ رکھیں، جتھے عشقَ لائندا ڈیرہ ۔
(بھاگ-2)
1
رتوں والیاں، ربّ لائے نیں ساون،
کائی مینہہ میہر دے وسّ گئے ۔
ٹر گئے یار دناں دے،
ن کوئی پتہ نشانی دسّ گئے ۔
اونہا ویلے سانوں چیتے آون،
جدوں نال اساں دے ہسّ گئے ۔
غلام فرید اوہ سجن ناہ نیں،
جہڑے چھوڑ ستی نوں نسّ گئے ۔
2
قاصد پٹھاں یا میں آپ ونجھاں،
لکھاں چٹھیاں جاں حالَ پواواں ۔
پاڑ کے چولا، لاج والا،
گل کفنیں پریت دی پاواں ۔
چھوڑ کے جھیڑے کھیڑیاں والے،
بوہے یار دے الکھ جگاواں ۔
اپنی توڑ فرید نبھاواں،
اگوں بھاواں خواہ نہ بھاواں ۔
3
آ وے ماہی تیں کوں الھا گھن آوے،
کیوں چاتوں چل کہاڑی ۔
امید ہائی لکھاں دی میکوں،
تیں تاں ہکاں توڑ ن چاہڑی ۔
ڈیکھ کے حالَ غریبی دا،
کھل ہسّ مرینا ایں تاڑی ۔
مندا تھیوے فرید اوہناں دا،
جنہاں وسدی جھوک اجاڑی ۔
4
مفت خرید کرے کوئی ساکں،
جہڑا حالَ ڈوے سجناں دا ۔
جیں ڈیہندے لنگھ سجن سدھانیں،
ویندا جوف جگر نوں کھاندا ۔
ملھماں پٹیاں تاں میں بدھّ-بدھّ تھکیاں،
میرا ڈیہں ڈیہں فٹ چچلاندا ۔
آکھ غلام سوہنے یار سانوں،
ساڈیاں خبراں کوئی ن لاہندا ۔
5
دعا سلام ڈواہئے چا مینڈا،
سانول یار پنن نوں ۔
ڈہاں رات میں اویں تکاں
جوں لوک تکیندے چن نوں ۔
اندر ساڈا پھول کے ڈیکھو،
جویں روڑا پونُ بنّ نوں ۔
آکھ فرید مل یار ونجھے تاں،
آیا ویلا وخت مرن نوں ۔
6
لوک کہن جو مجنوں نوں،
تیری لیلیٰ کالی مسّ اے ۔
مجنوں موڑ جواب دتو سے،
مسّ کیتا بے-وسّ اے ۔
مسّ لکھیندی قرآن-کتاباں،
مسّ لکھیندی خط اے ۔
آکھ فرید جو مسّ ن ہوندی،
کون لکھیندا خط اے ۔
7
مدت ہوئی لیلیٰ موئی،
مجنوں آن کھڑا قبر تے ۔
حالَ فقیری شوق ملن دا،
آن کھڑا چپ کر تے ۔
لیلیٰ دے ہتھ دوویں قادر،
اٹھی کھلی قلماں پڑ تے ۔
آکھ غلام اجیہا یار ہووی،
جہڑا پہتے آن قبر تے ۔
8
صورتَ والے مان کریندے،
ٹردے سینہ کڈھ کے ۔
صورتَ دی مغروری کولوں،
ساڈی گل ن سندے کھڑکے ۔
لگنی بھاہ تے ہوون سواہ،
شالہ ! جاوی سینہ سڑ کے ۔
آکھ فرید جنہاں یار رنجھائے،
اوہ سیج ن مانن چڑھ کے ۔
9
اکھیں دے نال اکھیاں رلیاں،
ونجھ عشقَ دی موج نوں وڑیاں ۔
پانی دے وچ جال جنہاں دی،
آکھن سڑیاں سڑیاں ۔
یار جنہاں دے نت پردیسی،
اوہ راہ بھلیندیاں نُ کھڑیناں ۔
آکھ فرید سڑن اوہ اکھیاں،
جو لگیاں توڑ ن چڑھیاں، کرماں سڑیاں ۔
10
لوکی آہندے لما بھیڑا،
تے لوک لمیں دے باندے ۔
جیکر لما بھیڑا ہوندا،
دریا لمے کیوں واہندے ۔
جیکر لماں بھیڑا ہوندا،
دیہں لمیں کیوں لاہندے ۔
آکھ فرید سانوں لما چنگا،
ساڈے یار جو لمیں راہندے ۔
11
حالَ مینڈا اﷲ پاک جانیں،
تے مینوں لوک کہن پرمیہے ۔
آکھ گئے تے ول ن آئے،
ساڈے یار وی ایہو جیہے ۔
کوڑے قول اقرار کیتو نیں،
تیرے بے-اعتبار سنیہے ۔
آخ فرید جتھے نیہں لگا،
اوتھے لیکھے کرنیں کیہے ۔
12
ادھی ادھی راتیں ن چھیڑ مہیں نوں،
میں ہیر ہڑینیاں تینوں ۔
بوٹے بوٹے ناگ پلمدے،
متاں ڈنگ مرینیں تینوں ۔
چوچک بابل دا کی کجھ ویسی،
میاں بال رنڈیپا مینوں ۔
غلام فرید توں دل دا ماہرم،
میں حالَ سنیساں کیہنوں ۔
13
میں سنجی میری قسمت سنجی،
توں تارہ ہیں فظر دا ۔
تینوں مان حسن دا جیویں،
میں کوں مان سبر دا ۔
ڈاڈھا عشقَ کولڑا ہوندا اے،
جویں ہوندا ڈکھ قبر دا ۔
آکھ غلام ڈھٹھی در تیرے،
توں ہیں ہادی ایس بشر دا ۔
|
This work was published before January 1, 1929, and is in the public domain worldwide because the author died at least 100 years ago. |