БЕТАКАЛЛУФ [бе.. + такаллуф] Ортиқча мулозаматни ёқтирмайдиган ёки ана шундай мулозамат қилишни билмайдиган; кам-суқум; ортиқча такаллуфдан, мулозаматдан холи. Бетакаллуф одам, а Булар орасидаги бетакаллуф муомала ва муноеабатга одамлар ўрганиб қолди. А. Қаҳҳор, Қўшчинор чироқлари. Ҳабиб бу йигитлар билан бетакаллуф кўришиб чиқди. Ҳ. Аҳмар, Ким ҳақ? Чол бетакаллуфгина чордана қуриб ўтирди-да, хотини қуйиб узатган аччиқ памил чойни пуфлаб ича боиыади. Ҳ. Ғулом, Феруза.