Page:Renert oder de Fuuss am Frack an a Ma'nsgrësst.djvu/77

- 62 -

Besonnesch meit den Danzsall,
Dat ass eng weltlech Freed;
Do richt et staark nom Knuewlek,
Mai Kand, als wi mer seet.

A gleeft och net, wat aner
Iech so vum neie Liicht
Well dat versengt de Pelz iech,
'T verdiirft iech och d'Gesiicht.

Dir musst iert A bewaachen,
Wi een en Déif bewaacht;
Ass d'Sonn dee schéinste Stir och,
Mir si fir d'Nuecht gemaacht.

Enthaltsem sid am Iessen,
Am Denken ower d'meescht
A loosst iech giren zéien
Wi Schoofsbléis op de Leescht.

Drop schléit den Dachs en Hallem
Dem Renert op de Fouss
A seet: Dee misst Der këssen
Nach fir Ier heelzem Bouss.

De Fuuss versprécht em alles,
E kësst den Hallem Stréi;
Da schnappt en no ër Maischen
A kuckt no enger Kréi.

E konnt sech net enthalen;
Gesouch en och eng Pëll
Zum Hingerstall entlafen,
Da war en als wi wëll.