Page:Renert oder de Fuuss am Frack an a Ma'nsgrësst.djvu/76

- 61 -

An du zum Leschte sot ech:
Oä! nu loosst e lafen;
Der hutt e jo gezeechent:
'T wäerd kee fir gutt e kafen.

'T ass alles. Gët, Här Pater,
Mer d'Bouss; ech dun se ganz,
A ging et fir en Ouer,
Och fir mäin halwe Schwanz.

Sou sot de Fuuss demiddeg,
Louss Schwanz an Ouren hänken
A mouch, als hätt e wëlles
Séng Bessronk unzefänken.

Den Dachs zitt déif den Otem
A mécht, als wann e biet,
Da fängt en un ze schwätzen,
Als wéi e Pater riet:

O bessert dach iert Liewen
A schwiirt der Falschheet of.
Sid klug wuel als wi d'Schlaangen,
Mä frumm als wi e Schof.

Demiddeg sid vun Hiirzen
A gläweg wi e Kand,
Gehoujem sid géint d'Geeschtlech;
A riicht iech no dem Wand.

Behutsem sid am Liesen,
Soss geet de Gläf iech fort,
A liest keng aner Zeitonk,
Als d'Luxemburger Wort.