Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 1.djvu/946

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

Dąbsk, wś, pow. mławski, gm. Słupsk, par. Wyszyny. Liczy 34 dm., 327 mk.; obszaru gruntu 2052 morg., wtem 1154 orn., a 543 włośc.; gorzelnia. Pod wsią D. z błot zwanych Niemyja nastaje rzeka Orzyc.

Dądyki, wś, pow. gostyński, gm. Szczawin kościelny, par. Suserz.

Dągówki, niem. Dongen, z litewsko-prusk. daugos, niebo, dobra rycerskie w pow. olsztyńskim, st. p. Spręcowo.

Dealu, 1.) negru, wś na Bukowinie, nad rz. Kilią, ma kopalnie miedzi. 2.) D. marului, wś na Bukowinie, u źródeł rz. Suczawicy.

Debalcewo, stacya pocztowa i stacya kolei żelaznej donieckiej, w pow. sławiańskim gub. ekaterynosławskiej. Por. Donieck.

Debelówka, przys. do Kniaziołuki, pow. doliniański, między rz. Zadzawą i Zadzawką. Ma szkołę ewangelicką.

Debena, ob. Dubna.

Debenke (niem.), ob. Dębionek.

Debens (niem.), ob. Dębiniec.

Deberkitz, ob. Debrikecy.

Debesie, Dejbisy, 1.) wś, własność włościańska, pow. oszmiański, od m. Oszmiany w. 8, dom. 23, mk. 89, z nich 16 prawosł., reszta katolicy. 2.) D., folw., pow. oszmiański, po lewej str. traktu poczt. wileńskiego, mk. 9. 3.) D., wś, własność włościan, nad rz. Graużyszką, po praw. str. traktu wojskowego prowadzącego od m. Oszmiany do mka Dziewieniszki. Od m. Oszmiany w. 4, domów 14, mk. 121, katolicy.

Debesławce (z Traczem), wieś, pow. kołomyjski, oddalona o 1 i pół mili na połud. wschód. od Kołomyi, o 1 milę na zachód od Zabłotowa, leży nad potokiem Cucelin, któren ma swe źródło o 1 milę na południe pod wsią Cucelin; do tego potoku wpada tu potoczek Lasków, mający swe źródło na polach tej wsi w zachodniej str. Cucelin wpada o ¼ mili na północny wschód od Debesławiec do Prutu, który przepływa przez grunta tej wsi, a ta swą południową stroną graniczy już z początkiem gór karpackich. Przestrzeń pos. więk. roli orn. 281, łąk i ogr. 42, past. 30, lasu 382; pos. mniej. roli orn. 593, łąk i ogr. 740, past. 373, lasu 4 morg. Ludność rzym. kat. 21, gr. kat. 1024, izrael 74: razem 1119. Należy do rzym. kat. parafii w Kołomyi, gr. kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu kołomyjskiego. W tej wsi jest szkoła filialna 1-klasowa i kasa pożyczkowa z funduszem zakładowym 290 złr. Właściciel więk. pos. Józef Abrahamowicz. B. R.

Debessy, gub. wiacka, pow. sarapulski, st. poczt. w miejscu gdzie się oddziela trakt z Małmyża do Głazowa i Ochańska.

Debiszkow, niem. Döbischke, wieś na saskich Łużycach, w powiecie budyszyńskim, należy do ewangelickiej parafii w Hodziju (Göda). W r. 1875 Serbów 43. A. J. P.

Deble, wś rząd., pow. rossieński, o 63 w. od Rossien, par. Szyłele.

Debły, wś, pow. warszawski, gm. Zaborów, par. Leszno.

Debreczynka, wś, pow. jampolski, mieszk. 479. Ziemi włośc. 530 dzies., ziemi dwor. 505 dzies.; należy do ks. Hohenlohe. Dr. M.

Debricy, niem. Döbra bei Ossling, wieś na saskich Łużycach, w pow. kamjeneckim, Serbów 119. A. J. P.

Debrikecy, niem. Deberkitz, wieś na saskich Łużycach, pow. budyszyński. W r. 1875 było serbów 53. A. J. P.

Debrino, król. leśnictwo nadleśnictwa Filipy (Buschberg), pow. kościerski, katol. 2, ewang. 6, dom mieszk. 1; par. Kościerzyna, szkoła Węglikowice, poczta Kościerzyna. Odległość od Kościerzyny 1 mila.

Debrong (niem.), ob. Dobrąg.

Debryca, mała rz. w zach. stronie pow. bobrujskiego, bierze początek w błotach okalających osadę wiejską Jazel, płynie w kierunku na połud. wschód i przebiegłszy mil 2 wpada do Oresy poniżej Wierchocina. Al. Jel.

Debrzno, ob. Dybrzno.

Debsecy, albo Wulke Debsecy, niem. Gross-döbschütz, wieś na saskich Łużycach w pow. budyszyńskim. Domów 42, mieszkańców 236, w tem Serbów 183. D. małe, niem. Klein Döbschütz, wieś tamże, domów 40, mieszkańców 217, w tem Serbów 178. A. J. P.

Debsk, niem. Döbrik, wieś na dolnych Łużycach, pod Chociebużem. A. J. P.

Dechlino, wś, pow. lęborski ziemi pomorskiej.

Dechowa, 1.) wieś, pow. rohatyński, o 1¼ mili na zachód od Rohatyna, o 1 i pół mili na wsch. od Chodorowa, o ¼ mili na pół. od Psar, o ¾ mili na północ od Knihinicz. Przestrzeń posiadłości więk. roli orn. 134, łąk i ogr. 12, past. 6, lasu 116; posiadłości mniej. roli orn. 652, łąk i ogr. 115, past. 6, lasu 4 morg. Ludność rzym. kat. 69, gr. kat. 439, izrael. 32: razem 540. Należy do rzym. kat. parafii w Podkamieniu, do gr. kat. parafii w Psarach. Wieś ta należy do dóbr Psary i ma wspólną z tą wsią szkołę etatową. Właściciel więk. pos. Wilhelmina hr. Rejowa. 2.) D., ob. Dubowce. B. R.

Dechtary, 1.) węg. Berthelemfalva, niem. Petendorf, wś w hr. liptowskiem (Węg.); gleba urodzajna lecz wystawiona na wylewy rz. Wagu, 227 mieszk. 2.) D. Wiżne, węg. Vidaföld, wioska w hr. liptowskiem. H. M.

Decsö, ob. Diaczów.

Dedaczów, węg. Dedassocz, wś w hr. ziemneńskiem (Zemplin, Węg.). Kościół paraf. gr. katol., uprawa roli, 177 mk. H. M.