od st. p. Baligród, w par. rz. kat. Wołkowia, par. gr. kat. Turka, której jest filią.
Bukowiec, 1.) wś, pow. wągrowiecki, 15 dm., 158 mk., 59 ew., 99 kat., 56 analf. Stacya pocztowa Lekno o 4 kil., st. kol. żel. Rogoźno o 30 kil. 2.) B., niem. Bauchwitz, wś, pow. bukowski, 87 dm., 701 mk., 479 ew., 222 kat., 56 analf. Kościół parafialny dekanatu grodziskiego. Nowy z drzewa wybudował w r. 1737 Karól z Bnina Opaliński, starosta śremski, dziedzic ówczesny. 3.) B., domin., pow. bukowski, należy do dóbr grodziskich, z koloniami Julianą i Hutą Szklaną 13,529 m. rozl., st. kol. żel. Bukowiec czyli Eichenhorst (z Poznania do Zbąszynia, o 46 kil. od Poznania), 12 dm., 162 mk., 31 ew., 131 kat., 49 analf. Poczta i kol. żel. na miejscu. 4.) B., niem. Buchwerder, gmina, pow. czarnkowski: 2 miejsc: 1) kol. B., 2) Moderkrug blisko Noteci; 64 dm., 387 mk., 262 ew., 125 kat., 72 analf. Stacya poczt. w Czarnkowie o 4 kil., st.. kol. żel. Trzcianka (Schönlanke) o 16 kil. 5.) B., niem. Bukwitz, wieś, pow. wschowski, 155 dm., 1,121 mk., 6 ew., 1115 kat. niemców; 298 analf., kościół parafialny dek. leszczyńskiego. Wizyty wspominają o nim już w wieku XVI. I ten Bukowiec był własnością Opalińskich. 6.) B., domin., pow. wschowski, 406 morg. rozl.., 1 dm., 11 mk., wszyscy kat. niemcy, 3 analf. St. poczt. Włoszakowice (Luschwitz) o 3 kil.; st. kol. żel. Wschowa (Fraustadt) o 16 kil. M. St.
Bukowiec, 1.) niem. Bukowietz, wś włośc., pow. brodnicki; st. p., okr. wójt. i urz. st. cyw. Jabłonowo; 4488 m. rozl., 87 dm., 566 mk., 46 kat. 2.) B., niem. Bukowitz (Biały lub Piesieński), inaczej B. pod. Piesienicą, dobra szlacheckie, pow. starogrodzki, st. p. Zblewo, par. Pińczyn, 92 ha. rozl. 3.) B., niem. Bukowitz (Wielki i Nowy), inaczej Piątki, wś, pow. starogrodzki, st. p. Skurcz, par. Czarnylas. 4.) B. (Mały), wś, pow.starogrodzki, st. p. Bordzichów. 5.) B., niem. Bukowitz, wś kościelna ewang. i dobra szlach., pow. świecki, st. p. Terespol, par. Przysiersk; wś włościańska ma 1260 m. rozl., 17 dm., 169 mk., 20 kat.; szlachecka 320 ha. rozl., 248 mk., 184 kat. Szkoła, wójt. i urz. st. cyw. w miejscu. Tu dr. Ceynowa jest lekarzem, apteka w miejscu. Właścicielem B. jest Stanisław hr. Czapski, 1782 był gen. Czapski, 1648 Zembrzuski. 6.) B., niem. Bukowitz, wś, pow. grudziąski, st. poczt. Łasin, par. Rogoźno, okr. wójt. i urz. st. cyw. Mały Szembruk, 1037 m. rozl., 10 dm., 86 mk., 85 kat. 7.) B. (Stary, Nowy i Szlachecki), wś i dobra szlach., pow. kościerski, par. Stara Kiszewa, st. p. Neu-Palleschken, szkoła, 897 ha. rozl., młyn i cegielnia. Od 200 lat z górą w ręku Czarlińskich. 8.) B., niem. Bukowitz, wś, pow. kościerski, st. poczt. Starogród, par. Pogutki. 9.) B., niem. Bukowitz, dobra, powiat morąski, stacya pocztowa, Zalewo.
Bukowiec, niem. Bukowetz, wieś, pow. jablonkowski na Szląsku austr., par. kat. Jabłonków, rozl. morg. 3306, ludn. 829, szkoła ludowa, urząd leśny.
Bukowiec, potok górski w obr. gm. Bukowca (w pow. Lisko), pod Beskidem lesistym, płynie w kierunku półn.-wsch. przez wieś Bukowiec i wpada po ćwierćmilowym biegu z lewego brzegu do Solinki. Br. G.
Bukowiec, ob. Brzaza.
Bukowiecki 1.) potok, prawy dopływ górnego Sanu w obr. gm. Bukowca (w pow. Lisko). Wypływa z kilku źródłowisk leśnych pod samym grzbietem Beskidu lesistego. Płynie w kierunku południowo-wschodnim przez Bukowiec. Zabiera liczne strugi górskie, między niemi Wołowiec (ob.); wody rwące; spad nagły; długość biegu 10 kil. 2.) B., potok, lewy dopływ Pistynki w obr. gminy Brustur (w pow. kossowskim). Płynie przez Połoniny na zachód pod południowe stoki Brusturskiego Bukowca (972 m.). Długość biegu pół mili. Br. G.
Bukowielski, potok górski w obrębie gm. Mikuliczyna w pow. nadworniańskim. Wypływa w Beskidzie lesistym z pod góry Bukowieli (1159 m.) Płynie głębokimi jarami leśnymi na północ przez lasy Małej Bukowieli i wpada z lewego brzegu do Ardziałuzy, doplywu Prutu. Br. G.
Bukowin, ob. Bukowiny i Bukowina.
Bukowina, wś, pow. biłgorajski, gmina Biszcza, par. Tarnogród. Leży na samej granicy od Galicyi, na wzniesieniu 734 stóp nad poziom morza. Ciągnie się długim pasem z południa ku półn., o pół mili na zachód od Tarnogrodu. W 1827 r. było tu 211 dm. i 1173 mieszk. Br. Ch.
Bukowina, 1.) wieś, pow. nowotarski, na Podhalu nowotarskiem, u północnych stóp Tatr w dorzeczu Białki; graniczy od północy z Białką, od zachodu z Gliczarowem i Groniem, Poroninem, Murem-Zasichłą i Zakopanem; od płd. przypiera do Tatr (Regli), a od wschodu z Brzegami i Spiżem (Jurgowem) graniczy. B. stanowi stacyą dla osób robiących wycieczki z Zakopanego do Pięciu Stawów i Morskiego Oka. Parafia łac. w Białce, a urząd pocztowy w Nowymtargu. Południowo-zachodnia część wsi nad pot. Odewsianką zwie się Dziadkówką. Od Poronina 7,5 kil., od Nowegotargu 24 kil. Liczy obecnie 193 dm. (chat), 1073 mk., z tych 536 mężczyzn, a 537 kob. Wzniesienie (Karczmisko) 958 m. (Kolbenheyer). Rozl. 5069 morg., wtem 2179 m. roli ornej, 2252 m. lasu, gleba owsiana. Tartak wodny. 2.) B., wś, pow. Nisko, ma 1188 m. rozl., wtem 806 m.
