"T lièv de Pättchen ,
Wé mei Kättchen !
'T loiv eh lank,
Mei Gesank!
Dausend Dugend ,
Êweg Jugend ,
Wé mei Kättchen ,
Hoit de Pättchen.
Woéscht vu baussen ,
Sonner aussen,
Nur èng Hèng
U Gestèng.
Dach vu bannen
Kann ê fannen,
Wé e Pättchen,
Nur mei Kättchen.
Küll a kräfteg
Hällt sech säfteg
Drann de Nâs ,
Wé am Fâs.
Ob den Deschen
Sezt de freschen
Gude Pättchen,
Lév wé d'kättchen !
Emmer wölleg,
A gedöllig ,
Stef wè d'Maus ,
Gêht en aus.
Loéss dech föllen ,
Noh dem wöllen ,
Léve Pättchen ,
Wé mei Kättchen.
An dem stengen
Bauch, dem èngen ,
Wellech Glós!
Nur am Schós ,
Brènne Gloésen ,
Vun dem Soéssen,
Vun dem Kättchen ,
Wé am Pättchen.
O wé dofteg
Klömmt, só lofteg ,
Gölde Schaum
Aus dem Raum!
Soésser Hauchen
Nur obdaucben,
Aus dem Kättchen ,
Wé vum Pättchen.
A wa froéleg
Drenke séleg
D'stèngen Haus
Géleng aus :
O! wé brennen ,
Da meng Lènnen ,
Vun dem Pättchen ,
Wé vum Kättchen.
Dech net mucken ,
Fró nur kucken ,
Éweg mat
Ob de Patt.
Doir nur blecken ,
A verzöcken,
Un dem Pättcheu ,
Wé um Kättchen.
Wât êlänger
Un dem Stenger
Dêht an hîvt,
Wât e stîft
Neuer Löschten ,
Só wé d'Bröschten
Vun dem Kättchen ,
Léve Pättchen !
O! mei Pättchen ,
Komm mam Kättchen ,
Ièch dess Köss ,
Ob êr Schnöss !
Neischt ka Frèden
Mir bereden,
Wé meí Pättchen,
A meí Kättchen.Doir nur blecken ,
A verzöcken,
Un dem Pättcheu ,
Wé um Kättchen.
Wât êlänger
Un dem Stenger
Dêht an hîvt,
Wât e stîft
Neuer Löschten ,
Só wé d'Bröschten
Vun dem Kättchen ,
Léve Pättchen !
O! mei Pättchen ,
Komm mam Kättchen ,
Ièch dess Köss ,
Ob êr Schnöss !
Neischt ka Frèden
Mir bereden,
Wé meí Pättchen,
A meí Kättchen.