ဝါရုဏိဒူသကဇာတ်

by မင်္ဂလာဘုံကျော် ညောင်ကန်ဆရာတော်

←၄၆။ အာရာမဒူသကဇာတ်

ပုံတော်စုံ ငါးရာငါးဆယ် ဇာတ်ဝတ္ထု by မင်္ဂလာဘုံကျော် ညောင်ကန်ဆရာတော် ၄၇။ ဝါရုဏိဒူသကဇာတ်

၄၈။ ဝေဒဗ္ဗဇာတ်→

၇။ ဝါရုဏိဒူသကဇာတ်

ထက်စွာသော သေကို ဖျက်ဆီးသောအကြောင်း

ပစ္စုပ္ပန်ဝတ္ထု... နတ်နှင့်တကွသောလောကကို ဆုံးမတော်မူတတ်သော သဗ္ဗညူမြတ်စွာဘုရားသည် န ဝေ အနတ္ထကုသလေန အစရှိသော ဂါထာပုဒ်ဖြင့် တန်ဆာဆင်အပ်သော ဤဝါရုဏိဒူသကဇာတ်ကို ဇေတဝန် ကျောင်းတော်၌ သီတင်းသုံး နေတော်မူစဉ် သေကိုဖျက်ဆီးတတ်သောသူကို အကြောင်းပြု၍ ဟောတော်မူ၏။ အနာထပိဏ်သူဌေး၏ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်သော တယောက်သောသေကုန်သည်သည် ထက်သာသေကိုဖော်စပ်၍ ရွှေ ငွေအစရှိကုန်သော သေဘိုးအရက်ဘိုးတို့ကိုယူ၍ ရောင်းနေစဉ် သေအရက်သမားလူအများ စည်းဝေးရောက်လာသည်ရှိသော် အမောင် သင်သည် အဘိုးကိုယူ၍ သေကိုပေးလော။ ဤသို့ တပည့်ကိုစေ၍ မိမိသည် ရေချိုးအံ့သောငှါသွား၏။ တပည့်သည် လူအများအား သေကိုပေးလျက် သေသောက်သည်၏ အကြား၌ အိမ်ဈေးအတွင်း၌ ဆားကိုဆောင်စေ၍ ခဲကုန်သော ထိုလူတို့ကိုမြင်၍ ဤသုရာသည် ဆားမရှိသည်ဖြစ်လတ္တံ့၊ ဤသုရာ၌ ဆားကိုခတ်အံ့၊ ဤသို့နှလုံးသွင်း၍ သေအိုး၌ တကွမ်းစားမျှသော ဆားကိုခတ်၍ ထိုလူအား သေကိုပေး၏။ ထိုလူတို့သည် ခံတွင်း၌ပြည့်စေ၍ စွန့်ကုန်၍ သင်သည် အသို့ပြုအပ်သနည်းဟု မေးကုန်၏။ သေကိုသောက်၍ ဆားကို ဆောင်စေကုန်သော သင်တို့ကိုမြင်၍ ဆားနှင့်ယှဉ်စေပြီ ဤသို့ဆို၏။ သူမိုက် ဤသို့သဘောရှိသည်မည်သော နှစ်သက်ဘွယ်သေကို ဖျက်ဆီး၏ဟု ကဲ့ရဲ၍ ထ၍ ဖဲကြကုန်၏။

သေကုန်သည်သည် လာလတ်၍ တယောက်သောသူကိုလည်းမမြင်၍ သေသောက်ကုန်သောသူတို့သည် အဘယ်အရပ်သို့ သွားကုန်သနည်းဟုမေး၏။ တပည့်သည် ထိုအကြောင်းကို ကြား၏။ ထိုအခါ တပည့်ကို ဆရာသည် သူမိုက် ဤသို့သဘောရှိသည်မည်သော သုရာကို သင်သည် ဖျက်ဆီးအပ်၏ဟု ကဲ့ရဲ၍ ဤအကြောင်းကို အနာထပိဏ်သူဌေးအား ကြား၏။ အနာထပိဏ်သူဌေးသည် ယခုအခါ ငါ့အား စကားလက်ဆောင်သည် ရှိ၏ဟု နှလုံးသွင်း၍ ဇေတဝန်ကျောင်းတော်သို့ သွားပြီးလျှင် မြတ်စွာဘုရားကိုရှိခိုး၍ ထိုအကြောင်းကိုလျှောက်၏။ မြတ်စွာဘုရားသည် သူကြွယ် ဤသူသည် ယခုအခါ၌သာလျှင် သေကိုဖျက်ဆီးတတ်သည် မဟုတ်သေး၊ ရှေး၌လည်း သေကို ဖျက်ဆီးဘူးသလျှင်ကတည်းဟု မိန့်တော်မူလျှင် အနာထပိဏ် သူဌေးသည် တောင်းပန်အပ်သည်ဖြစ်၍ အတိတ်ကို ဆောင်တော်မူ၏။

အတိတ်ဝတ္ထု... သူဌေး လွန်လေပြီးသောအခါ ဗာရာဏသီပြည်၌ ဗြဟ္မဒတ်မည်သောမင်းသည် မင်းပြုလတ်သည်ရှိသော် ဘုရားလောင်းသည် ဗာရာဏသီပြည်၌ သူဌေးဖြစ်၏။ ထိုသူဌေးကိုမှီ၍ တယောက်သောသေကုန်သည်သည် အသက်မွေး၏။ ထိုသေကုန်သည်သည် ထက်သော သေကိုဖော်၍ ဤသေကိုရောင်းလော့၊ ဤသို့ တပည့်ကိုဆိုပြီးလျှင် မိမိသည်ရေချိုးအံ့သောငှါ သွား၏။ တပည့်သည် ဆရာရေချိုးသွားကာမျှ၌လျှင် သေ၌ ဆားကိုခတ်၍ ဤနည်းဖြင့်သာလျှင် သေကိုဖျက်ဆီး၏။ ထိုအခါ၌ ထိုတပည့်၏ဆရာသည် လာလတ်၍ ထိုအကြောင်းကို သူဌေးအား ကြား၏။ သူဌေးသည် အကျိုးရှိသည်၌ မလိမ်မာကုန်သော သူမိုက်တို့မည်သည်ကား အကျိုးစီးပွားကိုပြုအံ့ဟု အကျိုးမဲ့ကိုသာလျှင် ပြုကုန်၏ဟု ဤသို့ဆိုလို၍-

၄၇။ န ဝေ အနတ္ထကုသလနေ၊ အတ္ထစရိယာ သုခါဝဟာ။
ဟာပေတိ အတ္ထံ ဒုမ္မေဓော၊ ကောဏ္ဍညာ ဝါရုဏိံ ယထာ။

ဟူသော ဤဂါထာကို ဆို၏။

၄၇။ ဒုမ္မေဓော၊ ပညာမရှိသောသူသည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ကရိဿာမီတိ၊ ပြုအံ့ဟူ၍။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။ တသ္မာ၊ ထို့ကြောင့်။ အနတ္ထကုသလေန၊ အကျိုးမရှိသည်၌ လိမ်မာသောသူသည်။ တနည်း။ အကျိုးရှိသည်၌ မလိမ်မာသောသူသည်။ အတ္ထစရိယာ၊ ချမ်းသာနှစ်ပါးဟူသော အကျိုးကိုကျင့်ခြင်းသည်။ န သုခါဝဟာ၊ ချမ်းသာကိုဆောင်ခြင်းငှါ မတတ်နိုင်။ ကောဏ္ဍညာ၊ ကောဏ္ဍညအမည်ရှိသော တပည့်သည်။ အတ္ထံ၊ အကျိုး စီးပွားကို။ ကရိဿာမီတိ၊ ပြုအံ့ဟူ၍။ လောဏံ၊ ဆားကို။ ပက္ခိပိတွာ၊ ခတ်၍။ ဝါရုဏိံ၊ သေကို။ ဝိနာသေတိ ယထာ၊ ဖျက်ဆီးသကဲ့သို့။ ဧဝံ- တထာ၊ ထို့အတူ။ သဗ္ဗောပိ၊ အလုံးစုံလည်းဖြစ်သော။ အနတ္ထကုသလော၊ အကျိုးမရှိသည်၌ လိမ်မာသောသူသည်။ တနည်း အကျိုးရှိသည်၌ မလိမ်မာသောသူသည်။ ဝေ၊ စင်စစ်။ အတ္ထံ၊ အကျိုးစီးပွားကို။ ဟာပေတိ၊ ယုတ်စေ၏။

ဘုရားလောင်းသည် ဤဂါထာဖြင့် တရားဟော၏။

ဇာတ်ပေါင်း... မြတ်စွာဘုရားသည် သူကြွယ် ဤသူသည် ယခုအခါ၌သာလျှင် သေကိုဖျက်ဆီးတတ်သည် မဟုတ်သေး၊ ရှေး၌လည်း ဖျက်ဆီးဘူးသလျှင်ကတည်းဟု မိန့်တော်မူ၍ အနုသန္ဓေကိုစပ်၍ ယခုအခါ သေကို ဖျက်ဆီးတတ်သောသူသည်လျှင် ထိုအခါ သေကိုဖျက်ဆီးတတ်သောသူ ဖြစ်ဘူးပြီ၊ ယခုအခါငါဘုရားသည်လျှင် ထိုအခါ ဗာရာဏသီသူဌေးဖြစ်ဘူးပြီဟု ဤသို့ဇာတ်ကို ပေါင်းတော်မူ၏။