БАЯКБОР \ф. ji ■ — бирданига, бир-йўла; тўсатдан] кам қўлл. Тўсатдан, кутил-маганда, ногоҳ. Ғам кетса нетонг, бошимда дилдор етушгач, Ким соя қочар, нур баякбор етушгач. Мирмуҳсин, Чўри. Дарёйи муҳаб-батга тушубман, Қаърида кўриб гуҳар баякбор. Увайсий.