Yuz ming balo ko’rsam

by Boborahim Mashrab

Suzuk ko’zlu, sarig’ sadbarg yuzungni, dilrabo, ko’rsam,
Yuzungdin yuz o’gurmasman, agar yuz ming balo ko’rsam.

Mani oshiq, sani ma’shuq ki derlar ushbu olamda,
Nasib o’lmish manga davlat, firoqing o’tida kuysam.

Chunonam ko’ngli qattiqsan, biram holimni so’rmassan,
Jamolingga to’yolmasman boshingdin yuz ming o’rgulsam.

Nechuk bedodlig’ ish bo’ldiki, man sandin judo bo’ldum?
Jafolarniki man tortib, na mushkuldur qarab qolsam.

Sadafsiz dur, tikansiz gul, mashaqqatsiz hunar yo’qdur,
Toparmanmu visolingni jahonni istabon yursam?

Labing — la’lu xating — Xizru yuzung — monandi Yusufdur,
Zulayhodek kuyub-yonib bu ishq ichra ado bo’lsam.

O’shal Majnuni shaydodek biyobonlar aro man ham,
Ko’yungda dam-badam yonib, qani Laylo deb oh ursam.

Kel, ey Mashrab, ko’zung yo’llarda qoldi termulub, naylay,
Qani ul xoki poying, ko’zlarimga to’tiyo qilsam.