Wrót do domizny

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Wrót do domizny

    Hižo módrja mi so naše hory,
    Witaj! hona šumja žołmate;
    Postrow kiwaju mi wsy a dwory,
    Witaj, pleńča lipy hał'zate ... .
    Domoj, domoj! Duša, truny spiń
    Wšě a jusk a radosć ze rta liń! -

    Doma, dźakowano Bohu, doma!
    Košić kóždu kwětku, wobjimać
    Keřk a zdonk mohł kóždeho bych štoma;
    Do wobeju rukow mohł bych wzać,
    Sćišćeć na wutrobu kóždźički
    Hruzlik, kóždy kamušk mólički!

    Krew so do licow a čoła lije,
    Połne swětłych sylzow woko je
    Swjaty wječor z blizkej cyrkwje bije
    Ducy domoj žnjeńc sej spěwa:
    "Hdźe Statok mój?" O duši lěk a hój!
    Juskaj: Zemja serbska statok mój!