Wótčinska česć
Nas mało tak a telko strachow wšudźe,
Hdyž z wonka so a z nutřka do nas ryje/
Hdźe mječow brać a štó nam khribjet kryje,
Hdyž spi, hdyž mrje jich telko w zymnym ludźe?!
Serb w kamjenjach mohł stać a khodźić w rudźe,
Ze sylzami so dawno hižo myje -
Hdźež wotrodźencej leži so a tyje.
A kajki kónc w tym bědnym boju budźe?
Hdyž wójnske njewjedro najhórje hrima,
Najwjetša česć, tam w prědku stać na straži
Ze črjódku, w kotrejž jedyn za sto waži.
My črjódka smy, zbytk z bojow drobny. - W boju
Jow stać a trać za krew´ a brózdu swoju,
To, Serbja, česć, kiž za hwězdami přima!
- Author: Jakub Bart-Ćišinski (public domain)
- Source: http://luzice.euweb.cz/index_soubory/serbskacitanka.html
- Note: Stary prawopis