Wótčinska česć

Wótčinska česć

    Nas mało tak a telko strachow wšudźe,
    Hdyž z wonka so a z nutřka do nas ryje/
    Hdźe mječow brać a štó nam khribjet kryje,
    Hdyž spi, hdyž mrje jich telko w zymnym ludźe?!

    Serb w kamjenjach mohł stać a khodźić w rudźe,
    Ze sylzami so dawno hižo myje -
    Hdźež wotrodźencej leži so a tyje.
    A kajki kónc w tym bědnym boju budźe?

    Hdyž wójnske njewjedro najhórje hrima,
    Najwjetša česć, tam w prědku stać na straži
    Ze črjódku, w kotrejž jedyn za sto waži.

    My črjódka smy, zbytk z bojow drobny. - W boju
    Jow stać a trać za krew´ a brózdu swoju,
    To, Serbja, česć, kiž za hwězdami přima!

• Author: Jakub Bart-Ćišinski (public domain)
• Source: http://luzice.euweb.cz/index_soubory/serbskacitanka.html
• Note: Stary prawopis