Vdil chì 'l noss om...

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
Vdil chì 'l noss om...  (1780) 
by Academia dla Baslætta

Academia dla Baslætta (XVIII sec.)‎

Vdil chì 'l noss om...

Vdil chì 'l noss om - President Zaffran Giald, Consilier sappientissam, Decan, membr, arbrè, novizj, postulant - vdil chì 'l noss om: dop al Ghidei l'è ancora al prim ch'an capita insì gnocch e majuscol, ch'al sia stat tant a zarcà l'onor insì alt e grand, la boria e l'ambizion d'ess azetà int l'antichissima e la pù s'cetta e ligitima accadema ch'agh sia mai stat int l'Europa e in tutt i part dal mond, veuj dì dla nostra Baslætta. Par l'antighità la bagna al nas ai cognress di Mezenà, di Asan Pollion, par la puræzza a quæi dla buratera, e pr'al gust ai Arcadich, Immobil, ai Affidaa; ma foum nò adess sti paragon, che quæsta, miss anca tutt j'altr'insæmma ins la stadera, al ja trabucca tutt.

L'era giust che int la presidenza dal noss Ghidei as na trovass oun altr, ch'al podiss imità i sò virtù; e se quæl l'era al cantir majestr, al sostegn ad la Baslætta, quæst al dev ess la cavarià e 'l tægg par guardala dai prigoul, dai cattiverj e dai zizor di om invidios di sò progress.

Consoloumas pur che int oun teimp insì parvers, pein anmà 'd guai, ad tribulerj, coun gran spagætt in corp, al cul la fouffa par la guerra di Franzes, né pù né manch soum rastà in pè.

Consoloumas ch'al noss salon l'è nanca stat zarcà par fà i quarter; eppur l'era capazz da mættagh tutt i General, anca al Bolieu. Consoloumas coul nostar President, ch'l'ha insì ben savù tegn al timon e mnà dla pala, che la nostra accademia l'è sempr'andat da bein in mej, quand tanti e ant son rastà a meuj.

I frà, i monagh, han dovù pur portà alla Zæcca i candiler d'argent, i moccareul, i campanei; ma i noss baslætt son chì ancora, chì proprj e tutt ja vædan, né sol i baslætt, ma i mazz s'è fat ad neuv tutt mazizz, ch'an calan nanca oun gran. I oum ardità dai nostr antigh e ai nostr suzzessor oum da lassai. Ins i mazz g'ha da ess al nom dal Pressident Ghidei tutt scritt in or quattà 'd zaffran. Am corz adess ch'son feur dal biroul, ch'i ho pers al fil, e par tant l'è teimp da tournà ins la strà ditta.

L'è chì 'l noss omm ch'av presenti, al sur Bazzei, e ch'ì azzettà par vostr dignazion dandagh tutt i fav e i ball ch'al merita, e l'era giust astou onor dovù a tanti fed ch'l'ha prisintaa e ai grand impægn ch'l'ha fatt pr'ess miss int la Baslætta. Guardev prò dal pinsà né d'avè scrupal d'avè pcà in simonia dandagh al vostar vout. Al so bei ch'ì nò guardà ai impægn, ma ai sò virtù. Chì gh'andarav al sfojazz da tirà a man par l'ordan d'alfabætt tutt quæl ch'l'ha fatt da fieu pac'nei, da grand e da spiziee; vdarissav che fior 'd membr l'è mai quæst e quænti quint essenz l'ha cavà dal lambicch ad la sò testa. Par davan ouna preuva, asptè ch'av zitt oun squarz d'oun taquein o lunarj ch'al tegn zà manuscritt e che dop ch'al gh' poudrà mætt al titoul d'accademich dla Baslætta al la darà alla lus, veuj dì alla stampa dal tintor dla balla, in carta paræggia al sò diploma, e senza fall al la dedicarà pr'al manch al President. Parland dj analogj di coss con lù istess al cap dasdott al mætt feura i virtù e l'us di fonz.

Al fonz (al dis) as peu considerà cm'oun zib, ch'al cava 'l ptite l'emp bombei i busæcch, al mætt in forz. Sta vrità l'as conoss dal spiriment e paragon ad tanta geint ben missa, che spezialment int la quaresma an g'han altr zib par romp adzeuin. [...]