Tobia, cant 1
Lissander Garion (1743-1818)
Tobia, cant 1
Argoment
Tobia liber e s'ciav l'è a Dio fedel
sposaa cont Anna el dà i pu bej avvis
al fiœu. El fa on imprestet a Gabel.
El sò prim re el gh'è on amis, l'olter nemis.
Per el sò seppellì el le ten de pista.
L'è bruscaa su di sœu. El perd la vista.
L'è pur bella l'istoria de Noè,
stupenda stupendissima la vitta
d'Abramm, d'Isacch, Giacobb, Giusepp, Mosè,
d'Ester, Susanna, Débbora, Giuditta;
ma quist, sebben istori original,
dan minga pan per tucc in general.
Inscambi mò l'istoria de Tobia,
tal e qual la tradusi inscì a la mej,
la ven a dà lezion a chi se sia.
I bon esempi, avvis, precett, consej,
gh'hin denter somenaa talment a mucc,
che, segond mì, la dà del pan per tucc.
Defatt, gent d'ogni stat e d'ogni class
omen, e donn, e ricch, e poveritt,
e tucc i maridaa e de maridass,
e quanc s'en trœuva de content e afflitt,
e i pader, e i fiœu, liber e s'ciav,
se vegnen a sta scœura han de fass brav.
[...]