Jump to content

Tak krasny wječor

From Wikisource
Tak krasny wječor

    Tak rjany wječor. - W stole płachtatym
    So kolebam a z myslemi sej hraju,
    Hdyž woko k njebjesam dźe kćějatym
    A měri doł a horu w ćichim kraju...

    Z młhu pada dźeń a jeho khwilička.
    Dny w dalinje so hibaju kaž sćinje -
    Tam směje so, tam płače myslička,
    Hdźež juski du, hdźež woko w sylzach hinje...

    A woko k horam saha přede mnu -
    Kaž nóc so nizke hory z blizka čornja,
    A za nimi so wyšše zběhaju,
    Kaž lazur jich so módri kroma hornja.

    A z jasnej pychu njezapomnički
    Ktu wjeŕški štyri za nimi tam zady;
    A je, kaž złoto bychu hwězdźički
    Sej na nich kazałe tam do hromady.

    Płašć čorny woblečena hodźina
    Je husto, doniž kroci ći po boku,
    A w myslach pusta šeri ćmowina
    A bědy bjeru błyšć a módrosć woku.

    Hdyž dźeš pak z wokom k hwězdam zhladujo
    A khowaš wutrobu a hłowu khmanej
    Sej, a čorny płašć so rozdrje spadujo,
    A póńdźeš jako na kwas z družku rjanej.

    Štož tebje bolało, ći budźe kćěć
    Kaž njezapomnička we spominanju,
    Štož z wichorami wuło, budźe wěć
    Kaž postrow ći we hwězdnym błyskotanju ...

    O kuzło słódke! W stole płachtatym
    So kolebam a z myslemi sej hraju,
    Hdyž woko k njebjesam dźe kćějatym
    A měri doł a horu w ćichim kraju.

    A sylne wot žiwicy wonjenje
    Wětr z jědlow ńjese, z róžow něžne wonje,
    A mile w myslach ćehnje zwonjenje,
    A rajski ptak mi woblětuje skronje....