Słownik geograficzny Królestwa Polskiego/Tom II/Dębica
[ 14 ]Dębica, wś i folw., pow. lubartowski, gm. i par. Czemierniki. R. 1827 roku było tu 31 dm. i 222 mk. Dobra D. składają się z folw. D. i Józefów, tudzież wsi D., od Lublina w. 46, od Lubartowa w. 21, od Radzynia w. 15, od Kocka w. 8, od drogi bitej w. 15, od Łukowa w. 28, od Wieprza w. 2 i Tyśmienicy w. 1. Rozl. posiadłości folwarcznych wynosi około m. 2650 a mianowicie grunta orne i ogrody m. 620, łąk m. 210, past. m. 160, lasu m. 1200, zarośli m. 320, nieużytki i place m. 240. Wieś D. osad 40, gruntu m. 787 (opis z r. 1867 i 1870).
Dębica, mko położone pod 50° 1′ szerok. a 39° 2′ długości, nad rzeką Wisłoką, powiat ropczycki, ma 1232 morgów rozległości, 286 domów, 1307 mieszk. męż., 1452 kob., razem 2759 mk., z których 450 katol. a 2309 izrael. Siedziba sądu powiatowego, posterunku żandarmeryi, notaryatu, urzędu pocztowego i telegrafu. Paraf. łac. w miejscu, należy do dek. ropczyckiego. Kościół par. murowany, erygowany r. 1318, poświęcony niewiadomo kiedy pod wezwaniem św. Jadwigi i Małgorzaty. Kahał izraelicki wraz z synagogą. Fundusz ubogich niewiadomo przez kogo, kiedy i na mocy jakiego rozporządzenia założony celem wspierania ubogich. Majątek zakładowy funduszu składa się z 6 morg. gruntu i 3,000 złr. w obligacyach. Szkoła ludowa 4-klas. Jeden lekarz, dwóch chirurgów i apteka. Gmina miejska posiada tylko 3000 złr. majątku. D. leży przy gościńcu rządowym wiedeńskim a nadto jest punktem wyjścia drogi krajowej do Tarnobrzega i Nabrzezia. W miejscu jedna z główniejszych st. kol. żelaz. Karola Ludwika (o 111 kil. od Krakowa) z obszernemi zabudowaniami i magazynami i z dosyć pięknym dworcem osobowym. Zakłady przemysłowe w D. są: młyn parowy, tartak parowy, fabryka zapałek, mydlarnia, huta szkła i gorzelnia. Ożywiony ruch handlowy, szczególniej przez transport towarów do kol. żel. Ludność utrzymuje się przeważnie z przemysłu i handlu. Pomimo tak korzystnych warunków ekonomicznych miasto jest ubogie, posiada zaledwie kilka domów porządniejszych murowanych, zresztą same nędzne lepianki, zamieszkałe przez ludność ubogą izraelską. Obszar dworski należy do klucza dębickiego, własność hr. Raczyńskich, którego punktem centralnym jest pałac w Zawadzie, o 4 kil. od Dębicy. M.
 
|
This work is in the public domain in the United States because it was first published outside the United States prior to January 1, 1929. Other jurisdictions have other rules. Also note that this work may not be in the public domain in the 9th Circuit if it was published after July 1, 1909, unless the author is known to have died in 1953 or earlier (more than 70 years ago).[1]
This work might not be in the public domain outside the United States and should not be transferred to a Wikisource language subdomain that excludes pre-1929 works copyrighted at home. Ten utwór został pierwszy raz opublikowany przed dniem 1 stycznia 1929 r., i z tego względu w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej znajduje się w domenie publicznej. Utwór ten nadal może być objęty autorskimi prawami majątkowymi w innych państwach, i dlatego nie zaleca się przenoszenia go do innych projektów językowych.
|