Reynke de Vos/Dat verde boek: vorrede

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
<-- Dat erste boek: XIIII. capittel Reynke de Vos Dat verde boek: I. capittel -->

Hir beghynnet dat verde boek van Reynken deme vosse[edit]

Eyne vorrede ouer dat verde boek[edit]

In desseme verden boeke leret de lerer vnde de dichter desses bokes vele schoner lere; vnde ghelyk alze hir vor in dem boeke vele is ghesecht van deme weghe der rechtferdicheyt vnde dat eyn ankleger eyner sake myt nochaftygen tüghen best kan vortghan in der klaghe, vnde so kumpt yd vaken, dat eyn, dede wert besecht, dat eme nicht wert na gheghan myt tügen edder dat men nicht vp en tügen kan. Vnde so plach men oldynges de warheyt vnde de rechtferdicheit to beschermen myt eyneme kampe. Vnde so alze in den höuen der heren de ghyrigen vp de eyne syden vnde de lozen vp der anderen syden tegen malkander syn vnde theen syck, vmme de oueren hant tho hebben, so wyl de poete nu bewysen in desseme veerden boke de wyse vnde dat recht van kempende, vnde wo de wyßheyt de ghyricheyt vorwynt, dat hir wert vtgelacht myt fabelen vnde myt velen schonen leren. So alze alle tyd in den höuen der heren groet nyd vnde hath is twysschen den ghyrigen vnde den lozen; alsus wert hir vorgebracht de ghyryge wulff vnde de loze voß; vnde so alzemen nicht lychtlyken ouerspyl efte ebrekerye betügen kan, vnde de loze vaken deme ghyrygen vntruwe deyt in deme dele des ebrokes, sus so beghynt hir de dychter dyt verde boek van deme ghyrygen, de ouer den lozen klaget vnde beschuldyget ene myt ebroke. Hir wert ock bewyset, dat desse sunde, alze ebrekerye, is in groten sorgen vnde varlicheyden vnde mod dar tho vele yammers, vorvolgynge lyden, alze hir de wulfynne leet, ok Reynke mede hir to rechte stan mod. Dat dyt war is, betüget de hilge schrift van Dauite, de gode leff was, vnde vel in sunde der ebrekerye, dar he doch alle syne dage ruwe vnde bothe vor dede, vnde denne noch vmme der suluen sunde wyllen grote vorvolginge moste liden. Ok secht de lerer sunte Augustinus veer latinsche versche, de hir na volgen:

Quatuor his casibus sine dubio cadet adulter:
Aut erit pauper, aut morte mala morietur,
Aut cadet infamia, qua debet carcere vinci,
Aut aliquod membrum letali vulnere perdet.