Page:Tijdschrift voor Indische Taal- Land- en Volkenkunde, LIII.pdf/232

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

207

Maka Prameswari bitjara pada Praboe Wastoe: „bĕgimana sĕkarang Praboe soedah sampe oemoer blom ada anak, kwatir barangkali poetoes toeroenan Padjadjaran.”

„Kaloe kaka praboe rĕmpoeg, saja moehoen pĕrmisi akĕn minta obat, soepaja saja dapĕt anak laki-laki, pada saja poenja papa?”

Praboe bilang: „soekoer sĕkali, kaloe prameswari ada ingĕtan bĕgitoe.”

Lantas prameswari brangkat ka Lampoeng.

Kapan soedah mĕngadĕp pada papanja, lantas matoer jang dia kĕpengen diobati, soepaja dapĕt anak.

Akĕn tĕtapi papanja bilang: „hal itoe anak, tida ada jang bisa bikin kaloe blom waktoenja.”

Di sitoe prameswari bilang: „kaloe papa tida bisa toeloeng, lĕbih baik saja mati, sĕbab saja maloe poelang di Padjadjaran.”

Lantas Praboe Loetoeng kasaroeng ilang, tida kliatan. Lingga hijang lantas mĕngadĕp pada Maharadja Tjioeng Wanara. Lantas Maharadja Tjioeng Wanara bĕrsabda, katanja: „Poerba sari ini Lingga hijang kowe poenja anak jang doeloe dilempar di kali Tji-loetoeng. Sekarang, kowe, soepaja djaga baik-baik.”

Dan Lingga hijang diangkat nama Praboe, ganti bapanja djadi radjanja antero tanah Soenda.

Praboe Lingga hijang soedah banjak bini dan sĕlir, tapi tida ada jang koeat; banjak jang mati sĕbab dia poenja kĕmaloean sapĕrti bĕsi.

Sĕmoea prampoean banjak jang takoet dan tida maoe dikawin atawa disĕlir.

Dari kĕpengennja, prampoean tida jang maoe, lantas ambil sĕlir binatang doea, satoe mandjangan, satoe kidang; itoe doea binatang bisa tahan. Lama-lama sampe dapĕt anak; dari mandjangan dapĕt anak lĕlaki nama Mandjangan Goemiringsing dan dari kidang dapĕt anak lĕlaki, nama Kidang Panandjoeng.

Di sitoe Maharadja Tjioeng Wanara dĕngĕr jang dia poenja