De Bock ass ganz andächteg,
E mécht e frummt Gesiicht;
En huet sech ganz raséiert,
Als wi fir d'Jéngst Geriicht.
Mat Kiirze sëtzen d'Échlen,
An d'Gäns am waisse Wuel --
Mä wann ech s' all sollt nennen,
Dat géif eng Abberzuel.
De Pater klëmmt op d'Kanzel:
Wat do den Här Iech riet!
Den Tiger schléit op d'Broscht sech,
De Stéier selwer biet.
Den Hunn dee wëllt sech Pater,
An d'Geess sech Nënnche man,
Sougur mai brave Monnonk
Alt kuckt reimiddeg dran.
An no der Priedegt
Gunge wi Englen s' all eraus;
Mä schons beim Weiwaaschkessel
Fänkt Kueder sech eng Maus.
De Wollef frësst e Lämmchen,
Den Tiger zraisst eng Kou,
Den Huer, dee pléckt eng Pëllchen
An nach eng Dauf derzou.
De Finett leeft an d'Wiirtshaus
A saift als wéi e Lach,
Den Hunn huet och sai Virsaz
Op enger Mëscht gebrach.
