Page:Renert oder de Fuuss am Frack an a Ma'nsgrësst.djvu/23

- 8 -

Dee sot: Mer geet vum Renert
Hei net zum Finn erof,
Ewell als Déif a Mäerder
Verdéint de Fuuss sein Strof.

Vu Bieles bas no Beier,
Vun Ell bas Eechternoach,
Wou gët, äich fron, dir Héiren,
Esu en Näistert noach?

Ging Räich a Kinnek ënner,
Dem Renert lig näist droan,
Gif heen derbäi gewannen
E Muefel voan em Hoan.

Wat déinen is d'Gesezer?
Hee micht sich näist derous,
Hee leeft, als wann heen Héir wir,
A laacht de Kinnek ous.

Wi hoat en et mam Lampert
Gemaacht mam oarmen Hoas?
De Mann, dee kee beledigt,
Do läit e grank om Woas.

Den Heesche wor op d'Kiirmes
Bei seiner Fra hir Mamm.
Déi guf em Kouch fir d'Kanner,
An och e bisschen Ham.

Hee gung op häm voll Fräden,
Mat seinem Granz am Douch:
Om Krondhof fond e beden
De Fuuss an enem Bouch.