Page:Progreso - 1a yaro.pdf/114

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.
100
PROGRESO

diktas serchar interkonsento kun la Deligitaro. 4e « La 3e paragrafo de la Deklaracio… havas vere ŝajnon de trust de aferistoj, por ne plu diri »[1].

En altra loko, B. S. deklaras, « ke en Esperantujo ekzistas neniu policano; tiuj, kiuj nune elektis tiun rolon, estas junaj aktoroj kaj ne sufiĉe spertaj. La timigilo, kiun ili terure svingas, eble timigos kelkajn novajn adeptojn, sed ne atingos tiujn, kiuj estas vere fidelaj. »

La 16a februaro, B.S. judikas severe, sed yuste, la « maldiskreteso » di la Centra Oficejo, qua permisis ad su dissendar trofrua judiko pri la proyekto di Ido, ante disdonar ol a la membri di la Lingva Komitato (e mem ante ricevar ol oficiale!) « Tion la Centra Oficejo nomas utilajn informojn! »

La 1a Marto, B. S., publikigante la cirkulero di Dro Zamenhof, rimarkigas, ke sa aserti relativa a la yuro di la Delegitaro e di sa Komitato esas kontredicata da la Deklaro fundamentala di la Delegitaro (quale ni anke observis en no 1). Ol publikigis grava litero di Frato Isidoro ad la Komitato di la Belga Ligo : pri la « natural evoluco » il dicas, ke simila evoluco transformis la latina en plura romanala lingui, e produktis same multa germanala dialekti. Il montras, ke la konservemi konfesas la neceseso di reformi, sed nur ajornas li til la acepto di Espo da la guvernanti; e ke nultempe la linguo povos esar finigata, nam « Esperanto estas vivplena estaĵo, ĉiam ĝi estas ŝanĝebla, perfektigebla. » Il ne aprobas omna reformi propozita da la Deligitaro; il opinionas, ke on devus aceptar kelki, « sed nur post interkonsento de la tutmonda esperantistaro. Kaj por akiri tiun interkonsenton, estas tute necesa, krei vere internacian centron, kiu ĝis nun absolute mankis al ni. La Delegacio parolis al la Lingva Komitato, opiniante paroli al la Esperantistaro, kaj nur esperantistoj diversmaniere respondis. Jen la kaŭzo de la reciproka malfido, el kiu naskiĝis sentaŭga, ja malhelpa diskutado ». Ca rimarko esas tre vera e justa.

« Kun So Hodler kaj aliaj », duras Fr. Isidoro, mi petas, ke la hodiaŭaj kunvenantoj esprimu jenan aŭ similan deziron : ke kiel eble plej baldaŭ estu fondata vere internacia Esperanta Akademio, kiu konsistos el delegitoj de ĉiuj landkomitatoj; ĉi tiuj konsistos el delegitoj de ĉiuj grupoj de la lando. Al tiu Akademio la Delegacio faros siajn nunajn proponojn; pri tiuj la ĵurnaloj ĝentile, sentime kaj konfide diskutos, la grupoj pri ili voĉdonos, kaj fine la Akademio, sin farante la vera parolportilo de la monda esperantistaro, decidos aparte pri ĉiu proponito ».

En la raporto pri la kunsido di la Komitato di la Belga Ligo,

  1. Yen ica paragrafo : (La subskribintoj promesas) « rekomendi nur eldonaĵojn, verkojn, gazetojn, kiuj same obeas la regulojn kaj Fundamenton de la Zamenhof’a lingvo; kaj se ili raportos pri aliaj, almenaŭ montri iliajn neakcepteblajn flankojn ».