- —24—
yarihang maca pag parusa sa tauong bayan; nguni't.
macahahauac ng mga di nag tataglay ng capang-
yarihang ito, cun nacacapit sa canilang catayuan at
cailan ma't sila'y di namumuhay ng halaghag at
mag taglay ng mga casangcapang hinihingi nang
cautusan.
Ang calamangan nila'y hindi papasoc sa sanda-
tahan at di mag babayad ng ambagang iatuc ó
layao sa bawa't cataco à ulohang ambagan; nguni't
mag babayad ng nauucol sa catungculan ó hanap-
buhay na canilang hauacan. Ang mga nag babayad
gambayan na sumapit sa dalauangpu at isang
taong siucad, at di nasusucuban ng capangyarihan
g magulang nang asaua, ay magcacaroon nang
catuirang macapaghalal su ano mang catungculan
so bayan. liban na lamang cun iuala nila ang ca-
pangyarihang ito sa pamumuhay na halaghag ó sa
pagca't sila'y binibiguiang usap ó nahatulan sa ano
ang casalanan.
Ang mga babayi ay macapag-aaral ng ano mang
saoga ng carunungan maguing sa isip maguing sa
quimolin talas ng camay sa mga sanayang pa-
lagay ng bayan at macahahauac ng ano mang ca-
ungculang na uucol sa mga catibayang canilang
macuha.
18. —ltititic ng mga cautusan ang mga patuntu-
ngang quinacailangan upang quilalanin sa manga
mamamayan al houag mapuing nino man ang mga
catuirang quiniquilala sa canila ng casaysayang ito
sa paraang hindi maca aspi sa calahatan at sa may
nga capangyarihan.
Pasisiyahin din naman ang panawagot na aacoin
ag mga Hucom at iba pang may capangyarihan
na sumalansang sa mga catuirang itó, pati nang
parusang lalapal sa canilang catauan ó nang casi
raang sasapit sa canilang pag aari.
