Page:PL X de Montépin Żebraczka z pod kościoła Świętego Sulpicjusza.djvu/441

 Wspomniony szpital posiadał do rozporządzenia tylko sześćdziesiąt łózek, a z tych niemógł więcej pomieścić nad sześćdziesięciu chorych, bądź to w celach sypialnych, lub odosobnionych pokojach.
 Sypialnie w liczbie czterech, przeznaczonemi były dla chorych dotkniętych łagodnem obłąkaniem.
 Odosobnione pokoje, sąsiadujące z infirmeryą, dla waryatów zostających pod surowym nadzorem.
 Wszelka obsługę przy chorych, pełniły kobiety. Infirmerzy mężczyźni, znajdujący się tu w nader szczupłej liczbie, używani byli do grubych, ciężkich robót jedynie.
 Infirmerki były wszystkie prawie młode, a szczególniej przeznaczone do obsługi w odosobnionych pokojach i infirmeryi. Starsze obsługiwały cele i sypialnie.
 Naczelna infirmerka czuwała nad całym tym żeńskim personelem, składającym się z dwudziestu pięciu osób.
 Personel ten był wybieranym przez Radę opiekuńczą Przytułków publicznych, a dawał pierwszeństwo młodym dziewczętom, w tych właśnie przytułkach wychowanym, jako opuszczone dzieci, lub sieroty po zmarłych ubogich rodzicach.
 Budynki przeznaczone dla Zarządu, dla głównego lekarza, doktorów asystentów i kierujących gospodarczym oddziałem, wznosiły się po za gmachem, przeznaczonym dla chorych, gdzie zarazem mieściła się apteka, celem ułatwienia pomocy potrzebującym jej natychmiastowo.
 Gabinet ordynującego doktora, jego mieszkanie, wraz z biurami dyrekcyi i oddziałem gospodarczym, zajmowały cały parter budynku przeznaczonego dla administracyi. Do tego gabinetu, przytykała wielka sala z oknami, wychodzącemi na ogród.
 Joanna Rivat, miała sobie przeznaczone łóżko, w sypialni pod nazwą Przenajświętszej Maryi Panny, jedno z tych jakie udzielano łagodnym obłąkanym.
 Infirmerką, mająca dozór nad tą sypialnią była młoda siedemnastoletnia dziewczyna, o nader sympatycznej fizyonomii.
 Wysokiego wzrostu, zręczne i bardzo piękne to dziewcze, posiadało bujne sploty kruczej czarności, okalające koroną czyste jej czoło. Jasne i bardzo łagodne oczy, oświe-