ziemi włośc. 534 dz. Należy do kilku właścicieli; największa część Szemiakinej 600 dz. i Markiewicza 410 dzies. Dr. M.
Dojbawy, wś nad Jahorlikiem, pow. tyraspolski gub. chersońskiej. R. 1868 miała 100 domów.
Dojca, strumyk, wypływa z jeziór wolsztyńskich, w pow. babimoskim, uchodzi do Obry po prawej, powyżej wsi Obry.
Doje, niem. Doin, w pow. gierdawskim (u Kętrzyńskiego).
Dojlidki, wś w pow. sokólskim gub. grodz., o 24 w. od Sokółki.
Dojlidy 1.) wś w pow. białostockim, o 3 w. od Białegostoku. Posiada fabrykę kortów E. Hasbacha, o 64 warsztatach ręcznych, browar parowy i fabrykę wyrobów lnianych. 2.) D., wś włość. nad rzeką Wiersoką, pow. lidzki, 5 okr. adm., o 42 w. od Lidy, 7 dm., 51 mk. (1866).
Dojnie, 1.) wś, pow. trocki, par. starotrocka. R. 1850 była własnością Boguckiego, 254 dzies. gruntu. 2.) D., wś rząd., pow. święciański, 2 okr. adm., mk. 65, dm. 9 (1866), od Swięcian 14 w. 3.) D., dwór i wś, pow. rossieński, par. Rossieny. 4.) D., wś, pow. rossieński, par. Jurbork.
Dojniszki 1.) wś nad rzeczką bez nazwiska, pow. wileński, 5 okr. adm., mk. 36, w 4 dm. (1866), od Wilna 46 w. 2.) D., folw., pow. trocki.
Dojnówka wś włośc. i karczma, pow. wileński, 5 okr. adm.; mk. 11 w 2 domach.
Dokiszki, wś pow. nowoaleksandrowskiego gub. kow., nad jez. Biedugnis, o 52 w. od Nowoaleksandrowska, z kaplicą katolicką parafii komajskiej. Dziś D. są własnością rządu, dawniej należały do plebanii komajskiej. Latem bywają tu jarmarki tygodniowe na bydło robocze.
Dokładnica, małe pustkowie przy Sierakowskiej Hucie, pow. kartuski, par. Sierakowice. Kś. F.
Dokolka, rz., bierze początek w zach. stronie pow. bobrujskiego, w okolicach wsi Krzywanosy, przepływa w miejscowości poleskiej, błotnistej, na przestrzeni mil 5; w pobliżu wiosek Dokoła, Wojtuki i poniżej Bulnowa wpada do Ptyczy z prawej strony. Przyjmuje Pietrówkę i Olnicę. Al. Jel.
Dokoła, wś. w zach. stronie pow. bobrujskiego, nad rz. Dokolką, w 3 okr. polic. (hłuskim), w miejscowości głuchej, poleskiej. Al Jel.
Dokszyce, 1.) miasto w pow. borysowskim, na granicy z pow. wilejskim, niedaleko od źródła rzeki Berezyny, pod 54° 53' szerokości półn. i 45° 25 długości. W 3 okr. pol., 4 okr. sądowym i 4 wojskowym, których zarządy są tu w miejscu; o 205 i pół w. od Wilna, o 105 od Borysowa, o 191 od Jakszyc, o 162 od Mińska, o 882 od Petersburga. O założeniu Dokszyc nie ma pewnych wiadomości, jednak w wieku XV już były miasteczkiem; po drugim rozbiorze Polski były powiatowem miastem namiestnictwa mińskiego, a w r. 1802 przyłączone do powiatu borysowskiego. D. posiadają kościół katolicki, fundowany roku 1608 przez biskupa Stanisława Kiszkę, który przeznaczył na fundusz folwark Turki, zobowiązując plebanów, aby utrzymywali szkółkę i przy niej zdolnego nauczyciela. Zapis ten przywilejem Zygmunt III d. 19 stycznia 1609 r. zatwierdził. Podczas wojny szwedzkiej r. 1708 z miasteczkiem i kościół spłonął i ledwie r. 1745 za staraniem ks. Michała Fiodorowicza odbudowany, a r. 1753 przez biskupa Aleksandra Horaina, sufragana żmudzkiego, poświęcony. Przy kościele dokszyckim za dozwoleniem papieża Piusa VI r. 1781 bractwo św. Trójcy wprowadzone, a przez biskupa wileńskiego ks. Masalskiego upoważnione r. 1787. Fundusz kościelny r. 1843 przeszedł do skarbu. Cerkwi prawosławnych 2, z których jedna pounicka, niewiadomo przez kogo fundowana, a tylko w dokumentach pod r. 1514 znajduje się uposażenie uczynione przez księcia Konstantego Ostrogskiego; drugą zaś wymurowano r. 1863. Gmina dokszycka składa się ze 102 małych wsi i liczy 1629 dusz męz. W Dokszycach zarząd gminny. Miasteczko ma przeszło 5600 mieszk., z pomiędzy których większa połowa żydów; domów murowanych dwa, drewnianych około 400; główny handel drzewem, ziarnem i solą. Do mieszczan należy przeszło 1300 mg. wypasów; targi bywają tu liczne, co niedziela. 2.) D., folw. prywat., pow. wilejski, gm. Porpliszcze, 3 okr. adm., przy b. dr. pocz. z Dokszyc do m. Dzisny, o 84 w. od m. pow. Wilejki, 2 dm. 12 mk. rz kat. wyznania (1866). Okrąg Dokszyce-Borsuki, w gm. Porpliszcze, liczy w swym obrębie wsie: Podomchy i Borsuki. Okrąg Dokszyce-Podomchy, w tejże gminie, liczy w swym obrębie wsie: Podomchy, Borsuki, Agarce, Karpówka. Al. Jel. i T. S.
Doktorowicze, ob. Dochtorowicze.
Doktorowo, wieś i przedmieście Grodziska, pow. bukowski; 92 dm., 905 mk., 236 ewan. 665 kat., 3 żydów, 127 analf.; stac. poczt. w, Grodzisku o 1 kil.; stac. kol. żel. Opalenica o 11 kil. M. St.
Doktoryszki, zaśc. rząd. przy uroczysku dorsuniskiem, pow. trocki, 2 okr. adm., o 26 w. od Żyżmor, 9 mk. (1866)
Dokudów, wś, pow. bialski, gm. Sidorki, par. Biała. Posiada cerkiew par. dla ludności rusińskiej (erygował ją 1696 r. ks. Karol Stan. Radziwiłł) i szkołę początkową. W 1827 r. było tu 93 dm. i 561 mk., obecnie liczy 118 dm., 877 mk. i 2399 mr. obszaru. D. był niegdyś
