Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/5

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
D.


(Ciąg dalszy).


Derenek, także Doronok, mały potoczek, wytryska w głębokim parowie w obr. gm. Podwerebiec przy granicy z Żywaczowem, połączywszy się z innym strumieniem z Issakowa płynącym, po krótkim biegu uchodzi do Dniestru z pr. brzegu. Br. G.

Dereniówka, wś, pow. trębowelski, nad potokiem, dopływem pobliskiego Seretu, oddalona od Trębowli o 7 kil. na południe, od Janowa na półn.-wsch. o 2 kil., ½ kil. na półn. od Dołhego, o 7 kil. na półn. od Budzanowa, leży przy gościńcu rządowym trębowelsko–kopeczynieckim, w urodzajnem chociaż górzystem Podolu; w okolicy nie brak i lasów. Przestrzeń posiadłości większej: roli or. 446, łąk i ogr. 12, past. 30, lasu 152; posiadł. mniej. roli or. 1549, łąk i ogr. 81, past. 72 morg. austr. Ludność: rzym. kat. 16, gr. kat., 775, izrael. 11, razem 802. Należy do rzym. kat. parafii w Janowie, gr. kat. parafii w Dołhem. Wieś ta posiada szkołę etatową i kasę pożyczkową z funduszem zakładowym 511 złr. w. a. Właściciel większej posiadłości: Justyn i Rozalia Koziebrodzcy. B. R.

Dereniówka, strumień, wypływa w obr. gm. Mszańca w pow. tarnopolskim, z pod południowegu stoku wzgórza mszanieckiego (360 m.); przepływa wieś Mszaniec, a następnie przez obręb gm. Dereniówki (pow. trembowelski), po pod Łysą Górę na płn.-zachód, następnie we wsi Dereniówce na południe; wreszcie wszedłszy w obr. gm. Dołhego, płynie na zachód; przed samem ujściem zwraca się znowu na południe. Wpada do Seretu z lew. brzegu. Długość biegu 7 kil. Br. G.

Dereniucha al. Mołdawka (Sucha D., Mokra D. i D.), trzy małe strugi, wpadające do Bohu obok siebie na tem kolanie, które Boh czyni ku północy poniżej Witoldowego Brodu, pod m. Hołoskowem.

Dereńkowiec, wś, pow. czerkaski, nad rz. Rosią, niedaleko jej uicia do Dniepru, o 16 w. od m. Horodyszcz. Mieszk. 2714, wyznania rawosł., 2 cerkwie, szkółka, gorzelnia i młyny. Ziemi 4017 dz. i chociaż we wsi piaszczysta, za to pola złożone z wybornego czarnoziemu. Wioska podług miejscowej legendy ma być bardzo starożytna i byłą niegdyś miateczkiem; potwierdzają poniekąd tę starożytność mogiły gęsto rozsiane na jej polach. Należała niegdyś do książąt Wiszniowieckich, obecnie zaś do majątku ks. Woroncowa. Zarząd gm. w tejże wsi, polic. w m. Mosznach, st. k. chwastowskiej w Horodyszczach o 16 w.

Dereszewicze, wś i obszerne dobra w środku pow. mozyrskiego, nad rz. Prypecie z lewej str., w gm. leskowickiej, przy drodze wiodącej z Leskowicz do Petrykowa, miejscowość żyzna, obfituje we wszystkie bogactwa Polesia. Dobra te należały niegdyś do jezuitów, od końca zaś XVIII wieku są własnością Kieniewiczów; wraz z przyległym folw. Bryniewo, mają obszaru około 12,470 m. We dworze liczne pamiątki, archiwum, dzieła sztuki. Al. Jel.

Dereszowce, Dereszowa, Dereszówka, wś, pow. uszycki, gm. Kuryłowce, par. Śnitków, nad rz. Terebieżą, 205 dusz męz. włośc., 57 jednodwor.; 447 dz. ziemi włośc. Należała do Komarów, dziś Tyszkiewiczów. Ziemi dworskiej 631 dz. R. 1868 miała 65 dm. Jest tu cerkiew Podwyż. św. Krzyża, do której należy 471 parafian i 39 dzies. ziemi. Dr. M.

Dereszyn, właściwie Dereczyn (ob.).

Dereszyn, także Derszyn, potok górski w obr.