Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/480

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

płocki, gm. Święcice, par. Bodzanowo; odl. od Płocka w. 26, od Wyszogrodu w. 11, od st. p. Bodzanowo w. 3 i pół. Obszar gruntów folwarcznych 1044 mor., w tem. ziemi or. 586 m., lasow. 357 mo.r, wód mor. 6. Reszta łąki i pastwiska. Gruntów włościańskich morg. 341. Gleba przeważnie pszenna. W 1827 r. było tu 28 dm., 216 mk.; obecnie jest 32 dm., 314 mk., folw. G. należy do dóbr Mała wieś, własność Białosukni. Br. Ch. i T. Ł.

Gałki, wś, pow. wileński, 6 okr. adm., gm. mickuńskiej, nad rz. Karaczunką, o 10 w. od Wilna, 5 dm., 58 mk. katol. (1866).

Gałków 1.), wś donacyjna, pow. brzeziński, gm. Gałkówek, par. Gałków. Leży przy drodze bitej z Brzezin do Ujazdu. Posiada kościół par. drewniany, podobno 1633 r. erygowany przez Łukasza Kidalę. W 1827 r. G. liczył 40 dm., 267 mk., obecnie zaś liczy 86 dm., 785 mk., 51 osad, ziemi włościańskiej 1296 m., kościelnej 8 m. Par. G. dek. brzezińskiego 815 dusz liczy. Dobra majorat (od r. 1845) G. z wsiami G., Borowo i kolonią Gałkowek podług opisu z r. 1856 mają rozl. około m. 1640, w tem lasu m. 1003; wś Borowo ma osad 56, gruntu m. 2031; kolonia Gałkówek osad 36, gruntu m. 766. Por. Chorzęcin. 2.) G., ob. Gałkowo. Br. Ch.

Gałkówek, kol. i folw., pow. brzeziński, gm. Gałkówek, par. Gałków. W 1827 r. było tu 65 dm., 409 mk., obecnie jest 49 dm., 500 mk., ziemi włośc. 757 m., osad 36, ziemi dworskiej, ob. Gałków. Gm. Gałkówek należy do sądu gm. okr. III w Gałkówku, stacyi poczt. w Brzezinach. Liczy 10767 mr. obszaru, z czego na lasy rządowe przypada 2265 mr., i ma 5952 mk. Br. Ch.

Gałkowice 1.) Nowe i G. stare, dwie wsie, pow. piotrkowski, gm. Parzniewice, par. Kamieńsk. W 1827 r. było tu 36 dm. i 249 mk. Dobra G. z wsią G. Stare, Nowe, Włodzimierz, Siódemka i Podjezioro podług opisu z r. 1868 rozległość dworska wynosi m. 945, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 20, łąk m. 2, lasu m. 901, zarośli m. 22. Wieś Gałkowice Stare osad 78, gruntu m. 886; wś Gałkowice Nowe osad 23, gruntu m. 337; wś Włodzimierz osad 33, gruntu m. 383; wś Siódemka osad 14, gruntu m. 212; wś Podjezioro osad 31, gruntu m. 379. 2.) G., wś i folw., pow. sandomierski, gm. Wilczyce, par. Góry-wysokie. Liczy 23 dm., 218 mk., 630 mr. ziemi dworsk. i 546 mr. włośc. Podług opisu z r. 1838 dobra rządowe G. (dziś donacya generała Hurki) składały się z folw. G., Krakówka, tudzież wsi G., Ocin i Krakówka. G. należały niegdyś do franciszkanek krakowskich. Br. Ch.

Gałkówka, os., pow. łomżyński, gm. i par. Miastkowo.

Gałkówka, rz., ob. Mroga.

Gałkowo, pow. rypiński, ob. Gołkowo.

Gałkowo, niem. Galkowen, wś, pow. ządzborski, na pruskich Mazurach. Jestto osada nowozałożona okolo r. 1832 w dawniejszych borach jańsborskich, po lewej stronie strugi krutyńskiej przy wsi Ukta. Pierwszymi osadnikami byli t. zw. filiponie, wychodźcy z Rossyi. Kś. F.

Gałkowszczyzna, zaśc. rząd., pow. wileński, 4 okr. adm., o 25 w. od Wilna, 2 dm., 16 mk., z tego 1 prawos., 15 katol. (1866).

Gałowany, węg. Galfalva, ob. Galowany.

Gałowicze, ob. Galowice.

Gałowiszki 1,), zaśc. szlach., nad rz. Żyżmorką, pow. trocki, 2 okr. adm., 27 wiorst od. Trok, 1 dom, 10 mk. katol. (1866). 2.) G., zaśc. szlach., pow. trocki, 2 okr. adm., 28 w. od Trok, 3 dm., 8 mk. kat. (1866).

Gałówka, wś, pow. staromiejski, 18 kil. na płd. zach. od Starego Miasta, u płd. zachod. stoczystości pasma górskiego Orowy, którego szczyt najwyższy dochodzi 766 m. Najwyższy punkt we wsi (575 m.) zajmuje cerkiew. Dm. 99, mk. 546, roli orn. posiada własn. większa 88, łąk i ogr. 16, pastw. 47, lasu 23; własn. mniej. roli orn. 939, łąk i ogr. 109, past. 306, l. 237 mr. St. poczt. w Starem Mieście; par. gr. kat. w miejscu, rzym. kat. w Turce. Właścicielem większej posiadłości Tow. dla prod. leśn. w Wiedniu. Lu. Dz.

Gałowo, zaśc. pryw. nad rz. Dzisienką, powiat dzisieński, o 68 w. od Dzisny, 2 okr. adm., 1 dom, 8 mk. katol. (1866).

Gałuszowice, także Gawłuszowice, wraz z Wolą, wś, pow. mielecki; rozlega się po obu stronach Wisłoki, sama wś na prawym, przysiołek Wola na lewym jej brzegu. Wzniesienie wsi 164 m. npm. Od Mielca na płn. 13 kil. w linii powietrznej. St. poczt. w Mielcu; parafia rzym.-kat. w miejscu. Kościół pod wezw. św. Wojciecha, drewniany, erygowany r. 1215; poświęcał go r. 1674 Mikołaj Oborski, krakowski administrator biskupi, założył Jan Rytwiański, kanonik krakowski (Długosz, II, 402) Księgi metrykalne sięgają r. 1720. Do parafii tej należą: Kliszów, Brzyście i Babicha, Borki, Młodochów, Krzemienica i Górki, Rożniaty, Zaduszniki i Majdanek, Wola Żdakowska, Ostrówek i Kąty. W całej par. jest 4072 dusz rzym. kat., 231 żydów (1880). Według obl. z r. 1869 dm. 65, mk. 355 (178 mężcz., 177 kob.). Według szem. dyec. tarn. z r. 1880 dusz rz.-kat. 421. Obszar większej posiadł. ma roli orn. 140, łąk i ogr. 9, past. 132, lasu 62; mniej. posiadł. roli orn. 248, łąk i ogr. 15, pastw. 10, lasu 2 mr. austr. Szkoła jednoklasowa. Istnieje tutaj instytut ubogich; majątek zakładowy 910 złr. w obligacyach i dom drewn. Właściciel Mieczysław Artwiński. Br. G.

Gambice, niem. Gambitz, wś nad rz. Olą,