Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/38

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

ka Bug o pół wiorsty. Rozległość wynosi m. 684 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 202, łąk m. 328, past. m. 18, wody m. 39, lasu m. 92, nieużytki i place m. 5. Budow. drew, 15; obfite pokłady torfu i szlamu. Rzeczka Cetynia lub Hudynia stanowi granicę od południa.

Długigrąd, niem. Dlugigrund, os., pow. ządzborski, st. p. Mikołajki.

Długikąt, 1.) wś, pow. częstochowski, gm. Węglowice, par. Truskolasy, o 10 w. na płn. od Częstochowy. R. 1827 było tu 20 dm., 137 mk. 2.) D., wś nad rz. Rozogą, pow. ostrołęcki, gm. Nasiadka, par. Kadzidło. Leży na krawędzi lasów stanowiących ostrołęcką puszczę. R. 1827 było tu 33 dm., 137 mk., obecnie ma 1384 m. ziemi. 3.) D., wś i folw. ordynacki, pow. biłgorajski, gm. Majdan Sopocki, par. Józefów. W r. 1827 było tu 40 dm. i 200 mk.

Długikąt, niem. Dlugikont, dobra, pow. jańsborski, st. p. Biała.

Długikierz, niem. Langbusch; r. 1858 była to os., pow. kartuski, należała do Borzestowa, dziś folw. dóbr Szklany; 51 mk., par. Chmielno, st. p. Sierakowice. Kś. F.

Długiług, wś w pow. sokólskim, gub. grodzieńska, o 21 w. od Sokółki.

Długimost, posiadłość z młynem u zbiegu Branicy z Drwęcą, pow. brodnicki, par. Pol. Brzozie, szkoła Janówko, poczta Bartniczki. Obszaru 321 morg., budynków 6, dom. mieszk. 2, katol. 16, ewang. 13. D., król. leśnictwo tamże, należy do nadleśn. Rudy, dom jeden.

Długi potok, 1.) potok górski, w obr. gm. Orowa w pow. drohobyckim; wypływa w południowej jego stronie, z pod wzgórza Pohara (719 m.), na granicy pow. drohobyckiego z stryjskim. Potok ten płynie ku północy i wpada z prawego brz. do Stynawki. Długość biegu 3 kil. 2.) D., potok górski, wytryska w obr gm. Rostok dolnych, pow. Lisko, w lesie Żebraku, płynie północno-zachodnią granicą wsi Rostok i Kielczawy i po 3 kil. biegu uchodzi we wsi Kielczawie z pr. brz. do potoku Mchawy, dopływu Hoczewki. Br. G.

Długi staw, 1.) niem. Langer See, węg. Hoszzu-tó, takze Podługowatym zwany, staw tatrzański, w Tatrach spiskich, legł w dolinie wielickiej, południowej stronie głównego grzbietu Tatr, pod Polskim grzebieniem. Obszar tego stawu wynosi 0.68 hekt. Pierwotnie musiał być on daleko większym; atoli piargi, zsuwając się z wschodniego zbocza Gierlachu, i odłamy skał zasypują go zwolna. Po wschodniej jego stronie prowadzi perć (ścieżka) pomiędzy złomy granitowe na Polski grzebień (2191 m. Kolbenheyer; 2197 m. pom. wojsk.). Ciepłota wody tego stawu dnia 5 sierpnia 1874 o godz. 1 czyniła 5.6° C. przy 13.2° C. powietrza (Kolbenheyer). W okolicy tego stawu, pomiędzy złomami skał, znachodzą się „plantae frigidissimae“ podług Wahlenberga (Ob. „Flora Carpatorum principalium“ str. XLII). Wzniesienie jego 1928.77 m. (Fuchs); 1889.59 metr. (Wahlenberg); 1948.95 m. (K. Rothe, 2.5 m. nad pow. wody); 1911.0 m. (Oesfeld); 1917 m. (Steczkowski); 1858.56 m. (Korzistka, Loschan, Pauliny); 1959 m. (sztab. gen. 1876 r.); 1931 m. (Kolbenheyer). 2.) D., w dolinie Wielkiej Zimnowodzkiej (Gross-Kolbachthal), w. Tatrach spiskich, obejmujący 1.16 ha., a wznoszący się 1908.66 m. (Kolbenheyer) ponad pow. morza. Oba te stawy mają swą nazwę od podłużnego swego kształtu. Br. G.

Długobórz chłopski i D. szlachecki, wś szlach. i włośc., pow. łomżyński, gm. i par. Zambrów. W 1827 r. było tu 17 dm. i 112 mk. Dł. jest gniazdem Długoborskich, wspominany w dokumentach 1471 r. Folw. D. rozl. podług opisu z r. 1866 wynosi m. 74, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 27., łąk m. 3, pastwisk m. 2, zarośli m. 5, nieużytki i place m. 37. Wieś Długobórz chłopski osad 22, gruntu m. 335.

Długochorzele, niem. Dlugochorellen, wś, pow. łecki, st. p. Prostki.

Długojów 1.) wś pow. radomski, gm. i par. Radom. Odl. od Radomia 4 w. W 1827 r. było tu 13 dm. i 140 mk.; obecnie liczy 22 dm., 183 mk., 600 morg. ziemi dworsk. i 100 włośc., (osad 30). Według danych Tow. Kred. Ziem. z r. 1857 rozległość folwarczna wynosi m. 698, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 421, łąk m. 40, lasu m. 100, pastwisk i zarośli m. 92, nieużytki i place m. 40. 2.) D., wś rządowa, pow. kielecki, gm. Samsonów, par. Tumlin. Leży przy trakcie z Samsonowa do Odrowąża w pow. koneckim. Poczta w Mniowie. W 1827 r. było tu 10 dm. i 67 mk.

Długokąty 1.) wś, pow. skierniewicki, gm. Korabiewice, par. Jeruzal. 2.) D. wielkie, folw. nad rz. Orzycą, pow. mławski, gm. Mława, par. Grzebsk. R 1827 było tu 22 dm., 141 mk.; obecnie liczy 21 dm., 173 mk.; obszaru gruntu 614 m., wtem 329 orn. 3.) D. Kobiałki, folw., pow. mławski, gm. Mława, par. Grzebsk, liczy 7 dm., 138 mk.; 515 m. gruntu, w tem 234 orn. Strumień bez nazwy płynie przez te grunta.

Długoleszcz 1.) niem. Dlugolas, mały folw. dóbr Starej Jani, w borze położony, pow. kwidzyński, par. i szkoła Jania, poczta Czerwińsk. Ma 4 budynki, 1 dom mieszk., 2 katol. i 2 ewang. Od r. 1750–1780 wraz z Janią posiadali go Czapscy. Obecnie w ręku niemieckiem. 2.) D., niem. Dlugolesch, szlach. leśn., należy do dóbr szlach. Lipinki, pow. świecki, par. Jeżewo, szkoła Leństwo (Johannisberg-Lippinken), poczta Warlubie. Budynki 4, mieszkalny 1, katol. 7. Kś. F.