Dirgowicz (niem.), ob. Dzierzgowice.
Dirislawicz (niem.) ob. Dyrślowice.
Dirn (niem.), ob. Odorin.
Dirschau (niem.), ob. Tczew.
Dirschel (niem.), ob. Dyrżławice.
Dirschelwitz (niem.), ob. Dyrślowice.
Dirschkowitz (niem.), ob. Dyrzkowice.
Dirsdorf (Nieder i Ober), wś., pow. niemczyński, nad rz. Ślęzą, w par. katot. Niemczyn, ma kośc. paraf. ewangielicki, piękne gospodarstwo przemysłowe, 2 zdroje wody siarczanej i żelaznej. F. S.
Dirślowice, ob. Dyrślowice.
Dirwangen (niem.), ob. Wola.
Disna, Dysna, ob. Dzisna.
Distelwitz (niem.), ob. Dziesławice.
Dit..., ob. Did..., Died..., Ditt...
Ditkowce i Gaje ditkowieckie, wś., pow. brodzki, o 3 kil. na W. od st. p., parafii rzym. i gr. kat. w Brodach. Dm. 161, mk. 1206; z tego przypada na Gaje ditkowieckie 93 dm., 604 mk. Własność większa obejmuje roli ornej 1010, łąk i ogr. 33, pastwisk 122, lasu 1033 mr.; włościanie posiadają roli ornej 1426, łąk i ogr. 93, pastw. 86, lasu 49 mr. dl. austr. Gorzelnia, huta wapienna i szklana, rafinerya nafty, młyn parowy, browar pospolity, dystylarnia. Kasa pożyczk. gm. z kapit. 70 zł. Własność Edmunda Radziejowskiego. Lu. Dz.
Ditmarsdorf (niem.), ob. Łowkowice i Dittmansdorf.
Dittersbach. Na Szlązku pruskim jest dużo wsi t. n. a mianowicie w powiatach lubińskim, żegańskim, walbrzyskim, wołowskim, kamienogórskim. Z nich D. walbrzyski ma ruiny zamku księcia Bolka II z r. 1336.
Dittersdorf. Są 2 wsie t. n. na Szląsku pruskim a mianowicie w pow. jaworskim i szprotowskim.
Dittmannsdorf, Dzietmarowice, ob. Dziecimorowice na Szlązku austr.
Dittmannsdorf (niem.) 1.) r. 1464 Ditmarsdorf, wś i folw., pow. prądnicki, par. Riegersdorf, ma kościół filialny, 2 szkoły; do wsi należy 3366 m. gruntu, 181 dm. Folw. należał dawniej do senioratu Wiese, ma 542 m. rozl. 2.) D. Są jeszcze 3 wsie t. n. na Szląsku pruskim a mianowicie w pow. ząbkowickim, zgorze lickim i walbrzyskim. W tej ostatniej były jeszcze w 18 w. kopalnie ołowiu i srebra.
Dittmerau (niem.), ob. Dytmarów, Dziećmorów.
Dittrichswalde (niem.), ob. Dietrichswalde (niem.).
Diukowo, st. p., gub. kostromska, pow. wietłuski.
Diuksyn, wieś na prawym brzegu Horynia, na 30 mili jego biegu; w XVI wieku należała do Dorohostajskich, dziś podzielona na części; lasy obszerne i dogodność miejsca sprawia, iż u brzegów tutejszych materyał leśny się wiąże i wraz ze zbożem spławia. T. S.
Diurmeń, st. p., gub. taurydzka, pow. perekopski.
Diwczy potok, ob. Butelski potok.
Diwelkau (niem.), os. należąca do wsi Cyganki, pow. gdański, par. Stary Szotland, o pół mili od Gdańska. Nazwa D. jest oczewiście jakąś dawną nazwą polską zniemczoną.
Diwienskaja, st. dr. żel. petersb.–warszawskiej, gub. petersburska, o 79 w. od Petersburga.
Diwin, Dywin, wś, pow. radomyski, nad rz. Żarką wpadającą do Irpenia, o 12 w. od w. Didowszczyzny, a o 23 w. od m. Korystyszowa. Mieszk. 1809 wyzn. prawosł. Cerkiew paraf. zbudowana 1746 r. (Wizyty za ten rok radomyskiego dekan.). Szkółka. Ziemi nieszczególnej lesistej a w części i błotnistej 4170 dz. Należy do wielu właścicieli. Zarząd gm. w tejże wsi, zarząd polic. w m. Korystyszowie. Kl. Przed.
Diwitten (niem.), ob. Dywity.
Diwnogorskaja, st. dr. żel. woronesko–rostowskiej, gub. woroneska.
Diwo, jezioro porzeckiego pow. gub. smoleńskiej; długości ma 1 ½ w. i tyleż szerokości, leży w pobliżu Swadnickiego jeziora. Obok jeziora Diwo i przy niem położonej wsi tejże nazwy wiedzie droga handlowa z Duchowszczyzny do Porzecza. Jezioro i wieś Diwo leżą po prawej stronie traktu pocztowego od Smoleńska do Porzęcza, na pół drogi między stacyami Kisiele a Peresudy. A. Kosmowski.
Diworjanki, węg. Tehna, wś w hr. ziemneńskiem (Zemplin, Węg.) Kościół paraf. gr. katolicki, uprawa roli, 400 mk. H. M.
Diwowo, jez. w pow. duchowszczyńskim gub. smoleńskiej; dł. 2 w., szer. ¾ w. A. K.
Diwowo, gub. riazańska, st. dr. żel. moskiewsko–riazańskiej.
Djumbir, ob. Liptowskie góry.
Djurkow, węg. Gyurko, wieś w hr. szaryskiem (Węg); handel bydłem i zbożem na Śpiż, lasy, 504 mk. H. M.
Dlotowken (niem.), ob. Dłutówko.
Dlottowen (niem.), ob. Dłutowo.
Dlouha Wes (mor.), ob. Dluga wieś.
Dluggen, Dlugi (niem.), ob. Długi i Długie.
Dlugi grund, Dlugi kiers, Dlugi most, Dlugolesch, Dlugoschen i t. p. (niem.), ob. pod Długi... i Długo...
Dluha, wieś w hr. orawskiem (Węg.), nad Orawą, kościół katolicki filialny, płóciennictwo i handel płótnem, trzy młyny wodne, 1370 mieszk. H. M.
Dluha Luka, 1.) węg. Hoszszuret, niem. Langenau, Lange Wiese, wieś w hr. szaryskiem (Węg.), kościół katol. filialny, łąki, lasy, zdrój szczawiowy, 567 mk. 2.) D., Długa Łąka węg.
