Dębszczyzna, wś i folw., pow. suwalski, gm. Czostków, par. Filipów, dawniej rządowe, obecnie przyłączone do majoratu Czostków, o 16 wiorst od m. Suwałk. Przestrzeń morgów 598. Folwark stojący na znacznej wyniosłości widać zdaleka. Budowle opuszczone; grunta żytnie, górzyste ale urodzajne; pastwisk jest morgów 160, ztąd utrzymuje się tu pacht krów, wyrób sztucznych serów, naśladujących zagraniczne. Przed dwudziestu laty od południa dotykał tu las iglasty rządowy, ale robactwo zniszczyło świerki i las w pień wycięto. R. 1827 było tu 14 dm. i 76 mk., obecnie liczy wś 19 dm. i 118 mk., folw. 2 dm., 40 mk. Na gruntach D. są dwa jeziora Jemieliste i Okuniewskie. R. W.
Dęby, 1.) folw., pow. błoński, gm. Piekary, par. Osuchów. 2.) D. szlacheckie, wś, pow. kolski, gm. Budzisław kolski, par. Dęby szlacheckie. W r. 1827 było tu 18 dm., 178 mk. Kościół drewniany, który własnym kosztem wystawił Adam Zakrzewski, podkom. inflancki, po rozwaleniu starego, w r. 1756, w formie krzyża. Prawo patronatu należy do dziedzica wsi Osiek. Tytuł kościoła Wniebowzięcie N. M. Panny. Kościół, który obecnie istnieje, jeszcze niekonsekrowany. Parafia ma dusz 1430. 3.) D. królewskie, wś, pow. kolski, gm. Czołowo, par. Dęby. 4.) D., os., pow. turecki, gm. Biernacice, par. Wartkowice. 5.) D., fol., pow. koniński, gm. Tuliszków, par. Grzymiszew. 6.) D., os., pow. częstochowski, gm. Huta stara, par. Poczesna. 7.) D., wś, pow. łaski, gm. Dąbrowa rusiecka, par. Rusiec. R. 1827 było tu 17 dm. i 99 mk. 8.) D. kąski, folw. i wś, pow. przasnyski, gm. i par. Krzynowłoga mała. Rozl. folwarczna wynosi m. 170. Wieś Dęby kąski osad 6, gruntu m. 76. 9.) D., wś, pow. kolneński, gm. Łyse, par. Myszyniec. R. 1827 było tu 28 dm. i 175 mk., obecnie ma 828 morg. obszaru.
Dęby, ob. Dębiny.
Dęby, zaśc., pow. trocki, dawniej Zaleskich.
Dęby, przys. wsi Lubycza-kniazie.
Dęby lub Józefkowo, niem. Josephsdorf, fol., pow. chełmiński, st. p. Lisewo.
Dębżyna, Dębrzyna (ob.).
Dętowo, niem. Demptau, o 2¾ mili od Wejherowa, ob. Chylońskie pustki.
Dgo, jezioro w pow. porzeckim, gub. smoleńskiej, niedaleko granicy pow. wieliskiego gub. witebskiej, przez lud prosty zwane Wołki, ma kształt cyfry 8 i dzieli się na dwa jeziora: Bakłanowskie i Bałykińskie. Jez. D. łączy się za pośrednictwem rz. Dołżycy z jez. Szczuczem a przez inny odpływ z innem jeziorkiem bez nazwy, które znowu ma związek z jez. Ryte. Tym sposobem nieprzerwany łańcuch wodny łączy w pow. porzeckim 12 jeziór: Szczucze, Dgo, bezimienne, Ryte, Soszno, Stojacze, Połowickie, Kasplińskie, Stojacze drugie, Swadyckie, Płaj i Załka, na przestrzeni do 90 wiorst długości i do 50 w. szerokości, licząc szerokość od jez. Załka do jez. Stojaczego. Adam Kosm.
Di... Niektórych wyrazów, których pod tą pisownią nie umieszczono, należy szukać pod Dy.., lub Dzi.
Diabla góra, niem. Teufelsberg, w pow. wenskim, w Liwonii, 257 m. wys.
Diabłowo, os., pow. olsztyński, st. p. Olsztyn.
Diacowo, wieś, pow. nowogradwołyński, gminy kurneńskiej, włościan dusz 46, ziemi włośc. 189 dzies.; należała do dóbr Sokołowskich Ilińskich, obecnie ma kilku właścicieli. L. R.
Diaczow, in. Budzin, węg. Decsô, Dicso, wieś w hr. szaryskiern (Węg.); kośc. filial. kat. i gr. katol. wspólny, dobra gleba, łąki, lasy, razem z Budzinem 455 mk. H. M.
Diadkiewicze, wieś na Wołyniu, oddalona od Równego ¾ mili, na trakcie ołyckim. W XV wieku należała do Dowojnowiczów, następnie przechodząc przez różne ręce, dostała się Koprowskiemu, który umiał z nędznej i opuszczonej wioski uczynić porządną i wzorową majętność, pod wszelkiemi względami godną naśladowania. Włościan liczy 299 obojga płci. T. S.
Diaki, przys. Borków.
Diakolnie, zaśc. włośc., pow. wileński, 2 okr. adm., mk. kat. 8 w 1 domu. (1866).
Diakowie, wś. pow. lityński, par. Nowy Konstantynów; st. poczt. między Latyczowem a Litynem. R. 1868 miała 166 dm.; r 1493 dm. 20. Jeszcze w 1442 r. przez Wladysława III nadana wraz z wsią Josypowcami w prawo lenne Senkowi Koślewskiemu, a następnie przez Zygmunta I potwierdzone w posiadaniu braci Diakowskich. W 1817 r. ks. Czartoryski wraz z kluczem nowokonstantynowskim sprzedał Diakowce Jaroszyńskim, od których w ostatnich czasach przymusową sprzedażą przeszło do Koczubeja. Obacz Nowo-konstantynów. Jest tu także część Diakowskich 60 dzies. Cerkiew tutejsza p. w. N. P. M. Różańcowej liczy 1418 parafian i 51 dzies. ziemi. Dr. M. i X. M. O,
Diakówka lub Diakowce, wś, pow. hajsyński, par. Ternówka, dusz męz. 407, ziemi włość. 992 dz., ziemi dwor. używal. 1348 dz., nieużyt. 68; należała do Szembeka, dziś Rodokonaki. Ma cerkiew paraf. N. P. M., która posiada 67 dzies. ziemi i liczy 1229 parafian. i R. 1868 miała 144 dm. Dr. M, i X. M. O.
Diakowicze, wś. w pow. mozyrskim, nad jeź. Żyd. Mieszkańcy trudnią się rybołóstwem.
Diakowo, słob. w okr. wojska dońskiego, obwód miusski, st. p.
