Duncy, wś w połud.-zach. stronie pow. bobrujskiego, przy granicy pow. słuckiego, w gm. zabłockiej, w 3 okr. polic. hłuskim, w 4 okr. sądowym hłuskim, miejscowość dzika, poleska, odludna. Al. Jel.
Duńczyca, jedna z odnóg Odry, wpadająca do jez. Damskiego.
Dundowszczyzna, zaśc. pryw. nad jeziorem Bohiń, pow. dziśnieński, o 116 w. od Dzisny, 2 okr. adm., przy drodze pocztowej brasławskiej, 1 dm., 11 mk. (1866).
Duneiken, Duneyken (niem.), ob. Dunajek.
Dung, niem. Dungen, wś, pow. ostródzki, st. p. Łukta.
Dunicz, ob. Rów.
Duniewice, wś, pow. błoński, gm. Młochów, par. Nadarzyn. W 1827 r. było tu 5 dm., 42 mk.
Dungiry, dwór, pow. rossieński, par. Kołtyniany.
Duniłowicze, mko w pow. wilejskim, nad jez. Świdno i strugą Przesmycz, pod 55° 5′ szerok. geograf. i 45° 6′ dług. wschod., o wiorstę na wschód od prawego brzegu dopływu Dzisny rz. Hołbicy, przy trakcie z Wilna do Połocka, o 84 w. na półn. wsch. od Wilejki, o 30 w. od st. pocz. Głębokie, 263 od Wilna, należy do 4-go sądu pokoju 3-go (dziśnieńskiego) okręgu, posiada st. poczt., 3 urząd policyjny, zarząd gm. włośc., szkółkę wiejską, murow. paraf. cerkiew prawosł., drew. paraf. kośc. katol. ŚŚ. Ap. Piotra i Pawła i katol. kaplicę na cmentarzu. R. 1866 mialo 106 dm., 691 mk., obecnie 892 mk. Do 3 urzędu policyjnego należy 10 gmin, rozdzielonych na 5 części, z których każda ma policyjnego uriadnika: w Porpliszczach, Parafianowie, Wołkołatach, Miadziole i w D. Gmina włośc. D. dzieli się na 6 wiejskich okręgów, posiadających 25 wsi, w których 209 dymów i 2580 mieszkańców. Parafia prawosł. dek. miadziolskiego posiada filialną cerkiew i liczy parafian: mężczyzn 887, kobiet 847; paraf. katol. klasy 4 dek. nadwilejskiego, do której należy filia Dzierkowszczyzna i kaplice: w Jasieniewiczach, Krasnem i Darewio, liczy 7543 wiernych. D., będąc niegdyś dziedzictwem ks. Holszańskich, przeszły w 1551 r. na własność króla Zygmunta Augusta na mocy testamentu Pawła ks. Holszańskiego, biskupa wileńskiego. W 1624 r. Jan Dymitrowicz na Wołkołacie Dołmat Isajkowski, podkomorzy oszmiański i klucznik wileński, fundował tutejszy paraf. kośc. katol., wyrestaurowany i uposażony w 1690 r. przez Elźbietę z Isajkowskich Białozorowę, która ze swym mężem Krzysztofem, starostą upickim, w r. 1683 osadziła w D. dominikanów, fundując dla nich murowany klasztor z takimże kościołem, przerobionym po 1864 r. na paraf. cerkiew prawosławną. Od Białłozorów dobra D. przeszły do Brzostowskich, potém Janiszewskich; dziś są własnością Józefa Tyszkiewicza. J. W.
Dunino, ob. Dohnau.
Duninopol lub Dominopol, wś i fol., pow. sochaczewski, gm. i par. Szymanów. Dobra D. składają się z fol. D., Skrzelów i wsi Skrzelów: od Warszawy w. 45, od Sochaczewa w. 10, od Błonia w. 8, od drogi bitej w. 2, od Rudy Guzowskiej w. 10, od rzeki Wisły w. 30. Rozl. wynosi m. 1301, a mianowicie: fol. Duninopol grunta orne i ogrody m. 856, łąk m. 99, lasu m. 132, nieużytki i place m. 43 — razem m. 1130. Płodozmian 11-polowy; bud. mur. 8, drewn. 12. Folw. Skrzelów grunta orne i ogrody m. 150, łąk m. 11, nieużytki i placem. 10—razem m. 171. Płodozmian 11-polowy, bud. mur. 2, drewn. 1. Rzeka Gągolina płynie granicą południową. Wieś Skrzelów osad 35, gruntu m. 306. Dobra te, w r. 1857 oddzielone od dóbr Szymanów, stanowią własność Kronenbergów. Br. Ch., A. Pal.
Duninów 1.) nowy, D. stary, wsie i D. kolonia, nad Wisłą, pow. gostyński, gm. i par. Duninów. Istnieje tu cukrownia „Leonów.“ Par. D. nowy, dek. gostyńskiego, 2,210 dusz liczy. Wieś D. należała do kapituły płockiej, podlegała więc wraz z parafią juryzdykcyi biskupa płockięgo; miała kościół drewniany pod tyt. św. Trójcy, który z biegiem czasu zgniwszy, już od lat prawie 20 upadł zupełnie. Nabożeństwa odprawiają się w murowanej kaplicy p. tyt. P. Jezusa Ukzzyżowanego, która na cmentarzu wybudowaną została przez probosz. Józefa Nowackiego. Kaplica ta używa praw paraf. kościoła. Starostwo niegrodowe duninowskie w woj. brzesko-kujawskiem, pow. kowalskim, powstało z dawniejszego starostwa kowalskiego. Podług lustracyi z r. 1661 składało się z wsi Duninowa z folwarkiem, młynami i znaczmemi barciami. W r. 1771 posiadał je Andrzej Gostomski, podkomorzy malborski, opłacając z niego kwarty złp. 999 gr. 11. Na sejmie warszawskim w r. 1773 stany Rzpltej nadały toż starostwo w emfiteusis Biesiekierskiemu skarbnikowi kowalskiemu, wraz ze starostwem kowalskiem. Gmina D. należy do s. gm. okr. I, w os. Gostyninie, st. poczt. w Soczewce. Ludność 7,396 dusz i 26,108 morg. obszaru. Dobra D. Stare składają się z folwarku D. Stare i Trzcianno, tudzież wsi: D. Stare, D. Nowe, Lipianki, Krzewent, Brzezinna Góra, Środoń, Jeżów, Trzcianno, Kobyle błoto, Kamion, Ładne, Mostki, Wistka Królewska, Środoń folwark, Telężno, D. Mały, Grodziska, Nowa wieś, Goreń Mały, Goreń duży, Koralewo, D. Nowy Kolonia. Od Warszawy w. 140, od Gostynina w. 13, od Soczewki w. 4, od Kowala w. 28. Rzeka Wisła stanowi granicę wschodnią. Rozl. dworska wynosi m. 1265,
