Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/160

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

początków geometryi, a w czwartej klasie uczy się także elementarnych pojęć z technologii. Z przejściem jednak do oddziału warsztatowego nie kończy się dla elewa praca umysłowa: przez dwa lata jeszcze słucha wykładów historyi i geografii, rachunkowości kupieckiej, i uczy się rysunków; każdy bowiem sprzęt rękodzielniczy musi być wykonany według wzoru przez ucznia narysowanego. Czas jest tak podzielony, że uczniowie warsztatowi pierwszych lat robią tylko po pięć godzin dziennie, to jest od 9 rano do 12 i od 3 do 5 po południu. Trzy do czterech godzin zaś poświęcone są naukom. W planie nauk zwrócono nadewszystko uwagę na to, żeby wychowańców nie przeciążać robotami fizycznemi i nie tamować rozwoju umysłowego.“ Znajduje się też w D. rozpłodowa stadnina koni, rządowa, której stan jednakże nie jest kwitnący. B. R.

Droitzdorf (niem.), ob. Grotków.

Droje, rz., ob. Pregla.

Drołtowice, niem. Rudelsdorf lub Drottwitz, wś, pow. sycowski, ma par. kościól kat. dekanatu sycowskiego z filią w Giernoszycach, wiatrak, browar, cegielnię, ludność przeważnie ewangelicką. F. S.

Droniowice, w XVI w. Dranawice, Wielkie i Małe, dwie wsie, pow. lubliniecki. Małe D., o 3 kil. od Lublińca, jestto kolonia w lesie miejskim i folw., 26 osad, 471 m. gruntu. Do D. należą osady Wesoła i Kopce lub Kozioł. Wielkie D., o 9 kil. na płn.-wschód od Lublińca, w par. Sodów, 1265 m. rozl., 55 osad, szkoła. Do D. należały niegdyś (dziś do Chwostka) osady Mochała, Hadra, Ostrożnicze. F. S.

Dronkau (niem.), ob. Drzonek.

Dronków, niem. Drentkau, wś, pow. zielonogórski, par. Zielonogóra, z osadą Ostryce (Astritz).

Dronżynek, ob. Drążynek.

Drop, wś, pow. radzymiński, gm. Strachówka, par. Dobre. W 1827 r., 17 dm., 91 mk.

Droschkau (niem.), ob. Drożki.

Drosden (niem.), ob. Drozdy.

Drosdowen, Drosdowo (niem.), ob. Drozdowo.

Drostki, ob. Drozdki.

Droszew, wieś i domin., pow. pleszewski 2 miejsc.: 1) D.; 2) Elizanki folw.; 1641 m. rozl.; 17 dm., 241 mk., wszyscy kat., 93 analf. Kościół par. kat. należy do dek. ołobockiego. St. poczt. w Sobótce o 6 kil., st. kol. żel. Biniew o 10 kil. Własność Piotra Skórzewskiego. M. St.

Droszewska Wola, wś, pow. kaliski, gm. i par. Godziesze wielkie.

Droszowski potok, potok górski, wypływa w lesie droszowskim, na granicy Bolechowa i Cisowa; płynie ku północy i wpada do Bereźnicy (ob.) z praw. brz. po krótkim biegu. Br. G.

Drotowiszki, dwór, pow. rossieński, par. gawrańska.

Drottwitz (niem.), ob. Drołtowice.

Drówka, wś, pow. konstantynowski, gm. Czuchleby, par. Górki.

Drowosieki, zaśc. włośc. nad rz. Soryczanką, pow. święciański, 1 okr. adm., mk. 20, dm. 1 (1866).

Drowosze, wś włość., pow. wilejski, 1 okr. adm., o 40 w. od m. pow. Wilejki, przy b. dr. pocztowej z Mołodeczna do gran. pow. mińskiego, 11 dm., 119 mk. prawosł. (1866).

Drozd, niewielka wś w pow. mozyrskim, w okolicach Mozyrza ze strony zach. Al. Jel.

Drozdek, wś, pow. łukowski, gm. Radoryż, par. Okrzeja. Liczy 30 dm., 205 mk. i 459 morg. obszaru. Br. Ch.

Drozdiany, ob. Drozdnie.

Drozdki, Drostki, folw., pow. częstochowski, gm. Kuźniczka, par. Danków.

Drozdki, wś włośc., pow. wilejski, 2 okr. adm., o 64 w. od Wilejki, 7 dm., 50 mk. (1866)

Drozdnie, wś, pow. kowelski, gm. Lubitów, osada dawna, w aktach XVI w. znana pod nazwą Drozdy, Drozdiany. Leży przy dawnym gościńcu, łączącym Łuck z Kowlem i Brześciem. W XVI w. władali tą wsią Drozdeńscy, zamożni ziemianie pow. łuckiego (Iwan Drozdeński „z Drozdian“ wspomniany w lustracyi z r. 1545 zamku łuckiego). Przy końcu XVIII w. spotykamy tam kilku właścicieli; większa od innych posiadłość była w ręku Dyonizego Ogończyk Dubieckiego, burgrabiego zamku włodzimierskiego. Ostatni ten burgrabia włodzim. był pierwszym marszałkiem pow. kowelskiego po rozbiorze. Pod gościnnym jego dachem w D. bawiło dość długo liczne grono wychodźców francuzkich, za dni wielkiej Rewolucyi. Z Drozdeń to pono Dyon. Dubiecki posłał królowi Stanisławowi Augustowi odę swą sławiącą królewskie reformy. Stanisław August obdarzył go orderem, ale burgrabia, rad bawiący się książką i piórem, korespondujący z Hug. Kołłątajem, order odesłał królowi, tłumacząc się, iż nie dla nagród i czczej chluby, ale gwoli miłości światła dank oddaje usiłowaniom królewskim, dążącym do rozszerzenia oświaty w kraju. Rzadki ten człowiek dla swej bezinteresowności, prawie nieznanej w owej epoce, umarł 1812 r., pochowany w m. Beresteczku. Wśród właścicieli Drozdni dziś są Raczyńscy, jedyni z potomków po kądzieli burgr. włodzimierskiego. (Podróże Niemcewicza, Źródła Dziej. tom VI, wyd. A. Jabłon. 1877 r., zawierają wzmianki o D.). Dziś jestto majątek wielu posiadaczy, koloka-