Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/143

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

niegdyś miasteczko, na co posiada jeszcze dziś odnośne przywileje, kościół paraf. ewang., uprawa roli, młyn wodny, 989 mk. H. M.

Drechselhaeuschen (niem.), w Tatrach bielskich na Spiżu, ob. Tokarnia.

Drecz, niem. Drätz al. Dreetz, dobra szlach., pow. wałecki, par. i poczta Marcinkowo (Maerzdorf), szkoła Jabłonowo (Appelwerder). Obszaru 2847 morg, budynków 18, domów mieszkal. 7, katol. 17, ewang. 94, gorzelnia. Roku 1807 znajdowały się te dobra w ręku ks. Sapiehy, szacowane przez rząd pruski na 80,000 talarów.

Dreczełuki, wś, pow, wieliski, własność Szychuckiego; 2961 dz. ziemi.

Draczna, węg. Dricsna, wś w hr. ziemneńskiem (Zemplin, Węg.), kościół paraf. gr. katol., uprawa roli, 280 mk. H. M.

Dreetz (niem.), ob. Drecz.

Dreglin, Dręglin, wś, pow. sierpecki, gm. Gutkowo, par. Krajkowo, liczy 11 dm., 133 mieszk. Folw. D. od Płocka w. 42, od Sierpca. w. 35, od Raciąża w. 9, droga bita przechodzi przez terytoryum; od rz. Działdówki w. 3. Nabyte w r. 1874 za rsr. 34,515. Rozl. folw. wynosi m. 719 a mianowicie: grunta i ogrody m. 287, łąk m. 168, pastwisk m. 30, lasu 216, nieużytki i place m. 18, bud. drew. 15, w niektórych miejscowościach są pokłady torfu. Wieś D. osad 14, gruntu m. 22.

Drehl, ob. Drausen.

Drehnow (niem.), ob. Drjonow.

Drehowo, jez., pow. horodecki.

Drehsa (niem.), ob. Drożdzij.

Dreibergen (niem.), ob. Trzygóry, folw., pow. obornicki.

Dreibuchen (niem.), ob. Tzybuki.

Dreibüchenkrug (niem.), ob. Karczemka, karczma, pow. międzychodzki; należy do dominium Charcic.

Dreidorf (niem.), ob. Dźwierzchno, pow. wyrzyski.

Dreifliess, Dreyfliess (niem.), ob. Trzy rzeki.

Dreifrei (niem.), wieś, pow. międzyrzecki, 7 dm., 92 mk., 28 ew., 64 kat., 20 analf. W obrębie wsi i gminy 2 folwarki: 1) 1347 m. rozł.; 2) 349 m. rozl. Stacya poczt. Pszczewo (Betsche) o 5 kil., st. kol. Zbąszyń (Bentschen) o 20 kil. M. St.

Dreihaeuser (niem.), ob. Trzy Chałupy i Trzy Domy.

Dreihaus (niem.), 1.) Trzydomy, olędry, i Milcz, gmina, pow. chodzieski. 2.) D. ob. Trzydomy, osada, i Podstolice gmina, pow. chodzieski.

Dreihos (niem.), ob. Trzy Chałupy.

Dreilinden (niem.), ob. Dziemiany, Dziemiony.

Dreiraedermühle (niem.), ob. Trzechkolny młyn, kolonia, pow. śremski.

Drei Schweinskoepfe (niem.), ob. Świnie głowy.

Dreistein (niem.), ob. Trzykamienie, pustkowie, pow. ostrzeszowski.

Drejery lub Zdroje, niem. Dreyen, olędry, pow. szamotulski, należy do wsi Lubowa, blisko Warty i Nowego mostu (Neubrück).

Drelów, wieś i folwark, pow. radzyński, gm. Zahajki, par. Międzyrzec. Znajduje się tu cerkiew parafialna dla ludności rusińskiej, erygowana 1653 r. przez Zofią z Tęczyńskich Daniłowiczową. R 1835 ks. Konst. Czartoryski zmurował nową. O ćwierć mili od D. na gruncie zwanym Horodek kaplica drewniana. Szkoła początkowa. W 1827 r. było tu 54 dm., 511 mk.; obecnie liczy 88 dm., 564 mk. i 2263 m. obszaru.

Dremajłówka, st. p., gub. czernihowska, pow. nieżyński.

Dremble, wieś, pow. rossieński, par. Widukle.

Dremling (niem.), ob. Dręblik i Jakubowice.

Drenczany, Drzenczany, węg. Derencseny, wś w hr. gömörskiem (Węg.), u podnóża góry Bankowo, kościół parafialny, żyzna gleba, kamieniołomy, 397 mk. W bliskości istniały niegdyś dwie warownie; jednę z nich wystawili w XV wieku husyci. W niej roku 1451 król węgierski Matyasz obległ Czechów pod wodzą Welgoty, którzy następnie wyparci i zagnani w potok Blak, wszyscy w nim potonęli. Niedaleko tu także znajdują się okopy, zwane Hunyadowskie, i stary zamek Drienok. W miejscach tych wykopano dawną broń, zbroje bronzowe i t. p. starożytności.

Drengfurth (niem.), ob. Dryfort.

Dreni, wieś, pow. wilejski, 1 okr. adm., o 28 w. od Wilejki, przy b. dr. pocztowej z Mołodeczna do granicy pow. mińskiego, 10 dm., 77 mk., własność włośc. (1866).

Dreniewo, folw. pow. rzeczyckiego, dziedzictwo Kostoharewych, obszar około 560 m.

Dreniówka 1.) niewielka osada wiejska w półn.-zach. stronie pow. rzeczyckiego, nad jeziorem, w gm. domanowickiej, miejscowość głucha, nizka, poleska. 2.) D., mała rzeka w półn. zachod. stronie pow. rzeczyckiego, wypływa z jeziora dreniowskiego i przebiegłszy milę w kierunku połud. wpada do rzeki Obiadówki, poniżej wsi Szyjec.

Drenniki, wś u źródeł rz. Drenniczki, do Leśnej wpadającej, pow. żytomierski, gm. i par. Cudnów. Należy do Słowackiego, brata Juliusza. R. 1867 miała 18 dm. X. M. O.

Drenowa Nowa Wes, ob. Drinowska Nowa Wes.

Drenówka, ob. Derniówka.

Drensen (Gr. u. Kl.), ob. Dzierzno W. i M.

Dreństwo, ob. Dręstwo.