Page:PL Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. 2.djvu/107

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

szowa w. 50, od Hrubieszowa w. 29, od Zamościa w. 50, od Kowla w. 88, od rzeki Bugu w. 7. Rozl. wynosi m. 2726 a mianowicie fol. Dołhobyczów grunta orne i ogrody m. 932, łąki m. 104, lasu m. 364, nieużytki i place m. 59, razem m. 1459, płodozmian 11—10 i 8-polowy. Bud. mur. 22, drewn. 38. Folw. Mołczany grunta orne i ogrody m. 264, łąk m. 88, lasu m. 884, nieużytki i place m. 30. Płodozmian 7-polowy; bud. drewn. 13; wiatrak, cegielnia i w niektórych miejscowościach pokłady torfu, przydatnego tylko na nawóz. Wieś D. osad 90, gruntu: m. 1074.

Dołholiska, wieś i dwór, pow. włodawski, gm. Horodyszcze, par. Wisznice, od Włodawy mil trzy. Miejsce pamiętne pobytem Kościuszki około roku 1784–5 po powrocie z Ameryki. W starej bardzo cerkiewce, która jako zawaleniem się grożąca oddawna stała zamknięta a upadła w roku 1865, na ołtarzu zawiesił był generał order swój Cincinnata, z rąk Washingtona otrzymany; pamiątka ta nieoceniona przetrwała na miejscu aż do roku 1856, w którym znikła z ołtarza i dostała się podobno do zbiorów śp. Karola Bejera. Tamże w D. stoi na polu, nieopodal od dworu, w gruzach już walący się, mały murowany pomniczek, postawiony własnemi rękoma Kościuszki i okolony kilku drzewami, które sam też posadził; tu zamurowanych było parę butelek z papierami generała, które temuż losowi co i order Cincinata uległy. W 1827 roku było tu 15 dm. i 138 mk.; obecnie liczą 24 dm., 169 mk. i 484 morgów obszaru. Była tu gr. un. cerkiew par. z r. 1700, w r. 1856 zapieczętowana. Dobra. D. mają 1512 morg. obszaru i należą do Witolda Ratajewicza.

Dołhołęka, folw., pow. radzyński, gm. Tłuściec, par. Międzyrzec. Ma 3 dm., 30 mk. i 726 morg. obszaru.

Dołhołucka wola, wieś, pow. stryjski, leży nad potokiem Selanka, dopływem Dniestru, oddalona od Stryja o 11 kil. na południowy zachód, o 5 kil. na zachód od gościńca rządowego, prowadzącego ze Stryja do Skolego, w okolicy moczarowatej. Przestrzeń: pos. więk. roli or. 233, łąk. i ogr. 233, past. 60, lasu 66; pos. mn. roli or. 427, łąk i ogr. 498, past. 38 morg. aus. Ludność: rzym. kat. 10, gr. kat. 308, izrael. 64, razem 382. Należy do rzym. kat. parafii w Stryju; gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekan. stryjskiego; ta parafia ma 2 filie: w Dołhołuce z 580 i Manasterzu z 301 mk. gr. kat. obrządku. B. R.

Dołhołuka (z Błoniem i Wólką), wieś, pow. stryjski, leży nad potokiem Selanka, dopływem Dniestru, przy gościńcu prywatnym idącym z Drohobycza na Stebnik, Ulicznę do gościńca stryjsko–skolskiego; oddaloną jest od Stryja w kierunku południowo-zachodnim o 15 kil. Niedaleko D. leżą źródła Kłodnicy dniestrowej. Przestrzeń: pos. wiek. roli or. 612, łąk i ogr. 732, past. 72, lasu 2084; pos. mn. roli or. 840, łąk i ogr. 827, past. 130, lasu 63 morg. austr. Ludność: rzym. kat. 7, gr. kat. 530, akat. 124, izrael. 80, razem 741. Należy do rzym. kat. parafii w Stryju, grec. kat. parafii w Woli Dołhołuckiej. W tej wsi jest szkoła filialna. B. R.

Dołhomościska, wieś, pow. Mościska, leży nad potokiem Miejski, dopływem potoku Raków, na południe od gościńca rządowego lwowsko–przemyskiego i kolei żelaznej Karola Ludwika, o 3 kil. na wschód od Sądowej Wiszni i w tymże kierunku od Mościsk o 18 kil. Przestrzeń posiadł. więk. roli or. 543, łąk i ogr. 108, past. 38, lasu 566; posiadł. mniej. roli or. 1011, łąk i ogr. 278, past. 65, lasu 83 morg. austr. Ludność: rzym. kat. 321, gr. kat. 927, izrael. 36, razem 1284. Należy do rzym. kat. parafii w Sądowej Wiszni, grecko kat. parafią ma w miejscu, należącą do dekanatu sądowo-wiszeńskiego; należy tu także filia składająca się z miejscowości: Milatycze, Koców i Bór, razem 400 gr. kat obrządku. W tej wsi jest szkoła etatowa o 1 nauczycielu. Właściciel więk. posiadł. Edward Wincenty Gottleb. B. R.

Dołhonosy, wś, pow. kowelski, gm. Koszary, należała do starostwa kowelskiego. Ma 205 mk., 35 dm., 865 dzies. gruntów włośc. Gleba rędzinna i popielatka na pokładzie marglu. Narzecze rusińskie. A. Br.

Dołhopol, wieś, pow. kossowski, wieś w górach głęboko położona, nad rzeką Biały Czeremosz, nad samą granicą Galicyi od Bukowiny a śród niezliczonych potoków górskich; oddalona od Kosowa na południe 54 kil., od Kut w południowo-zachodnim kierunku o 45 kil. Przestrzeń: obszar dworski nie ma tu żadnej posiadłości; pos. mn. roli or. 81, łąk i ogr. 386, past. 274, lasu 44 m. a. Ludność: rzym. kat. 20, gr. kat. 222, izrael. 33, razem 275. Należy do rzym. kat. par. w Kutach; gr. kat. par. ma w miej., należącą do dekanatu kossowskiego; parafia ta obejmuje miejscowości: Polanki z 286, Stebne z 394, Perechrestne z 377, Hołowy i Krasnoilla razem z 60; zatem cała parafia liczy gr. kat. obrządku dusz 1443. W tej wsi jest szkoła niezreorganizowana o 1 nauczycielu. Należy do dóbr kameralnych. B. R.

Dołhopole, ob. Długopole i Kimpolung.

Dołhosiele, ob. Didowszczyzna.

Dolhowce, duża wieś w pow. mohylowskim, gm. Karyszków, par. Szarogród, dusz męz. 437, ziemi włośc. 1031 dz., dwor. 1324; należała do Lubomirskich, dziś Czajkowskich. Ma cerkiew parafialną Wniebowzięcia N. M. P., do której należy 1212 parafian i 57 dz. ziemi. R. 1868 D. miały 143 dm. Dr. M.

Dołhużka, rz., lewy dopływ Mieży, wypływa z błot gub. witebskiej, niedaleko gra-