od Bochni, o 6 kil. na połudn.-wsch od Gdowa, urz. par. rzym. kat. w Gdowie. Dm. 73, mk. 485; obszar dworski ma gruntu ornego 434, łąk i ogrodów 21, pastwisk 32, lasu 358 m.; włościanie gruntu ornego 384, łąk i ogrodów 40, pastwisk 40, lasu 31 m. Własność Bolesława Włodka. 2.) D. (koło Gieczyc), wieś, pow. bocheński, o 6 kil. na pd.-zach. od Bochni, st. p. Bochnia, par. rzym. kat. Chełm odl. o 5 kil. na połudn.-zach. Dom. 61, mk. 377. 3.) D., wś, pow. Nisko, o 18 kil. na pld.-wsch. od Niska, 8 kil. na wsch. od st. p. i par. rzym. kat. w Ulanowie, nad Tanwią. Dm. 79, mk. 408; obszar dworski ma gruntu orn. 104, łąk i ogrodów 41, pastw. 21, lasów 1504 m.; włościanie gruntu ornego 392, łąk i ogrodów 129, pastwisk 166, lasu 13 m. Własność Ant. Marfinowicza. 4.) D. z Ślęzakami, Kaczakami, Markami, Józefowem i Koniecpolem, wieś, pow. tarnobrzeski, o 11 kil. na połudn. od Tarnobrzegu, 7 kil. na połudn.-wsch. od st. p. Baranów; par. rzym. kat. w Miechocinie. Dm. 343, mk. 1987; obszar dworski ma gruntu ornego 904, łąk i ogrodów 510, pastwisk 135, lasu 1522 m.; włościanie gruntu ornego 1572, łąk i ogrodów 785, pastwisk 1158 m., gorzelnia. Własność Feliksa Bogusza. 5.) D., wś, pow. jarosławski, o 34 kil. na połudn.-zach. od Jarosławia, o 14 kil. na połudn. od st. p. i par. rzym. kat. w Sieniawie; par. gr. kat. w miejscu. Dm. 173, mk. 1005; obszar dworski ma gruntu ornego 326, łąk i ogrodów 69, pastw. 15, lasu 11 m.; włościanie gruntu ornego 1426, łąk i ogrodów 296, pastw. 252, lasu 318 m., szkoła filialna. Własność Władysława księcia Czartoryskiego. 6.) D. z Jakubłakami, Trawnistem i Mielnikami, wś, pow. gródecki, o 2,5 kil. na połodn.-wsch. od Gródka, o 10 kil. na poł.wsch. od Janowa. Par. gr. katolicka w Dąbrowicy. Dm. 129, mk. 788; obszar dworski ma gruntu ornego 199, łąk i ogrodów 51, pastw. 20, lasu 498 m.; włościanie gruntu orn. 1631, łąk i ogrodów 140, pastw. 160, lasu 74 m. We wsi jest szkoła etat. jednoklasowa. Własność klasztoru pp. benedyktynek we Lwowie. 7.) D. i Podkościelne, wś, pow. dąbrowski, o 20 kil. na połud. wsch. od Dąbrowy, o 5 kil. na wsch. od st. p. i par. rz. kat. w Szczucinie. Dm. 154, mk. 1034, (489 m., 535 k.). Obszar dworski ma gruntu ornego 446, łąk i ogrodów 371, pastwisk 95, lasu 78 m.; włościanie gruntu ornego 311, łąk i ogrodów 132, pastw. 141 mórg. Własność Rydla i spółwłaścicieli. B. R. i Lu. Dz.
Dąbrowice, os., przedtem mko, pow. kutnowski, gm. i par. Dąbrowice. Leży przy starym trakcie z Krośniewic do Włocławka. Posiada kościół par. murowany, sąd gminny okr. II, urząd gminny, szkołę elementarną, dom schronienia dla 4 starców i kalek. W 1827 r. było tu 201 dm. i 1460 mk. W r. 1860 liczono 187 dm. i 1608 mk., między którymi 225 żydów i 49 niemców. Mieszkańcy trudnią się rolnictwem i handlem bydła, koni i świń. Ziemie miejskie podzielone na 200 przeszło działków wąskich a długich, ztąd uprawa ich najgorsza. Należało dawniej do województwa łęczyckiego i stanowiło przyległość starost. przedeckiego. Epoka założenia m. niewiadoma. Po zupełnem spaleniu w końcu XV wieku, Zygmunt I przywileje od poprzednich królów nadane ponowił w r. 1507, a mianowicie używanie prawa niemieckiego, odbywanie targu i 3 jarmarków, które to przywileje potwierdzone zostały przez następnych monarchów. Niegdyś było dość zamożne i na początku XVII wieku miało 200 domów zamieszkałych. Pierwsza wojna szwedzka zniszczyła go do szczętu tak, że lustracya 1661 r. tylko 10 domów zastała. Zaledwo poczęło przychodzić miasto do lepszego bytu, kiedy druga wojna szwedzka dała mu się równie we znaki, po której długo nie mogło powstać. Starożytny kościół tutejszy drewniany (według podania fundowany przez żonę Mieczysława I Dąbrówkę Czeszkę) rozebrany został 1835 r. a na to miejsce postawiony został murowany. Par. D. dek. kutnowskiego 2478 dusz. Gm. D. należy do s. gm. okr. II w Dąbrowicach, st. poczt. w Krośniewicach. Ludności 3845. 2.) D., wś i folw., pow. kolski, gm. i par. Kościelec. R. 1827 było tu 13 dm., 110 mieszk. 3.) D., wś, pow. koniński, gm. i par. Rzgów. 4.) D., wś i folw., z wioską Białydwór, pow. mławski, gm. Rozwozin, par. Zieluń. Liczy 16 dm., 146 mk., gruntu 365 morg.; w tem ornej ziemi 265 morg. 5.) D., wś, pow. skierniewicki, gm. Skierniewka, par. Maków. R. 1827 r. było tu 30 dm., 205 mk. 6.) D., wś, pow. skierniewicki, gm. Dębowa Góra, par. Maków. R. 1827 było tu 10 dm. i 98 mk. Folw. D. z attynencyą Rowiska, od Warszawy w. 70, od Skierniewic w. 4, od rz. Wisły w. 42. Droga żelazna przechodzi granicą gruntów folwarcznych. Rozl. wynosi m. 900 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 475, łąk m. 74, past. m. 7, wody m. 4, lasu m. 180, zagajników m. 135, nieużytki i place m. 25. Płodozmian zaprowadzony 4, 6 i 9-polowy. Bud. mur. 9, drew. 8., gorzelnia, młyn wodny, tartak; w niektórych miejscowościach pokłady torfu. Rzeczka niemająca nazwy przepływa przez terytoryum folwarku. Folw. ten w 1868 oddzielony od dóbr Dębowa Góra. Br. Ch. i A. Pal.
Dąbrowice, 1.) niem. Dombrowitze, os., pow. lubliniecki, należąca do dóbr Semrowice. 2.) D., niem. Dombrowitz, wś, pow. opolski, par. Raszowa, o 12 kil. od Opola, 17 osad,
