Dąbina, niem. Dombina, ob. Proboszczowice.
Dąbki 1), wś włośc., pow. sierpecki, gm. i par. Gradzanowo, zajmuje gruntów 59 mg., liczy 28 mk., 7 budyn. mieszkal., 3 w. od zarządu gminy. R. 1827 miała 5 dm., 55 mk. 2). D. łętownica, wś. pow. łomżyński, gm i par. Zambrowo. W 1827 r. było tu 15 dm. i 82 mk.
Dąbki al. Dubki, wieś, pow. Horodenka, leży o 14 kil. na. północ od Horodenki, o 1 milę na zachód od Michalcza, o ½ mili na południe od prawego brzegu rzeki Dniestru, w okolicy urodzajnej. Przestrzeń: posiadłości większej roli ornej 765, łąk i ogrod. 61, pastwisk 16; pos. mniej. roli or. 1533, łąk i ogr. 146, past. 14 mg austr. Ludność rzym. kat. 50, gr. kat. 627, ormiańsko kat. 17, izrael. 60: razem 754. Należy do rzym. kat. par. w Michalczu, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu horodeńskiego; do tej par. należy filia Repużyńce z 452 duszami gr. kat. obrządku. Wieś ta posiada szkołę etatową 1-klasową i kasę pożyczkową z funduszem zakładowym 1142 zlr. Właściciel posiadłości większej Katarzyna br. Romaszkan. B. R.
Dąbki, niem. Dombke 1). gm., pow. wyrzyski, 5823 mg. rozl., 3 miejsc: D. wieś szlach., Ostrowek folw., Dąbskie olędry; 20 dm., 323 mk., 16 ew., 307 kat., 160 analf. Stac. poczt. i kol. żel. Osiek (Netzthal o 4 kil. 2). D. Małe i D. Wielkie, Dombken gm. i wś, pow. inowrocławski, 20 dm., 162 mk., wszyscy ew., 55 analf. Stac. poczt. i kol. żel. w Gniewkowie o 5 kil.
Dąbkowa parowa, wś włośc., pow. rypiński, gm. Szczutowo, par. Gujsk.
Dąbkowice, wś, pow. łowicki, gm. Dąbkowice, par. Łowicz. Leży na lewo od drogi z Łowicza do Bielaw. Wójtostwo w tej wsi nadał arcyb. Uchański jako uposażenie szpitalowi św. Jana w Łowiczu 1575 r. W 1827 r. było tu 34 dm., 234 mk., obecnie jest 60 dm. i 216 mk. Gm. należy do s. gm. okr. II w os. Łyszkowice, urz. gm. we wsi Janino, st. poczt. w Łowiczu o 7 w. Ludność stała wynosiła w 1878 r. 8,801 dusz, wtem 4,285 męż., 4,516 kob.; co do wyznań 8,542 kat., 249 protest., 10 żyd. W gminie znajdują się: 3 młyny wodne, 5 wiatraków, 4 szkoły początkowe i rybołówstwo sztuczne na trzech wielkich stawach: Okręt (14 włók), Rydwan (8 włók) i Ossówie (2½ wł.), należących do księstwa łowickiego. Dostarcza ono rocznie koło tysiąca pudów ryby. R. Ocz.
Dąbroszyn, wś i folw., pow. koniński, gm. Dąbroszyn, par. Kuchary kościelne. W 1827 r. było tu 19 dm., 166 mk. Gmina D. należy do s. gm. okr. III w os. Rychwał, gdzie też i st. pocz.; posiada 6873 mk., 2 szkoły elemen., 1 kantorat, 3 gorzelnie, 1 młyn parowy, 2 olejarnie, 1 młyn wodny i 1 fabrykę cegły, drenów i dachówki. Folw. D. z wsią D., Piskorzew i Sporne, od Kalisza w. 35; od Konina w. 16; od Rychwała w. 2; od dr. żel. Ostrowy w. 71, od rzeki Warty w. 9, Nabyte w r. 1871 za rs, 75,000. Rozl. wynosi m. 1264 a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 751, łąk m. 87, past. m. 64, lasu m. 210, nieuż. i place m. 153, płodozmian 9 i 14-polowy, bud. mur. 19, drew. 4. gorzelnia, cegielnia, pokłady torfu, marglu wapiennego i gliny; wieś D. osad 24, gruntu m. 112; wieś Piskorzew osad 13, gruntu m. 236; wieś Sporne osad 11, gruntu m. 127.
Dąbroszyn, niem. Dambritsch, wś, pow. nowotarski na Szląsku, par. kat. Obsendorf.
Dąbrów, wś, pow. łukowski, gmina Jarczew, huta szkła.
Dąbrowa, por. Dąb. Tu dodać wypada, że nazwy Dąbrowa lub Dąbrówka często okazują się nieustalone dla pewnej danej miejscowości i bywają niejednokrotnie używane jedna za drugą. F. S.
Dąbrowa, 1.) wś, pow. warszawski, gmina Jabłonna, par. Chotomów. 2.) D., fol., powiat warszawski, gm. Młociny, par. ewang. Nowy-dwór, par. kat. Kiełpin. 3.) D., fol. i wś, p. włocławski, gm. i par. Lubień. Fol. D. z wsią t. n., od Warszawy w. 154, od Włocławka w. 28, od st. poczt. Lubień w. 3, od Ostrów w. 10, od rz. Wisły w. 28. Rozległość wynosi m. 239 a mianowicie: grunta orne i ogr. m. 210, łąk m. 21, nieużytki i place m. 8. Płodozmian 11-polowy. Bud. mur. 4, drewn. 3; wieś Dąbrowa osad 6, gruntu m. 5. 4.) D., wś i folwark, pow. radzymiński, gm. i par. Radzymin. Roku 1827 miała 6 dm., 37 mk. 5.) D., folw., pow. radzymiński, gm. Strachówka, par. Pniewnik, od Warszawy w. 50, od Radzymina w. 40, od Węgrowa w. 12, od Łochowa w. 13, od rzeki Buga w. 26. Rozl. wynosi m 438, a mianowicie: grunta orne i ogr. m. 318, lasu m. 114, nieuż. i place m. 6. Bud. drewn. 8. Folwark ten oddzielony w r. 1875 od dóbr Pniewnik. W r. 1876 z przestrzeni folwarcznej odprzedano m. 37 pod nazwą osada Zakrzewek. 6.) D., wś, pow. łowicki, gm. Bąków, par. Zduny, o 2 w. od Zdun, 32 mk. 7.) D., wś, pow. nowomiński, gmina i par. Siennica, należy do dóbr Rudno. 8.) D., wś, pow. nowomiński, gmina i par. Kuflew. 9.) D., kol. uwłasz. w pow. nieszawskim, gm. i par. Bytoń, dm. 24, ludn. męż. 79, k. 70. 10.) D., pow. nieszawski, gmina i p. Raciążek. 11.) D. stara p. sochaczewski, gm. i par. Kampinos. W 1827, r. było tu 48 dm., 324 mk. 12.) D. Wielka, wś i folw., pow. sieradzki, gm. Barczew, par. Chojne. W 1827 r. było tu 46 dm., 326 mk. Posiada kościół filialny do par. w Chojnem. D. pozostawala do r. 1652 w ręku Dąbrowskich z Rokszyc h. Pobóg, z owych Rokszyc, zkąd pisali się Ruszkowscy, Zapolscy Koniecpolscy i t. d. W r. 1652 po śmierci Marcina z Rokszyc Dąbrowskiego skarbnika wołyńskiego weszła D. Wielka do rodu Pociejów, z których Stanisław poślubił Maryą Dąbrowską. Powyższych to
