rodzina niemiecka. W r. 1811 było mk. 820 w 113 domach; w r. 1837 było już 1,175 mk. W kościele czempińskim katolickim, o którym wiadomości sięgają wieku XV, bo w tym czasie Andrzej z Bnina, biskup poznański, affiliował do niego kościół parafialny w Borówku, z dawniejszych pomników przechował się tylko nagrobek z kamienia piaskowego na cześć Ludwika Szołdrskiego, wojewody poznańskiego, zmarłego r. 1749; napis już zatarty. M. St.
Czempisz, wś, pow. kaliski, gm. Ostrów kaliski, par. Wojków. W 1827 r. było tu 32 dm., 253 mk.
Czenczyce, wś, pow. piński, w 1 okr. policyjnym, gm. Stawek, własność Pusłowskiego, 64 mk. X. A. M.
Czenczyce, węg. Csenczicz, Csontfalu, wieś w hr. spiskiem (Węg.), 54 mk.
Czengardlo (niem.), ob. Cięgardło.
Czeniewicze, okrąg wiejski w gm. Traby, pow. oszmiański, liczy w swym obrębie mko Surwieliszki, wsie: Łyczkowce, Maciuki, Miedziki, Baranowicze, Zarzeczna, Batuki, Gonczary, Czeniewicze, Jackowszczyzna, Dziurany, Bobrzyki, Rzemieniki; zaśc. Baranowicze i Zarzecze. F. O.
Czenstkau (niem.), ob. Częstkowo.
Czenzel (niem.), ob. Ścięciel.
Czepanowce, węg. Csepanfalva, niemieckie Steffensdorf, wś w hr. spiskiem (Węg.), pod Markuszowcami, kościół kat. filialny, 757 mk.
Czepanowice, ob. Ciepłowice.
Czepelówka, wś, pow. bracławski, gmina Łuka, par. Niemirów, wraz z wsią Łuką 365 dusz męz., 815 dz. ziemi; należała do Potockich, dziś Rutkowskich; wraz z Łuką Czepelowską ma 542 dz. ziemi. R. 1868 miała 70 domów. Dr. M.
Czepiec, wś, pow. jędrzejowski, gm. i par. Mstyczów.
Czepiele, wś, pow. lityński, par. Ułanów, dusz męz. 113, ziemi włośc. 243 dz., ziemi dwor. 330 dz. Należała do Edlerowej, dziś Jurkowskich. R. 1868 miała 35 dm. X. M. O.
Czepiele, wś, pow. brodzki, wioseczka o ćwierć mili na płd. od Pieniak leżąca, grunt piaszczysty, od płd. i zach. otaczają tę wioskę ogromne lasy pieniackie, podhorzeckie i kołtowskie. Przestrzeń: posiadłość dworska łąk i ogr. 207, past. 39, lasu 1,196; pos. mn. roli or. 770, łąk i ogr. 119, past. 41, lasu 10 mórg austr. Ludność: rz. kat. 3, gr. kat. 586, izrael. 27, razem 616. Należy do rz. kat. par. i urz. poczt. w Pieniakach, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dek. załozieckiego. Właściciel więk. posiadłości Włodzimierz hr. Dzieduszycki.
Czepielin, wś, pow. siedlecki, gm. i parafia Mordy. W 1827 r. było tu 34 dm. i 238 mk., obecnie liczy 43 dm., 323 mk. i 632 mórg obszaru.
Czepieliszki, wś, pow. maryampolski, gm. Chlebiszki, par. Preny; 2 dm., 21 mk.
Czepieliszki, wś rządowa nad rz. Orzwietą, pow. święciański, 3 okr. adm., mk. kat. 43, dm. 3 (1866 r.).
Czepielunie, okrąg wiejski w gm. Koniawa, pow. lidzki, liczy w swym obrębie wsie: Cybańce, Ryliszki, Ulbiny, Kijucie, Widziniańce, Pozgrynda, Komaruńce, Podbaraje, Borciele, Dejnowo, Widzipniańce; okolice: Żagory, Dzieżyszki, Pozgrynda.
Czepin, strumień w obr. Czyszek, w pow. lwowskim. Wytryska na wschodnich stokach wyżyny siechowsko-starosielskiej, kilku odnogami; płynie głębokim wądołem w kierunku płc.-wsch. popod Machnotą górą (359 m.), a zabrawszy z lew. brzegu wodę Siechowską, uchodzi w Czyszkach (260 m.) do Czyszkowskiego potoku. Długość biegu 7 kil. Br. G.
Czepin, niem. Pœtschlauken, wś, pow. pilkaleński, st. p. Willuhnen.
Czeple, wś, pow. wieliski, z zarządem gminy t. n., dobra ks. A. Krapotkina, 4,300 dz. rozl. Na jej gruntach jezioro t. n.
Czepliczani, węg. Tapolcsan, wś w hr. szaryskiem (Węg.), nad rz. Hernadem, piękne łąki, łany, dobra glina garncarska, 340 mięszkańców. H. M.
Czeplinken (niem.), ob. Szczuplinki.
Czepów, 1) Cz. górny, wś i folw., pow. turecki, gm. Skotniki, par. Wielenin, leży między Uniejowem i Dąbiem, przy szosie. Produkcya wysokiego gatunku torfu na potrzeby zakładów fabrycznych Czepowa średniego, za pomocą lokomobili i 40 robotników; kopalnia wapienia budulcowego i wapna. Jest tu kancellarya sądu gminnego. Dawniej posiadłość drobnej szlachty, od r. 1817 własność Pieczyńskich, łącznie z Czepowem dolnym. W r. 1827 było tu 13 dm., 110 mk. Fol. Cz. Górny z kolonią Świerczyna Czepowska, wsią Cz. Górny i wsią Stanisławów, od Kalisza w. 70, od Turku w. 28. od Ostrów w. 35, od rzeki Warty w. 7. Rozl. wynosi m. 801, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 553, łąk m. 21, pastwisk m. 32, lasu m. 147, nieużytki i place m. 47; płodozmian 12-polowy; bud. mur. 14, drew. 3. Wś Cz. Górny osad 11, gruntu m. 9; wś Stanisławów osad 9, gruntu m. 91. 2.) Cz. średni, wś, pow. turecki, gm. Skotniki, par. Wielenin, leży między Cz. Górnym i Dolnym, razem z niemi własność Stan. Pieczyńskiego. Gorzelnia parowa na wielką skalę, takiż młyn o 4 gankach; do zakładów tych używany jest torf z Cz. Górnego. Służebności włościańskie uregulowane; pokłady torfu i kamienia budulcowego; dawniej posiadłość drobnej szlachty. W 1827 roku było tu 13 dm.,
