Grajewa w. 26. Obszar dworski włók 38, w tem lasu 400 m., ziemi ornej 512, reszta pastewniki i łąki. Grunta szczerkowate. Osad włościańskich 17, dusz 160. R. 1827 było 12 dm., 74 mk. Właściciel Gustaw Choynowski.
Ciemierów, wś i kol., pow. słupecki, gm. Dłusk, par. Szymanowice. W 1827 r. było tu 10 dm., 136 mk.; obecnie jest 200 mk. i gr. włośc. 58 morg. C. kol. liczy 225 mk., ziemi włośc. 411 morg. Dobra C. składają się z fol. C., z wsi C., Holendry Staro-Ciemierowskie, Holendry Janowskie i osady Olsza; od Kalisza w. 40, od Słupcy w. 16, od rz. Warty w. 7. Nabyte w r. 1863 za rs. 63,000; rozłegłość wynosi m. 1,644, a mianowicie: grunta orne i ogrody m. 385, łąk m. 43, pastwisk m. 35, lasu m. 1,012, nieużytki i place m. 169; bud. mur. 26, drewn. 1. Gorzelnia i wiatrak; wś Ciemierów osad 26, gruntu m. 58; wś Holendry Stare Ciemierowskie osad 21, gruntu m. 412; wś Holendry Janowskie osad 8, gruntu m. 86; 1 osada Olsza, gruntu prętów 297. A. Pal. i Br. Ch.
Ciemierzowice, wś, pow. przemyski, o 2 mile na północny zachód od Radymna, o ¼ mili na północ od Kosienicy, o pół mili na południe od Zamiechowa. Przestrzeń: posiadłość więk. ról or. 274, łąk i ogr. 41, past. 5, lasu 55; posiadł. mn. ról or. 93, łąk i ogr. 12 morg austr. Ludność rzym. kat. 70, gr. kat. 86, izrael. 23, razem 179. Należy do rzym. kat. par. w Kosienicy, gr. kat. par. w Zamiechowie. B. R.
Ciemierzyńce, inaczej Koczerówka, wś, pow. przemyślański, nad rz. Złotą Lipą, w leśnej zimnej okolicy, o ¾ mili na północ od Dunajowa, o 2 mile na wschód od Przemyślan. Przestrzeń: pos. więk. roli or. 491, łąk i ogr. 383, past. 135, lasu 1,697; pos. mn. roli or. 1,710, łąk i ogr. 871, past. 201, lasu 35 morg. austr. Ludność: rzym. kat. 712, gr. kat. 703, izrael. 61, razem 1476. Należy do rzym. kat. parafii w Dunajowie, gr. kat. ma w miejscu, do której należy filia w Plenikowie z 275 dusz gr. kat. obrządku; parafia ta leży w dekanacie narajowskim w archidiecezyi lwowskiej. W tej wsi jest szkoła etatowa 1-klasowa. W pobliżu tej wsi mieli dawni Słowianie stoczyć z Pieczyngami wielką bitwę. Właściciel Alfred hr. Potocki. B. R.
Ciemiętniki, wś donacyjna, pow. włoszczowski, gm. Kluczewsko, par. Kurzelów, na prawym brzegu rz. Pilicy, tuż przy jej zbiegu z rz. Czarną, o 14 w. od Włoszczowy. R. 1827 miała 22 dm., 149 mk., obecnie 292 mk. Ogólna rozległość 920 m., z tego 20 m. łąk, 5 m. pastw., reszta grunta orne, w połowie średniej gleby pszennej. Józef B.
Ciemin, folw. i wieś, pow. turecki. gm. Kowale pańskie, par. Dobra. Gruntów i łąk dominialnych (154 m.) wraz z włościańskiemi i z folw. Zastruże, oraz młynem wodnym Pakulą 683 morg. n. p. Grunta przeważnie pszenne, składające się z grubej warstwy glinki alluwialnej, urodzajnej. Położenie nizkie, nad dwiema strugami nie mającemi nazwy. Ludność 204 dusz. Ciemin był dawniej własnością Domańskich, następnie Pągowskich, obecnie Truszkowskich. Był tu zapewne niegdyś nad łąkami zameczek, o czem do dziś dnia świadczą okopowiska i stawy, idące około tychże w czworobok, ręką ludzką kopane. Ojciec Stef. Czarnieckiego był żonaty z Anną Ciemińską z Ciemina wojewódz. kaliskiego, a że inny Ciemin prawdopodobnie nie znajduje się w obrębie tego daw. województwa, więc Anna Ciemińska z tej zapewne wsi pochodziła. M. Tr.
Ciemino, niem. Zemmin, wś, pow. słupski, na Pomorzu.
Ciemjercy, niem. Temmeritz lub Temritz, wś na saskich Łużycach, w parafii katolickiej P. Maryi w Budyszynie. W r. 1875 ludności serbskiej 81. Ztąd byli rodem dwaj bracia Marcin i Jerzy Szymon, pierwszy karmelita w Pradze, drugi senior kapituły budyszyńskiej, którzy założeniem na początku XVIII wieku seminaryum serbskiego w Pradze oddali znakomitą usługę sprawie narodowego bytu Łużycan. A. J. Parczewski.
Ciemna Dąbrowa, niem. Finster-Damerau, ob. Dąbrowa Ciemna.
Ciemnaty (Kętrzyński zowie Osiek), wś w pow. gdańskim, niem. Kemnade, zachodzi pod tą nazwą w najstarszych dokumentach z XIII wieku (patrz Codex dipl. Pomer. p. Hasselbacha); r. 1236 książę pomorski Świętopełk potwierdza, że C. jako darowizna pobożnych przodków jego od dawna należały do benedyktynów, utrzymujących osobny klasztor u św. Wojciecha przy Gdańsku; 1315 r. bisk. kujawsko-pomorski Gerard ustąpił swoich dziesięcin z tej wsi na rzecz wspomnionych benedyktynów. Zapewne w czasie reformacyi, kiedy klasztor benedyktyński podupadł, C. dostały się pod panowanie zlutrzałych Gdańszczan. Obecnie C. obejmują jednę posiadłość włośc. i trzech zagrodników, roli morg. 844, kat. 64, ew. 44, domów mieszk. 10; par. św. Wojciech, odległość od Gdańska 1 mila.
Ciemne, 1.) wś, pow. błoński, gm. Radziejowice, par. Mszczonów. 2.) C., wś, pow. radzymiński, gm. i par. Radzymin. W 1827 r. było tu 5 dm. i 47 mk. 3.) C., wś, pow. ostrowski, gm. Warchoły, par. Rossochate.
Ciemne, Ciemno, niem. Zemmen, wś w reg. koszalińskiej, pow. bytowskim.
Ciemniak, ob. Czerwone Wierchy.
Ciemniak, niem. Czemnick, folw. należący do probostwa w Grudziądzu, w pow. grudziądzkim; podług wizytacyi biskupa Olszowskiego z r. 1667 był jeszcze cały lasem porosły, który dopiero w r. 1696 za proboszcza ówczesne-
