Chodosówki w czasie Wielkiejnocy była sie schroniła, wraz z parochem, który święcił paski (ciasta). Ale wróg wziął się na sposób, nauczony przez zdrajców zaniechał tej przeprawy, i zaszedł inną przeciwną stroną, gdzie był most. Tentent atoli i rżenie koni nieprzyjaciół zbudziły uwagę kryjących się w lesie; ci też spalili ów most, i wróg nic nie spawiwszy, musiał odejść. Ten most odtąd przezwany został Pohoryłym. Ch. jest starożytną osadą. Mieszkańcy utrzymują, że tu bł. Teodozy Pieczarski przebywał. Wiemy też z dawnych aktów, że Ch. w 16 wieku należała do metropolitów kijowskich i że w 1578 r. metropolita kijowski zamieniał Ch. na Sieraków z kniaziem Mateuszem Woronieckim. Następnie wieś ta, wraz z Leśnikami i Wetą, była własnością księżnej Anny Joachimowej Koreckiej, siostry sławnego wodza Karola Chodkiewicza. Synowie jej, Samuel i Karol, napełnili swoje posiadłości zastawnikami, po większej części ludźmi rycerskimi. W 1646 r. trzymał Ch. i Leśniki zastawą u Koreckich za 8000 złp. Daniel Hołub. Po śmierci Samuela Koreckiego majętność ta została posiadłością Anny z Koreckich Leszczyńskiej. W 1652 r. już B. Chmielnicki nadał dwie wioski Ch. i Krynicze michajłowskiemu złotowierzchniemu monastyrowi (akty otn. k ist. Z. R. t. V, str. 88). Z kolei posiadał ją też florowski panieński monaster. Obecnie należy do Skarbu. Jest tu cerkiew zbudowana w 1773 r. Mieszkańców 703, zajętych głównie ogrodnictwem i pszczolnictwem (Edward Rulikowski).
Chodosy, 1.) wś, pow. brzeski, gub. grodzieńskiej. Była tu kaplica katol. parafii Kamieniec Litewski. 2.) Ch., wś, pow. kobryński, o 210 w. od Grodna, o 11 w. od Kobrynia, ma zarząd policyjny 8-iu gmin powiatu.
Chodów, 1.) wś i folw., pow. miechowski, gm. Wielkie-Zagórze, par. Uniejów, przy drodze powiatowej do Żarnowca prowadzącej, o 7 wiorst w stronie zach.-półn. od Miechowa. W r. 1827 Ch. miał 31 dm., 220 mk. Obecnie wraz z utworzonym w r. 1869 z gruntów poblebańskich wysiołkiem Chodowskim, liczy 62 dm., 413 mk. Osad włościańskich w Ch. 66, w Wysiołku 29, z przestrzenią gruntów morg. 903; grunta dworskie zajmują 316 m. i osada karczemna 1 i pół morgi. Wieś Ch. należała niegdyś do klasztoru miechowskiego; nabył ją na rzecz klasztoru od Dobiesława z Grzybowa, proboszcz Michał Radomszczanin między rokiem 1395 a 1424. Pod owe czasy było tu 10 łanów kmiecych, z których płacili czynszu po pół kopy, oddawali daniny i osep, odrabiali dwa dni tygodniowo, jako też powaby w zimie i na wiosnę. Zagrodników było czterech, płacili po wiardunku i odrabiali dzień jeden; karczma czyniłą klasztorowi pół grzywny dochodu; mieli tu również Bożogrobcy swój folwark (Długosz III, 16 i 17). W Ch. znajduje się kościół pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela, przez Zawiszę, biskupa krakowskiego, w r. 1381 wybudowany z drzewa. Był niegdyś parafialnym i probostwo tutejsze od r. 1404 należało do konwentu miechowskiego, a od r. 1417 do konwentu tegoż zgromadzenia u św. Jadwigi w Krakowie. Po suppresyi miechowitów, w r. 1823 z całą swą parafią przyłączony do Uniejowa, dziś jest filialnym. Niewielki ten kościołek ma trzy ołtarze, niczem się nie odznacza i nie posiada żadnych osobliwości, ani pamiątek historycznych. Wieś Ch. po kassacyi klasztoru miechowskiego w r. 1818 przeszła na rzecz skarbu, od roku zaś 1868 należy do dóbr donacyjnych Miechów.Mar. 2.) Ch., wś rząd., pow. siedlecki, gm. Niwiska, par. Suchożebry. W 1827 r. było 17 dm., 225 mk., obecnie liczy 32 dm., 396 mk, i 1306 m. obszaru. 3.) Ch., kol., pow. łęczycki, gm. Gostków, par. Wartkowice. W 1827 r. było tu 5 dm., 49 mk., obecnie 15 dm. i 93 m. obszaru. 4.) Ch., folw., pow. kutnowski, gm. Rdutów, par. Dzierzbice. Leży przy szosie kaliskiej, między Krośniewicami a Kłodawą. Posiada kościół drewniany filialny względem paraf. w Dzierzbicach, 1788 wzniesiony przez Ant. Jastrzębowskiego. Do roku 1859 istniała tu oddzielna parafia dek. gostyńskiego. W 1827 r. Ch. liczył 40 dm. i 327 mk., obecnie ma 13 dm., 237 mk. i 1139 m. obszaru, wtem 1101 ornej ziemi pszennej i 135 m. lasu. Włościanie, osad 14, mają 92 m. gruntu. Gospodarstwo starannie prowadzone. Chmielnik daje dochodu po kilka tysięcy rubli; podobnież znaezny chów koni, owiec i trzody chlewnej. W. W.
Chodowice, wieś, pow. stryjski, na prawym brzegu Stryja, o 12,1 kil. na północny wschód od Stryja. Przestrzeń pos. więk.: roli ornej 20, łąk i ogr. 69, lasu 48; pos. mniej. roli ornej 343, łąk i ogr. 173, pastw. 285, lasu 44 morg. Ludności rz. kat. 5, gr. kat. 341, izrael. 96: razem 442. Należy do rz. kat. parafii w Żulinie, gr. kat. par. ma w miejscu, należącą do dekanatu stryjskiego; do tej par. należą filie: Strykańce z 399 i Tatarsko z 260 duszami gr. kat. obrządku. Właściciel większej posiadł.: probostwo łacińskie w Sryju.
Chodschesen, ob. Chodzież.
Chodup, wś, pow. ciechanowski, gm. Zalesie, par. Węgrzynów.
Chodupki, 1.) wś, pow. mławski, gm. Zielona, par. Kuczbork, nad rzeczką Miłotczynką; 9 dm., 63 mk., wiatrak; obszaru gruntu 335 morg., wtem 145 orn. Drobna szlachta. 2.) Ch., wś, pow. kaliski, gm. i par. Koźminek. W r. 1827 r. było tu 11 dm. i 97 mk. Br. Ch.
Chodywańce, wś, pow. tomaszowski, gm.
