szkokajwiami wpada do Szeszupy z prawego brzegu. Br. Ch.
Cesarka, Sesarka, rzeczka, lewy dopływ rz. Swiętej, wypływa z jeziora pod Malatami, wsią pow. wileńskiego, długa wiorst 50, na pewnej przestrzeni odgranicza ten ostatni powiat od wiłkomierskiego. Według p. J. B., w „Starożytnej Polsce“ zaszła omyłka i nazwa „Cesarska“, ani rzek ani miejscowości, wcale na Żmujdzi nie istnieje. Właściwą tylko jest forma litewska Sesarka.
Cesarska Łaska, wś rządowa, pow. sieradzki, gmina Starostwo Szadek, niegdyś wś zarobna, należała do dóbr donacyjnych Szadkowice. Osad włośc. 19, rozl. 58 m. Por. Cardar.
Cesarska-Słoboda, wś, pow. czerkaski, nad rz. Dnieprem, o 9 w. od m. Czerkas. Mieszk. 2183, wyznania prawosławnego. Cerkiew parafialna, zbudowana w 1772 r., jak świadczą wizyty czerkaskiego dekanatu za r. 1774; w tymże roku było tu 1000 mieszkańców. Należała dawniej do czerkaskiego starost., obecnie do rządu. Ziemi piaszczystej 3491 dzies. Zarząd gminny w tejże wsi, policyjny w mieście Czerkasach. Kl. Przed.
Cesarza Ferdynanda kolej północna w Galicyi i na Szląsku austryackim, z Wiednia do Krakowa właściwie rozciągająca się, ma główne stacye w Boguminie, Bielsku, Oświęcimiu, Trzebini, Krakowie. Z Trzebini idzie odnoga na Szczakowę do Mysłowic a ze Szczakowy do Granicy.
Cesarza Franciszka-Józefa, droga żelazna, Kaiser Franz-Joseph-Bahn, w Austryi, systemat linij dróg żelaznych, z których najważniejsze: Wiedeń-Gmünd-Eger i Gmünd-Praga.
Cesarzowej Elżbiety droga żelazna, Kaiserin Elisabeth-Bahn, w Austryi: droga z Wiednia na Linz, Wels do Simbachu, z Wiednia do Salzburga i parę odnóg mniejszych.
Cesowie ob. Cisowa.
Ceteń, wś i folw. nad, Pilicą, pow. opoczyński, gm. i par. Studzianna, sąd gm. okr. II i stac. poczt. w osadzie Drzewica, odl. od Radomia mil 8, od Opoczna mil 2, od osady Inowłódz wiorst 5. Rozl. ogólna m. 3300, z czego do 55 osad włościańskich należy m. 836; reszta m. 2444, a mianowicie ziemi ornej m. 596, łąk m. 56, ogrodów m. 24, stawów m. 41, lasu (w r. 1871) m. 983, zarośli m. 600, nieużytków różnych m. 144, stanowi przestrzeń folwarków Ceteń i Werówka. Przy trzech stawach młyny wodne, każdy o 4 gankach. W 1827 r. C. liczył 23 dm. i 134 mk., obecnie ma 28 dm., 207 mk. A. T.
Cetki, wś i folw., pow. rypiński, gm. Wąpielsk, par. i stac. poczt. Rypin, sąd gm. okr. II Strzygi, odl. od Rypina w. 7, od drogi bitej z Lipna do Lubicza w. 21, nad jez. Długie; do 11 włościan należy ziemi m. 22, do folwarku m. 435, a mianowicie ornej m. 333, łąk i pastw. m. 76, lasu m. 3, ogrody, zabudow. i nieużytki zajmują m. 23; gleba urodzajna, mocne szczerki z warstwą dolną przepuszczalną. Zabudowań murow. 5 i tyleż drewnianych, cegielnia. W 1827 r. było tu 6 dm. i 40 mk., obecnie 11 dm., 73 mk. A. T.
Cetlino, wś i folw., nad rz. Chorzewką, pow. płocki, gm. Lelice, par. Bonisław, sąd gm. okr. II i stac. poczt. w osadzie Bielsk; odl. od Płocka w. 23, od Sierpca w. 14, od Bielska w. 8, od drogi bitej w. 2; należy do głównych dóbr Lelice. Do 26 włościan należy ziemi m. 205, przestrzeń folwarcz. m. 720, w tem ziemi ornej, przeważnie żytniej m. 342, łąk i pastw. m. 187, ogrodów m. 2, staw 1 m., las brzozowy (w roku 1877) m. 177, nieużytki m. 11. Zabudowań folw. 7. W 1827 r. było tu 10 dm. i 118 mk. A. T.
Cetnowo, niem. Cettnau, wś, pow. wejherowski, nad rz. Redą, przy trakcie gdańsko-wejherowskim i puckim, o ćwierć mili od dworca kolei żelazn. gdańsko-szczecińskiej w Redzie; należała dawniej, przynajmniej w połowie, do dóbr stołowych biskupów kujawsko-pomorskich, jako darowizna księcia Mestwina z r. 1283 (przedtem posiadał ją kapelan i kościół w Pucku). Obecnie jest C. królewską domeną, włók ma 21; kat. 32, ewang. 9, par. Strzelin; w pobliżu znajdują się wielkie pokłady marglu.
Cetra, miejscowość historyczna, już zaginęła, Biskup Wołonczewski, podając tę nazwę między powiatami ks. żmujdzkiego za czasów księcia Witolda, wskazuje, że między innemi fundowanemi kościołami przez króla Jagiełłę i Witolda, fundowano także kościół w Cetrze, wnet po zaprowadzeniu chrześciaństwa na Żmujdzi.
Cettnau, ob. Cetnowo.
Cetty, wś, pow. włocławski, gm. i par. Chodecz. W 1827 r. było tu 15 dm., 129 mk.
Cetula, 1.) wś, pow. jaworowski, o 5,7 kil. na półn. wsch. od Jaworowa, przy gościńcu rządowym idącym ze Lwowa na Jazów do Jaworowa. Przestrzeń pos. więk. łąk i ogr. 11; pos. mn. roli orn. 493, łąk i ogr. 202, past. 69 m. Ludność rzym. kat. 4, gr. kat. 381, izrael, 18: razem 403. Należy do rzym. kat. parafii w Jaworowie, do gr. kat. par. w Jazowie nowym. Właściciel więk. pos. Kazimierz hr. Lanckoroński. 2.) C., wś, pow. jarosławski, o 14,9 kil. od Jarosławia, w par. rz. kat. Radowa, z par. gr. kat. w miejscu.
Cetynia, rzeka, bierze początek śród wzgórz na półn. od m. Sokołowa, w pow. t. n., płynie w kierunku półn.-wschod. koło wsi Kupientyn, Niewiadoma, Grodzisko, Sabnie, Kurowica, Paderewek, Seroczyn i pod Białobrzegami wpada do Bugu z lewego brzegu. Z początku płynie wązką doliną, śród wyniosłych wzgórz
